Γιατί οι δυνατοί μένουν συνήθως μόνοι τους

Το να είναι κάποιος δυνατός συχνά συνεπάγεται ψυχική ανθεκτικότητα, επιμονή και υψηλή αντοχή στο στρες. Ωστόσο, οι παραπάνω δεξιότητες δεν εξασφαλίζουν συνοδοιπόρους στη ζωή. Αντιθέτως πολύ συχνά διαμορφώνουν συμπεριφορές που επιτείνουν τη μοναξιά.

Είναι τελειομανείς

Θέτουν υψηλά πρότυπα για τον εαυτό τους και προσπαθούν να ανταποκριθούν σε αυτές τις προσδοκίες.

Είναι τόσο επικεντρωμένοι στην επίτευξη των στόχων τους που βλέπουν μόνο την κορυφή, χωρίς να προσέχουν τη διαδρομή και τα μονοπάτια που περπατούν. Γι’ αυτό συχνά μπορεί να σκοντάψουν.

Εργάζονται συνεχώς

Έχουν συνηθίσει σε εντατικούς εργασιακούς ρυθμούς. Χαρακτηρίζονται από έναν συνεχή εσωτερικό καταναγκασμό γύρω από την εργασία η οποία βρίσκεται στο επίκεντρο της ζωής τους. Εάν υπάρχει οικογένεια ή σχέση, επισκιάζεται.

Αγνοούν τα συναισθήματα τους

Είναι τόσο απασχολημένοι με το να ξεπερνούν δυσκολίες, με αποτέλεσμα να αγνοούν ή να καταπιέζουν τα συναισθήματά τους, και να συσσωρεύουν τα άγχη τους. Είναι πολύ πιθανό να παρουσιάσουν το σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης (burnout) και άλλα προβλήματα υγείας.

Η αγνόηση των συναισθημάτων δεν τα εξαφανίζει. Αντίθετα, μπορεί να αναδυθούν και να εκφραστούν έντονα και ξαφνικά χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα να τα ελέγξουμε.     

Δεν τους αρέσουν οι διακοπές

Πιστεύουν ότι κάθε λεπτό πρέπει να ξοδεύεται παραγωγικά, με αποτέλεσμα να αποφεύγουν τις διακοπές. Δεν τους ενδιαφέρει να δημιουργήσουν ωραίες αναμνήσεις.

Προτιμούν να ξεκουραστούν για λίγο στο σπίτι τους ή να κάνουν κάποια επιμόρφωση σε σχέση με τη δουλειά τους, από το να εμπλακούν στη διαδικασία «πάω διακοπές», η οποία συνήθως τους αγχώνει.

Δεν έχουν ρεαλιστικές προσδοκίες

Δεν διστάζουν να αναλάβουν να φέρουν εις πέρας πολύ απαιτητικές εργασίες, χωρίς να υπολογίσουν το προσωπικό τους κόστος.

Μαθαίνουν με το δύσκολο τρόπο ότι ενώ είναι σημαντικό να δεχόμαστε κάποιες προκλήσεις, όταν οι στόχοι είναι ανέφικτοι θα οδηγηθούμε σε περιττό άγχος και απογοήτευση.

Εκτιμούν την ανεξαρτησία

Οι δυνατοί άνθρωποι είναι συχνά πολύ ανεξάρτητοι. Είναι αυτόνομοι και προτιμούν να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες μόνοι τους.

Πολλές φορές, το συγκεκριμένο χαρακτηριστικό μπορεί να οδηγήσει σε απομόνωση, αφού το να ζητάς και να παίρνεις βοήθεια είναι στοιχείο ουσιαστικών σχέσεων, και αποτελεί αποτελεί ζωτικό μέρος της ζωής.

Δεν είναι «δικαιωματιστές»

Δεν αισθάνονται ότι δικαιούνται πράγματα στη ζωή και δεν έχουν τη νοοτροπία ότι οι άλλοι θα πρέπει να τους φροντίζουν ή ότι «η ζωή τους χρωστάει». Αντίθετα, αναζητούν ευκαιρίες με βάση την εμπειρία και τα προσόντα τους. Σε αυτή τη δύσκολη συνθήκη πολλές φορές μένουν μόνοι τους.

Επιλέγουν τη μοναξιά

Πολλοί άνθρωποι αναζητούν τη σύνδεση, θέλουν να ανήκουν σε κάποια ομάδα. Ωστόσο, για κάποιους το να περιβάλλονται συνεχώς από ανθρώπους μοιάζει περισσότερο με βάρος. Για τα αυτάρκη άτομα, η ιδέα της συνεχούς κοινωνικής συναναστροφής μπορεί να είναι εξαντλητική. Η μοναξιά είναι για εκείνους μια συνειδητή επιλογή που τους επιτρέπει να επικεντρωθούν στους στόχους τους και την εσωτερική τους ηρεμία.

Κρατούν αποστάσεις ασφαλείας

Έχουν μάθει ότι η εγγύτητα με τους άλλους μπορεί να φέρει απογοήτευση. Όταν η εμπιστοσύνη τους έχει επανειλημμένα διαρραγεί, έχουν τη δύναμη να απομακρυνθούν και να παραμείνουν σε απόσταση αυτοσυντήρησης.

---

Σχετικό άρθρο: Καλύτερα να είναι κανείς μόνος ή κακά συντροφευμένος;