Π. Μαρινάκης: Αυτά που ζητάει η Τουρκία από τις ΗΠΑ, τα έχει προχωρήσει και εξασφαλίσει η Ελλάδα – Δεν θα βάλουμε νερό στο κρασί μας

Στα ελληνοτουρκικά, την εξωτερική πολιτική και τις αντιδράσεις για τις διαμαρτυρίες των συγγενών θυμάτων των Τεμπών αναφέρθηκε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, μιλώντας στον ΣΚΑΪ 100,3.

Ο κ. Μαρινάκης τόνισε ότι «όσα ζητούμενα είχε η Ελλάδα το 2019 τα έχει πλέον εξασφαλίσει και όσα η Τουρκία είχε εξασφαλίσει το 2019, πλέον τα έχει ζητούμενα». Σημείωσε ότι «κάποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν το αφήγημα της υποχωρητικότητας και της αποτυχίας, την περίοδο που η εξωτερική πολιτική έχει πετύχει αποτελέσματα που δεν είχε πετύχει εδώ και δεκαετίες». Όπως είπε χαρακτηριστικά, «δε θα μας τρελάνουν οι πρόθυμοι να κοντύνουν τη χώρα μας για να πετύχουν το αντιπολιτευτικό τους παιχνίδι».

Αναφερόμενος στον διάλογο με την Τουρκία, ξεκαθάρισε ότι «δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά επιδίωξη» και πρόσθεσε: «Δεν πρόκειται να βάλουμε νερό στο κρασί μας. Αν ενοχλεί αυτή η πολιτική, δε θα γίνεται διάλογος».

Σχετικά με τη διαμαρτυρία του πατέρα θύματος των Τεμπών μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επεσήμανε ότι «δεν προσβάλει ο Πάνος Ρούτσι, αλλά οι πολιτικάντηδες και οι πολιτικοί αρχηγοί των 5 λεπτών δημοσιότητας και ορισμένες συλλογικότητες που επενδύουν πάνω στον αγώνα ενός πατέρα, με σκοπό να δημιουργήσουν κοινωνική έκρηξη».

Ο κ. Μαρινάκης υπογράμμισε ότι «αυτός ο πατέρας δίνει μία μάχη και πρέπει να είμαστε όλοι στο πλευρό του» και πρόσθεσε πως «όσοι προσπαθούν να μας χωρίσουν είναι υστερόβουλοι». Επισήμανε, τέλος, ότι «εκεί που η κοινωνία βλέπει τον ανθρώπινο πόνο, εκείνοι βλέπουν ψήφους», κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στην πρόεδρο της «Πλεύσης Ελευθερίας» Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Όπως είπε, το αίτημα του πατέρα θα εξεταστεί από τη δικαιοσύνη, ενώ «δεν είναι δουλειά της κυβέρνησης να παρεμβαίνει στη δικαιοσύνη».

Αναλυτικά ολόκληρη η συνέντευξη του Παύλου Μαρινάκη

Για την συνάντηση Τραμπ- Ερντογάν

Αυτή δεν είναι η αίσθηση που αποκομίζει το ελληνικό κοινό. Το ελληνικό κοινό, οι πολίτες περιμένουν. Αυτή είναι η αίσθηση που προσπαθούν να δημιουργήσουν όσοι εδώ και κάποιους μήνες – χρόνια, γιατί κάποιοι έχουν ξεκινήσει εδώ και δύο – τρία χρόνια, προσπαθούν να χτίσουν ένα αφήγημα ενδοτικότητας, υποχωρητικότητας και αποτυχίας, την περίοδο που η ελληνική, εξωτερική, πολιτική πετυχαίνει τα αποτελέσματα που δεν είχε πετύχει, αθροιστικά, για ολόκληρες δεκαετίες. Με λίγα λόγια, αυτό το οποίο ζητάει η Τουρκία και στην οποία ο Αμερικανός Πρόεδρος έβαλε πολύ συγκεκριμένους όρους, που δεν είναι ένας απλός όρος, αύριο το πρωί να πάρεις ένα τηλέφωνο, είναι ένας πολύ συγκεκριμένος όρος, τα έχει προχωρήσει και εξασφαλίσει η Ελλάδα. Η Ελλάδα το 2019 είχε ως ζητούμενα και τα F-16 και τα F-35. Και αναφέρομαι μόνο σε αυτά. Για να μη μιλήσω για τα υπόλοιπα, που είναι μια ευρύτερη συζήτηση εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, να την κάνουμε πολύ σύντομα. Αυτά λοιπόν για τα οποία η Ελλάδα (ζητήσαμε τέτοια συζήτηση στο Κοινοβούλιο για να τοποθετηθούν όλοι και να δούμε που ήταν η Ελλάδα και που είναι και να ενημερωθεί και το Κοινοβούλιο και οι πολίτες). Αλλά να ολοκληρώσω, γιατί δεν θα μας τρελάνουν όλοι αυτοί οι «πρόθυμοι» να «κοντύνουν» τη χώρα μας, για να κάνουν το αντιπολιτευτικό τους παιχνίδι. Αυτή είναι η ουσία. Αυτό πάνε να κάνουν. Αυτά, λοιπόν, που ζητάει η Τουρκία και καλά κάνει και τα ζητάει, είναι ένα άλλο κράτος – δεν ετεροκαθορίζουμε την εξωτερική μας πολιτική, πάντοτε, όμως, φροντίζουμε να υπάρχουν όλες οι εγγυήσεις ασφαλείας ως ένα κράτος – μέλος του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης- η Ελλάδα τα έχει προχωρήσει- εξασφαλίσει γιατί πριν το 2019 και για την Ελλάδα ήταν ζητούμενα.

Αυτά που ήταν δεδομένα για την Τουρκία το 2019 σήμερα είναι ζητούμενα και αυτά που ήταν ζητούμενα για την Ελλάδα του 2019 σήμερα είναι δεδομένα. Και αυτό κάποιοι επειδή τους νοιάζει μόνο να κάνουν αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη, στην Κυβέρνηση, αλλά στην πραγματικότητα κάνουν στην Ελλάδα, το θεωρούν «μεγάλη αποτυχία». Εμένα, λοιπόν, ως Εκπρόσωπο αυτής της Κυβέρνησης της Ελληνικής Κυβέρνησης, περισσότερο με ενδιαφέρει να σας μεταφέρω, αυτά τα οποία είπε χθες ο Πρωθυπουργός με την αρμόδια εταιρεία, η οποία προχωράει όλο αυτό το εξοπλιστικό πρόγραμμα για την Ελλάδα, επιβεβαιώνοντας την πορεία και των F-16 και των F-35. Αντί λοιπόν να συζητάμε ότι η χώρα μας βαδίζει σε ένα δρόμο που δεν είχε τίποτα δεδομένο πριν από κάποια χρόνια, πιανόμαστε από μια συνάντηση δύο άλλων ηγετών, σημαντική ναι την παρακολουθούμε.

Για το αν ανατρέπονται οι ισορροπίες υπέρ της Τουρκίας

Εγώ δεν υποτιμώ την καρφίτσα, αλλά θεωρώ πολύ πιο σημαντική από μια καρφίτσα, είναι η ουσία. Και η ουσία από τον ίδιο τον πρόεδρο Τραμπ ήταν οι όροι που έβαλε στην Τουρκία για να προχωρήσει η συζήτηση για τα F-35, που το επαναλαμβάνω για την Ελλάδα δεν υπάρχει όρος. Και να «κουμπώσω» πάνω σε αυτό, να προσθέσω πάνω σε αυτό, ότι δεν είναι και το μόνο. Δεν είναι μόνο ο όρος του Προέδρου Τραμπ. Είναι και το τι συμβαίνει στο Κογκρέσο και στις διαδικασίες που υπάρχουν, που εκπρόσωποι και των δύο πολιτικών δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής έχουν τοποθετηθεί για τη συγκεκριμένη συζήτηση σχετικά με την Τουρκία. Αλλά επειδή εμείς δεν είμαστε εδώ να μιλήσουμε για την Τουρκία, είμαστε εδώ να απαντήσουμε βέβαια σε αυτό το ψευδεπίγραφο αφήγημα περί απόλυτης αποτυχίας. Και νομίζω απάντησα επαρκώς. Όπως πολύ σωστά είπατε, η Ελλάδα δεν είναι ένας θεατής των εξελίξεων και αυτά τα χρόνια και τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Πάμε, λοιπόν, να δούμε σε τίτλους τι δεν είχε η Ελλάδα και τι έχει σήμερα. Είπατε τη Chevron. Προσθέτω την ExxonMobil, αμερικανικοί κολοσσοί, οι οποίοι έρχονται και δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην Ελλάδα και επικυρώνουν στην πραγματικότητα τις ελληνικές διεκδικήσεις και θέσεις, αυτά τα οποία η Ελλάδα ουδέποτε πρόκειται να τα βάλει καν στο τραπέζι. Ζητήματα κόκκινων γραμμών, ζητήματα κυριαρχίας. Τί δεν είχαμε και έχουμε; ΑΟΖ με την Ιταλία, με την Αίγυπτο. Τί δεν είχαμε και έχουμε; Επέκταση στα 12 ναυτικά μίλια στο Ιόνιο. Τί δεν είχαμε και έχουμε; Θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό με τη σφραγίδα της Ευρώπης, δηλαδή τα απώτατα δυνητικά όρια της χώρας. Όλα αυτά τα εξοπλιστικά προγράμματα, μεταξύ αυτών και τα F-16 και τα F-35, Rafale, Belharra, όλα αυτά, προσέξτε, η Ελλάδα δεν είναι ότι τα είχε δεδομένα και τώρα απλά τα επιβεβαιώνει. Δεν τα είχε.

Για το διπλωματικό αποτύπωμα της Ελλάδας λόγω της στρατηγικής της θέσης με το Ισραήλ

Πολύ γρήγορα λέω, ότι για την Ελλάδα ο διάλογος με την Τουρκία -για να κάνω μια γέφυρα- δεν είναι αυτοσκοπός. Είναι όμως επιδίωξη. Γιατί δεν είναι αυτοσκοπός; Γιατί δεν πρόκειται να βάλουμε «νερό στο κρασί μας» ως προς την ενεργητική πολιτική που ασκούμε, με τα αποτελέσματα που είπα πριν από λίγα δευτερόλεπτα σε εσάς. Αν ενοχλεί αυτή η πολιτική, τότε δεν θα γίνεται διάλογος. Αν μας ρωτάτε αν θέλουμε διάλογο, θέλουμε διάλογο και συνεχίζουμε να επιδιώκουμε διάλογο, χωρίς όμως να αλλάζουμε την πολιτική μας. Πάμε στο Ισραήλ. Αυτό που συμβαίνει στη Γάζα είναι μια ανθρωπιστική καταστροφή και πρέπει να σταματήσει. Αυτό είναι μια αλήθεια που πρέπει να την πούμε και να διευκολύνουμε, ταυτόχρονα, κάθε παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας. Αλλά αν κάποιοι πιστεύουν -και αναφέρομαι στους εγχώριους του πολιτικού συστήματος και όχι στην κοινωνία- οι οποίοι πιστεύουν ότι η εξωτερική πολιτική διαμορφώνεται σε πορείες και σε συλλαλητήρια κομμάτων, αναφέρομαι στα κόμματα και όχι στην κοινωνία, αν πιστεύουν ότι η εξωτερική πολιτική είναι τόσο απλοϊκή ως προς το χρόνο, για παράδειγμα, που θα γίνει μια κίνηση, όπως η αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης, αυτό δεν το πιστεύει αυτή η Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση αυτή θέλει κάθε της βήμα, κάθε της ενέργεια να υπαγορεύεται από τα εθνικά συμφέροντα. Έτσι, για άλλη μια φορά αυτό είναι το μείζον. Είναι σύμμαχός μας το Ισραήλ. Όσο λέμε ότι αυτό που γίνεται στη Γάζα πρέπει να σταματήσει και να στηριχθούν οι άμαχοι και τους στηρίζουμε στην πράξη και όχι με ευχολόγια, τόσο λέμε… Η Ελλάδα έχει σύμμαχό της το Ισραήλ, όπως και στρατηγικός, απόλυτος στρατηγικός σύμμαχος είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Στους συμμάχους μας λέμε την αλήθεια. Είμαστε το κράτος, το οποίο έχει δημιουργήσει και έχει καταρτίσει και έχει υπερψηφιστεί από 80 κράτη, το πιο ισχυρό ψήφισμα για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και όλα όσα συμβαίνουν στη Γάζα. Παράλληλα, όμως, είναι σύμμαχός μας το Ισραήλ, δέχθηκε μια επίθεση. Υπάρχουν ακόμα όμηροι, σκοτώθηκαν και από εκείνη την πλευρά. Δεν πάω να κάνω κανέναν συμψηφισμό. Το ξαναλέω είναι ανθρωπιστική καταστροφή αυτό που συμβαίνει στη Γάζα. Μην παρεξηγηθώ. Και ναι, το είπα ξεκάθαρα. Δεν πρόκειται να παίρνουμε αποφάσεις εν θερμώ, ούτε εν κενώ. Υπάρχουν τα εθνικά συμφέροντα που οφείλουμε να τα έχουμε πάντα υπ’ όψιν μας.

Με αφορμή τα 36 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη

36 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Μπακογιάννη και κάθε χρόνο όλα όσα έλεγε, όλα όσα προσπαθούσε να κάνει γίνονται όλο και πιο επίκαιρα. Νομίζω ότι ο ίδιοςμε την παρουσία του συμβόλιζε αυτό το οποίο ακόμα για πολλά πράγματα είναι ζητούμενο. Αλλά εγώ αυτό το οποίο θα πω είναι ότι δεν πρέπει να ξεχνάμε όχι μόνο ανθρώπους πολιτικούς, μορφές, οι οποίες δολοφονήθηκαν, έφυγαν από κοντά μας, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό που είπατε και το τι συνέβαινε τότε στη χώρα και μάλιστα κάποιες φορές κάποιες πολιτικές δυνάμεις πώς προσπαθούσαν να «ξεπλύνουν» τέτοιες ενέργειες  χρησιμοποιώντας δήθεν έναν ιδεολογικό μανδύα, από βαρύτατες ενέργειες πηγαίνοντας ως υπερασπιστές στα δικαστήρια κάποια πολιτικά πρόσωπα μέχρι και πιο απλές φαινομενικά ενέργειες όπως είναι μια κατάληψη σε ένα πανεπιστήμιο,επαναστατική γυμναστική.  Η βία, που έχει διακυμάνσεις προφανώς και η παράνομη πράξη δεν δικαιολογείται. Ο εγκληματίας είναι εγκληματίας.  Τα λέω γιατί για πολλά χρόνια στη μεταπολιτευτική Ελλάδα υπήρχαν «καλοί και κακοί παραβατικοί»,  υπήρχαν «λιγότερο ή περισσότερο φασίστες», «ξεπλέναμε» την μία όψη του φασισμού ενώ δεν θα έπρεπε, αυτά δεν τα ζούσαμε σε άλλη χώρα, έχετε πολύ μεγάλη εμπειρία. Εγώ τα θυμάμαι όντας απόφοιτος δημοσίου πανεπιστημίου και δημόσιου σχολείου, όλα αυτά ήταν η καθημερινότητα για την πολιτική συζήτηση της χώρας.

Δεν το περιορίζω μόνο στην τρομοκρατία. Θυμάμαι ότι έχουμε χάσει ώρες και ώρες ως φοιτητές γιατί έμπαιναν κάποιοι σε αίθουσες ζητώντας να ψηφίσουν οι φοιτητές υπέρ ψηφισμάτων για την αποφυλάκιση εγκληματιών. Προφανώς υπάρχει το ξαναλέω διακύμανση. Εγκληματίας δεν είναι μόνο ο δολοφόνος, υπάρχει και αυτός ο οποίος καταστρέφει τη δημόσια περιουσία, δεν σε αφήνει να μπεις στη σχολή σου. Και αυτός εγκληματίας είναι. Άλλης διακύμανσης προφανώς. Αυτά δεν  γινόταν ούτε το  ’80 και το ’90 μόνο, γινόταν και  το 2000 και το 2010, έχαναν παιδιά τα εξάμηνά τους,  τους στερείτο η δυνατότητα να πάνε από Σεπτέμβριο να κάνουν μεταπτυχιακό και μέχρι και τα προηγούμενα χρόνια με ευθύνη- εγώ θα πω εν μέρει και κάποιες φορές επί δικών μας διακυβερνήσεων- αυτό όταν το έλεγες στην κεντροδεξιά, η κεντροδεξιά σου έλεγε «εντάξει αλλά δεν πρέπει να προκαλέσουμε». Η πρώτη Κυβέρνηση με το που γίνεται μια κατάληψη πλέον σε λίγα λεπτά σε λίγες ώρες, το  αυτονόητο κάνει παίρνει τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη  και του λέει «βγάλτους όπως μπήκαν» γιατί το πανεπιστήμιο ανήκει στους καθηγητές και τους φοιτητές, είναι η δική μας Κυβέρνηση. Δεν γινόταν  ούτε αυτό ακόμα και από δικές μας κυβερνήσεις στο παρελθόν.

Περί ιδεολογικού υπόβαθρου

Το να θεωρείς ότι είναι αποτέλεσμα ιδεολογικής διεργασίας, το να θέλει ένας γονιός να στείλει το παιδί του σε ένα πανεπιστήμιο και να μην είναι έρμαιο του κάθε περιθωριακού – δήθεν επαναστάτη, όλο αυτό δεν το θεωρώ αποτέλεσμα ιδεολογικής διεργασίας, αλλά κοινής λογικής. Δηλαδή ένας φορολογούμενος πολίτης είτε έχει φοιτητές παιδιά είτε δεν έχει, γιατί όλοι πληρώνουν τα πανεπιστήμια, θέλει το αυτονόητο. Με το που μπαίνει ένας από αυτούς τους τύπους, με τα ρόπαλα, με τα καδρόνια, με τα πανό τα οποία κλείνουν μία αίθουσα και λέει «το δικό σου πανεπιστήμιο που σπουδάζεις και πληρώνεις εσύ Έλληνα φορολογούμενε, εγώ θα το κλείσω»… Το να έχεις απλά μια κυβέρνηση μετά από δεκαετίες που αυτό το πράγμα να το θεωρεί παράνομη πράξη -που είναι- και να εφαρμόζει τον νόμο, δεν θεωρώ ότι είναι ιδεολογική συζήτηση. Σίγουρα έχει ιδεολογικό υπόβαθρο η άλλη πλευρά, η οποία όλους αυτούς τους «ξέπλενε» όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα και σήμερα δεν λέει κουβέντα. Τώρα πάμε στον πυρήνα της ερώτησής σας, την οποία τη θεωρώ πάρα πολύ κομβική. Θα μιλήσω με πολιτικές, γιατί η πολιτική είναι πολιτικές. Επί των ημερών του Κυριάκου Μητσοτάκη θεωρώ, ότι έχει εφαρμοστεί περισσότερο από ποτέ η πολιτική, η οποία είναι συνεπής στην ιδεολογική διακήρυξη της Νέας Δημοκρατίας, στις ιδεολογικές αρχές της Νέας Δημοκρατίας του 1974, του Εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή. Γιατί; Γιατί επί Μητσοτάκη μειώθηκαν οι περισσότεροι φόροι από ποτέ -χρειάζονται και περισσότεροι, να σας προλάβω- 85 άμεσοι και έμμεσοι φόροι. Τι πιο φιλελεύθερο και κεντροδεξιό; Δημιουργήθηκαν 500.000 θέσεις εργασίας. Δηλαδή, βρήκαν δουλειά άνθρωποι που ήταν άνεργοι. Κοινωνική, δίκαιη πολιτική. Οχυρώθηκε η χώρα. Αντιμετωπίσαμε τις μεγαλύτερες κρίσεις στο μεταναστευτικό. Φυλάσσουμε τα σύνορά μας. Δεν είναι αόριστο αυτό. Οι άνθρωποι, οι οποίοι φυλάνε Θερμοπύλες είναι κάποιοι άνθρωποι του λιμενικού, του στρατού και της αστυνομίας που το κάνουν αυτό, δεν είναι γενικό και αόριστο. Εξοπλίζεται η χώρα, προχώρησαν με στέρεα βήματα διεκδικήσεις δεκαετιών. Έχουμε έναν Πρωθυπουργό που μετά από 30 χρόνια δεν κάνει ότι δεν ακούει και λέει ότι για να πάρει το οτιδήποτε η Τουρκία πρέπει να έχουμε άρση του casus belli. Στα πανεπιστήμια, όπως είπαμε πριν, με το που γίνεται μία κατάληψη μπαίνει η αστυνομία. Άμα σας διαβάσω τις επιτυχίες της αστυνομίας, εξαρθρώθηκαν 70 εγκληματικές οργανώσεις μόνο το τελευταίο χρονικό διάστημα, προστατεύεται μια γυναίκα, καθημερινά δεκάδες γυναίκες οι οποίες δέχονται επιθέσεις, παιδιά. Εφαρμόζεται επιτέλους ο νόμος -και πάλι για να σας προλάβω- χρειάζονται πολλά παραπάνω. Και κάτι τελευταίο, επειδή ζούσαμε στη χώρα και τους πείραξε κάποιους αυτό που είπα, που είχαμε κυβέρνηση, η οποία νομοθετούσε για να αποφυλακιστούν βαρυποινίτες, γιατί έγινε αυτό, όσο και αν θέλουν να μας βγάλουν τρελούς, τα είπε ο κ. Μπούγας αναλυτικά. Έχουμε μια Κυβέρνηση, που όπως είδατε και στα παραδείγματα των εμπρηστών, τί λέει; Ότι οι πράξεις σου, έχουν και συνέπειες, εφόσον το κρίνει η Δικαιοσύνη. Όλα αυτά έγιναν σε 6 χρόνια και έχουν γίνει και λάθη και έχουν γίνει και επικοινωνιακά κάποιες κινήσεις, από κάποιες πολιτικές, οι οποίες πλήγωσαν ένα κόσμο. Αλλά θεωρώ, ότι στη μεγάλη εικόνα, επί του Κυριάκου Μητσοτάκη, επί των ημερών αυτού του Πρωθυπουργού, ακολουθείται η πολιτική, η οποία… καταρχάς, εγώ το θεωρώ μια πολιτική η οποία αφορά όλους τους Έλληνες, αλλά σίγουρα είναι συνεπής σε όσα πρεσβεύει διαχρονικά η Νέα Δημοκρατία.

Για το Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη ως  χώρο διαμαρτυρίας

