Όταν η πολιτική επικαιρότητα είναι καταιγιστική, όταν η οικονομική κρίση ταλανίζει την… τσέπη μας, η φαντασία “οργιάζει” και γεννά δημιουργικές ιδέες! Τότε, τα Playmobil, τα πλαστικά ανθρωπάκια των παιδικών μας χρόνων, “ζωντανεύουν”, για να σχολιάσουν, να καυτηριάσουν και να σατιρίσουν τα τεκταινόμενα.
Και, για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, ρίχνοντας μια ματιά στο διαδίκτυο για να αλιεύσουμε ειδήσεις -κατά τη συνήθη δημοσιογραφική πρακτική-, το βλέμμα μας «έπεσε» στη συνέντευξη που είχε πάρει ο Θανάσης Ξάνθος στον Νίκο Παπαδόπουλο, ο οποίος χρησιμοποιεί τα Playmobil του γιου του και δημιουργεί εικόνες που σατιρίζουν την επικαιρότητα, με ιδιαίτερο και πρωτότυπο τρόπο.
Ύστερα από τηλεφωνική επικοινωνία, ο νεαρός δημοσιογράφος Θανάσης Ξάνθος μάς διέθεσε τα στοιχεία και τη συνέντευξη που είχε αναρτήσει στην προσωπική του ιστοσελίδα, προκειμένου να δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα της ΕΡΤ.
Περνώντας τα δικά του μηνύματα σε μια εποχή γενικευμένης κρίσης για την κοινωνία μας, ο Plasticobilism, ή κατά κόσμον, Νίκος Παπαδόπουλος, όπως διασαφηνίζει ο ίδιος, αντλεί την έμπνευσή του από την επικαιρότητα και, κυρίως, από τη δυστυχία που εμπεριέχεται σ’ αυτήν.«Η αναπαράσταση της καθημερινότητας με τα Playmobil είναι αρκετά δύσκολη, δεδομένου ότι οι φιγούρες των Playmobil είναι γενικά άκαμπτες και μονίμως χαμογελαστές. Συνεπώς, το χαμόγελο σε μια τέτοια σκληρή πραγματικότητα ή θα πρέπει να είναι ειρωνικό ή θα πρέπει με κάποιον τρόπο να καλύπτεται. Γενικά, η σκέψη είναι τα πάντα να ανάγονται σε ένα συμβολικό επίπεδο και όχι σε κάποιο πλαίσιο πιστής αναπαράστασης της πραγματικότητας. Και αυτό συμβαίνει και γιατί η πιστή αναπαράσταση είναι πολύ δύσκολη με τις φιγούρες των Playmobil (ή έστω με το πλήθος των φιγούρων που έχω εγώ), αλλά κυρίως γιατί η πιστή αναπαράσταση δεν έχει ουσιαστικό νόημα».
Ο μόνος του στόχος είναι, όπως τονίζει ο ίδιος, να εκφράζεται ελεύθερα. Δεν θεωρεί κριτήριο πραγματικής εναρμόνισης τα “like” ή τα “share” που παίρνει η φωτογραφία, αλλά την ουσιαστική αποδοχή του όποιου νοήματός της και την ένταξή του στην καθημερινή ζωή κάποιου.
Στην ερώτηση αν η σάτιρα έχει όρια, απαντά:
«Η σάτιρα έχει όρια, τα όρια του εγκεφάλου που τη δημιουργεί, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητά της. Τα όρια των εγκεφάλων που είναι αποδέκτες της είναι αυτά που την αξιολογούν, αλλά δεν την οριοθετούν ή δεν θα έπρεπε να την οριοθετούν». Όταν μιλά για την Ελλάδα της κρίσης και το αν αυτή «τρώει» τα παιδιά της, αναφέρει ότι η Ελλάδα δεν είναι ένα απρόσωπο, αδηφάγο ον, η Ελλάδα είμαστε εμείς.
Για περισσότερη επικαιρότητα στη σελίδα του Plasticobilism στο Facebook: https://www.facebook.com/Plasticobilism
Πηγή: frapress.gr
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος