Η Κίκα Γεωργίου είναι ένα πλάσμα σπάνιας ποιότητας, ευγένειας, αμεσότητας, ομορφιάς και προσφοράς. Επιλεκτική στις συνεργασίες της, εστιασμένη στους στόχους της. Όταν τη γνωρίσεις καλά, καταλαβαίνεις ότι, όπως το όνομα της παραπέμπει σε γνωστή Αλμοδοβαρική ηρωίδα, έτσι και αυτή τιμά την πολυπλοκότητα της γυναικείας φύσης χωρίς να αγνοεί την απλότητα του ουσιαστικά λαμπερού αέρινου πλάσματος που είναι.
Γνωριστήκαμε πριν κάποια χρόνια στο Ελληνικό Φεστιβάλ του Σαν Φρανσίσκο, συναντηθήκαμε, φίλοι πλέον, στην πατρίδα της, την Κύπρο, ενώ διαπραγματευόταν τη συνεργασία της σε μια τηλεοπτική σειρά. Αντί για τη σειρά, επέλεξε να ηχογραφήσει audio books και να συνεχίσει τη ραδιοφωνική της εκπομπή, που θυμίζει ποιοτικά προσεγμένα podcasts. Όσοι και όσες δεν τη γνωρίζετε ακόμα, θέλω να σας τη συστήσω. Μέσα από τα δικά της λόγια και σκέψεις.
Δεν έχει περάσει πολύς χρόνος από τη στιγμή που ολοκλήρωσε τα γυρίσματα της σειράς του βραβευμένου με Όσκαρ Πάολο Σορεντίνο, που είδαμε και από την ΕΡΤ, το «The New Pope», στο πλευρό του Τζουντ Λο και του Τζον Μάλκοβιτς.
«Kάποια στιγμή πήρα ένα email από τον ατζέντη που με αντιπροσωπεύει, για μια ακρόαση από τον Πάολο Σορεντίνο. Τότε για να είμαι ειλικρινής, δεν ήξερα για το «The Young Pope», δεν ήξερα ότι γίνεται (συνέχεια) και πάει για δεύτερη σεζόν· όμως είδα το όνομα του Σορεντίνο και επειδή είναι ο αγαπημένος μου σκηνοθέτης όλων των εποχών είπα ότι είναι «ή τώρα ή ποτέ». Αρα έπεσα με τα μούτρα. Πέρασα στην πρώτη και τη δεύτερη φάση (της οντισιόν), στην τρίτη με πήρανε και πήγα να κάνω τις σκηνές μου· έτσι έγινε. Όσο για το «μετά» εξαργυρώθηκε σχεδόν από πριν πάω να κάνω τα γυρίσματα, γιατί μου έδωσε αυτή τη σιγουριά του ότι «όλα είναι πιθανά». Μου επιβεβαίωσε λοιπόν ότι μπορώ να ονειρεύομαι ότι γουστάρω και ότι θέλω».
Εκεί απέκτησε έναν πραγματικό φίλο, τον Αλμοδοβαρικό ηθοποιό Χαβιέ Κάμαρα. Όταν τον συνάντησα στο Σαν Σεμπαστιάν, δεν σταμάτησε να εκθειάζει το ταλέντο της στον βραβευμένο με Όσκαρ σκηνοθέτη Φερνάντο Τρουέμπα: «Είναι μοναδικό ταλέντο, δεν μπορείς να φανταστείς», έλεγε και ξανάλεγε περιγράφοντας ιστορίες από τα γυρίσματα και τη φιλία που ανέπτυξαν.
Τα ίδια είπε και ο Πάολο Σορεντίνο λίγο καιρό αργότερα. Και οι δύο μου ζήτησαν να της προωθήσω χαιρετισμούς και ήταν ζεστοί και εγκάρδιοι!
«Ποτέ δεν ένιωθα ότι μπορεί κάτι να βρεθεί στον δρόμο μου σε σχέση με αυτά που ονειρεύομαι. Για κάποιο λόγο είμαι ονειροπόλα και πάντα αισθανόμουν ότι αυτό που ονειρεύομαι ίσως μπορέσει να πραγματοποιηθεί. Γιατί όχι; Οπότε ξαφνικά μια καλή πρωία, παίρνω (μια κλήση για) μια ακρόαση. «Αυτό λες να είναι»; (και ήταν) και όλα πήγαν καλά. Πήγα εκεί. Αυτό που ανακάλυψα σε εκείνο το γύρισμα ήταν αυτή η αίσθηση του ότι, πρώτον, όλα είναι πιθανά, και δεύτερον, είμαστε όλοι τέλειοι μέσα στην α-τελειότητα μας. Τώρα αυτό στα αγγλικά ακούγεται πολύ πιο εύηχο (…) αλλά αυτήν την αίσθηση του ότι για να με επιλέξει αυτός ο άνθρωπος, για να είναι εκεί, σημαίνει ότι δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Είμαι αυτή, είμαι αυτή που είμαι και ο Σορεντίνο και οι συνεργάτες του με αγαπούν και με καλωσορίζουν με ό,τι φέρω. Αυτό είναι το μεγάλο μου κέρδος από αυτό και γι’ αυτό το πράγμα τον ευχαριστώ πολύ».
