Οι Βρετανοί Starsailor επιστρέφουν στη χώρα μας, φέρνοντας μαζί τους έναν από τους πιο συναισθηματικούς και σταθερά αγαπημένους ήχους της βρετανικής indie σκηνής. Με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων πορείας, το συγκρότημα δίνει μια σειρά επετειακών συναυλιών περνώντας και από την Ελλάδα, την Τετάρτη 10 και την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου στο Gazarte στην Αθήνα, την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου στο Royal στην Πάτρα και το Σάββατο 13 στον πολυχώρο WE στη Θεσσαλονίκη υποσχόμενοι ένα best-of setlist που θα διατρέξει ολόκληρη την ιστορία τους — από το θρυλικό Love Is Here έως το πρόσφατο Where the Wild Things Grow.
Η επιστροφή τους δεν αποτελεί απλώς μια ακόμη στάση περιοδείας. Με τη φόρα του νέου άλμπουμ, τις ανανεωμένες ενορχηστρώσεις και την ενέργεια, που πάντα εκπέμπει ο τραγουδιστής τους, James Walsh στη σκηνή, οι Starsailor έρχονται αποφασισμένοι να δημιουργήσουν στιγμές που θα μείνουν χαραγμένες στη μνήμη μας — τόσο για όσους τους ακολουθούν από τις αρχές των 00s, όσο και για τη νέα γενιά που τους ανακαλύπτει σήμερα. Με αφορμή τις συναυλίες τους στη χώρα μας μίλησαν στο ertnews.gr για τη δημιουργική τους πορεία και όσα τους ενώνουν μέχρι σήμερα.
Γιορτάζετε πλέον ένα τέταρτο του αιώνα ως συγκρότημα. Ποιες στιγμές από τα πρώτα βήματα των Starsailor σας έρχονται πιο έντονα στο μυαλό;
Το να υπογράψουμε σε μεγάλη δισκογραφική ήταν τεράστια υπόθεση τότε. Θυμάμαι να βρισκόμαστε στα γραφεία, με τις φωτογραφίες όλων αυτών των τεράστιων ονομάτων να δεσπόζουν από πάνω μας. The Beatles, Coldplay, Robbie Williams, Queen, Blur, τόσοι πολλοί. Η πρώτη μας περιοδεία στην Ιρλανδία με τους Doves μάς φέρνει επίσης όμορφες αναμνήσεις. Το να είμαστε σε tour, να μένουμε σε ξενοδοχεία και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε ως δουλειά ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα.
Όταν το Love Is Here σας εκτόξευσε μουσικά, πώς διαχειριστήκατε το γεγονός ότι βρεθήκατε δίπλα στα κορυφαία ονόματα της βρετανικής σκηνής των early 2000s;
Με λίγη νεανική τόλμη! Νομίζω ότι σε κάποιο βαθμό μας παρέσυρε το κύμα του hype, αλλά είμαι χαρούμενος που δεν μας πήρε τα μυαλά και που είμαστε ακόμη εδώ!
Το νέο σας άλμπουμ Where the Wild Things Grow μοιάζει ταυτόχρονα νοσταλγικό και στραμμένο προς το μέλλον. Τι καθοδήγησε αυτό το μείγμα οικειότητας και μιας πιο μεγάλης, τολμηρής παραγωγής;
Νομίζω πως η καραντίνα στη διάρκεια της πανδημικής κρίσης είχε τεράστια επίδραση. Οι πιο προσωπικές, «κλειστές» στιγμές προέρχονται από τον χρόνο αυτοστοχασμού που μας επέβαλε. Και τα πιο εξωστρεφή, ενεργητικά κομμάτια προέρχονται από την απελευθέρωση και την επιστροφή μας στον κόσμο.
Η συνεργασία σας με τον Rick McNamara φαίνεται να έχει ωθήσει τον ήχο σας σε νέες κατευθύνσεις. Τι έφερε στο στούντιο που σας εξέπληξε;
Είναι εξαιρετικός παραγωγός. Νομίζω μία από τις καλύτερες στιγμές ήταν όταν ένα μικρόφωνο των ντραμς «έπιανε» τη βροχή απ’ έξω και απλά το αφήσαμε στο κομμάτι Hanging In The Balance γιατί ταίριαζε απόλυτα με τη διάθεση.
