Στις 15 Φεβρουαρίου συμπληρώθηκαν έξι μήνες από την ανακατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, έξι μήνες κατά τους οποίους η πολύπαθος χώρα επισωρεύει νέα μεγάλα προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα.
Οι βασικές αρχές του ανθρωπισμού είναι κενό γράμμα, όπως ήταν αναμενόμενο από τους ακραίους ισλαμιστές· η δημοκρατία και η ελευθερία σβήνονται αργά και σταθερά από την καθημερινή χάρτα της ταλιμπανικής κυριαρχίας· πάνω από το 90% του πληθυσμού ζει υπό το όριο της φτώχειας και τουλάχιστον ένα εκατομμύριο παιδιά απειλούνται από υποσιτισμό, όπως μεταδίδουν ρεπορτάζ των διεθνών μέσων· ο ΟΗΕ σε έκθεσή του αναφέρει ότι έχουν χαθεί τουλάχιστον 500.000 θέσεις εργασίας· οι γυναίκες και τα κορίτσια κλείνονται στις σκοτεινές σπηλιές της απάνθρωπης εξουσίας και οι αντιφρονούντες απομακρύνονται από το φως της μέρας.
Φτώχεια & παιδική εργασία
Ιδιαίτερα ανησυχητικά είναι τα στοιχεία που δίνει στη δημοσιότητα η οργάνωση Save the Children. Περίπου το 20% των οικογενειών αναγκάζεται να εντάξει τα παιδιά του στην παράνομη αγορά παιδικής εργασίας, προκειμένου να έρθει «ψωμί στο τραπέζι». Η οργάνωση θεωρεί ότι περί το ένα εκατ. παιδιά εργάζονται αυτή τη στιγμή σε όλη την αφγανική επικράτεια.
Περίπου το 1/3 των οικογενειών έχει χάσει οποιαδήποτε πηγή εισοδήματος τους τελευταίους έξι μήνες, το 1/4 πάνω από το μισό εισόδημα, ενώ τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι εν γένει η σίτιση έχει καταστεί βάσανο: το 36% αγοράζει επί πιστώσει και το 39% απευθύνεται προς βοήθεια οικογένειες σε καλύτερο οικονομικό στάτους.
Ενδεικτικά τραγική είναι η ιστορία της 12χρονης Λαϊλά· ο πατέρας της είχε σκοτωθεί, ζούσε με τη μητέρα της και τα τέσσερα αδέλφια της σε στρατόπεδο εκτοπισμένων στο Μπαλκ και καθάριζε σπίτια για δέκα λεπτά του ευρώ την ημέρα, κάτι που ισοδυναμούσε με λίγο τσάι για την οικογένεια. Το ίδιο και η 15χρονη αδελφή της, όπως μας ενημερώνει η οργάνωση Save the Children.
Ακόμα μία ανησυχητική ιστορία έρχεται από το αφγανικό Tolo News: στην επαρχία Πακτίκα, στα σύνορα με το Πακιστάν, πέντε περιφέρειες δεν έχουν καταγράψει κανέναν ή καμία απόφοιτο λυκείου τα τελευταία 20 χρόνια…
Συλλήψεις & εξαφανίσεις
Παρά τις προσπάθειες των Ταλιμπάν να καταπνίξουν κάθε φωνή ελευθερίας, το κίνημα υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των γυναικών προσπαθεί να ακουστεί, και στον πραγματικό και στον ψηφιακό κόσμο. Βέβαια, για παράδειγμα, στις πρόσφατες διαμαρτυρίες στην Καμπούλ, τον Ιανουάριο, οι Ταλιμπάν αντέδρασαν κατά τον γνωστό τρόπο: ήδη αγνοούνται έξι ακτιβιστές και ακτιβίστριες, σύμφωνα με έκθεση του ΟΗΕ. Οι συλλήψεις τους δεν έγιναν την ημέρα της ειρηνικής διαδήλωσης· έγιναν είτε με επιδρομές στα σπίτια τους είτε με αναζητήσεις στον δρόμο.
Στο πλαίσιο των αυθαίρετων και αδιάκοπων συλλήψεων, ο Guardian δημοσίευσε ένα ρεπορτάζ αναφέροντας ότι το περασμένο Σάββατο 29 γυναίκες και οι οικογένειές τους, συνολικά 40 άτομα, συνελήφθησαν στην Καμπούλ, σύμφωνα με tweet, που αργότερα σβήστηκε, στον λογαριασμό της Rina Amiri, ειδικής απεσταλμένης των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δολοφονίες & απελευθερώσεις
Συναγερμός έρχεται και από τη Διεθνή Ομοσπονδία Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: «Αν και είναι σχεδόν αδύνατο να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα και να συλλέγουμε συστηματικά δεδομένα, τα προκαταρκτικά στοιχεία που ελήφθησαν από την Αποστολή Βοήθειας του ΟΗΕ στο Αφγανιστάν (UNAMA) δείχνουν ότι τουλάχιστον οκτώ ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών και δύο δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί από τις 15 Αυγούστου 2021. Επιπλέον, 44 δημοσιογράφοι και 10 ακτιβιστές της κοινωνίας των πολιτών κρατούνται αυθαίρετα».