Αυτό που δεν είναι γνωστό είναι ότι υποδύεται την πρώην γυναίκα του Αντόνιο Μπαντέρας στην ταινία «The Enforcer», που θα κυκλοφορήσει την τρέχουσα χρονιά.
«Για την εμπειρία μου με τον Αντόνιο Μπαντέρας (τί να πω;)… Ήταν μία πολύ εύκολη συνεργασία, αυτό ένιωσα και με το «The New Pope», το ένιωσα και με το «The Enforcer». Ήταν πολύ απλά τα πράγματα για αυτούς τους ανθρώπους και για αυτές τις παραγωγές. Πας εκεί, κάνεις τη δουλειά σου, χαμογελάς, περνάς πολύ όμορφα, περνάς κάποιο χρόνο με κάποιους ανθρώπους που έχουν καταφέρει πολλά και καταλαβαίνεις ότι οι άνθρωποι που έχουν όντως ζήσει τη ζωή τους και έχουν κάνει αυτά που έχουν ονειρευτεί είναι πολύ πιο ήσυχοι και χαλαροί, (σαν να λένε) «δεν τρέχει και κάτι»».
Με αυτή την αφορμή μας αποκάλυψε και λίγα στοιχεία της υπόθεσης της ταινίας.
«Υποδύθηκα την γυναίκα του Μπαντέρας με την οποία ερωτεύτηκαν και έκαναν ένα παιδί μαζί, λίγο πριν αυτός κάνει φόνο και μπει στη φυλακή. Αυτός λοιπόν, βγαίνοντας από τη φυλακή, επιστρέφει για να την συναντήσει και να της ζητήσει να τον φέρει πιο κοντά με την κόρη τους, που είναι πια 15 ετών. Η μάνα βεβαίως, επειδή είναι προστατευτική σε σχέση με την κόρη της, κάπως το απαγορεύει, ειδικά με τον τρόπο που θέλει να το κάνει ο χαρακτήρας του Αντόνιο Μπαντέρας».
Στο ραδιόφωνο njoy στους 99.5 και 97.0 η Κίκα Γεωργίου έχει τη δική της εκπομπή, που όπως η ίδια αναφέρει, της προσφέρει τόσα πολλά που διοχετεύει στο επάγγελμα της. Το ίδιο όμως και η μητρότητα, που είναι ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή της. Κανένα από τα δύο δεν στέκεται εμπόδιο στο άλλο.
«Μέχρι τώρα για μένα έχει υπάρξει λυτρωτικό, με την έννοια του ότι παίρνω τεράστια αγάπη και μια τεράστια ανάταση, μια γαλήνη και μια χαρά που δεν την είχα φανταστεί ποτέ. Και δεν την είχα λάβει μέχρι τώρα από το επάγγελμά μου, που όμως τώρα μπορώ να την διοχετεύσω στο επάγγελμά μου, πράγμα το οποίο το κάνει ακόμα πιο συναρπαστικό και ακόμα πιο ενδιαφέρον· και θα το κάνω με ακόμα περισσότερη τρέλα. Οπότε για μένα, ναι, υπάρχουν κάποια πρακτικά ζητήματα τα οποία κανείς πρέπει να λύνει, αλλά θεωρώ ότι για αυτό υπάρχουν και τα παιδιά για να ανεβάζουν τον πήχη, για να βλέπουμε ότι το σώμα μας είναι ικανό για άλλα 150.000 πράγματα».
Οι συνεργασίες Ελλάδας και Κύπρου, ιδιαίτερα εν τω μέσω της οικονομικής κρίσης, ήταν μια διέξοδος στην Ελληνική αγορά ηθοποιών της μεγαλονήσου αλλά και ένα σχολείο για την μικρή αγορά της Κύπρου, που έφτασε να πουλάει τα προϊόντα της σε όλον τον κόσμο.
«Όπως και να έχει, το να δουλεύουμε είναι ένα θέμα· δηλαδή η Μάργκοτ Ρόμπι ξεκίνησε από τους «γείτονες». Και η ίδια λέει πως «ό,τι πέσει στα χέρια σας αγαπημένοι ηθοποιοί, κάντε το». Νομίζω ότι η δουλειά μόνο καλό θα μας κάνει. Απλά ο καθένας θα πρέπει να αποφασίσει προς τα πού θέλει να πάει. Τι είναι αυτό που αγαπάει πραγματικά μέσα στη δουλειά και να ακολουθήσει αυτό. Είμαι σίγουρη ότι μέσα από όλες αυτές τις σειρές, μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία, κάποιοι άνθρωποι θα συσπειρωθούν για να φτιάξουν κάτι άλλο που περισσότερο τους ενδιαφέρει από αυτό που κάνουν τώρα. Έχει να κάνει εν τέλει με το πώς μεγαλώνουμε και πώς ξεκαθαρίζει σιγά σιγά το τοπίο ως προς το τι θέλουμε να κάνουμε».
