Θ. Λιόλιος στο ΕΡΤnews: Η προσπάθεια της Ε.Ε. και της Ελλάδας για ασπίδα ενάντια στα drones – Μία νέα μορφή πολέμου

Για το νέο τοπίο σε θέματα άμυνας και πολεμικών συγκρούσεων, που έχει διαμορφωθεί από τη χρήση των drones, μίλησε ο Θεόδωρος Λιόλιος, καθηγητής πυρηνικής φυσικής και οπλικών επιστημών στη Σχολή Ευελπίδων, στο ΕΡΤnews και την εκπομπή Update (Σ. Χριστοφιλέα).

Όπως τόνισε ο κ. Λιόλιος: «Να σας πω ότι και στον Ελληνικό Στρατό, με αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας και του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, οι οπλίτες θητείας θα εκπαιδευτούν σε θέματα drones, χρήσης και αναχαίτισης, ενώ παράλληλα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, επειδή έχουμε διαπιστώσει αυτό τον κίνδυνο, εδώ και πολύ καιρό, υπάρχει ειδικό πρόγραμμα UAV Security με πιστοποιητικό που υπογράφει ο κύριος Πρύτανης και ο κύριος Αντιπρύτανης και εγώ ως ακαδημαϊκός υπεύθυνος για να δείτε ότι η Ελλάδα δραστηριοποιείται σε αυτό.

Ο πρώτος κίνδυνος είναι στα αεροδρόμια, ένα UAV να παρενοχλήσει, να εμποδίσει ένα επιβατικό αεροσκάφος και να προκαλέσει μια μεγάλη καταστροφή. Βέβαια, αυτό για το οποίο μιλάει σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι κυρίως ο κίνδυνος από τα ρωσικά drones που είδαμε ότι τελικά καταλήγουν και στην Πολωνία ή και σε άλλες περιοχές στην Βαλτική.
Κυρίως οι χώρες αυτές ανησυχούν.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα κάνει τεράστια προσπάθεια να προασπίσει τις χώρες της Βαλτικής και την Πολωνία από τα ρωσικά drones, τα οποία ναι μεν μπορεί να έχουν κατασκοπευτικό ρόλο, αλλά μπορεί τελικά να φέρουν και πυρομαχικά και να προκαλέσουν μεγάλες καταστροφές.

Όπως διδάσκουμε και στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τα UAV μπορούν να αντιμετωπιστούν, να αναχαιτιστούν με τρεις τρόπους.
Ο πρώτος είναι κάτω αριστερά με κινητική αναχαίτιση, δηλαδή χτύπημα είτε με ένα πύραυλο, είτε με μια έκρηξη στη γειτονιά του, η οποία καταστρέφει το UAV, είτε ακριβώς κάτω από το UAV. Είναι ο ηλεκτρονικός πόλεμος με τον οποίο “τρελαίνουμε” το UAV. Παρεμβαίνουμε με ηλεκτρομαγνητικά κύματα και χάνει την επαφή.

Και το τρίτο είναι το καλύτερο από όλα, είναι ουσιαστικά η σύλληψη του UAV με κυβερνοπόλεμο και έτσι το καταφέρνουμε να το πάρουμε στη γειτονιά μας, να το προσγειωθούμε και με reverse engineering να ψάξουμε να δούμε τι έχει στο εσωτερικό του. Είναι μια νέα μορφή πολέμου.

Το ιδιαίτερο ελληνικό ενδιαφέρον

Aκολούθως ο κ. Λιόλιος επισήμανε ότι: « Για ποιο λόγο μας ενδιαφέρει; Διότι αυτή την ώρα θα παλεύουν τα ελληνικά F-16, τα πολεμικά μας αεροσκάφη με τα UAV των Τούρκων. Αργά ή γρήγορα δηλαδή, θα πολεμούμε με ρομπότ. Και ξέρετε, είναι τεράστιο το κόστος της αναχαίτισης για την Ελλάδα σε σχέση με το κόστος των Τούρκων, που εν πάση περιπτώσει δεν ανησυχούν και για νεκρούς.

Δεν θα επιστρέψουν ποτέ φέρετρα εκεί. Επιτρέψτε μου λίγο να σας πω για αυτή τη μορφή πολέμου. Ούτε οι Ρώσοι ανησυχούν αν κάποιο UAV περάσει στον χώρο της Πολωνίας ή στις χώρες της Βαλτικής, διότι αυτό είναι μη επανδρωμένο.
Μπορεί ο οποιοσδήποτε να ισχυριστεί ότι πήγε κατά λάθος εκεί, ή ότι αναχαιτίστηκε ανεπιτυχώς.

Κατά συνέπεια, τα UAV είναι το μεγαλύτερο άλλοθι που αναπτύσσουν και οι Τούρκοι και οι Ρώσοι και άλλες περιοχές.
Το μεγαλύτερο άλλοθι για να μπορέσει κανείς να περάσει τα σύνορα και να μην έχει κανένα θύμα και να μην αναγνωρίσει επιτέλους και την ευθύνη».

Οι αναχαιτήσεις και οι συνέπειές τους

Επίσης ο καθηγητής πυρηνικής φυσικής και οπλικών επιστημών στη Σχολή Ευελπίδων, ανέφερε πως: «Μπορούμε να παρέμβουμε με ηλεκτρομαγνητικά μέσα και να δούμε τι συμβαίνει στην αναχαίτιση. Όταν ακούτε λοιπόν συχνά ότι το UAV χτύπησε μια κατοικημένη περιοχή, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι στόχευε εκεί, ο χειριστής του UAV, αναχαιτίστηκε συχνά ανεπιτυχώς, με αποτέλεσμα να προσγειωθεί αλλού. Για να μην σπεύδουμε αμέσως και λέμε ότι χτυπήθηκε νοσοκομείο με UAV. Πολύ συχνά λοιπόν αναχαιτίζεται ανεπιτυχώς.

Μπορεί να καταστραφεί το UAV και να πέσει σε μια ακατοίκητη περιοχή και να μην υπάρχει κανένα πρόβλημα. Όμως υπάρχει πάντοτε η περίπτωση η αναχαίτιση να γίνει πάνω από κατοικημένη περιοχή με αποτέλεσμα να πέσει στο κεφάλι μας. Άρα λοιπόν, όταν μιλάμε για μια ασπίδα UAV λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη τελικά τι θα συμβεί και αυτό συμβαίνει και με τους πυραύλους και με τα UAV.

Αν επιτυχής αναχαίτιση, δηλαδή καταστροφή της αποστολής αλλά όχι της κεφαλής, σημαίνει ότι μπορεί να πέσει οπουδήποτε. Κάθε φορά λοιπόν που ακούμε ότι έπεσε ένας πύραυλος ή ένα UAV σε μια περιοχή η οποία δεν είναι στρατιωτικός στόχος, πάντοτε στην άκρη του μυαλού σας να έχετε ότι μπορεί να προσπάθησε ο αμυνόμενος να το αναχαιτίσει και τελικά να κατέληξε στην ίδια του την περιοχή».

Οι εξελίξεις στην Ευρώπη

Τέλος, ο κ. Λιόλιος είπε ότι απαιτείται: «Ένας μεγάλος ευρωπαϊκός θόλος και κάθε χώρα με το δικό της θόλο, της Ελλάδας, όπου μπορεί να καλύψει όλες τις περιοχές και την Κύπρο παράλληλα. Νομίζω ότι ήδη υπάρχουν κάποιες διεργασίες, ενδεχομένως με το Ισραήλ ή με άλλες δυνάμεις. Δεν λέω ποια είναι η καλύτερη. Σίγουρα όμως υπάρχει μια συνεργασία της Ελλάδας με τις ευρωπαϊκές χώρες και τις σύμμαχες χώρες, όπως είναι και στο ΝΑΤΟ.

Σίγουρα θα αναπτυχθεί ομπρέλα UAV να ανακεφαλαιώσω, στον ελληνικό στρατό έχουμε μια μεγάλη μεταρρύθμιση όπου θα γίνεται εκπαίδευση των στρατιωτών πλέον σε θέματα UAV.

Δεύτερον, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών διδάσκουμε στα προγράμματα UAV Security,την τεχνολογία αναχαίτισης σε εκατοντάδες άτομα, αυτή τη στιγμή που είναι πολύ σημαντικό για το Πανεπιστήμιο, δείχνει και τη μεγάλη του αγάπη στην εθνική άμυνα.

Να μην ανησυχούμε λοιπόν, η Ελλάδα κινείται γρήγορα, η Τουρκία βέβαια έχει αναπτύξει μια αμυντική βιομηχανία, εκεί είμαστε λίγο πίσω και πρέπει σίγουρα να την φτάσουμε και να την προσπεράσουμε, αλλά στο χέρι μας είναι να μην είμαστε πλέον ρομαντικοί, η κατασκευή και η χρήση των όπλων δεν είναι ανήθικη, διότι τα όπλα των Ελλήνων είναι ιερά, δεν είναι ανήθικα, γιατί είναι για την άμυνα και την προστασία της χώρας».