Αποκαλυπτικό είναι το ρεπορτάζ του Sky News μέσα από τη φυλακή της Χεράτ, όπου κρατούνται σε κελιά των 40 ατόμων κυρίως πρώην δημόσιοι υπάλληλοι ― ακόμα και παιδιά 12 ετών· όλοι χωρίς δίκη και στοιχεία. Το επιπλέον ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι από τις γυναικείες φυλακές της περιοχής αγνοείται εδώ και τέσσερις μήνες η επικεφαλής του καταστήματος· η ημέρα της εξαφάνισής της, σύμφωνα με το δημοσίευμα, συμπίπτει ημέρα επιστροφής στα καθήκοντά της κατόπιν πρότασης των Ταλιμπάν.
Την περασμένη Παρασκευή πάντως, οι Ταλιμπάν απελευθέρωσαν μία ομάδα Αφγανών και Δυτικών δημοσιογράφων και έναν αγνοούμενο ακτιβιστή, έπειτα από πάνδημη κατακραυγή και ενέργειες, μεταξύ άλλων, και του γ.γ. του ΟΗΕ, καθώς οι δημοσιογράφοι ήταν απεσταλμένοι των Ηνωμένων Εθνών. Μέχρι ώρας, όπως μεταδίδει το CNN, κρατούνται τουλάχιστον επτά ξένοι πολίτες από τους Ταλιμπάν: έξι Βρετανοί και ένας Αμερικανός, ελπίζοντας πώς οι δύο είναι στους απελευθερωθέντες.
Πανδημία & κατάρρευση
Και σαν μην έφταναν όλα αυτά, όπως μπορούμε να φανταστούμε, η πανδημία της Covid-19 βομβαρδίζει ανελέητα τη χώρα των περίπου 38 εκατομμυρίων με τα μόλις πέντε νοσοκομεία αναφοράς, με μόνο ένα εξ αυτών στην πρωτεύουσα Καμπούλ ― τα υπόλοιπα 33 της χώρας έχουν κλείσει. Ο λόγος; Το τελευταίο εξάμηνο οι εργαζόμενοι του αφγανικού συστήματος Υγείας έχουν πληρωθεί μόνο για τον έναν μήνα ―τον περασμένο Δεκέμβριο―, ο φόβος οδηγεί τους επιστήμονες εκτός χώρας και οι Ταλιμπάν τούς αντιφρονούντες εκτός συστήματος.
Σύμφωνα με (φωτογραφικό) ρεπορτάζ του Al Jazeera, το νοσοκομείο της Καμπούλ θερμαίνεται μόνο το βράδυ εξαιτίας της έλλειψης καυσίμων και οι ασθενείς είναι σκεπασμένοι με βαριές κουβέρτες, ενώ ο επικεφαλής του νοσοκομείου κάνει λόγο για μη διαθέσιμο οξυγόνο και άλλο εξοπλισμό.
Για τεστ ούτε λόγος· χαρακτηριστικό παράδειγμα, το διάστημα μεταξύ 30/1 και 5/2, έγιναν μόλις σχεδόν 9.000 τεστ (στα 38 εκατ. του πληθυσμού), αλλά αυτό που πρέπει να κρατήσουμε ως στοιχείο είναι ότι περίπου το 48% ήταν θετικό. Μέχρι στιγμής, ο ΠΟΥ έχει καταγράψει περίπου 7.500 θανάτους και 167.000 κρούσματα, αλλά όλα συνηγορούν ότι πρόκειται με πασιφανώς ελλιπή καταγραφή της πανδημίας στη χώρα.
Με τις 3,2 εκατ. δόσεις να είναι διαθέσιμες, η κυβέρνηση των Ταλιμπάν έχει ξεκινήσει εκστρατεία ενημέρωσης υπέρ του εμβολιασμού χρησιμοποιώντας ως μέσα τα τζαμιά, τους πνευματικούς ταγούς και τις κινητές μονάδες εμβολιασμού. Μέχρι στιγμής, μόλις το 27% του πληθυσμού έχει εμβολιαστεί, κυρίως με το σκεύασμα της J&J, το κλείσιμο ενός εργοστασίου της οποίας έχει προκαλέσει ανησυχίες για τη διάθεση εμβολίων σε χώρες όπως το Αφγανιστάν.
Τηλεόραση & ραδιόφωνο
Ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ, πάντως, για την εργασιακή κατάσταση στον χώρο τον οπτικοακουστικών μέσων έρχεται από τον Guardian, που αναφέρει ιστορίες δημοσιογράφων και τεχνικών που κρύβονται οι ίδιοι και κρύβουν τον εξοπλισμό τους σε χαντάκια. Όπως αναφέρει η Lois Beckett, «σήμερα, έξι μήνες μετά την ανακατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν, πολλοί Αφγανοί εργαζόμενοι στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο είναι άνεργοι και κρύβονται. Ορισμένοι νιώθουν εγκαταλελειμμένοι από συναδέλφους τους στο εξωτερικό, αλλά μια χούφτα ξένων συναδέλφων τους αγωνίζονται για την ασφάλεια και την υποστήριξή τους».
Την ίδια ώρα, ενώ στις 13 Φεβρουαρίου, ήταν η παγκόσμια ημέρα ραδιοφώνου, τα στοιχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα, σύμφωνα με δημοσίευμα του αφγανικού Tolo News, θέλουν 86 ραδιοφωνικούς σταθμούς να έχουν κλείσει το τελευταίο, ταλιμπανικό εξάμηνο. Εξάλλου, τα νέα από τη χώρα όλο και ελαττώνονται, αφού οι δημοσιογράφοι είτε χάνουν τις δουλειές τους είτε φεύγουν από τη χώρα ή φυλακίζονται.
Κι είμαστε ακόμη στους έξι μήνες…
Επιμέλεια: Δημήτρης Αθηνάκης
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος