Το να μάθει κανείς να ζει με τον καρκίνο, ελέγχοντας τον, ίσως είναι πιο σημαντικό από το να προσπαθεί να τον «εξοντώσει». Όπως υποστηρίζουν Αμερικάνοι ερευνητές, μια συχνή χημειοθεραπεία χαμηλής δοσολογίας που κρατά υπό έλεγχο τον καρκινικό όγκο, μπορεί συχνά να είναι πιο αποτελεσματική σε σχέση με τη συνήθη χημειοθεραπεία υψηλής δοσολογίας, που επιχειρεί να καταστρέψει εντελώς τα καρκινικά κύτταρα.
‘Όπως έχει αποδειχθεί και με βάση τα ιατρικά δεδομένα, μέχρι τώρα η συνηθισμένη «επιθετική» χημειοθεραπεία καταφέρνει σπάνια να εξαλείψει τον καρκίνο, ενώ ο ασθενής υποφέρει από τις παρενέργειες. Παράλληλα, η συμβατική θεραπεία συνήθως αφήνει μέσα στον οργανισμό καρκινικά κύτταρα ανθεκτικά στα φάρμακα, τα οποία στη συνέχεια οδηγούν συχνά σε επανεμφάνιση των όγκων.
Η νέα μέθοδος που εξετάζουν οι επιστήμονες βασίζεται στην προσαρμογή της δοσολογίας των φαρμάκων σε σχέση με το πώς ανταποκρίνονται οι όγκοι. Στόχος είναι η σταθεροποίηση του όγκου και η ελαχιστοποίηση των καρκινικών κυττάρων που παραμένουν ανθεκτικά στα φάρμακα.
Τα πρώτα πειράματα με το φάρμακο paclitaxel (πακλιταξέλη) σε πειραματόζωα με καρκίνο του μαστού είχαν ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Ενώ στα ποντίκια που έκαναν τη συμβατική χημειοθεραπεία, αρχικά οι όγκοι συρρικνώθηκαν και μετά επανεμφανίσθηκαν μόλις αυτή τελείωσε. Χάρη στην «προσαρμοστική» θεραπεία, το 60% έως 80% των πειραματόζωων σταμάτησαν τελείως το φάρμακο, χωρίς να υποτροπιάσουν οι όγκοι τους για μεγάλο διάστημα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Πέδρο Ενρίκες-Νάβας του Αντικαρκινικού Κέντρου Λι Μόφιτ της Φλόριντα, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό “Science Translational Medicine”. Στο ίδιο περιοδικό δημοσιεύτηκε μια δεύτερη ευρωπαϊκή έρευνα, με επικεφαλής τον ανοσολόγο Ζερόμ Γκαλόν του ιατρικού Ινστιτούτου INSERM και του Πανεπιστημίου του Παρισιού. Σύμφωνα με την εν λόγω έρευνα, το μικροπεριβάλλον του όγκου παίζει μεγαλύτερο ρόλο στην ανάπτυξη των μεταστάσεων από ό,τι ο ίδιος ο όγκος. Η μελέτη βασίσθηκε σε δείγματα όγκων από 1.567 ασθενείς με καρκίνο του εντέρου.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