Οι μαύροι βάτραχοι ξεπερνούν κατά πολύ σε πληθυσμό τους πράσινους στα οικοσυστήματα του Τσερνόμπιλ σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Η μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «Evolutionary Applications», διαπίστωσε ότι οι βάτραχοι του είδους Hyla orientalis, οι οποίοι έχουν αυξημένη μελανίνη, επιβίωσαν καλύτερα από το πυρηνικό ατύχημα του 1986 στην Ουκρανία, από ό,τι οι βάτραχοι που είχαν πιο ανοιχτό χρώμα δέρματος, με αποτέλεσμα σήμερα να κυριαρχούν τα πιο σκούρα βατράχια.
«Η ραδιενέργεια μπορεί να βλάψει το γενετικό υλικό των ζωντανών οργανισμών και να δημιουργήσει ανεπιθύμητες μεταλλάξεις», έγραψαν οι ερευνητές σε άρθρο τους στον ιστότοπο «The Conversation». «Ωστόσο, ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ερευνητικά θέματα στο Τσερνόμπιλ είναι η προσπάθεια να ανιχνεύσουμε αν ορισμένα είδη προσαρμόζονται για να ζουν με τη ραδιενέργεια. Όπως και με άλλους ρύπους, η ραδιενέργεια θα μπορούσε να είναι ένας πολύ ισχυρός παράγοντας φυσικής επιλογής, ευνοώντας οργανισμούς με μηχανισμούς που αυξάνουν τις πιθανότητες επιβίωσής τους σε περιοχές που έχουν μολυνθεί με ραδιενεργές ουσίες».
«Η ποσότητα ραδιενέργειας που απελευθερώθηκε στην ατμόσφαιρα είναι σχεδόν 200 φορές μεγαλύτερη από τη ραδιενέργεια που απελευθερώθηκε από τις δύο ατομικές βόμβες του Ναγκασάκι και της Χιροσίμα μαζί», δήλωσε στο Live Science ο Πάμπλο Μπουράκο, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και βιολόγος του Βιολογικού Σταθμού Doñana στη Σεβίλλη της Ισπανίας.
Οι αρχές εκκένωσαν τους κατοίκους από τη μολυσμένη ζώνη μετά την καταστροφή και καθιέρωσαν μια ζώνη αποκλεισμού 2.700 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν, η εγκαταλελειμμένη περιοχή έχει γίνει καταφύγιο άγριας ζωής. Ο Μπουράκο και η ομάδα του ήθελαν να κατανοήσουν πώς το πυρηνικό ατύχημα επηρέασε την εξέλιξη των ζώων που ζούσαν εκεί.
Αφού μελέτησαν περισσότερους από 200 αρσενικούς βατράχους, των οποίων τα ενδιαιτήματα ήταν διασκορπισμένα σε 12 διαφορετικές λίμνες αναπαραγωγής σε όλη τη ζώνη ραδιενεργού μόλυνσης, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι «κατά μέσο όρο, το 44% ήταν πιο σκούροι από εκείνους που ζουν εκτός του Τσερνόμπιλ», δήλωσε ο Μπουράκο.
«Η μελανίνη είναι γνωστό ότι προστατεύει από την ακτινοβολία επειδή μπορεί να αποφύγει μηχανικά την παραγωγή ελεύθερων ριζών που προκαλούνται από την άμεση επίδραση των ραδιενεργών σωματιδίων στα κύτταρα», εξήγησε ο ερευνητής. «Η ακτινοβολία μπορεί να προκαλέσει οξειδωτικό στρες και να βλάψει βασικές δομές για τη ζωή, όπως η μεμβράνη των κυττάρων ή ακόμη και το DNA», τόνισε.
Τα κύτταρα των πιο ανοιχτόχρωμων βατράχων βομβαρδίστηκαν με υψηλότερα ποσά ραδιενέργειας, η οποία τα σκότωσε σε υψηλότερους ρυθμούς από ό,τι στους σκουρόχρωμους. Μετά την έκρηξη, οι σκουρόχρωμοι βάτραχοι είχαν μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης, κατέληξε η μελέτη.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης τις πιθανές αρνητικές επιπτώσεις της περίσσειας μελανίνης στους σκούρους βατράχους μετά το Τσερνόμπιλ. Διαπίστωσαν ότι, όπως και σε άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων τύπων μυκήτων, η ύπαρξη σκουρόχρωμου δέρματος δεν έβλαπτε τη συνολική υγεία των αμφιβίων και στην πραγματικότητα βοηθούσε στον ιονισμό της ακτινοβολίας, η οποία εμποδίζει τα ιονισμένα μόρια να εισέλθουν στα κύτταρα και να τα βλάψουν.
«Η παραγωγή μελανίνης μπορεί να κοστίζει σε μεταβολικό επίπεδο, όπως συμβαίνει με διάφορα είδη πτηνών», εξήγησε ο Μπουράκο. «Ωστόσο, στους βατράχους δεν φαίνεται να προκαλεί φυσιολογικό κόστος».
ΠΗΓΗ: Live Science
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος