Υπάρχουν αστέρια από αντιύλη στον Γαλαξία μας;

Επιστήμονες ανίχνευσαν δεκατέσσερα ίχνη φωτός σε έναν χάρτη ακτίνων γ του ουρανού που θα μπορούσαν να είναι αντι-άστρα, άστρα δηλαδή από αντιύλη.

Αυτά τα υποψήφια αντι-άστρα φαίνεται να εκπέμπουν το είδος των ακτίνων γ που παράγονται όταν η αντιύλη συναντά την ύλη και εκμηδενίζεται. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί στις επιφάνειες των αντι-άστρων καθώς η βαρύτητά τους έλκει τη φυσιολογική ύλη από τον διαστρικό χώρο, σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 20 Απριλίου στο «Physical Review D».

«Η ύπαρξη αντι-άστρω, θα ανέτρεπε το κοσμολογικό μοντέλο», λέει ο Πιέρ Σαλάτι, θεωρητικός αστροφυσικός στο Εργαστήριο Θεωρητικής Φυσικής στο Annecy-le-Vieux στη Γαλλία, ο οποίος δεν συμμετείχε στην έρευνα.

Σύμφωνα με την υπάρχουσα θεωρία, το σύμπαν δημιουργήθηκε από ίσες ποσότητες ύλης και αντιύλης, ωστόσο το σύγχρονο σύμπαν δεν περιέχει σχεδόν καθόλου αντιύλη. Οι φυσικοί πιστεύουν ότι καθώς το σύμπαν εξελίχθηκε, υπερίσχυσαν τα σωματίδια ύλης χάρη σε κάποια διαδικασία.

Ωστόσο, ένα όργανο του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού αμφισβήτησε αυτήν την θεωρία, όταν ανίχνευσε ίχνη πυρήνων αντιελίου. Εάν επιβεβαιωθούν αυτές οι παρατηρήσεις, αυτή η «αδέσποτη» αντιύλη θα μπορούσε να προήλθε από αντι-άστρα.

Ενθουσιασμένη με την πιθανότητα ότι ποσότητα αντιύλης έχει επιβιώσει με τη μορφή αστεριών, μια ομάδα ερευνητών εξέτασε τα δεδομένα δεκαετούς παρατήρησης που πραγματοποίησε το διαστημικό τηλεσκόπιο ακτίνων γ, Fermi.

Από περίπου 5.800 πηγές ακτίνων γ που είχαν καταγραφεί, 14 σημεία φωτός εξέπεμψαν ακτίνες γ με ενέργεια ισοδύναμη με αυτή που μπορεί να παράγει η αλληλεξουδετέρωση ύλης-αντιύλης, αλλά δεν μοιάζουν με κανέναν άλλο γνωστό τύπο πηγής ακτίνων γ, όπως πάλσαρ ή μαύρη τρύπα.

Με βάση τον αριθμό των υποψηφίων αντι-άστρων που παρατηρήθηκαν και την ευαισθησία του τηλεσκοπίου Fermi, η ομάδα υπολόγισε πόσα από αυτά θα μπορούσαν να υπάρχουν στην ηλιακή γειτονιά. Εάν υπήρχαν στον γαλαξία μας, θα είχαν συγκεντρώσει αέριο και σκόνη από συνηθισμένη ύλη, θα εξέπεμπαν πολλές ακτίνες γ και θα εντοπίζονταν εύκολα. Τα ελάχιστα που εντοπίστηκαν υποδηλώνουν ότι υπάρχει μόνο ένα αντι-άστρο για κάθε 400.000 κανονικά αστέρια.

Αν, από την άλλη πλευρά, τα αντι-άστρα βρίσκονται έξω από τον γαλαξία, θα είχαν πολύ λιγότερες ευκαιρίες να συσσωρεύσουν κανονική ύλη και ως εκ τούτου είναι πολύ πιο δύσκολο να εντοπιστούν. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, θα μπορούσε να υπάρχει έως και ένα αντι-άστρο ανά 10 κανονικά αστέρια.

Όμως, το να αποδείξει κάνεις ότι οποιοδήποτε ουράνιο αντικείμενο είναι ένα αντι-άστρο είναι εξαιρετικά δύσκολο, γιατί εκτός από τις ακτίνες γ που μπορεί να προκύψουν από την αλληλεξουδετέρωση ύλης-αντιύλης, το φως που εκπέμπεται θα μοιάζει ακριβώς με εκείνο των κανονικών άστρων.

Οι αστρονόμοι θα μπορούσαν να παρακολουθήσουν τον τρόπο με τον οποίο οι ακτίνες γ ή τα ραδιοφωνικά σήματα των υποψηφίων αντι-άστρων αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου για να επιβεβαιώσουν ότι αυτά τα αντικείμενα δεν είναι πάλσαρ. Θα μπορούσαν επίσης να αναζητήσουν οπτικά ή υπέρυθρα σήματα για να δουν αν τελικά είναι μαύρες τρύπες.

ΠΗΓΗ: Science News