Τα τελευταία χρόνια στην Κύπρο, όπως και στην Ελλάδα, δημιουργείται ένα σύστημα που υποστηρίζει τις ξένες παραγωγές που επιλέγουν άλλους τόπους γυρισμάτων. Οι Κύπριοι έχουν και ένα ακόμα αβαντάζ, σε αντίθεση με άλλες χώρες· την πολύ καλή προφορά στην επικρατούσα γλώσσα του κινηματογράφου, την Αγγλική. Αρκετοί καλλιτέχνες που συμμετείχαν σε αυτές τις παραγωγές ήδη έχουν ανοίξει τα φτερά τους και δοκιμάζονται σε διεθνή casting για ταινίες και σειρές σε όλον τον κόσμο.
«Ναι, είναι θέμα επιλογής το όλο πράγμα. Έχει να κάνει με το που θες να κινείσαι, πώς θες να υπάρχεις και να περιφέρεσαι στη ζωή. Εμένα πάντα μου άρεσε να νιώθω αυτήν την ελευθερία, να νιώθω πολίτης του κόσμου όπου κι αν βρίσκομαι -σε όποιο μέρος του κι αν βρίσκομαι κάθε φορά-. Το μυαλό μου, το βλέμμα μου είναι γυρισμένο προς το εξωτερικό και ταυτόχρονα ό,τι υπάρχει που μου δίνει χαρά γύρω μου, αυτό «θα εκμεταλλευτώ» και αυτό θα ακολουθήσω ψυχή τε και σώματι».
Η περίοδος της καραντίνας έδωσε ένα ουσιαστικό εργαλείο σε πολλούς καλλιτέχνες που οραματίζονταν καριέρα και εκτός συνόρων, αφού πλέον πολλά casting γίνονται μέσω skype ή zoom, εκμηδενίζοντας τα γεωγραφικά σύνορα.
«Αυτή είναι η μαγεία του σινεμά. (…) Αυτήν την αίσθηση είχα με την άνθηση του Ίντερνετ . Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι είμαι πολίτης του κόσμου όλου. Μπορώ να βρίσκομαι ταυτόχρονα σε όσες χώρες θέλω. Δεν έχει σημασία πού θα είσαι, φτάνει αυτό που θα φτιάξεις να αντιπροσωπεύει αυτό που θες να φτιάξεις· και τελεία! Δεν μας σταματάει τίποτα πια».
Το ίδιο όμως ισχύει και στην ακόμα μεγαλύτερη αγάπη της, τα podcast, που σε κάθε ευκαιρία ακούει, είτε οδηγεί πηγαίνοντας στη δουλειά, είτε χαλαρώνοντας στο σπίτι της. Τη χαλαρότητα αλλά και την έρευνα που απαιτεί αυτό το είδος «φορητού ραδιοφώνου», «συντροφιάς» και «ενημέρωσης» ενσωματώνει και στις ραδιοφωνικές εκπομπές της.
«Έχω μια μεγάλη αγάπη για τα podcasts. Νιώθω ότι είναι σαν να έχω ανακαλύψει εκεί ένα κομμάτι καλλιτεχνικό. Συναντώ εκεί ένα κομμάτι που είναι πολύ δικό μου, που το αγαπώ πάρα πολύ. Αυτή λοιπόν η αγάπη μου για τα podcast – θέλω να φτιάξω πάρα πολλά podcasts με ιδέες που σημειώνω κατά καιρούς και θέματα που θέλω να μοιραστώ, για τα οποία θέλω να μιλήσω και να δημιουργήσω. Με αυτόν τον γνώμονα λοιπόν, οδηγήθηκα στο ραδιόφωνο, γιατί ένιωσα ότι χρειαζόμουν εξάσκηση στον λόγο μου και στο επικοινωνιακό μου κομμάτι. Είμαι γενικά αρκετά εσωστρεφής, (και) το (επικοινωνιακό) το είχα λίγο ξεχασμένο. Άρα από την αγάπη μου για τα podcasts έφτασα στο ραδιόφωνο, που όμως προσπαθώ και εκεί (οι εκπομπές) να έχουν κάπως αυτή την υφή του podcast… και εξ ου και είμαι πολύ τυχερή, γιατί βρίσκομαι σε ένα ραδιόφωνο όπου έχω την ελευθερία να μιλήσω για οτιδήποτε αγαπώ χωρίς να με κρατάει κανείς· απλά έκανα την εξάσκησή μου τώρα, μιλώντας για λίγο χρόνο για κάθε θέμα· κάνα δυο λεπτά… «και πάμε παρακάτω, και πάμε παρακάτω». Επί της ουσίας η ραχοκοκαλιά αυτού που θέλω να κάνω από εκεί (πηγάζει, από εκεί) αντλώ την έμπνευσή μου».
Η Κίκα Γεωργίου κέρδισε το 2012 το βραβείο καλύτερης ηθοποιού από την Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου για την ερμηνεία της στην ταινία του Γιώργου Γκικαπέππα «Η Πόλη των Παιδιών» και τέσσερα χρόνια αργότερα για την επόμενη συνεργασία της με τον σκηνοθέτη στο «Silent».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος