Η μακροχρόνια στέρηση ύπνου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο οφθαλμικής νόσου

Μετά από επεισόδια στέρησης ύπνου, τα οφθαλμικά προβλήματα, όπως ξηρότητα και κνησμός, είναι κοινά και η μακροχρόνια στέρηση ύπνου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο οφθαλμικής νόσου.

Η στέρηση ύπνου είναι σοβαρό πρόβλημα υγείας. Περισσότερο από το ένα τρίτο των Αμερικανών αναφέρουν ότι κοιμούνται λιγότερο από το προτεινόμενο ελάχιστο των επτά ωρών κάθε βράδυ.

Η στέρηση ύπνου έχει αρνητικό αντίκτυπο στην ψυχική και σωματική υγεία. Τα προβλήματα στα μάτια, όπως ξηρότητα και κνησμός, είναι κοινά μετά από επεισόδια στέρησης ύπνου, ενώ μακροπρόθεσμα υπάρχει αυξημένος κίνδυνος οφθαλμικών παθήσεων.

Ο κερατοειδής είναι το διαφανές μπροστινό μέρος του ματιού που καλύπτει την ίριδα, την κόρη και τον πρόσθιο θάλαμο. Μαζί με αυτό και τον φακό, ο κερατοειδής διαθλά το φως, αντιπροσωπεύοντας περίπου τα δύο τρίτα της συνολικής οπτικής ισχύος του ματιού.

Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Stem Cell Reports, οι ερευνητές Wei Li, Zugou Liu και συνεργάτες στο Πανεπιστήμιο Xiamen στην Κίνα και την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ στις Ηνωμένες Πολιτείες αξιολόγησαν πώς η στέρηση ύπνου επηρεάζει τα βλαστοκύτταρα του κερατοειδούς.

Τα πειράματά τους σε ποντίκια έδειξαν ότι η βραχυπρόθεσμη στέρηση ύπνου αύξησε τον ρυθμό πολλαπλασιασμού των βλαστοκυττάρων στον κερατοειδή. Ταυτόχρονα, η στέρηση ύπνου άλλαξε τη σύνθεση του προστατευτικού δακρυϊκού φιλμ, μειώνοντας τα αντιοξειδωτικά στο δακρυϊκό φιλμ σε ποντίκια που στερήθηκαν ύπνο.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, στην πραγματικότητα, η σύνθεση του δακρυϊκού φιλμ είχε άμεσο αντίκτυπο στη δραστηριότητα των βλαστοκυττάρων του κερατοειδούς και, ενθαρρυντικά, η εφαρμογή οφθαλμικών σταγόνων που περιέχουν αντιοξειδωτικά ανέστρεψε την υπερβολική δραστηριότητα των βλαστοκυττάρων, γράφει το SciTechDaily.

Η μελέτη διαπίστωσε ότι σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία του κερατοειδούς, όπως αραίωση και ρυτίδες και απώλεια διαφάνειας, παρατηρήθηκαν μετά από μακροχρόνια στέρηση ύπνου.

Επιπλέον, ο κερατοειδής ποντικών με μακροχρόνια στέρηση ύπνου περιείχε λιγότερα βλαστοκύτταρα, υποδηλώνοντας ότι η επίμονη διέγερση της μακροπρόθεσμης δραστηριότητας των βλαστοκυττάρων οδήγησε σε εξάντληση και απώλεια των βλαστοκυττάρων του κερατοειδούς. Αυτά τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η στέρηση ύπνου επηρεάζει αρνητικά τα βλαστοκύτταρα του κερατοειδούς, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε μακροχρόνια έκπτωση της όρασης.

Απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να επιβεβαιωθεί ότι παρόμοιες διαδικασίες λαμβάνουν χώρα σε ανθρώπινα βλαστοκύτταρα κερατοειδούς, καθώς και για να ελεγχθεί εάν η τοπική αντιοξειδωτική θεραπεία μπορεί να ξεπεράσει ορισμένες από τις αρνητικές επιπτώσεις της στέρησης ύπνου στην υγεία του κερατοειδούς.

Μετάφραση: Μικαέλα Λαμπρινίδου