Οδοιπορικό του ertnews.gr – Η Ευρώπη της πανδημίας: Ανυπαρξία υγειονομικών ελέγχων στα οδικά σύνορα με εξαίρεση την Ελλάδα

Ανταπόκριση του Κώστα Δαβάνη, Στρασβούργο

Δεν επαρκεί να θεσπίζει κανείς με κόπο και εξαντλητική διαβούλευση μέτρα που δυνητικά βοηθούν στον έλεγχο και τον περιορισμό της πανδημίας στην ΕΕ και στις συμπράττουσες τρίτες χώρες. Απαιτείται και η εφαρμογή αλλά και η πιστή τήρηση τους. Αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει σε όλες τις χώρες, εντός και εκτός ΕΕ, όπου η εφαρμογή του ψηφιακού πιστοποιητικού υγείας σε εθελοντική βάση, έτσι όπως προσδιορίστηκε στα μέσα του καλοκαιριού από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, δεν αποτελεί ζητούμενο, όπως και κανένα άλλου είδος πιστοποιητικό υγείας για τον εμβολιασμό, την νόσηση ή ένα αρνητικό τεστ ειδικά στους συνοριακούς ελέγχους του οδικού δικτύου. Σε αυτό πρέπει να προστεθεί η ανυπαρξία τήρησης υγειονομικών μέτρων από την πλευρά των περισσοτέρων χωρών, με στόχο την μείωση στο ελάχιστο του κίνδυνου διασποράς του κορονοϊού, κυρίως τώρα μετά τις διακοπές των εργαζομένων και των οικογενειών τους.

Στο οδοιπορικό που παρουσιάζεται με βάση την οδική διαδρομή από την Ελλάδα δια μέσω των χωρών των Δυτικών Βαλκάνιων, την Κροατία, την Σλοβενία, την Αυστρία, την Γερμανία προς το Στρασβούργο της Γαλλίας μπορεί κανείς να διαπιστώσει τις διαφορετικές προσεγγίσεις και λογικές για τον έλεγχο της πανδημίας αλλά κυρίως τους τρόπους, όπου εφαρμόζονται μέτρα, για την ανάσχεση της διασποράς της.

Το γενικό συμπέρασμα όπως παρουσιάζεται παρακάτω στο ertnews.gr, είναι πως η πανδημία τελικά στην λογική πολλών πολιτών στα κράτη που διατρέξαμε δεν υπάρχει πλέον….παρόλο που η πανδημία είναι πανταχού παρόν σκοτώνοντας καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους, με τα κράτη μέλη της ΕΕ να δείχνουν ανήμπορα να διαχειριστούν τα ποιο απλά,  έτσι ώστε να αποτραπεί ένα τέταρτο ή πέμπτο κύμα του κορονοϊού. Και αυτό αφορά τον έλεγχο τόσο των πιστοποιητικών εμβολιασμού και των τεστ, όσο και την τήρηση των πιο απλών μέτρων αυτοπροστασίας, όπως το πλύσιμο των χεριών, την χρήση μάσκας και την τήρηση των αποστάσεων. Άλλωστε πρόσφατη παγκόσμια μελέτη στο Μπαγκλαντές έδειξε πως η απλή τήρηση των μέτρων υγιεινής μείωσε κατά 20% τα συμπωματικά κρούσματα και την θανατηφόρα κατάληξη τους ειδικά τώρα που κυριαρχεί η παραλλαγή ΔΕΛΤΑ.

Το ξεκίνημα ενός μακρύ οδικού ταξιδιού

Είναι τέλη Αυγούστου και η ώρα της επιστροφής μετά την καλοκαιρινή άδεια και παραμονή λίγων ημέρων στην πατρίδα μόλις ξεκινά. Η πορεία του οδικού ταξιδιού μήκους 2.200 χιλιομέτρων οργανωμένο με κάθε λεπτομέρεια, λαμβάνοντας υπόψη τα μέτρα, τις προϋποθέσεις και τους κανόνες που έχουν προσδιοριστεί από το κάθε κράτος διέλευσης με βάση την επίσημη πληροφόρηση.Αναπόφευκτος έτσι, ο έλεγχος πριν την αναχώρηση όλων των σχετικών υγειονομικών εγγράφων, η διεξαγωγή διαγνωστικών τεστ στους ανήλικους επιβάτες, ανεβασμένα και  στις σχετικές βάσεις δεδομένων. Παράλληλα έλεγχος στα υπόλοιπα ταξιδιωτικά έγγραφα, τα έγγραφα του οχήματος και συλλογή όλων των απαραίτητων πληροφοριών για διόδια και σχετικές καθυστερήσεις.

