«Glass Onion: Στα μαχαίρια» – Πώς η Μόνα Λίζα έφτασε σε ένα Ελληνικό νησί;

Στην εποχή της πανδημίας και του εγκλεισμού, ένας εκκεντρικός πάμπλουτος, ο Μάιλς, στέλνει έναν μασίφ ξύλινο κύβο σε αρκετούς αποδέκτες. Όλοι τους τον αποκαλούν φίλο τους… ή σχεδόν όλοι. Σε σκαλισμένο στερεόγραμμα στην επιφάνεια υπάρχουν στοιχεία που προδίδουν έναν καλομπερδεμένο γρίφο που όλοι θα παίξουν, αρχικά εξ’ αποστάσεως, σαν να βρίσκονται σε ψηφιακό escape room. Όταν λυθεί ο γρίφος, θα παραλάβουν μια πρόσκληση για δωρεάν ταξίδι σε ένα ελληνικό νησί, την οποία και θα αποδεχτούν. Στα δικά μας πάτρια εδάφη, στο νησί με τη συμβολική ονομασία «Γιαταμπάζα», η περιπέτεια τους θα συνεχιστεί με όρους Αγκάθα Κρίστυ.

Μέσα στο πλήθος από παράξενα γκάτζετς, όπως το μοναδικό αμάξι στην παγκόσμια αγορά με τη μυστική ονομασία «Μπέιμπυ Μπλου», έναν χώρο φιλοξενίας που ονομάζεται γυάλινο κρεμμύδι και μια κατασκευή με τεχνητή νοημοσύνη, που μοιάζει με μηχανικό κατοικίδιο και μεταφέρει τις βαλίτσες στα δωμάτια των καλεσμένων, όλες και όλοι θα είναι υποψήφιοι δολοφόνοι σε έναν φόνο που ακόμα δεν επιτελέστηκε. Όλα αυτά υπό το άγρυπνο βλέμμα της γνήσιας Μόνα Λίζα, που για κάποιο λόγο βρίσκεται αντί για το Λούβρο, σε ένα ελληνικό νησί.

Όταν θες να ταράξεις τα νερά ξεκινάς με κάτι μικρό.

Αυτή η ατάκα ακούγεται στο δεύτερο μέρος της ταινία «Στα μαχαίρια» που έκανε το είδος του Who-Donne-it και πάλι της μόδας. Ίσως όμως αυτό να είναι και μια αυτό-αναφορά του σκηνοθέτη Ράιαν Τζόνσον, που έσπασε το ρεκόρ καλύτερου ντιλαρίσματος με την πλατφόρμα του Netflix για να πουλήσει την προηγούμενη ταινία του και να παράξει δύο ακόμα σίκουελ.

Το σύστημα μας εξυπηρετεί. Γιατί να το καταστρέψουμε;

Η ιστορία στηρίζεται σε έναν φαινομενικά εναλλακτικό εκκεντρικό πλούσιο, που αναγνωρίζει και πουσάρει τα ταλέντα των φίλων του. Στα χαρτιά είναι ο εμπνευστής και εφαρμοστής ενός προγράμματος εναλλακτικής ενέργειας που θα στοχεύσει σε ένα οικολογικό μέλλον απαλλαγμένο από το μαύρο χρυσό, χρήση λιγνίτη και τοξικά απόβλητα. Είναι όμως αυτό που φαίνεται; Και γιατί θέλει να αλλάξει το σύστημα αν, όπως θα αποκαλυφθεί, τον εξυπηρετεί;

Πληροφορίες για μελλοντικούς βιογράφους

Η Άντυ Μπράντ ίσως κρύβει την απάντηση στο μυστήριο του φόνου που θα επιτελεστεί το επίμαχο Σαββατοκύριακο. Από τα έξι της, κράταγε ημερολόγια με αυτό τον τίτλο. Και μάλλον ήξερε καλά τι έκανε γιατί σίγουρα υπήρχαν στοιχεία που ένας ντετέκτιβ θα τα εκτιμούσε βαθύτατα.

Ύποπτοι, κίνητρο, ευκαιρία. Μοιάζει με το «Cluedo»

Όλοι είναι ύποπτοι, όλοι είχαν κίνητρο. Ποιοι όμως άρπαξαν την ευκαιρία; Σχεδόν όπως και στο πρώτο μέρος της ταινίας, η ιστορία δέχεται μια δεύτερη αφήγηση περίπου στη μισή της διάρκεια. Αν αυτό δεν είναι μια παρτίδα cluedo, τότε είναι μια βιωματική δράση του «πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο»… ή για να ακριβολογούμε «νύχτα έπεσε στις Σπέτσες και το Πόρτο Χέλι».

Δύο κινηματογραφικά «αντίο» στον επίλογο

Λίγα και καλά πτώματα στην ταινία, μπερδεύουν όλο και περισσότερο τις ιστορίες. Δυστυχώς είχαμε όμως και δύο που απεβίωσαν πραγματικά και αυτή η ταινία ήταν το δικό τους αντίο στην κινηματογραφική τέχνη που υπηρέτησαν: Ο Στίβεν Σοντχάιμ και η Άντζελα Λάνσμπερυ, που είχαν μια μικρή συμμετοχή στην ταινία, αποχαιρέτησαν το κοινό και τους θαυμαστές τους μέσα από τις σύντομες εμφανίσεις τους.

Ναρκοπέδιο μαργαριταριών… αυτό είναι το Αιγαίο

Μια σειρά από λάθη, «μαργαριτάρια» σπαρμένα στο Αιγαίο αν θέλετε, προδίδουν το ποιος έκανε τι. Δεν θα το μαρτυρήσω όμως. Θα το δείτε άμεσα στις κινηματογραφικές αίθουσες και όχι πολύ αργότερα, σε τηλεοπτική πλατφόρμα.