Στο ΣτΕ η ΑΔΕΔΥ για την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε η ΑΔΕΔΥ με το αίτημα να ακυρωθούν ως αντισυνταγματικές και παράνομες δύο υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης.

Ειδικότερα, η ΑΔΕΔΥ ζητεί να ακυρωθούν οι υπουργικές αποφάσεις με τις οποίες:

• αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για όσους είχαν μεν κατοχυρώσει συνταξιοδοτικά δικαιώματα μέχρι 14.8.2015, αλλά δεν είχαν συμπληρώσει το προβλεπόμενο όριο ηλικίας συνταξιοδότησης και
• αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για όλους τους άλλους ασφαλιστικούς φορείς αρμοδιότητας του υπουργείου Εργασίας.

Η ΑΔΕΔΥ υποστηρίζει ότι με το νόμο 4336/2015 και τις δύο υπουργικές αποφάσεις θίγονται συνταξιοδοτικά δικαιώματα και παραβιάζονται οι συνταγματικές αρχές:

• της ισότητας,
• του κοινωνικού κράτους δικαίου,
• της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του διοικουμένου πολίτη (καθώς «αιφνιδίως μετέβαλαν επι τω χείρω τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης»),
• της αναλογικότητας και
• του σεβασμού της περιουσίας των πολιτών στην έννοια της οποίας περιλαμβάνεται ο μισθός και η σύνταξη.

Επίσης προσκρούουν στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), στην Ευρωπαϊκή οδηγία 2000/78/ΕΚ που προβλέπει τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία και στη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στην αίτηση ακύρωσης η ΑΔΕΔΥ υποστηρίζει ότι καταρχήν δεν προκύπτει από πουθενά η ύπαρξη ειδικής και εμπεριστατωμένης μελέτης προτού ο νομοθέτης προχωρήσει στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

Κατά δεύτερον, δεν τηρείται η αρχή της ασφάλειας δικαίου και η αρχή της προστατευόμενης εμπιστοσύνης. Μάλιστα, επισημαίνεται η πάγια και σταθερή νομολογία του Ελεγκτικού Συνεδρίου που έχει κρίνει ότι ο νομοθέτης δεν μπορεί να αυξάνει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, ούτε να θίξει θεμελιωμένα συνταξιοδοτικά δικαιώματα, υπό την έννοια της συμπλήρωσης του απαιτούμενου χρόνου ασφάλισης.

Κατά τρίτον, παραβιάζεται ο σεβασμός στην περιουσία του προσώπου, αφού σε αυτήν δεν περιλαμβάνονται μόνο τα εμπράγματα δικαιώματα, αλλά και τα κεκτημένα οικονομικά συμφέροντα.

Κατά τέταρτον, παραβιάζεται η αρχή της Ισότητας, καθώς δεν συνιστά λόγο κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος η κάλυψη των ελλειμμάτων ενός φορέα με την επιβάρυνση των ασφαλισμένων άλλων φορέων.

Κατά πέμπτον, οι προσβαλλόμενες αποφάσεις έχουν εκδοθεί κατά παράβαση της Οδηγίας 2000/78/ΕΚ (για την διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και στην εργασία), της νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ.

Κατά έκτον, υποστηρίζεται ότι η διοίκηση έκανε «κακή χρήση» της εξουσιοδοτήσεως για ρύθμιση των λεπτομερειών εφαρμογής των πινάκων ηλικιών συνταξιοδότησης εκδίδοντας πράξεις που διαφοροποιούνται από τις οριζόμενες στο νόμο προβλέψεις σε ό,τι αφορά τις αυξήσεις των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης.

ΠΗΓΗ: ΑΜΠΕ