Ποιες θάλασσες είναι καθαρές για να κολυμπήσω; (vid)

Το καλοκαίρι στην Ελλάδα είναι απόλυτα ταυτισμένο με μπάνια στη θάλασσα. Όμως, σε ποιες θάλασσες μπορώ να κολυμπήσω με ασφάλεια; Ποια νερά είναι καθαρά και πώς μπορώ να διακρίνω την καθαρότητά τους; Επιστήμονες εξηγούν στο ert.gr ότι μία θάλασσα με πάρα πολλούς λουόμενους καλό είναι να αποφεύγεται.

Τι προσέχουμε, λοιπόν, κατά την επιλογή της παραλίας και της θάλασσας όπου θα κολυμπήσουμε εμείς και τα παιδιά μας; Ο ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ και πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της ΕΕΧ Θεμιστοκλής Κουϊμτζής μάς ενημερώνει για όσα πρέπει να προσέχουμε:

• Την καθαρότητα της ακτής και την ποιότητα της άμμου.
• Το χρώμα της θάλασσας. Πρέπει να είναι γαλανό. Όταν πρασινίζει, σημαίνει ότι υπάρχει εισροή λυμάτων που δημιουργούν φυτοπλαγκτόν.
• Την ύπαρξη οσμών που οφείλεται σε αναερόβιες διεργασίες.

Επίσης, πρέπει να γνωρίζουμε ότι, όταν στη θάλασσα όπου πρόκειται να κολυμπήσουμε ζουν ψάρια και αχινοί, τότε τα νερά είναι καθαρά.

Αποφεύγουμε:

• θάλασσες όπου στην επιφάνεια των νερών διακρίνονται χρωματιστές κηλίδες και
• ακτές με πέτρες που έχουν πάνω πίσσα και σκουριές.

Επιτρέπεται το… ουρείν στη θάλασσα;

Ξένες επιστημονικές μελέτες έχουν αποδείξει ότι η ούρηση στη θάλασσα δεν κάνει κακό ούτε για τον άνθρωπο ούτε για την ίδια τη θάλασσα και τον κόσμο της. Αντίθετα, φαίνεται ότι τα ανθρώπινα ούρα είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από αυτά των ζώων για τον πολλαπλασιασμό του πλαγκτόν.

Τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι το 62% των ενηλίκων Αμερικανών έχουν ουρήσει στη θάλασσα τουλάχιστον μία φορά, ενώ οι μισοί από αυτούς το συνηθίζουν γενικότερα. Οι Αμερικανοί Χημικοί θεωρούν ότι η ούρηση στην ανοιχτή θάλασσα όχι μόνο είναι αβλαβής, αλλά έχει και θετική επίδραση στη θαλάσσια ζωή.

Στο παρακάτω video, η Ένωση Αμερικανών Χημικών εξηγεί την ενδιαφέρουσα θεωρία της.

Όμως, κατά πόσον αυτή η θεωρία οδηγεί με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι μπορούμε να κολυμπάμε χωρίς προβληματισμό σε θάλασσα με πολλούς λουόμενους (γνωρίζοντας μάλιστα ότι αυτοί, πιθανότατα, ουρούν μέσα στη θάλασσα);

Η απάντηση που δίνει στο ert.gr ο ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ και πρόεδρος της Επιτροπής Περιβάλλοντος της ΕΕΧ, Θεμιστοκλής Κουϊμτζής, είναι ξεκάθαρη: “Είναι γνωστό ότι, εκτός από το διοξείδιο του άνθρακα και το νερό, τα απαραίτητα στοιχεία για τη δημιουργία του φυτοπλαγκτού είναι το άζωτο, ο φωσφόρος, ο σίδηρος και το θείον (θειάφι). Λόγω της μεγαλύτερης ποικιλίας τροφών που λαμβάνουν οι άνθρωποι, οι συγκεντρώσεις αυτών των στοιχείων κατά κανόνα είναι μεγαλύτερες στα ανθρώπινα λύματα. Επομένως, για την ίδια ποσότητα λυμάτων ανθρώπων ή ζώων, τα ανθρώπινα θα έχουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα στην παραγωγή φυτοπλαγκτού. Η κολύμβηση σε παραλίες όπου συχνάζουν πολλοί λουόμενοι θα πρέπει να αποφεύγεται, δεδομένου ότι η συγκέντρωση φυτοπλαγκτού αυξάνεται ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων. Παράλληλα, αυξάνεται και η πιθανότητα της παρουσίας παθογόνων μικρο-οργανισμών”.

Τόσο οι Έλληνες επιστήμονες όσο και οι ξένοι, πάντως, συμφωνούν απόλυτα στο ότι η ούρηση σε κλειστές επιφάνειες νερού μπορεί να καταστεί επιβλαβής για το οικοσύστημα και τον άνθρωπο.

Η επιστημονική αλήθεια είναι ότι στις κλειστές θάλασσες με περιορισμένη ανακύκλωση και ανανέωση του θαλασσινού νερού παρατηρείται περιορισμός της συγκέντρωσης οξυγόνου, γεγονός που έχει αποτέλεσμα έναρξη αναερόβιων διεργασιών, οι οποίες δημιουργούν δυσοσμίες. Είναι γνωστό ότι τα οικοσυστήματα σε κλειστές θάλασσες παρουσιάζουν φαινόμενα ευτροφισμού που καταλήγουν συχνά στη νέκρωση πολλών υδρόβιων οργανισμών.

Γίνονται, πάντως, μεγάλες προσπάθειες για τη χρησιμοποίηση αστικών λυμάτων, απαλλαγμένων τοξικών ουσιών, στην αύξηση του φυτοπλαγκτού σε ορισμένες περιοχές των ωκεανών. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα την αύξηση του φυτοπλαγκτού που είναι η απαραίτητη τροφή του ζωοπλαγκτού και αποτελεί τη βάση της τροφικής αλυσίδας των ψαριών. Παράλληλα, η δημιουργία αυτού του φυτοπλαγκτού θα οδηγήσει στην απορρόφηση μεγάλων ποσοτήτων διοξειδίου του άνθρακα από την ατμόσφαιρα, με αποτέλεσμα τον περιορισμό του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Ρεπορτάζ: Τζένη Χαραλαμπίδου