Εννέα ερωτήσεις αυτογνωσίας για ένα νέο ξεκίνημα στη ζωή

Μετά από μια πετυχημένη καριέρα στη διαφήμιση και κλείνοντας όμορφα την εργασιακή ζωή της νεότητάς της, η  Mαρία αποφάσισε να ακολουθήσει την καρδιά της. Αφοσιώθηκε στην κεραμική και δίνει σχήμα και χρώμα στον πηλό. Διοχετεύει τη δημιουργικότητά της στα αντικείμενα που φτιάχνει με τα χέρια της. Κομμάτια κυρίως χρηστικά, τα οποία δουλεύει με ένταση και μεράκι. Θα μπορούσε να γίνει το νέο της επάγγελμα εάν η ίδια το ήθελε. Την ακούω να μιλάει για τεχνικές, για γυαλώματα και φούρνους και τα μάτια της λάμπουν.

Η Μαρία είναι καλλιτέχνης, ντύνεται με το δικό της στυλ και έχει πάντα τον αέρα και το άρωμα του design.

Συνεχίζει να ανθίζει στα 60 της.

Αλήθεια, πόσοι από εμάς δεν θα θέλαμε να παθιαστούμε ξανά με κάτι δημιουργικό, να μην νιώθουμε ότι βαλτώσαμε; Πόσοι από εμάς δεν θα θέλαμε να νιώσουμε ότι κάτι νέο και ουσιαστικό μας κεντρίζει ξανά το ενδιαφέρον;

Υπάρχει τρόπος… Να κοιταχθούμε στον καθρέφτη και να απευθύνουμε στο πρόσωπο που αντικρύζουμε κάποιες, ίσως επώδυνες, ερωτήσεις.     

Υπάρχει κάτι με το οποίο μπορώ να παθιαστώ πραγματικά;

Το να ρωτήσετε τον εαυτό σας τι πραγματικά σας ενδιαφέρει, μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι. Είναι σαν να κρατάς έναν καθρέφτη μπροστά στην ψυχή σου και βλέπεις εάν υπάρχει ερημιά ή κάποιος ζει εκεί.

Μπορεί να είναι κάτι που πάντα θέλατε να κάνετε αλλά ποτέ δεν είχατε το θάρρος ή τον χρόνο. Ή ίσως είναι κάτι που δεν έχετε καν σκεφτεί ακόμα. Να απαντήσετε με ειλικρίνεια και να επιλέξετε ό,τι θέλετε ακόμη και αν δεν συμβαδίζει με τα κοινωνικά σας πρότυπα. Ό,τι κι αν είναι, μπορεί να δώσει κατεύθυνση στη ζωή σας.

Τι θα έκανα αν δεν φοβόμουν;

Ο φόβος είναι ένα φυσικό ανθρώπινο συναίσθημα, σχεδιασμένο να μας κρατάει ασφαλείς. Ωστόσο, μπορεί επίσης να μας «κλειδώσει» και να μην μπορούμε να αξιοποιήσουμε πλήρως τις δυνατότητές μας.

Σε μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Personality and Individual Differences, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο φόβος είναι ένας από τους κύριους παράγοντες που εμποδίζουν τους ανθρώπους να επιτύχουν τους στόχους τους.

Το να αναρωτιέστε τι θα κάνατε αν δεν φοβόσασταν, μπορεί να σας βοηθήσει να αναγνωρίσετε τους φόβους που σας κρατούν πίσω. Ίσως είναι ο φόβος της αποτυχίας, της απόρριψης ή ακόμη και της επιτυχίας.

Μήπως ζω στο παρελθόν ή φοβάμαι το μέλλον;

Το να ζει κάποιος στο παρελθόν ή να ανησυχεί για το μέλλον είναι ένας σίγουρος τρόπος για να μείνει στάσιμος. Όταν μένουμε στα λάθη του παρελθόντος ή ανησυχούμε για τις αβεβαιότητες του μέλλοντος, παγιδεύουμε τον εαυτό μας σε έναν κύκλο πικρίας και άγχους.

Είναι σαν να προσπαθείς να οδηγήσεις ενώ κοιτάς συνεχώς στον μπροστινό καθρέφτη για να δεις μήπως κάποιος σε κυνηγάει. Δύσκολο να φτάσεις σε κάποιο προορισμό έτσι. Πολύ άγχος και χαμένος χρόνος.

Έχω γύρω μου τους σωστούς (για μένα) ανθρώπους;

Οι άνθρωποι που μας περιβάλλουν έχουν ρόλο κλειδί στη διαμόρφωση της νοοτροπίας μας και της προοπτική μας στη ζωή. Αν αισθάνεστε ότι έχετε βαλτώσει αξίζει να αφιερώσετε λίγο χρόνο για να αξιολογήσετε τους ανθρώπους γύρω σας. Σας εμπνέουν, σας υποστηρίζουν;  Ή μήπως απομυζούν την ενέργειά σας, φέρνουν αρνητικότητα και αποθάρρυνση;

Αναζητήστε εκείνους τους ανθρώπους που σας προκαλούν να γίνετε καλύτεροι. Το να περιβάλλετε τον εαυτό σας με τους σωστούς, για εσάς, ανθρώπους μπορεί να φέρει μεγάλες αλλαγές στη ζωή σας.

Είμαι καλός με μένα;

Συχνά, όταν νιώθουμε ότι βρισκόμαστε σε στασιμότητα γινόμαστε οι χειρότεροι επικριτές του εαυτού μας. Κατηγορούμε τον εαυτό μας ότι δεν προχωράμε μπροστά ή ότι δεν πετυχαίνουμε τους στόχους μας όσο γρήγορα θα θέλαμε. Αλλά η σκληρή αυτοκριτική δεν βοηθάει. Σε αυτές τις στιγμές αναρωτηθείτε αν αντιμετωπίζετε τον εαυτό σας με την ίδια συμπόνια και κατανόηση που θα δείχνατε σε έναν φίλο σας σε παρόμοια κατάσταση. Δεν πειράζει να κάνουμε λάθη, να έχουμε αποτυχίες και να μην έχουμε όλες τις απαντήσεις. Όλα αυτά είναι μέρος του να είσαι άνθρωπος.

Μήπως έχω παραιτηθεί;

Πολλές φορές μπορεί να λέμε ότι βαριόμαστε να συμμετέχουμε σε κοινωνικές δραστηριότητες, λέμε ότι είμαστε κουρασμένοι και μας λείπει η ενέργεια. Το «βαριέμαι» σημαίνει απόσυρση, παραίτηση, λένε οι ειδικοί.

Κάθε εμπειρία, κάθε συνάντηση είναι μια ευκαιρία για εξέλιξη και μας βγάζει από τις ρουτίνες που μας κρατούν στάσιμους και μας αποξενώνουν από την πραγματική ζωή.

Επενδύω στον εαυτό μου;

Ανάμεσα στις προθεσμίες της δουλειάς, τις κοινωνικές υποχρεώσεις και τις προσωπικές ευθύνες, χρειάζεται να κατανοήσετε ότι εάν παραμελήσετε τον εαυτό σας και καταρρεύσετε θα συμπαρασύρετε και όλο το σύστημα που φροντίζετε.

Βρείτε χρόνο κάθε μέρα να κάνετε κάτι που σας ευχαριστεί και τότε όλα θα είναι πιο εύκολα.

Κάνω βήματα για να καταφέρω αυτά που θέλω;

Το να έχουμε στόχους είναι ζωτικής σημασίας για την πρόοδο και την εξέλιξή μας. Αλλά είναι σημαντικό να μην χάνουμε τη δύναμή μας και τη διάθεση να προχωρήσουμε. Να μην μας φαίνονται όλα βουνό. Είναι καλό να «τεμαχίσουμε» τον στόχο σε μικρά κομματάκια και διαχειρίσιμα βήματα. Έτσι κάθε πρόοδος θα σας φαίνεται σημαντική όσο μικρή κι αν είναι.

Ζω σύμφωνα  με τις αξίες μου;

Στον πυρήνα της αίσθησης ότι βυθιζόμαστε, βρίσκεται συχνά η αποσύνδεση από τον αληθινό μας εαυτό. Αυτή η αποσύνδεση μπορεί να συμβεί όταν δεν ζούμε σύμφωνα με τις αξίες μας.

Μήπως οι πράξεις, οι αποφάσεις και οι στόχοι σας, δεν βρίσκονται σε συγχρονισμό με τις βαθύτερες πεποιθήσεις σας; Εάν υπάρχει αναντιστοιχία, τότε θα είναι πηγή δυσαρέσκειας και ανησυχίας.

Το να ζει κανείς σύμφωνα με τις αξίες του δεν είναι πάντα εύκολο, αλλά σίγουρα οδηγεί σε μια πλήρη και αξιοπρεπή ζωή.

Τίποτα δεν είναι για πάντα

Ο Γουέιν Ντάιερ (Wayne W.Dyer), Αμερικανός καθηγητής αυτοβελτίωσης και συγγραφέας, είπε πολύ απλά και εύστοχα: «Αν αλλάξετε τον τρόπο που βλέπετε τα πράγματα, τα πράγματα που βλέπετε αλλάζουν».

Έτσι, αν νιώθετε ότι είστε σε ένα τέλμα, μην απελπίζεστε.

Αρχίστε να κάνετε τις παραπάνω ερωτήσεις…αρκεί να μην σας τρομάξουν οι απαντήσεις.