Ασ’ τους να φάνε ψωμί: Η προέλευση της μπαγκέτας

Η μπαγκέτα αποτελεί μέρος της γαλλικής κουλτούρας όπως ο Πύργος του Άιφελ ή η Εντίθ Πιάφ, αλλά η προέλευση της ταπεινής μπαγκέτας, την οποία η UNESCO πρόσθεσε την Τετάρτη στον κατάλογο της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, παραμένει μυστήριο.

Ακολουθούν μερικές από τις πιο δημοφιλείς θεωρίες:

Το ψωμί του Ναπολέοντα στον πόλεμο

Η παλαιότερη ιστορία θέλει την μπαγκέτα να ζυμώνεται από αρτοποιούς του στρατού του Ναπολέοντα. Λιγότερο ογκώδης από μια παραδοσιακή φρατζόλα, το μακρύ λεπτό σχήμα της μπαγκέτας την έκανε να ψήνεται ταχύτερα στους πλινθόκτιστους φούρνους που στήθηκαν βιαστικά στο πεδίο της μάχης.

Ο πιο διάσημος πολεμιστής της Γαλλίας ασχολήθηκε πολύ με το να προμηθεύει τους άνδρες του με το καθημερινό τους ψωμί.

Κατά τη διάρκεια της ρωσικής εκστρατείας του το 1812, περιόδευε καθημερινά στους φούρνους για να δοκιμάσει την προσφορά της ημέρας και να βεβαιωθεί ότι οι τραγανές μπατόν μοιράζονταν κανονικά, σύμφωνα με τον ιστορικό Φιλίπ ντε Σεγκέρ.

Έστειλε επίσης φορητούς μύλους ψωμιού στην κατεχόμενη Μόσχα, αλλά οι αποτυχίες που υπέστη η Μεγάλη Στρατιά σε μια από τις πιο θανατηφόρες στρατιωτικές εκστρατείες στην ιστορία έβαλαν τέλος στην προσπάθειά του να εξάγει το ζυμαρικό βασικό προϊόν.

Η σύνδεση με τη Βιέννη

Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, η μπαγκέτα ξεκίνησε από ένα βιεννέζικο αρτοποιείο στο κέντρο του Παρισιού στα τέλη της δεκαετίας του 1830.

Ο αξιωματικός του πυροβολικού και επιχειρηματίας Αύγουστος Ζανγκ έφερε τη γαστρονομική τεχνογνωσία της Αυστρίας στο Παρίσι με τη μορφή του ψωμιού σε οβάλ σχήμα που ήταν συνηθισμένο στη χώρα του εκείνη την εποχή.

Σύμφωνα με τον Συνεταιρισμό αρτοποιών και ζαχαροπλαστών – (Compagnonnage des boulangers et des patissiers), το δίκτυο των Γάλλων αρτοποιών, ο Ζανγκ αποφάσισε να κάνει τα ψωμιά μακρύτερα, ώστε να είναι πιο εύκολο για τους αρτοποιούς της πόλης να τα μαζεύουν από τα μεγάλα καροτσάκια που έσπρωχναν στους δρόμους της πόλης.

Κόβοντας το ψωμί

Σύμφωνα με μια άλλη θεωρία, η μπαγκέτα γεννήθηκε την ίδια εποχή με το μετρό για την έκθεση του Παρισιού το 1900.

Άνθρωποι από όλη τη Γαλλία ήρθαν να εργαστούν στο μετρό και συχνά ξεσπούσαν καυγάδες στο εργοτάξιο μεταξύ εργατών οπλισμένων με μαχαίρια, τα οποία χρησιμοποιούσαν για να κόψουν μεγάλες στρογγυλές φραντζόλες ψωμιού για το μεσημεριανό γεύμα.

Σύμφωνα με τον ιστορικό ιστότοπο herodote.net, για να αποφευχθεί η αιματοχυσία, ένας μηχανικός είχε την ιδέα να παραγγείλει μακρόστενα ψωμιά που θα μπορούσαν να τα κόβουν με το χέρι.

Πρωινό ξύπνημα

Το 1919, ένας νέος νόμος αποσκοπούσε στη βελτίωση της ζωής των αρτοποιών, απαγορεύοντάς τους να εργάζονται από τις 10 το βράδυ έως τις 4 το πρωί.

Η μεταρρύθμιση τους έδωσε λιγότερο χρόνο για να ετοιμάσουν το παραδοσιακό προζυμένιο ψωμί για το πρωί που σηματοδότησε την ευρεία μετάβαση σε αυτό που εκείνη την εποχή ονομαζόταν “φλούδα” με βάση τη μαγιά, το οποίο φούσκωνε γρηγορότερα και έβγαινε από το φούρνο σε λιγότερο από μισή ώρα.

Τυποποιημένη στα 80 εκατοστά και στα 250 γραμμάρια με σταθερή τιμή μέχρι το 1986, η μπαγκέτα ήταν αρχικά το στήριγμα των πλούσιων μεγαλοαστών, αλλά μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε το έμβλημα όλων των Γάλλων.

Πηγή: AFP