Οδηγός καλής συμπεριφοράς στο σούπερ μάρκετ

Όπως και να το κάνουμε- και νομίζω ότι όλοι θα συμφωνήσετε- το σούπερ μάρκετ είναι πια ένας σημαντικός χώρος της καθημερινότητάς μας, αλλά και σημείο κοινωνικοποίησης.

Η νέα γενιά σούπερ μάρκετ δεν μένει μόνο στα τρόφιμα. Καλύπτει όλο και περισσότερες ανάγκες μας. Συσκευές, ένδυση, είδη σπιτιού. Τα σούπερ μάρκετ μεταμορφώνονται σε  προορισμό, με εστιατόρια και καφέ. Στην Ολλανδία και την Ισπανία φροντίζουν και τη συναισθηματική πλευρά των πελατών τους. Εφαρμόζουν «ώρες φλερτ», προκειμένου οι αδέσμευτοι να βρουν ταίρι την ώρα που ψωνίζουν.  

Εάν πιστεύετε και εσείς ότι η καλή συμπεριφορά δεν είναι ένα ξεπερασμένο, ξεχασμένο, φαινόμενο και σας βαραίνει η χοντροκοπιά της εποχής μας, ίσως βρείτε χρήσιμο τον παρακάτω οδηγό και αποφύγετε κάποιες συμπεριφορές.

Κλείνοντας τον διάδρομο με το καρότσι

Πιθανότατα το έχετε ζήσει. Κάποιος «παρκάρει» το καρότσι του ακριβώς στη μέση του διαδρόμου και μετά απομακρύνεται, για να μιλήσει στο τηλέφωνο ή για να συγκρίνει τις τιμές των δημητριακών.

Μπορεί να μην το κάνει από αγένεια. Πιθανότατα δεν το σκέφτεται. Ωστόσο, οι διάδρομοι των σούπερ μάρκετ είναι κοινόχρηστοι χώροι, και με το να αδιαφορείτε είναι σαν να μην σέβεστε τους άλλους και να διεκδικείτε περισσότερο χώρο από ό,τι δικαιούστε.

Η λύση: Απλά τραβήξτε το καρότσι σας προς τη μία πλευρά ενώ ψωνίζετε. Είναι μια μικρή προσαρμογή που κάνει μια μεγάλη διαφορά.

Σχολιάζοντας φωναχτά τις τιμές

Το να σχολιάζει κάποιος τις τιμές δεν είναι ασυνήθιστο — τα σούπερ μάρκετ είναι γεμάτα με ετικέτες τιμών, άλλωστε. Αλλά όταν γίνεται δυνατά και με μια αίσθηση εκνευρισμού («30 ευρώ για λάδι. Δεν υπάρχει περίπτωση να το πληρώσω»), προκαλεί αμηχανία στους γύρω. Όλοι νιώθουμε το ίδιο για τις εξωφρενικές τιμές στο σούπερ μάρκετ.

Αφού δεν λαμβάνουμε άλλα σοβαρά μέτρα διαμαρτυρίας καλύτερα να παρατηρήσουμε σιωπηλά και να πάρουμε την απόφασή μας χωρίς να τη διαφημίσουμε.

Άνοιγοντας τροφίμα ή ποτά πριν από την πληρωμή

Διψάμε και πιάνουμε ένα μπουκάλι νερό για να πιούμε  ή δίνουμε ένα σνακ στα παιδιά πριν το σκανάρουμε.

Στην ψυχολογία, μπορεί να θεωρηθεί ως έλλειψη ελέγχου των παρορμήσεων. Στην πραγματικότητα, πηγάζει από πρακτικούς λόγους (πεινασμένα παιδιά, ζεστό καιρό, μακρινές διαδρομές). Ωστόσο, είναι άβολο για τους υπαλλήλους του καταστήματος.

Η λύση: Μπορούμε να έχουμε μαζί μας ένα μικρό σνακ ή νερό στην τσάντα μας, σε περίπτωση που εμείς ή τα παιδιά μας το χρειαστούμε.

Ελαφρύ δίχτυ, για το στυλ και την τσέπη της

Γεμίζοντας τις πλαστικές σακούλες μέχρι να σκιστούν

Όλοι προσπαθούμε να μην αγοράσουμε πολλές ή καμία σακούλα σούπερ μάρκετ. Ας μην τις φορτώνουμε τόσο. Η σωστά γεμισμένη σακούλα δεν διευκολύνει μόνο τη μεταφορά και προστατεύει τα προϊόντα. Δείχνει και μια φροντίδα, μια εικόνα προσεγμένης εξυπηρέτησης από το κατάστημα. Θυμάστε κάποτε που τα σούπερ μάρκετ έδιναν σημασία στους πελάτες τους;

Καλύτερα να έχουμε μαζί μας μεγάλες πάνινες τσάντες.

Επιδρομή στα δωρεάν δείγματα και τα φαγητά

Εάν αφήσετε το καρότσι και ορμήσετε, αν παραμείνετε για πολύ ώρα και συνεχώς δοκιμάζετε- χωρίς τελικά να αγοράσετε- μπαίνετε αυτομάτως στην κατηγορία των… γευσιγνωστικών επιδρομέων.

Μιλώντας με υπερβολικά οικείο τρόπο στο προσωπικό

Με υπερβολικά οικείο ή αυταρχικό τρόπο, ο τόνος έχει σημασία. Και στις δυο περιπτώσεις είναι σαν να μιλάς περιφρονητικά, προς τους εργαζόμενους στον τομέα των υπηρεσιών.

 Διατηρήστε τον τόνο σας με σεβασμό, και με μια δόση τυπικότητας. Ένα απλό «Θα μπορούσατε παρακαλώ…» «μαλακώνει» τα πάντα.

Αφήνοντας το καρότσι να «περιπλανιέται» στο πάρκινγκ

Το να αφήνεις ένα καρότσι δίπλα στο αυτοκίνητό σου, να κυλάει σε έναν κενό χώρο στάθμευσης, δείχνει καταρχάς ελλειψη κοινωνικής ευθύνης.Το καρότσι μπορεί να είναι εμπόδιο σε θέσεις στάθμευσης, ή κίνδυνος ζημιάς για άλλα αυτοκίνητα.Αποκαλύπτει επίσης απροθυμία να ακολουθήσει κάποιος κανόνες χωρίς επιβολή.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, βέβαια μπορεί να είναι και στιγμή  απροσεξίας ή βιασύνης.

Αν αναγνωρίζετε τον εαυτό σας σε κάποια από τα παραπάνω παραδείγματα, δεν υπάρχει λόγος να νιώθετε ότι σας γίνεται κριτική– πρόκειται για συνήθειες, όχι για ελαττώματα. Συχνά προκύπτουν μηχανικά. Αλλά η συνειδητοποίηση σάς δίνει τη δυνατότητα να επιλέξετε.

Ζούμε στην εποχή της βιασύνης, αλλά και σε αυτή την εποχή οι καλοί τρόποι δεν είναι πολυτέλεια. Η ευγένεια δε γερνάει. Είναι ανθρώπινη ανάγκη και ψυχική αγωγή.

---

Σχετικό άρθρο: Η «Μεγάλη Πεντάδα» της προσωπικότητας – Πού ανήκετε