Στα ελληνοσκοπιανά σύνορα

Το ταξίδι τις επιστροφής ξεκινά Τετάρτη μεσημέρι από την Δυτική Μακεδονία και πολύ σύντομα μετά από μια 2ωρη διαδρομή προσεγγίζονται τα ελληνικά σύνορα στους Ευζώνους του Ν. Κιλκίς, δίοδος προς την γειτονική χώρα της Βόρειας Μακεδονίας. Σύντομη στάση. Το οδικό ρεύμα εξόδου μοιάζει αστείο σε σχέση με το ρεύμα εισόδου στην Ελλάδα, όπου η αστυνομία και οι τελωνειακές αρχές, διεξάγουν σχολαστικά τον έλεγχο του απαραίτητου PLF, των διαβατηρίων και ταυτοτήτων αλλά κυρίως των έγγραφων εμβολιασμού και των αρνητικών τεστ, είτε μέσω του ψηφιακού πιστοποιητικού ή άλλων γραπτών εγγράφων που τα αποδεικνύουν. Η ουρά αυτοκινήτων υπο αυτήν έννοια ατελείωτη. Μέρα και νύχτα, μια διαπίστωση που γίνεται από την πλευρά μας και στο ταξίδι προς την πατρίδα στα μέσα Αυγούστου, όπου ακόμη και τα ξημερώματα η χρονική αναμονή ξεπερνούσε τα 40 λεπτά. Ο έλεγχος όμως υπαρκτός.

Μετά από την σύντομη στάση, επανεκκίνηση. Διαβατηριακός έλεγχος σχολαστικός στα ελληνικά σύνορα,  με τους αστυνομικούς να φορούν μάσκες. Περνώντας μέσα από την νεκρή ζώνη, προσεγγίζουμε σε λίγα λεπτά την απέναντι πλευρά, την Βόρεια Μακεδονία για τον απαιτούμενο συνοριακό έλεγχο. Όλα τα έγγραφα βρίσκονται σε ετοιμότητα. Ο αστυνομικός στο γκισέ μας χαμογελά. Το βλέπουμε καθώς δεν φορά μάσκα. Δίνουμε τα ταξιδιωτικά έγγραφα, τα μετράει, μας τα ξαναδίνει σε λίγα δευτερόλεπτα και μας αποχαιρετά ευγενικά. Δεν ζητούνται όμως τα έγγραφα εμβολιασμού ούτε τα αποτελέσματα των αρνητικών τεστ, παρά το γεγονός ότι η προϋπόθεση για είσοδο επισήμως στην χώρα είναι η κατοχή και επίδειξη τους.

Δίπλα μας επίσης στην άκρη του δρόμου αρκετοί επιβάτες τουριστικών λεωφορείων. Η πλειοψηφία τους δεν φορά μάσκα, συνωστίζονται άτακτα πάνω στο δρόμο και το πεζοδρόμιο και αναμένουν να διέλθουν τα σύνορα.

Στην Βόρεια Μακεδονία

Πρώτη, δεύτερη, τρίτη ταχύτητα, το αυτοκίνητο επιταχύνει και εισέρχεται στον αυτοκινητόδρομο ΦΙΛΙΑ, στον οποίο, οι πινακίδες με την νέα επίσημη ονομασία του είναι όλες σβησμένες, ενώ με μαύρο χρώμα έχει γραφτεί από πάνω το όνομα «Μεγ. Αλέξανδρος», όπως ήταν και η αρχική ονομασία του πριν την Συμφωνία των Πρεσπών. Δεξιά μας εμφανίζονται τώρα αρκετά βενζινάδικα και καθώς τα προσπερνάμε παρατηρούμε πολύ κόσμο να αναμένει, για βενζίνη, για καφέ, χωρίς μάσκες, χωρίς να τηρούνται οι αποστάσεις.  Το επιδημιολογικό φορτίο στην Βόρεια Μακεδονία είναι υψηλό. Τα κρούσματα συγκαταλέγονται σε παγκόσμιο επίπεδο στην πρώτη δεκάδα σε αναλογία πληθυσμού με τον 14ημερο δείκτη να έχει διαμορφωθεί σε 536,3 κρούσματα ανά 100.000 κατοίκους, οι αριθμοί εμβολιασμένων απελπιστικά χαμηλοί, ενώ οι θάνατοι θερίζουν.

Ωστόσο κανείς δεν φαίνεται να ανησυχεί, κανείς δεν δείχνει να εφαρμόζει τα απλά μέτρα αυτοπροστασίας που έχουν προσδιοριστεί από τον Π.Ο.Υ. Οι κάτοικοι και ταξιδιώτες ανέμελοι έχουν επαναφέρει μια φαινομενική κανονικότητα στην ζωή τους.  Ιδία άποψη των όσον φευγαλέα παρακολουθήσαμε κατά την είσοδο μας στην χώρα αποκτούμε λίγες ώρες αργότερα σε βενζινάδικο ελληνικών συμφερόντων λίγο πριν τα σύνορα της χώρας με την Σερβία, όπου θα σταματήσουμε.

Ο χαμογελαστός υπάλληλος μη φορώντας μάσκα πλησιάζει το όχημα. Του ζητούμε να γεμίσει το ρεζερβουάρ του οχήματος όπερ και κάνει. Ευκαιρία να σταματήσουμε για λίγη ώρα. Ξεκούραση, έναν καφέ, ένα νερό, τουαλέτα. Και ενώ στην είσοδο του κτιρίου εξυπηρέτησης του ΣΕΑ υπάρχει εμφανής πινακίδα, ότι προϋπόθεση για την είσοδο είναι να φορά κανείς μάσκα απολυμαίνοντας τα χέρια του, αυτή απλά αγνοείται από πολλούς συνταξιδιώτες στον αυτοκινητόδρομο. Ο καθένας εισέρχεται με τον τρόπο που επιθυμεί, χωρίς έλεγχο, ενώ η ουρά εξυπηρέτησης στην κουζίνα μεγάλη και ο συνωστισμός έντονος με πολλούς να μην φορούν καν τις μάσκες. Έξω η θερμοκρασία έχει πέσει. Έχει αρχίσει έντονη καταιγίδα. Λόγος αρκετός για πολλούς να πάρουν το σνακ, τον καφέ τους και να καθίσουν εντός του καταστήματος…χωρίς μάσκα  μέχρι το τραπέζι. Δεν υπάρχει διαχωρισμός ή έλεγχος αν κάποιος είναι εμβολιασμένος ή όχι, αν είναι αρνητικός ή έχει νοσήσει, για να καθίσει εντός.

Είναι το πρώτο σοκ καθώς δυο ώρες μετά τα ελληνικά σύνορα, ο κόσμος φαίνεται να έχει αλλάξει. Δεν υπάρχει ίχνος της πανδημίας. Υπάρχει μόνο μια περίεργη αίσθηση ελευθερίας και φόβου. Αναχώρηση.

Στη Σερβία

Δεν θα αργήσουμε να φτάσουμε στα σύνορα με την Σερβία, η οποία σύμφωνα με τα επιδημιολογικά στοιχεία καταγράφει 538,6 κρούσματα σε 14ημερο κύκλο, ο αριθμός των θανάτων αν και σχετικά χαμηλός παρουσιάζει αυξητική τάση, ενώ το συνολικό ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων φτάνει το 45%.Η ουρά στην συνοριακή διάβαση κάμποση αλλά η διαδικασία ελέγχου τρέχει. Ανοιχτά παράθυρα των αυτοκινήτων, δεκάδες επιβάτες λεωφορείων σε μπουλούκια συνωστίζονται στα συνοριακά γκισέ. Με το σταμάτα-ξεκίνα, φτάνουμε στο γκισέ των συνόρων. Ο αστυνομικός δεν φορά μάσκα, παρά το γεγονός πως αρκετοί οδηγοί την φορούν. Έλεγχος εγγράφων, σφραγίδες εισόδου στα διαβατήρια, χωρίς απαίτηση επίδειξης των πιστοποιητικών εμβολιασμού ή αρνητικών τεστ, ενώ κανείς δεν ρωτά αν είμαστε σε διαδικασία τράνζιτ ή αν θέλουμε να επισκεφθούμε την χώρα. Σύμφωνα με επίσημη ενημέρωση της Σερβίας, ο χρόνος για την διέλευση της χώρας ορίζεται σε 12 ώρες χωρίς διανυκτέρευση παρά μόνο με στάσεις κατά μήκος του αυτοκινητοδρόμου.  Αν κάποιος υπερβεί τον χρόνο αυτό πρέπει με δικά έξοδα να μπει σε 14ημερη καραντίνα.  Ο χρόνος που υπολογίζουμε ότι θα χρειαστούμε είναι 5.30 ώρες με βάση την χιλιομετρική απόσταση. Συνεχίζουμε. Στα σερβικά διόδια συναντούμε εκ νέου ουρές αυτοκινήτων. Υπάλληλοι χωρίς μάσκα, ανοιχτά παράθυρα ευνοϊκές προϋποθέσεις για δημιουργία αερολυμάτων, ίσως επικίνδυνων καθώς τα αυτοκίνητα απέχουν λιγότερο από ένα μέτρο μεταξύ τους. Κίνδυνος. Πληρωμή διοδίων. Απολύμανση. Λίγες ώρες αργότερα η στάση στην Σερβία επιβεβαιώνει ότι ο κορονοϊός αποτελεί δευτερεύον ζήτημα. Με βάση τις πινακίδες των αυτοκινήτων και όχι την πραγματική εθνικότητα, οι επιβαίνοντες σε αυτοκίνητα με πινακίδες Σερβίας, Ρουμανίας, Κροατίας, Βουλγαρίας και Γερμανίας δεν φαίνεται να τηρούν κατ’ ελάχιστον τα μέτρα αυτοπροστασίας. Ακόμη και ένας πλανόδιος που προσφέρει με μεγάλο εμφανές χαμόγελο την πραμάτεια του στους διερχόμενους οδηγούς.Στην Κροατία

Τα χειρότερα όμως μας περιμένουν. Μετά από ένα 7ωρο ταξίδι, μέσα από πανέμορφα τοπία, διέλευση μέσα από το ιστορικό Βελιγράδι, όπου κανείς έχει την εντύπωση πως δεν υπάρχει η πανδημία του κορονοϊού, στα σύνορα Σερβίας – Κροατίας η αναμονή για την διέλευση, θα ξεπεράσει τις 4 ώρες. Η πρώτη μας σκέψη για να δικαιολογήσουμε την αναμονή και τις ουρές χιλιομέτρων είναι πως διενεργείται αυστηρός έλεγχος κυρίως υγειονομικός καθώς εισερχόμαστε σε χώρα της ΕΕ. Θα διαψευστούμε όμως αρκετές ώρες αργότερα. Σφραγίδες και σκανάρισμα ταυτοτήτων τόσο στην σερβική όσο και κροατική πλευρά, ενώ στα κροατικά σύνορα, χώρα εκτός Σενγκεν, ουδείς ενδιαφέρεται για το ψηφιακό πιστοποιητικό ή για οποιοδήποτε άλλο υγειονομικό έγγραφο. Το ενδιαφέρον δείχνει να στρέφεται κυρίως στην αποφυγή εισόδου προσφύγων ή παράνομων μεταναστών.

Η ώρα είναι μετά τα μεσάνυχτα. Ώρα για αναζήτηση χώρου διανυκτέρευσης για λίγες ώρες ύπνου καθώς οι καθυστερήσεις δεν μας επιτρέπουν να συνεχίσουμε. Διαθέτουμε τις προϋποθέσεις, καθώς έχουμε δηλωθεί στην σχετική ηλεκτρονική πλατφόρμα της Κροατίας, όπως προβλέπεται. Αφού έχει ολοκληρωθεί η αναζήτηση και επιλογή του χώρου, άφιξη σε λίγο στο κατάλυμα. Έτοιμα τα υγειονομικά μας πιστοποιητικά και οι ταυτότητές. Κανένας έλεγχος και εδώ. Και παρά το γεγονός ότι όλα είναι πεντακάθαρα, λείπουν τα απολυμαντικά, λείπουν ακόμη και οδηγίες σε περίπτωση εμφάνισης συμπτωμάτων και σε ποιον απευθύνεται κανείς.

Στην Κροατία η επιδημιολογική κατάσταση παρά την βελτίωση της, παραμένει κρίσιμη. Ο αριθμός των κρουσμάτων είναι υψηλός, οι πλήρως εμβολιασμένοι στο 39,94% και ο δείκτης θετικότητας στο 1,26%. Λόγος αρκετός να ακολουθήσουμε ευλαβικά τα κλασσικά προσδιορισμένα μέτρα, παραμονής και διέλευσης κάτι όμως που δεν φαίνεται να τηρεί κανείς.Ξύπνημα νωρίς το πρωί στην Κροατία. Στάση για λίγο φαγητό. Προτιμούμε κάτι συσκευασμένο. Δεν θα αργήσουμε όμως να διαπιστώσουμε ότι ούτε στην χώρα αυτή της ΕΕ, οι μάσκες σε εσωτερικούς χώρους αποτελούν ζητούμενο και να δικαιολογείται από την επιδημιολογική κατάσταση. Ελεύθερη κυκλοφορία, συνωστισμός στα περισσότερα καταστήματα, τα καφέ και εστιατόρια ελεύθερα και μόνο σε σουπερ μάρκετ γερμανικών συμφερόντων, όπου θα σταθούμε για λίγο, υπάρχει υπάλληλος ασφάλειας που ελέγχει την τήρηση των μέτρων για την χρήση μάσκας.

Στην Σλοβενία

Μετά από δυο ώρες διαδρομής, προσεγγίζουμε πλέον και τα σύνορα με την Σλοβενία. Θα προτιμήσουμε αυτήν την φορά «μικρά σύνορα» θέλοντας να αποφύγουμε συνωστισμούς και αναμονή στα κεντρικά σύνορα. Και παρά το γεγονός ότι υπάρχει παρουσία αστυνομικών και στα «μικρά» σύνορα, είναι η πρώτη φορά όμως που εμφανίζονται αντίσκηνα στα οποία διεξάγονται τεστ για όσους τα χρειάζονται. Και εδώ όμως υπάρχει μόνος ένας τυπικός διαβατηριακός έλεγχος για είσοδο σε χώρα Σενγκεν, χωρίς την χρήση οποιουδήποτε πιστοποιητικού υγείας. Κινούμαστε προς βορρά πλέον, περνάμε από μικρότερα χωριά και οι μάσκες δείχνουν να εμφανίζονται συχνότερα και οι πολίτες περισσότερο προσεκτικοί.

Στην Σλοβενία η επιδημιολογική κατάσταση επιδεινώνεται διαρκώς τις τελευταίες εβδομάδες. Ο κυλιόμενος δείκτης 14ημέρου αγγίζει τα 323,4 κρούσματα, πολύ υψηλός για την εποχή, ο δείκτης θετικότητας στο 1,36 και οι πλήρως εμβολιασμένοι στο 44,3%. Οι μάσκες τουλάχιστον φαίνεται να αποτελούν όμως καθιερωμένη πρακτική.

Και ενώ αρχίζουμε να νοιώθουμε μεγαλύτερη ασφάλεια, μας βασανίζει το ερώτημα για ποιον λόγο τα αποφασισμένα μέτρα και οι έλεγχοι σε επίπεδο ΕΕ, δεν τηρούνται σε καμία χώρα ούτε καν σε επίπεδο δειγματοληψίας.

Στον αυτοκινητόδρομο της Σλοβενίας η κυκλοφορία αρχίζει να αυξάνει. Οι αδειούχοι από ολόκληρη την Ευρώπη, επιστρέφουν στις χώρες του Βορρά. Η Σλοβενία είναι άλλωστε σταυροδρόμι προς την Ουγγαρία, την Ιταλία και την Αυστρία. Η δική μας διαδρομή απαιτεί διέλευση των συνόρων Σλοβενίας-Αυστρίας μέσω ενός τούνελ, τα διόδια του οποίου έχουμε προπληρώσει. Ξαφνική εμφάνιση προειδοποιητικής πινακίδας για 7 χλμ. κυκλοφοριακής συμφόρησης. Θα χρειαστούμε 5 ώρες για να διανύσουμε τελικά τα λιγοστά αυτά χλμ.. Χιλιάδες οχήματα με ανοιχτά παράθυρα, άπνοια και πάλι….αερολύματα…..μάσκες πουθενά. Ο χρόνος για τους υπαλλήλους των διοδίων φαίνεται να έχει σταματήσει….ούτε εδώ χρησιμοποιούνται μάσκες. Η είσπραξη είναι το ζητούμενο.

Στην Αυστρία

Διέλευση συνόρων προς την Αυστρία χωρίς έλεγχο. Λειτουργεί όμως μικρός σταθμός συνόρων με τρεις τέσσερις αστυνομικούς που φορούν μάσκες. Μια πινακίδα αναφέρει ότι έχουμε εισέλθει στην Αυστρία. Χώρα με αυστηρά μέτρα υγιεινής και συνοριακούς ελέγχους, όπως λέγεται στις ανακοινώσεις. Τρεις ώρες υπό βροχή, με στάση σε αυστριακό ΣΕΑ, όπου κανείς αντιλαμβάνεται πλέον την αγγλοσαξονική αυστηρότητα στην εφαρμογή των μέτρων κατά του κορονοϊού. Το περιπολικό της αστυνομίας. Σύντομη ματιά των αστυνομικών ότι όλοι φορούν μάσκες κυρίως σε εσωτερικούς χώρους. Ωστόσο ούτε στην Αυστρία το πιστοποιητικά εμβολιασμού ή τα τεστ θα ελεγχθούν.

Κοντεύουμε στα γερμανικά σύνορα. Μπροστά μας το Σάλτσμπουργκ, η πόλη του Μότσαρτ. Πόλη που τις τελευταίες 10 ημέρες υποφέρει από την πανδημία καθώς σύμφωνα με τις αρχές παρατηρείται έκρηξη κρουσμάτων.  Μόνο την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου διαπιστώθηκαν συνολικά 392 θετικά κρούσματα, επειδή η πλειοψηφία των παραθεριστών επέστρεψε από τη Βοσνία, το Κοσσυφοπέδιο, την Τουρκία και τη Σερβία. Οι ΜΕΘ της πόλης έχουν φτάσει στα όρια τους και οι εκκλήσεις για τεστ έντονες. Ο δείκτης θετικότητας κινείται στο 1,20, οι πλήρως εμβολιασμένοι φτάνουν το 57,98%, ενώ τα κρούσματα φτάνουν τα 229 ανά 100.000 κατοίκους.Στην Γερμανία και Γαλλία

Τα γερμανικά σύνορά πλησιάζουν. Παρά τις πληροφορίες περί ελέγχων, η διέλευση γίνεται ελεύθερα, χωρίς διαβατηριακό έλεγχο, όπως προβλέπεται από την Συνθήκη του Σενγκεν, οι γερμανικές αρχές όμως προχωρούν σε δειγματοληπτικούς υγειονομικούς ελέγχους και καθώς δεν προερχόμαστε από χώρα υψηλού κινδύνου δεν χρειάζεται να κάνουμε δήλωση plf και το πέρασμα στην άλλη πλευρά των συνόρων είναι εύκολη. Και εδώ χωρίς κανέναν έλεγχο του ψηφιακού πιστοποιητικού εμβολιασμού με την υποσημείωση πως θα πρέπει σε κάθε αστυνομικό έλεγχο να το παρουσιάσουμε.

Και η Γερμανία εμφανίζει μεγάλη αύξηση στα κρούσματα. Ο δείκτης θετικότητας στο 1,36%, και τα επίπεδα των πλήρως εμβολιασμένων στο 60,50%. Εκείνο όμως που βλέπουμε είναι η χρήση προστατευτικών μέτρων και στο μέτρο του δυνατού η τήρηση των αποστάσεων.

Από εδώ και στο εξής διανύουμε τις τελευταίες 6 ώρες του ταξιδιού προς τα γαλλικά σύνορα προς το Κελ την γερμανική πόλη στις όχθες του Ρήνου από τον οποίο βρέχεται και το Στρασβούργο. Η γέφυρα της Ευρώπης τελευταίο εμπόδιο. Και εδώ όμως κανένας έλεγχος από τις γαλλικές αρχές. Διέλευση. Άφιξη.Το οδικό αυτό ταξίδι αποτελεί ένα δυσάρεστο παράδειγμα για τον έλεγχο της πανδημίας σε ολόκληρη την ΕΕ  αλλά και σε γειτονικές τρίτες χώρες. Ο κορονοϊός που δεν γνωρίζει σύνορα ούτε σταματά σε αυτά, ούτε εξαφανίζεται δια μαγείας. Στο οδικό δίκτυο όσο μειωμένος και αν είναι ο κίνδυνος ταξιδεύοντας με το οικογενειακό αυτοκίνητο, η πιθανότητα μόλυνσης, σύμφωνα με τους επιστήμονες αυξάνει ανάλογα με τις συνθήκες θερμοκρασίας, υγρασίας, απόστασης και συγχρωτισμού και ειδικά όταν σε αυτοκινητόδρομο ακινητοποιούνται οχήματα σε κοντινή απόσταση λόγω συμφόρησης, είναι υπαρκτός.

Και ενώ στα αεροπλάνα, τα καράβια και στα φέριμποτ υπάρχει έστω και τυπικός έλεγχος, στο οδικό δίκτυο δεν υπάρχει τίποτα. Έτσι πουθενά δεν μας ζητήθηκαν τα πιστοποιητικά εμβολιασμού ή τα αρνητικά τεστ παρά μόνο στα σύνορα της Ελλάδος, πουθενά δεν τηρήθηκε το μέτρο χρήσης της μάσκας και των αποστάσεων ειδικά σε εσωτερικούς χώρους, η εφαρμογή των κανόνων αυτοπροστασίας έναντι μιας πιθανής μόλυνσης εναπόκειτο στον καθένα προσωπικά και δεν επηρεάστηκε από κανέναν έλεγχο. Η αντίληψη περί της πανδημίας σε κάθε κράτος διέλευσης εναπόκειτο επίσης στις εκάστοτε εμφανής πολιτιστικές και κοινωνικές διαφορές και αντιλήψεις, τις θεωρίες συνομωσίας που επικρατούσαν σε αυτά, τις θρησκοληψίες που επίσης ήταν εμφανής σε ορισμένες περιπτώσεις αλλά κυρίως στην εθνική και συλλογική αξιολόγηση του κινδύνου που μάλλον εξαιτίας της κόπωσης των τελευταίων 20 μηνών κατακρημνίστηκε.

 Και τα ερωτήματα πολιτικά, υγειονομικά, ακόμη και καθαρά ανθρώπινα γίνονται αδυσώπητα. Για ποιο λόγο να έχουν θεσπιστεί κανόνες, πιστοποιητικά και μέτρα, όταν κανείς αρνείται να τα εφαρμόσει. Αποτελούν απλά μια πρόφαση που εξυπηρετεί άλλους σκοπούς?  Για ποιο λόγο να γίνεται μάχη για εμβολιασμούς και τεστ κατά του κορονοϊού, όταν όλα δείχνουν, ότι ο τρόπος που βρίσκει εφαρμογή είναι η δημιουργία της ανοσίας αγέλης με φυσικό τρόπο, δόγμα το οποίο συνειδητά ή η ασυνείδητα ακολουθείται από πολλές χώρες και τους πολίτες τους, λες και  ο κορονοϊός είναι μια απλή γρίπη.

Αν η ΕΕ επιθυμεί να ελέγξει την πανδημία, να δημιουργήσει δηλαδή τις προϋποθέσεις για το σφύριγμα της λήξης της, τότε η απάντηση πρέπει να δοθεί συντονισμένα, χωρίς συμβιβασμούς, την εφαρμογή αναθεωρημένων και τεκμηριωμένων αλλά και αποτελεσματικών μέτρων για τον εμβολιασμό στο πλαίσιο πάντοτε των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που θα βασίζονται κυρίως στην ενημέρωση και στην πειθώ, καθώς η επιβολή υποχρεωτικών μέτρων όπως έδειξε η διέλευση μας από έξι χώρες, φέρνουν ακόμη και στα κλασσικά μέτρα το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Και αν κρίνει κανείς από το αυστηρό ύφος των ανακοινώσεων των χωρών για τις προϋποθέσεις εισόδου εν καιρό πανδημίας σε αυτές, θα δει στην πραγματικότητα μια δημοσιοσχετίστικη υποκρισία προς όφελος της δημόσιας εικόνας. Έτσι απέναντι σε έναν απαραίτητο, ζωτικό, συνειδητό έλεγχο κανείς δεν μπορεί να φέρει αντίρρηση. Όπως καθημερινά πίνουμε καφέ, αγοράζουμε ίσως το κολατσιό μας, έτσι και η συνειδητή χρήση των ενδεδειγμένων υγειονομικών μέτρων και  εγγράφων θα πρέπει να θεωρείται αυτονόητη.

Η πανδημία τελικά στην λογική πολλών πολιτών στα κράτη που διατρέξαμε δεν υπάρχει….η πανδημία όμως είναι εδώ και σκοτώνει καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους με τα κράτη μέλη της ΕΕ να δείχνουν ανήμπορα να διαχειριστούν τα ποιο απλά.

Ανταπόκριση Στρασβούργο Κώστας Δαβάνης