Τα σενάρια για το μέλλον του Ντόναλντ Τραμπ

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών Γερουσιαστών, Μιτς ΜακΚόνελ, σχολίαζε: «Νομίζω πως, σε πολλούς τομείς, θα μας ήταν χρήσιμο λίγο λιγότερο δράμα προερχόμενο από τον Λευκό Οίκο, για να μπορέσουμε να επικεντρωθούμε στις προτεραιότητές μας».

Σε περίπτωση που το μήνυμά του θα μπορούσε να παρερμηνευθεί από κάποιους ως αόριστο, η Ρεπουμπλικανή Γερουσιαστής Σούζαν Κόλινς το έκανε πιο σαφές: «Μπορούμε να έχουμε μία μέρα χωρίς κάποια κρίση; Αυτό ζητάω όλο κι όλο».

Στο κόμμα των Ρεπουμπλικανών επιβεβαιώνεται μάλλον το ότι περισσότερα δάκρυα χύνονται για τις προσευχές που εισακούγονται, παρά για εκείνες που μένουν χωρίς απάντηση. Το κόμμα ελέγχει το Κογκρέσο, τη Γερουσία και τον Λευκό Οίκο –κάτι που ήθελε για πολύ καιρό.

Το πρόβλημα είναι πως δεν έχει καταφέρει να χαρεί αυτόν τον έλεγχο, μια και η προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ συνεχίζει να παράγει, αν όχι σκάνδαλα, τότε σίγουρα κάποιες αφορμές δυσπιστίας και άβολης πολιτικής καθημερινότητας.

Ο εκνευρισμός για τα έργα και τις ημέρες του προέδρου Τραμπ στο ίδιο του το κόμμα είναι το μεγαλύτερο πλήγμα στον ένοικο του Λευκού Οίκου, ειδικά καθώς το σίριαλ των σχέσεών του με τη Ρωσία έχει πλέον έναν καινούριο πρωταγωνιστή: Τον ειδικό ερευνητή Ρόμπερτ Μιούλερ. Πολλοί αισιόδοξοι Δημοκρατικοί, οραματιζόμενοι εξ αρχής της προεδρίας Τραμπ μία πιθανή παραπομπή (και αποπομπή) του, εκτιμούν πως αυτό μπορεί και να είναι το αποτέλεσμα της έρευνας του πρώην επικεφαλής του FBI. Βεβαίως, αυτό είναι δύσκολο αφού θα απαιτούσε την συγκατάθεση του –ελεγχόμενου από τους Ρεπουμπλικανούς– Κογκρέσου.

Εκεί ακριβώς είναι που η δυσφορία του κόμματος για τον νικητή των προεδρικών εκλογών μπορεί να φανεί κρίσιμη. Το κλίμα στο κόμμα που αυτή τη στιγμή ελέγχει την πολιτική εξουσία στην Αμερική εξαρτάται από τις πιθανότητες να συνεχίσει να ασκεί αυτό τον έλεγχο.

Οι Δημοκρατικοί έχουν πολλές πιθανότητες να ανακτήσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου στις επόμενες εκλογές, χάρη στο κλίμα δυσφορίας και έκπληξης που ακολούθησε την εκλογή Τραμπ.

Αυτά τα συναισθήματα μπορούν να αποδειχθούν καθοριστικά για τις επόμενες ειδικές και γενικές εκλογές, διαμορφώνοντας καινούριες ισορροπίες για όλους. Η παραπομπή του Ντόναλντ Τραμπ, όμως, από Δημοκρατικούς ή Ρεπουμπλικανούς πολιτικούς, είναι μόνο ένα από τα πιθανά σενάρια.

Υπάρχει πάντα η πιθανότητα πως ο Αμερικανός πρόεδρος θα καταφέρει να ολοκληρώσει την θητεία του, είτε ανατρέποντας το εναντίον του κλίμα με μία διαφορετική πολιτική, είτε ακολουθώντας τον γνώριμό του δρόμο, χωρίς αυτός να μπορέσει να του υψώσει μεγαλύτερα εμπόδια από όσα έχει μέχρι στιγμής καταφέρει να ξεπεράσει.

Ένα διαφορετικό σενάριο, ίσως ακόμα περισσότερο ανατρεπτικό, είναι εκείνο μιας πιθανής παραίτησης του προέδρου Τραμπ, ο οποίος ίσως ποτέ δεν ήθελε πράγματι την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, και που σχολίασε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι αναπολεί την προηγούμενη ζωή του.

Οι αγορές φαίνεται να υποστηρίζουν την απομάκρυνση του Ντόναλντ Τραμπ από την θέση του, τουλάχιστον σύμφωνα με τον διαβόητο Τζιμ Χάνος, ο οποίος σχολίασε στο Bloomberg πως οι επενδυτές επιθυμούν στον Λευκό Οίκο κάποιον πιο σταθερό από την δυσλειτουργική διοίκηση Τραμπ.

Η πραγματικότητα, πάντως, δεν φαίνεται πρόθυμη να ικανοποιήσει τις επιθυμίες τους. Το κόμμα των Ρεπουμπλικανών δεν διακατέχεται από τα συναισθήματα που οδήγησαν στην απομάκρυνση, ουσιαστικά, του Ρίτσαρντ Νίξον, όπως τουλάχιστον τα περιγράφουν οι πολιτικοί της εποχής του Γουότεργκεϊτ. Παρ’ ότι απομακρύνονται από τον πρόεδρο Τραμπ, οι Ρεπουμπλικανοί δεν στέκονται απέναντί του, τουλάχιστον όχι όσο το κλίμα ανάμεσα στους υποστηρικτές του δεν αλλάζει.

Από την άλλη μεριά, είναι δύσκολο να αγνοήσει κανείς γεγονότα, όπως την ίδρυση ενός πολιτικού φορέα από τον άνθρωπο που θα διαδεχόταν τον Ντόναλντ Τραμπ στην αμερικανική προεδρία, τον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς.

Ο πρώην κυβερνήτης της Ιντιάνα προχώρησε στη σύσταση επιτροπής πολιτικής δράσης, ενός σχήματος που επιτρέπει την συγκέντρωση οικονομικών δωρεών για πολιτικούς σκοπούς.

Ο προηγούμενος εν ενεργεία αντιπρόεδρος που έκανε κάτι παρόμοιο ήταν ο πρεσβύτερος Τζορτζ Μπους, όταν προετοιμαζόταν για τις εκλογές του 1988. Και πάλι, αυτό είναι πιο κοντά χρονικά από το 1867, την προηγούμενη φορά που Αμερικανός πρόεδρος παραπέμφθηκε με την ψήφο του ίδιου του κόμματός του.

Πηγές: The Atlantic, Washington Post, Bloomberg