Ένα άτυπο mini hotspot στην Καρδίτσα

Όταν μέσα στην απόλυτη δυστυχία, που προκαλεί ο βίαιος ξεριζωμός από τη γη σου, την πατρίδα σου, το σπίτι σου, τη ζωή σου, τους δικούς σου ανθρώπους, τη μητρική σου γλώσσα βρεθείς σε έναν άγνωστο τόπο, ίσως μια φιλόξενη αγκαλιά να είναι γιατρικό και βάλσαμο, έστω και προσωρινά, έστω και στιγμιαία.

Αυτό ένοιωσα επισκεπτόμενη το χώρο φιλοξενίας των 31 Σύριων προσφύγων στην Καρδίτσα, ένα χώρο που μέχρι πριν λίγο καιρό άκουγες τα βουητά των παιδικών φωνών , αφού λειτουργούσε ως σχολείο Ρομά.
Οι 31 Σύριοι που βρίσκονται στην Καρδίτσα, φιλοξενούνται σε ιδιωτικό χώρο, που ανήκει στο δημοτικό σύμβουλο Κώστα Μιχαλάκη και ο οποίος δημόσια σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Καρδίτσας, ανακοίνωσε την πρόθεσή του να παραχωρήσει δωρεάν, και για όσο χρειαστεί, το συγκεκριμένο κτίριο 450τ.μ, ώστε να φιλοξενηθούν πρόσφυγες. Η πρόταση του δεν υιοθετήθηκε από τους αιρετούς της Αυτοδιοίκησης, ώστε να λειτουργήσει ως επίσημος χώρος υποδοχής προσφύγων, ωστόσο μια ομάδα εθελοντών- πολιτών, ανέλαβαν ιδιωτική πρωτοβουλία, με αποτέλεσμα σήμερα να λειτουργεί ένα άτυπο mini hotspot.
Δεν θα σταθώ στα διαδικαστικά ή στα πολιτικά επίδικα ή στις όποιες διαφορετικές προσεγγίσεις και ερμηνείες έχουν λεχθεί αναφορικά με τον τρόπο που έγινε πράξη αυτός ο χώρος, πιστεύοντας ότι το μείζον είναι η αίσθηση ασφάλειας που παρέχει – ναι προσωρινά, εντελώς προσωρινά- στους ξεριζωμένους από τον πόλεμο Σύριους, αλλά στο γεγονός ότι αυτός ο χώρος για να συνεχίσει να λειτουργεί ως χώρος φιλοξενίας προσφύγων, επιβάλλεται να αναγνωριστεί ως επίσημος χώρος από τα αρμόδια υπουργεία που ασκούν πολιτική για τους πρόσφυγες, ώστε να διασφαλιστεί η λειτουργία του, δεδομένου ότι ο εθελοντισμός και η αλληλεγγύη έχει και όρια.
Υπό αυτή τη διάσταση, το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το Κεντρικό Συντονιστικό, η Ύπατη Αρμοστεία και όποιος άλλος κρατικός μηχανισμός, οφείλει να κρατήσει τα θετικά αυτής της προσπάθειας – της ανθρώπινης διαμονής και διαβίωσης των προσφύγων- και να αναλάβει την επίσημη ευθύνη λειτουργίας. Ο εθελοντισμός και η αλληλεγγύη δεν μπορεί να είναι απάντηση στο προσφυγικό πρόβλημα

Η κατάσταση σήμερα

Μια επίσκεψη στο χώρο, αρκεί για να διαπιστώσει και ο πλέον δύσπιστος, ότι οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσης δεν έχουν καμιά σχέση με τα επίσημα hotspot, αφενός λόγω του μικρού αριθμού των φιλοξενουμένων και αφετέρου του ίδιου του χώρου.
Οι αίθουσες του πρώην σχολείου έγιναν δωμάτια με κρεβάτια και στρώματα, με πόρτες που κλείνουν και προστατεύουν την ιδιωτικότητα της κάθε οικογένειας Σύρων. Δημιουργήθηκε και εξοπλίστηκε ένας χώρος ως κουζίνα και καθιστικό, ενώ άμεσα αναμένεται να λειτουργήσει μια αίθουσα ως χώρος διδασκαλίας από εθελοντές εκπαιδευτικούς. Ο χώρος διαθέτει τουαλέτες και μπάνιο καθώς και πλυντήριο ρούχων. Επίσης, υπάρχει αύλειος χώρος με δέντρα και πράσινο όπου τώρα που οι καιρικές συνθήκες το επιτρέπουν, τα παιδιά παίζουν, τρέχουν, κάνουν ποδήλατο και οι ενήλικες βιώνουν κάποιες στιγμές ηρεμίας, ξεκούρασης και προβληματισμού για το από δω και πέρα.
Είναι γεγονός όταν μιλάς μαζί τους, ο νους τους δεν απομακρύνεται λεπτό από την αρχική τους απόφαση να βρεθούν στην Γερμανία, στον Καναδά ή όπου ο καθένας έχει έναν σύνδεσμο ή ένα συγγενικό τους πρόσωπο. Περιμένουν με αγωνία τη στιγμή που θα περάσουν την πολυπόθητη συνέντευξη( ο χώρος δεν διαθέτει wi-fi) για να τους δοθεί το “πράσινο” φως να συνεχίζουν το ταξίδι για τη νέα πατρίδα.
Δεν κρύβουν την χαρά τους που βρίσκονται στην Καρδίτσα, που γνώρισαν και γνωρίζουν καθημερινά ανθρώπους που τους στηρίζουν, που έχουν τη δυνατότητα να κυκλοφορούν στην πόλη, να γλεντάνε στα ωραία “τσιμπούσια” με μουσικές που διοργανώνονται στο χώρο φιλοξενίας τους, που ενημερώνονται από εθελοντές δικηγόρους για τα ισχύοντα και για τις εξελίξεις που τους αφορούν, που έχουν ιατρική φροντίδα όταν και όποτε τη χρειαστούν, που έχουν διερμηνέα, που εν τέλει βρέθηκαν σ αυτή τη μικρή γωνιά της γης και απολαμβάνουν τα αυτονόητα.
Ανάμεσά τους νέοι επιστήμονες με όνειρα και πίστη ότι μπορούν να τα καταφέρουν ακόμα και να φύγουν ως οικονομικοί μετανάστες σε χώρες που αναζητούν εργαζόμενους υψηλής επαγγελματικής εξειδίκευσης, γονείς που αγκαλιάζουν σφικτά τα ζωντανά παιδιά τους και αγωνιούν για το πώς θα τα καταφέρουν να επιβιώσουν μακριά από την πατρίδα που άφησαν πίσω κυνηγημένοι , μια εγκλωβισμένη νεαρή μητέρα που ο άνδρας της και τα παιδιά τους βρίσκονται στη Γερμανία και περιμένει να ενεργοποιηθεί το δίκαιο της επανένωσης της οικογένειας, μια μητέρα με τρία ανήλικα χαριτωμένα πλασματάκια, νηπιαγωγός στο επάγγελμα που όλο χαμογελά με καλοσύνη, ηλικιωμένοι που τους σημάδεψε η απώλεια δικών τους ανθρώπων και που θεωρούν ότι είναι μεγάλοι για να ξαναρχίσουν από την αρχή τη ζωή τους, μωρά που κάνουν τα πρώτα τους βήματα στην Καρδίτσα και το άτυπο mini hotspot, …..

Η λειτουργία του mini hotspot

Ο χώρος όπως ήδη αναφέρθηκε παραπάνω είναι ένα άτυπο mini hotspot, το οποίο- όμως εμμέσως -τα αρμόδια και εμπλεκόμενα υπουργεία, αποδέχονται ως προς την λειτουργία του, δίνοντας «πράσινο» φως σε δημόσιους φορείς να παρέχουν σίτιση, παλαιωμένο ξενοδοχειακό εξοπλισμού(κρεβάτια, στρώματα, κ.α), στην Αστυνομία να παρέχει προστασία(ο χώρος έχει ενταχθεί στις καθημερινές περιπολίες της Αστυνομίας), ενώ παράλληλα οι εθελοντές του νεοσύστατου Δικτύου  Αλληλεγγύης, είναι οι επίσημοι συνομιλητές των αρμόδιων Υπουργείων, για την ενημέρωση των προσφύγων που φιλοξενούνται στο χώρο, η παρουσία των οποίων είναι καθημερινή και επί 12ωρου
Για την ώρα τα λειτουργικά έξοδα καλύπτονται από τους εθελοντές (ρεύμα, νερό, κ.λ.π), ενώ οι ανάγκες προσδιορίζονται μέρα τη μέρα, ανάλογα με το βαθμό της Αλληλεγγύης που επιδεικνύουν οι πολίτες. Ωστόσο τα είδη που αφορούν στην προσωπική υγιεινή είναι σταθερά αναγκαία, καθώς επίσης και το γάλα και οι παιδικές τροφές.

Υ.Γ: οι φωτογραφίες σκόπιμα δεν αποτυπώνουν πρόσωπα. Άλλωστε όποιος επιθυμεί να περάσει λίγο χρόνο με τους φιλοξενούμενους πρόσφυγες, μπορεί να το κάνει και να νιώσει τη δική τους φιλοξενία στο χώρο που φιλοξενούνται και να πιει μαζί τους ένα τσάι ή ένα καφεδάκι που οι ίδιοι οι πρόσφυγες θα τον τρατάρουν!!!