Είναι τρεις επισημάνσεις και η καθεμιά έχει τη δική της αξία. Επισήμανση πρώτη. Ναι, ο πατέρας αυτός είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος δίνει μια μάχη, κάνει έναν αγώνα γιατί έχασε το παιδί του. Οπότε ανθρώπινα είμαστε όλοι στο πλευρό του. Και όσοι προσπαθούν να μας χωρίσουν σε μεν και δε, Ολυμπιακούς – Παναθηναϊκούς, ΠΑΣΟΚ – Νέα Δημοκρατία, είναι υστερόβουλοι, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην είναι δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο, αυτονόητα, ανθρώπινα. Από εκεί και πέρα, το αίτημά του θα το εξετάσει η Δικαιοσύνη και δεν είναι δική μας δουλειά να παρεμβαίνουμε. Το δεύτερο που θέλω να πω είναι, ότι πάνω σε αυτόν τον πατέρα και σε κάθε πονεμένο άνθρωπο, όπως συνέβη και τους προηγούμενους μήνες, υπάρχουν συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις, με πρώτη και κυριότερη την κυρία Κωνσταντοπούλου και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, που εκεί που βλέπει η κοινωνία τον απόλυτο πόνο και την οδύνη και την ανάγκη για συμπαράσταση, όλοι αυτοί βλέπουν ψήφους. Άρα, στον Άγνωστο Στρατιώτη δεν είναι μόνο ένας πονεμένος πατέρας που αθόρυβα διαμαρτύρεται με «όπλο», με τη δύναμη που του δίνει η οδύνη και η ανάγκη να βρει την αλήθεια για το παιδί του. Αυτό είναι ιερό δικαίωμα. Δίπλα σε αυτόν τον πατέρα παρελαύνουν, πέραν της κοινωνίας η οποία πάει για συμπαράσταση ανθρώπινα, και κάποιες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες δεν σέβονται τίποτα. Όχι το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη δεν σέβονται, δεν σέβονται ακόμα και τον πόνο αυτού του πατέρα. Το τρίτο, λοιπόν, που θέλω να πω, εκφράζοντας και τη δική μου άποψη αλλά θεωρώ και το αυτονόητο και συνολικά, είναι ότι δεν είναι όλα ίσα κι όμοια. Και το ξανά λέω δεν αναφέρομαι στον πατέρα, δεν ενοχλεί ένας πατέρας, το αντίθετο, στέλνει και μηνύματα με αυτό το οποίο κάνει.  Από κει και πέρα ένα βασικό μήνυμα είναι η Δικαιοσύνη θ’ αποφασίσει. Αυτό το οποίο πρέπει να καταλάβουμε, αυτό που στήνεται γύρω από αυτό με υστεροβουλία από κάποιες πολιτικές δυνάμεις, δεν μπορεί να είναι στο διηνεκές να συνεχίζεται. Υπάρχουν υπηρεσίες του Δήμου, υπηρεσίες της Πολιτείας, πρέπει να λειτουργήσουν, πρέπει να διαχωρίσουμε, το ξανά λέω, την υγιή διαμαρτυρία και την κοινωνία που πάει εκεί και σφίγγει το χέρι, με όλους αυτούς που με τα πανό τους, οι επαναστάτες χωρίς αιτία.  Εγώ, δεν θεωρώ, ότι είναι πρόβλημα ―το έχω ξαναπεί, το λέω και σε σας― δεν θεωρώ ότι είναι πρόβλημα ένας άνθρωπος ο οποίος περνάει ό,τι περνάει, που κανείς δεν μπορεί να το χωρέσει στο μυαλό του, να βρίσκεται εκεί και να ζητάει κάτι για το παιδί του. Θεωρώ ότι η Δικαιοσύνη θα δώσει τις απαντήσεις της. Το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη βρίσκεται εκεί για να μας θυμίζει ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που στο παρελθόν θυσίασαν τη ζωή τους για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι, να μιλάμε για την Ελληνική Δημοκρατία, για το τι πετυχαίνει η Ελλάδα, τι ζητάει η Ελλάδα, ο ηρωϊσμός τους μας ξεπερνάει όλους, είναι πολύ μεγαλύτεροι απ’ όλους εμάς και το Μνημείο αυτό ανήκει σ’ εκείνους και στις οικογένειές τους και σ’ όλον τον Ελληνισμό και σ’ όλους τους ανθρώπους οι οποίοι διαχρονικά έδωσαν μάχες για την Πατρίδα μας. Δεν ανήκει σε καμία άλλη συλλογικότητα και δεν μπορεί να μπαίνει στο ζύγι με οποιαδήποτε άλλη συζήτηση. Τελεία και παύλα.

Δεν θεωρώ, επιμένω, ότι προσβάλλει ένας πονεμένος πατέρας το να βρίσκεται μπροστά από αυτό το Μνημείο και να διατυπώνει τη διαμαρτυρία του, δεν το θεωρώ. Με αυτόν τον τρόπο ο οποίος είναι ένας τρόπος ου δείχνει απόγνωση, το να κάνεις απεργία πείνας δείχνει την απόλυτη απόγνωση. Δεν θεωρώ ότι προσβάλλει, ο άνθρωπος αυτός δεν πήγε εκεί να προσβάλει. Πήγε να ζητήσει για το παιδί του. Προσβάλλουν όλοι αυτοί οι πολιτικάντηδες και διάφοροι πολιτικοί αρχηγοί των πέντε λεπτών δημοσιότητας. Όπως σας είπα ότι είμαστε η κυβέρνηση που έχει εφαρμόσει το νόμο σε πάρα πολλά πράγματα, έχει πάρει σκληρές αποφάσεις, αλλά δίκαιες σε πάρα πολλά επίπεδα, μπορώ να σας πω τα στατιστικά στοιχεία και για τα πανεπιστήμια και για τους δρόμους και για όλα τα υπόλοιπα, για να μιλάμε με δεδομένα.

Εδώ υπάρχει μια στάθμιση… Για να απαντάμε ένα ένα τα ερωτήματα και μπορώ να σας απαντήσω όσο θέλετε και για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών και την τραγική εργαλειοποίηση της αντιπολίτευσης, η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή έχει ν’ αντιμετωπίσει και κάτι το οποίο το ξέρετε πάρα πολύ καλά. Όλες αυτές οι πολιτικές δυνάμεις της εργαλειοποίησης, αυτά τα κόμματα και οι διάφορες συλλογικότητες, επενδύουν στο μπάχαλο, στο χάος και στην οργή. Επιδιώκουν με μία κίνηση που μπορεί να είναι η απομάκρυνση, δεν αναφέρομαι, το ξανά λέω, στον πατέρα, κάποιων που είναι κοντά, ένα σόου το οποίο θα «στηθεί», ούτως ώστε πάνω στον αγώνα του πατέρα, να δημιουργήσουν εκ νέου κοινωνική έκρηξη. Εδώ, λοιπόν, πρέπει να γίνει μια σωστή στάθμιση, να προχωρήσει η Δικαιοσύνη με τις αποφάσεις της σχετικά με τα αιτήματα, έστω δι’ εξωδίκων, να δούμε πώς θ’ απαντήσει η Δικαιοσύνη, αυτό είπε χθες ο υπουργός Δικαιοσύνης, πάλι «είπαν παρενέβει». Ποιος παρενέβει; Είπε η Δικαιοσύνη να δώσει τις απαντήσεις της, αυτό που πρέπει να πει ο υπουργός Δικαιοσύνης και θεωρώ… Όχι απλά ζητείται, ζητείται κυνικά, από το σύνολο… Ζούμε σε μία Δημοκρατία, όπου το σύνολο της αντιπολίτευσης με ηπιότερο ή λιγότερο ήπιο τρόπο, ο καθένας με τακτ ή χωρίς τακτ ζητάει από την κυβέρνηση να παρέμβει στη Δικαιοσύνη. Επειδή, όμως, η κυβέρνηση είναι υπόλογη μόνο στους πολίτες, αυτή η κυβέρνηση δεν πρόκειται ποτέ να παρέμβει στη Δικαιοσύνη, ευτυχώς πλέον δεν υπάρχουν παραϋπουργεία Δικαιοσύνης στο Μαξίμου, όπως λειτουργούσαν επί των ημερών της προηγούμενης κυβέρνησης, κατά παραδοχή του κυρίου Κοντονή, του υπουργού Δικαιοσύνης, σεβόμαστε τον πατέρα αυτόν, στεκόμαστε ανθρώπινα στο πλευρό του. Απαντήσεις θα δώσει η Δικαιοσύνη.

Ερώτηση σχετικά με το αν έχει καταλάβει η κοινή γνώμη για τις φοροελαφρύνσεις που έχει εξαγγείλει η Κυβέρνηση

Χρειάζονται δύο πράγματα. Πρώτον εξήγηση και δεύτερον εφαρμογή. Αυτά θα εφαρμοστούν από 1/1/2026. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι ιδιωτικοί υπάλληλοι θα τα βλέπουν μήνα-μήνα, γιατί οι μειώσεις φόρων για τους μισθωτούς είναι αυξήσεις μισθών. Έφερα κάποια παραδείγματα, ας πούμε για έναν νέο απόφοιτο Στρατιωτικής Σχολής, ο οποίος θα δει από 198 μέχρι και 204 ευρώ, αναλόγως με την ηλικία του, τον μήνα παραπάνω καθαρά. Άρα σίγουρα όλα αυτά οι μισθωτοί θα τα δουν από τον Ιανουάριο. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα τα δουν στο επόμενο εκκαθαριστικό για το επόμενο έτος. Δηλαδή για το 2025 στο εκκαθαριστικό του επόμενου.

Σχετικά με τις επικρίσεις για τη συνάντηση του Πρωθυπουργού με τον Τζολάνι

Το τι του είπε, το μεταφέρουν αυτοί που τον εγκαλούν, από τις πολιτικές δυνάμεις; Τον είδε και του διεμήνυσε την απόλυτη ανάγκη για σεβασμό κάθε μειονότητας, προφανώς και των Χριστιανών, του Διεθνούς Δικαίου και όλων των θέσεων που διαχρονικά πρεσβεύει η Δύση και η Ελλάδα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν κρύβεται. Ο Κ. Μητσοτάκης κάνει τις συναντήσεις που κάνει, επιδιώκει συνολικά τον διάλογο και σε πρόσωπα, ηγέτες κρατών, ανθρώπους οι οποίοι ακολουθούν μια εντελώς άλλη λογική από τη δική μας, τη λογική της Δύσης, του Διεθνούς Δικαίου, της Δημοκρατικής λογικής, λέει τα πράγματα με το όνομα τους.

Σχετικά με τους μάρτυρες για τον ΟΠΕΚΕΠΕ

Η Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας πρότεινε έναν πρώτο κατάλογο μαρτύρων, πάνω από 70 άτομα, με μία λογική του να κληθούν οι άνθρωποι οι οποίοι διοίκησαν τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ήταν πολιτικοί προϊστάμενοι, υπουργοί, υφυπουργοί, για να διερευνηθούν οι αιτίες μίας πληγής που έχει κοστίσει στη χώρα μας τρία δισεκατομμύρια ευρώ, περίπου, σε βάθος 30 ετών. Και είπε, επιφυλάχθηκε και η Κοινοβουλευτική Ομάδα και η Κυβέρνηση δι’ εμού την ίδια ημέρα, ότι σε περίπτωση που παραστεί ανάγκη από την πορεία των καταθέσεων να κληθούν περισσότεροι μάρτυρες… Η Εξεταστική ερευνά συνολικά τα αίτια και τις παθογένειες, που φτάσαμε στο σημείο να πληρώνουμε ως χώρα αρκετά δισεκατομμύρια για τις αγροτικές επιδοτήσεις. Δηλαδή, να ερευνηθεί η τεχνική λύση, ο ρόλος της Αυτοδιοίκησης… Εννοείται, δεν εξαιρούμε κανέναν. Αυτοί που μου αναφέρατε – και το ξαναλέω, ο κατάλογος μαρτύρων δεν έχει κλείσει, θα επανέλθουμε – αυτοί που μου αναφέρετε-, φαίνεται, το λέω το φαίνεται, γιατί έχουμε τεκμήριο αθωότητας – ότι ελέγχονται για σοβαρά αδικήματα – ακόμα δεν ξέρω, δεν έχουν ασκηθεί διώξεις, άρα γι’ αυτό είμαι προσεκτικός στις διατυπώσεις μου- από την ίδια τη Δικαιοσύνη. Δεν είναι, δηλαδή, ότι, επειδή ξεκίνησε η Εξεταστική, σταμάτησε η έρευνα και η ποινική διερεύνηση της υπόθεσης.

Για τον κ. Μυλωνάκη

Για τον κ. Μυλωνάκη, απάντησε δύο φορές ο ίδιος στη Βουλή, σημείο-σημείο για όσα λέει η αντιπολίτευση. Νομίζω, και στη δεύτερη φορά που βρέθηκε στη Βουλή, δεν άφησε κάποιο ερώτημα αναπάντητο. Και από εκεί και πέρα, νομίζω, είναι προφανές τι θέλει να κάνει η αντιπολίτευση, έβγαλε άλλη μία ανακοίνωση πριν από λίγο το ΠΑΣΟΚ. Το μοτίβο που ακολουθήθηκε και στην εργαλειοποίηση του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών…

Για το πότε θα επιστραφούν τα χρήματα για τον ΟΠΕΚΕΠΕ

Προχώρησε η πρώτη ανακοίνωση του «φέρτε πίσω τα κλεμμένα», που δεν ήταν τελικά σύνθημα, ήταν πραγματικότητα, έγινε με συγκεκριμένα ΑΦΜ, ποσά. Συνεχίζεται. Θα έχουμε σύντομα μια δεύτερη ανακοίνωση και μια τρίτη ανακοίνωση…

Για το αν θα γίνουν γνωστά τα ονόματα αυτών που θα επιστρέψουν τα χρήματα

Έχουν ξεκινήσει δεσμεύσεις περιουσιών. Αυτό είναι απόφαση της Δικαιοσύνης και των Αρχών αν θα δοθεί δημοσιότητα των ονομάτων. Εγώ, επί της αρχής, δεν είμαι αντίθετος και εφόσον τηρηθούν όλες οι διατυπώσεις του νόμου. Γιατί δεν είμαστε «μπανανία». Αυτό δεν είναι απόφαση της Κυβέρνησης. Αυτό είναι απόφαση της Δικαιοσύνης, γιατί οι άνθρωποι αυτοί ερευνώνται για κάτι.

Εγώ αυτό που ήθελα να πω είναι ότι αυτό που κάνουμε δεν είναι μόνο ο ΟΠΕΚΕΠΕ. Δηλαδή, παράνομες συνταγογραφήσεις και όλα τα υπόλοιπα.