Μετά από 25 χρόνια, πώς έχει αλλάξει ή βαθύνει η ιδέα σας για το «αυθεντικό τραγούδι»;
Πιέζω λιγότερο τον εαυτό μου. Είμαι πολύ πιο χαρούμενος όταν ολοκληρώνω μια ιδέα μέχρι τέλους και μετά αποφασίζω τι λειτουργεί καλύτερα για ένα άλμπουμ, αντί να προσπαθώ να μαντέψω τι είναι στη «σωστή» κατεύθυνση και τι όχι.
Μερικά από τα πρώιμα κομμάτια σας έχουν αποκτήσει σχεδόν εμβληματικό χαρακτήρα. Ποιο τραγούδι σας το νιώθετε διαφορετικά τώρα όταν το παίζετε ζωντανά — και γιατί; Ίσως το αγαπημένο σας;
Το Good Souls συνεχίζει να εξελίσσεται. Έχουμε την τύχη να μας συνοδεύει ο ταλαντούχος Tony Foster στην κιθάρα σε αρκετές συναυλίες, και έχει προσθέσει ένα απίθανο μέρος φυσαρμόνικας στο τέλος.
Σήμερα οι ακροατές συνδέονται με τη μουσική σας με τρόπους που δεν υπήρχαν πριν από δύο δεκαετίες. Πώς πιστεύετε ότι οι στίχοι σας και όσα λέτε φτάνουν στο σημερινό κοινό;
Νομίζω ότι αυτά τα συναισθήματα της νεανικής αποξένωσης παραμένουν. Πιστεύω επίσης ότι η τεράστια επιτυχία της επιστροφής των Oasis, όπως και των Blur και Pulp πριν από αυτούς, έχει ξυπνήσει μια νέα γενιά στην κιθαριστική μουσική.
Το ελληνικό κοινό είναι μάλλον διάσημο για το πάθος του. Με ποιον τρόπο αυτή η ενέργεια διαμορφώνει την εμφάνισή σας ή την αίσθηση που έχετε πριν ανεβείτε στη σκηνή;
Έχει τεράστια επίδραση. Αρκεί εκείνο το πρώτο χειροκρότημα όταν βγαίνεις στη σκηνή και νιώθεις δέκα μέτρα ψηλός. Το ελληνικό κοινό την τελευταία φορά που παίξαμε ήταν φανταστικό. Ανυπομονούμε όλοι να το συναντήσουμε ξανά!
Η περιοδεία τα τελευταία χρόνια σίγουρα σας πρόσφερε νέες εμπειρίες. Τι έχετε μάθει από τον δρόμο που επηρεάζει αυτό το επετειακό κεφάλαιο;
Να μην το παρακάνεις! (Γέλια) Σίγουρα για μένα, το να πιω μερικά ποτά είναι καλύτερα να το κρατάω για βραδιές πριν από ρεπό. Δεν είμαι στα καλύτερά μου όταν είμαι με hangover. Επίσης, το να παίρνεις χρόνο για ξεκούραση. Είναι δελεαστικό να κάνεις πολλή προώθηση, κάτι που είναι χρήσιμο για τη μπάντα, αλλά είναι σημαντικό να μην έχεις «ξεζουμιστεί» πριν από το live, γιατί εκεί δίνεις όλη σου την ενέργεια.
Πολλά συγκροτήματα της δικής σας εποχής δεν είναι πλέον ενεργά — και κάποια άλλα επανενώνονται και ξανακερδίζουν με ορμή το κοινό τους. Τι έχει κρατήσει τη δυναμική και τη χημεία σας ζωντανή;
Είμαστε καλοί φίλοι και απολαμβάνουμε πραγματικά να παίζουμε μαζί. Νομίζω πως είναι σημαντικό να έχεις και άλλα πάθη, άλλα ενδιαφέροντα έξω από τη μπάντα. Ξέρουμε επίσης πότε να δίνουμε χώρο ο ένας στον άλλο. Νομίζω αυτό είναι σημαντικό.
Αυτές οι επετειακές εμφανίσεις καλύπτουν ολόκληρη την καλλιτεχνική σας πορεία. Τι είδους συναισθηματικό ταξίδι ελπίζετε ότι θα κάνει το κοινό μαζί σας;
Ελπίζω ο κόσμος να μπορέσει να ξεφύγει για λίγο από τα προβλήματά του και να χαθεί μέσα στη μουσική. Ελπίζουμε επίσης να κερδίσουμε ξανά μερικούς fans των οποίων οι ζωές έχουν προχωρήσει. Και να θέλουμε να μετατρέψουμε κάποιους περιστασιακούς ακροατές σε παθιασμένους. Θα σας δω εκεί!
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος
