N. Κεραμέως στο ΕΡΤnews Radio 105,8 για ΣΣΕ: Αυτή η συμφωνία δεν έχει κομματικό πρόσημο, έχει εθνικό πρόσημο

«Δύο είναι τα επόμενα βήματα. Το πρώτο είναι τον Δεκέμβριο, όπου εγώ θα στείλω τον οδικό χάρτη, τι θα κάνει η Ελλάδα για να αυξήσει το ποσοστό κάλυψης και εκεί θα υπάρχει το περιεχόμενο της κοινωνικής συμφωνίας αυτής. Και δεύτερο βήμα, να νομοθετηθεί αυτή η κοινωνική συμφωνία, που θα γίνει στις αρχές του έτους το νωρίτερο δυνατό. Πάντως είναι πρώτη προτεραιότητα για μένα αυτό να το φέρω γρήγορα στη Βουλή» επισήμανε η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης Νίκη Κεραμέως, μιλώντας στο ΕΡΤnews Radio 105,8 και στην εκπομπή «Ναι μεν Αλλά» με την Ευαγγελία Μπαλτατζή και τον Δημήτρη Τάκη, για το τι ακολουθεί μετά τις χθεσινές ανακοινώσεις για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Πολύ γρήγορα, ακόμη και μέσα στον Ιανουάριο μπορεί να έρθει στη Βουλή, είπε η κ. Κεραμέως, ενώ ως προς τι προβλέπει στην πράξη αυτή η συμφωνία, σημείωσε τα εξής.

«Τρία πράγματα αλλάζουν. Το πρώτο που αλλάζει, είναι πολύ πιο εύκολο με τη νέα συμφωνία να συναφθεί και να επεκταθεί μια συλλογική σύμβαση. Μια συλλογική σύμβαση που υπογράφεται από εκπροσώπους εργαζομένων και εργοδοτών, οι οποίοι καλύπτουν αυτούς που είναι μέλη τους.

Είπαμε το παράδειγμα χθες μιας νέας συλλογικής που υπεγράφη για τους εργαζόμενους στο Μέταλλο. Υπεγράφη από την Ομοσπονδία των εργαζομένων, η οποία καλύπτει Χ μέλη, αλλά υπάρχουν και άλλα μέλη, εργαζόμενοι που δεν είναι μέλη αυτής της Ομοσπονδίας.

Τι θα πει λοιπόν επέκταση; Επέκταση θα πει, αυτή η συμφωνία που έχει υπογραφεί να πάει να προστατεύσει κάθε εργαζόμενο στο Μέταλλο. Σήμερα που μιλάμε, που δεν έχει νομοθετηθεί ακόμα η κοινωνική συμφωνία, εγώ ως Υπουργός Εργασίας δεν μπορώ να την επεκτείνω. Δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις για να την επεκτείνω. Τώρα, με τη νέα κοινωνική συμφωνία και εφόσον υπογραφεί αυτή η συμφωνία από τη ΓΣΕΕ και από τον ΣΕΒ, που όπως όλα δείχνουν μπορεί να υπογραφεί, αυτομάτως θα επεκταθεί, θα μπορέσω να την επεκτείνω δηλαδή εγώ πλέον, με την ιδιότητα του υπουργού Εργασίας σε όλους τους εργαζόμενους στο Μέταλλο. Άρα, στην πράξη τι σημαίνει όλη αυτή η διαδικασία; Περισσότεροι εργαζόμενοι θα έχουν την προστασία συλλογικών συμβάσεων, το οποίο μετατρέπεται σε υψηλότερες αμοιβές, καλύτερους όρους εργασίας.

Πρώτον, το 50% γίνεται 40%, άρα διευκολύνεται αλλά η μεγάλη καινοτομία δεν είναι αυτή. Η μεγάλη καινοτομία είναι ότι ανοίγουμε και έναν δεύτερο διάδρομο για επέκταση. Αν μια συλλογική σύμβαση έχει υπογραφεί από τη ΓΣΕΕ από τη μία και από έναν εκ των τριτοβάθμιων εργοδοτικών οργανώσεων, δηλαδή ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΒΒΕ τότε δεν κοιτάμε καθόλου ποσοστό κάλυψης. Το ξεπερνάμε. Γιατί θεωρούμε ότι καλύπτεται αυτή η προϋπόθεση επειδή μιλάμε για εθνικό κοινωνικό εταίρο».

Σε ό,τι αφορά τη μετενέργεια και όσα είπε χθες ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, κ. Τσουκαλάς, ότι υπάρχει ένα θολό σημείο σε αυτήν τη συμφωνία, η κ. Κεραμέως ανέφερε τα εξής.

«Σήμερα ισχύει, όταν λήξει μία συλλογική σύμβαση εργασίας, υπάρχει μία παράταση τριών μηνών. Μετά την παράταση των τριών μηνών μετενεργεί, δηλαδή εξακολουθεί να ισχύει μόνο μία κάλυψη για βασικό μισθό και τέσσερα επιδόματα. Άρα είναι η μερική μετενέργεια που λέγαμε.

Τι αλλάζει τώρα; Μετενεργούν τα πάντα. Αυτό αλλάζει. Αλλάζει το πεδίο της μετενέργειας. Δηλαδή δεν μετενεργεί μόνο ο βασικός, μετενεργεί οποιοσδήποτε όρος εργασίας, μισθός, δικαιώματα, άδειες, επιδόματα, τα πάντα, οτιδήποτε είχε μέσα η συλλογική σύμβαση.

Εξακολουθούν και ισχύουν όλοι οι όροι μέχρι τη σύναψη μιας νέας συλλογικής ή ατομικής σύμβασης. Αυτή είναι η αλλαγή. Άρα, από τη μερική μετενέργεια που ήταν ο βασικός μισθός και τέσσερα επιδόματα, πάμε στην πλήρη μετενέργεια. Αυτή είναι η διαφορά».

Μάλιστα, ως προς το αν υπάρχει κάτι άλλο ως κατάλοιπο των μνημονίων στα εργασιακά που έχει απομείνει να καταργηθεί, τόνισε «ένα ήταν το βασικό, η μετενέργεια. Αυτό είναι το βασικό. Αυτό ήταν το ζητούμενο και στέλνουμε και ένα ξεκάθαρο σήμα. Προφανώς έχει μεγάλη σημασία η αύξηση των μισθών να γίνεται πάντοτε και σε σχέση και με την παραγωγικότητα της χώρας και ούτω καθεξής. Αλλά είναι σημαντικό να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο ανάπτυξης οι εργαζόμενοι. Εγώ το λέω ευθέως, διότι ναι, έχουμε αύξηση στους μισθούς, αλλά είναι σημαντικό να δώσουμε περαιτέρω ώθηση και αυτό επιχειρούμε και με το νέο πλαίσιο. Οδηγούν σε αύξηση μισθών οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Να το πω πολύ απλά, αν διαπραγματεύεσαι για 100 και διαπραγμάτευση για τον εαυτό σου, προφανώς έχεις πιο πολύ ισχύ όταν διαπραγματεύεσαι για 100».

Απαντώντας και στην κυρία Αχτσιόγλου που είπε ότι δεν πρόκειται για ιστορική συμφωνία, αλλά είναι ιστορικό ψέμα, η κ. Κεραμέως είπε «τότε καταλαβαίνω ότι η κυρία Αχτσιόγλου θεωρεί ότι όλοι οι εθνικοί κοινωνικοί εταίροι της χώρας, πέρα και πάνω από κόμματα, λένε κάτι ψέματα. Αυτό μας λέει η κ. Αχτσιόγλου τότε. Εδώ έχουμε μία πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα συμφωνία όλων των εθνικών κοινωνικών εταίρων και αυτών που εκπροσωπούν εργαζόμενους και αυτών που εκπροσωπούν τους εργοδότες».

«Αυτή η συμφωνία δεν έχει κομματικό πρόσημο, έχει εθνικό πρόσημο. Επιτέλους ότι στη χώρα αυτή μπορέσαμε να καθίσουμε όλοι μαζί, όχι απλά να συζητήσουμε, να συμφωνήσουμε. Και ξαναλέω ο εύκολος δρόμος θα ήταν να πάω στη Βουλή και να πω νομοθετώ ένα, δύο, τρία. Ο εύκολος δρόμος θα ήταν αυτός. Θα μου έπαιρνε πολύ πιο λίγο χρόνο. Δεν θα χρειαζόταν να διαβουλευόμαστε με τον τρόπο βολευτήκαμε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Επιλέξαμε το δύσκολο δρόμο. Γιατί; Γιατί έχει πολύ μεγάλη σημασία το να πας στη Βουλή και από πίσω να υπάρχει η συμφωνία όλων, μια ιστορική συμφωνία που διασφαλίζει ότι θα πετύχουμε το στόχο μας, που είναι η αύξηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας.

Αν υπάρχει μία δυσκολία σήμερα, είναι το θέμα των μισθών, είναι το θέμα της ακρίβειας. Άρα ερχόμαστε με αυτό το εργαλείο και επενδύουμε στο να αποδοθούν υψηλότερες απολαβές. Αυτή είναι η ιστορία» είπε χαρακτηριστικά.

Σε ό,τι αφορά την αντοπολίτευση που κατηγορεί την κυβέρνηση ότι θα νομοθετήσει με διαδικασίες εξπρές, ερωτηθείσα αν θα δοθεί ο χρόνος για την απαιτούμενη κοινοβουλευτική συζήτηση, η υπουργός κ. Κεραμέως ανέφερε «εξπρές μία διαδικασία που θα διαρκέσει συνολικά ας πούμε 9 μήνες, δεν το θεωρώ ακριβώς εξπρές. Το γεγονός ότι ξεκίνησε αυτή η διαβούλευση με όλους τους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους, με όλα τα τεχνικά κλιμάκια είναι μεγάλες συναντήσεις αυτές που γινόντουσαν από τον Μάιο μήνα με συμμετοχή πάρα πολλών ανθρώπων, προφανώς θα δώσω πλήρη χρόνο, όπως πάντα το κάνω. Στο τελευταίο εργασιακό νομοσχέδιο είχαμε εκτενέστατη διαβούλευση, είχαμε ενσωματώσει πάνω από εξήντα σχόλια φορέων, κομμάτων και ούτω καθεξής και πάντοτε θα επιδιώκω, όπως απέδειξα και στην πράξη, να επενδύω στο διάλογο. Αυτό ακριβώς θα γίνει και στην επόμενη νομοθέτηση».

Όσο αφορά τον κατώτατο μισθό, που ορίζει το υπουργείο Εργασίας, απαντώντας στο αν θα υπάρξει αλλαγή εκεί, είπε «σε αυτό υπήρξε αλλαγή πέρυσι, πριν από ένα χρόνο, όπου προβλέψαμε τη νομοθέτηση αλγόριθμου για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, όπως κάνουν άλλα 21 κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

«Η μεγάλη πλειοψηφία των κρατών μελών της Ένωσης προβλέπει νομοθετικά προβλεπόμενο κατώτατο μισθό και πολλοί εξ αυτών ακολουθούν το παράδειγμα της χρήσης του αλγόριθμου.

Αυτό νομοθετήθηκε πριν από ένα χρόνο, αλλά αυτό τι κάνει, θεσπίζει ένα δίχτυ ασφαλείας. Σου λέει εν προκειμένω ότι δεν μπορεί κανείς στη χώρα να αμείβεται αυτή τη στιγμή με κάτω από 880 ευρώ. Μεθαύριο θα έχουμε αύξηση στον κατώτατο μισθό, από 1η Απριλίου θα έχουμε νέα αύξηση. Άρα λέει ότι υπάρχει αυτό το δίκτυ ασφαλείας. Από εκεί και πάνω όμως, μπορούν κάλλιστα οι κοινωνικοί εταίροι, οι εκπρόσωποι εργαζομένων και εργοδοτών να συμφωνήσουν κάτι ψηλότερο. Και να σας πω κάτι; Αυτό γίνεται στην πράξη.

Δηλαδή για παράδειγμα, έχω μπροστά μου εδώ πέρα τις συλλογικές συμβάσεις που έχουν συναφθεί το τελευταίο διάστημα, ας πούμε στους ξενοδοχοϋπαλλήλους, στον τουρισμό και ούτω καθεξής. Κατώτατος μισθός από 980€ μέχρι 1040, κατώτατος. Άρα τι αποδεικνύει αυτό; Και έχω πολλές να σας πω. Αποδεικνύει ότι δουλεύει το σύστημα. Έχουμε βάλει εμείς ένα κατώτατο όριο. Κανείς στη χώρα να μην παίρνει λιγότερα από 880 ευρώ και από κει και πάνω, προφανώς καλοδεχούμενη οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ εκπροσώπων εργαζομένων και εργοδοτών που θα προβλέπει καλύτερες απολαβές, όπως ήδη γίνεται στους τραπεζοϋπαλλήλους, στην επεξεργασία μετάλλου, στα γραφεία ταξιδίων, στα τουριστικά καταλύματα και ούτω καθεξής» συμπλήρωσε.

«Τα τελευταία έξι χρόνια έχει επέλθει ένας μεγάλος μετασχηματισμός στην αγορά εργασίας. Έχουμε τη χαμηλότερη ανεργία των τελευταίων 17 ετών, έχουμε πολύ σημαντική τόνωση απασχόλησης, έχουμε πολύ μεγαλύτερη συμμόρφωση με την ασφαλιστική και εργασιακή νομοθεσία εν γένει, η ψηφιακή κάρτα εργασίας, περισσότεροι έλεγχοι και ούτω καθεξής, έχουμε μεγαλύτερες ευελιξίες και δυνατότητες στην αγορά εργασίας συνολικά.

Σε ένα δείκτη όμως είχαμε ζήτημα και σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Ποιος ήταν αυτός ο δείκτης; Αυτός που δείχνει την κάλυψη εργαζομένων από συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Γιατί έχουν σημασία οι συλλογικές συμβάσεις; Έχουν σημασία γιατί αυξάνουν την διαπραγματευτική δύναμη του εργαζόμενου, οδηγούν σε υψηλότερους μισθούς και σε καλύτερους όρους εργασίας. Ενισχύουν τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων.

Τον Δεκέμβριο που μας έρχεται εγώ είχα μία υποχρέωση να εκδώσω και να στείλω στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τι θα κάνει η Ελλάδα και όλα τα κράτη μέλη, δεν αφορά μόνο την Ελλάδα, τι θα κάνουμε ως κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να αυξήσουμε τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. (…)

Είχαμε δύο δρόμους μπροστά μας. Ο ένας δρόμος ήταν να πάμε μονομερώς ως κυβέρνηση, να νομοθετήσουμε και να πούμε η κυβέρνηση θα κάνει ένα, δύο, τρία. Και υπήρχε και ένας άλλος δρόμος, πολύ πιο δύσκολος και θα έλεγα με πολύ χαμηλές πιθανότητες ευδοκίμησης. Και αυτός ήταν να πάμε να επιχειρήσουμε κάτι που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ. Να συναφθεί μία συμφωνία κυβέρνησης, υπουργείου Εργασίας και όλων των εθνικών κοινωνικών εταίρων για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Επιλέξαμε να προσπαθήσουμε το δεύτερο. Αυτό έγινε επί επτά μήνες, με μεγάλη μυστικότητα γιατί η παραμικρή διαρροή προς τα έξω μπορούσε να οδηγήσει στο να τιναχθεί στον αέρα αυτή η συμφωνία.

Για μένα αυτή η συμφωνία έχει μεγάλη αξία για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με το γεγονός ότι κατ’ αρχάς επήλθε αυτή η συμφωνία. Δηλαδή, σκεφτείτε το μήνυμα που στέλνει η εικόνα Υπουργείο Εργασίας μαζί με πρόεδρο εργαζομένων, μαζί με πρόεδρο ΣΕΒ, μαζί με όλους τους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους, εργοδοτικούς και εργαζόμενους, η εικόνα που στέλνουμε και το πόσα μπορούμε να επιτύχουμε στη χώρα όταν καθόμαστε, συζητάμε και συμφωνούμε.

Και το γεγονός ότι αυτό έμεινε μυστικό πραγματικά λέει πάρα πολλά για την ποιότητα του διαλόγου και θέλω και μέσω της συχνότητας σας να ευχαριστήσω πάρα πολύ τους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους» ανέφερε αναλυτικά η υπουργός.

Κληθείσα να απαντήσει στην ανακοίνωσή του ΚΚΕ ότι «δεν είναι τυχαίο ότι αυτό που εμφάνισαν ως συμφωνία έγινε στο σκοτάδι, πίσω από κλειστές πόρτες, μακριά από τα συλλογικά όργανα των συνδικαλιστικών οργανώσεων», δήλωσε «το τι κάνει ο κάθε φορέας, προφανώς εγώ δεν θα υπεισέλθω. Πάντως ξέρω ότι συνεδρίασε και η εκτελεστική, αν δεν κάνω λάθος, υπήρξαν διαβουλεύσεις. Τι θα πει πίσω από κλειστές πόρτες; Αυτή η διαδικασία ξεκίνησε το Μάιο, στην αρχή έγινε σε τεχνικά κλιμάκια, πολύ μεγάλες συναντήσεις, έφεραν όλοι οι φορείς και οι κοινωνικοί εταίροι εκπροσώπους σε τεχνικό επίπεδο να συζητήσουν όλα τα ζητήματα και μετά από ένα σημείο πλέον άρχισα να μιλάω εγώ απευθείας με τους επικεφαλής όλων των εθνικών κοινωνικών εταίρων».

Σχετικά με το ΠΑΣΟΚ που λέει είναι ότι ένα χρόνο πριν, στις 27 Νοεμβρίου του 24, ο Νίκος Ανδρουλάκης άνοιξε τον διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους και εκεί έθεσε το θέμα της μετενέργειας και της επεκτασιμότητας, ενώ η κυβέρνηση άργησε επτά χρόνια, η υπουργός είπε «ο διάλογος με τους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους έχει ξεκινήσει από την πρώτη ημέρα και σε συνεργασία με τους εθνικούς κοινωνικούς εταίρους έχουν γίνει πάρα πολλές αλλαγές επί τα βελτίω και ο διάλογος αυτός έχει οδηγήσει και σε πάρα πολύ σημαντικές αλλαγές, οι οποίες κρίνονται εκ του αποτελέσματος».

Απαντώντας στο κατά πόσο ισχύει η προεκλογική δέσμευση της Νέας Δημοκρατίας για κατώτατο μισθό στο τέλος της τετραετίας στα 950 τόνισε πως «ισχύει στο ακέραιο, ο στόχος των 950 θα επιτευχθεί. Όλα δείχνουν προς τα εκεί».

Ως προς το ποια μπορεί να είναι αύξηση του κατώτατου τον Απρίλιο του26 είπε «αν σας έλεγα το οτιδήποτε, θα σήμαινε ότι δεν περιμένω να ακούσω τι έχουν να πουν οι κοινωνικοί εταίροι και από εμένα να πιστέψω ότι θα το ακούσετε αυτό γιατί αν κάτι αποδεικνύει αυτή η συμφωνία, είναι πόση σημασία αποδίδω στο διάλογο με τους κοινωνικούς εταίρους».

Ερωτηθείσα τέλος, αν μπορεί το 27, ο κατώτατος μισθός να ξεπεράσει τα 950 ευρώ να πάει και παραπάνω, δήλωσε «δεν μπορώ να σας πω κάτι. Αυτή τη στιγμή μπορώ να σας πω ότι οι οιωνοί γενικώς είναι καλοί. Δεν μπορώ να σας πω κάτι περισσότερο. Ο στόχος, παραμένουν τα 950 στον κατώτατο και τα 1.500 στον μέσο μισθό».

«Προηγήθηκε εκτεταμένος διάλογος επτά μηνών, αθόρυβα, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Χτίσαμε κεφάλαιο εμπιστοσύνης, πολιτεία, εργοδότες και επιχειρήσεις και εργαζόμενοι και καταλήξαμε σε αυτό το οποίο είναι σχεδόν ο κανόνας στις βόρειες χώρες της Ευρώπης και τις σκανδιναβικές χώρες, όπου ο κοινωνικός διάλογος είναι εκτεταμένος. Να φτιάξουμε δηλαδή, ένα εργασιακό πλαίσιο, η πολιτεία να βάλει τους όρους ούτως ώστε να προωθήσει τον διάλογο και να φέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων εργοδότες και εργαζόμενους. Το τι θα συμφωνηθεί εκεί είναι δικό τους θέμα» ανέφερε χαρακτηριστικά ο Γενικός Γραμματέας Εργασιακών Σχέσεων Υπουργείου Εργασίας, Νίκος Μηλαπίδης μιλώντας στην εκπομπή «Πρωινές Διαδρομές» με τον Βασίλη Αδαμόπουλο και την Μαρία Γεωργίου.

«Υπάρχει η συλλογική αυτονομία, κατοχυρωμένη από το ελληνικό Σύνταγμα, όμως συνιστά μια αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις. Δεν υπάρχει λόγος πανηγυρισμού. Υπάρχει όμως μια συγκρατημένη αισιοδοξία ότι θα υπάρχει μια αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις την επόμενη μέρα στο σύνολο της οικονομίας, με κλαδική προσέγγιση ανά κλάδο μπορούν οι επιχειρήσεις να διαμορφώνουν από κοινού τους όρους εργασίας, εργοδότες και εργαζόμενοι, αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση μισθών, θα οδηγήσει σε αύξηση παροχών, πάντα βάση της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας του κάθε κλάδου και από την άλλη θα οδηγήσει στην αποφυγή του αθέμιτου ανταγωνισμού, γιατί σήμερα υπήρχε μία μη κανονικότητα στην αγορά εργασίας σε διάφορα επίπεδα.

Άλλες επιχειρήσεις δεσμεύονταν από συλλογικές, άλλες δεν δεσμεύονταν, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλές κατηγορίες εργαζομένων. Η εργασιακή ειρήνη, όπου υπάρχει συλλογική σύμβαση, θα δώσει αναπτυξιακά οφέλη και από την ανάπτυξη το μέρισμα θα επιστρέψει στους εργαζόμενους. Αυτή είναι η λογική, αυτό είναι το πλαίσιο» συνέχισε ο κ. Μηλαπίδης.

Συγκεκριμένα, επί της διαδικασίας επέκτασης των συλλογικών συμβάσεων, ο κ. Μηλαπίδης εξήγησε το εξής. Για να μπορέσει να επεκταθεί μια συλλογική σύμβαση από δω και πέρα θα πρέπει να είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο του υπουργείου Εργασίας οι εργοδότες, να είναι εγγεγραμμένοι οι εργαζόμενοι για να μπορεί να υπολογίσει το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας αν το 51% που ήταν μέχρι σήμερα και γίνεται πλέον 40% συντρέχει εντός της συγκεκριμένης συμφωνίας. (…) Και οι δύο πλευρές έχουν υποχρέωση να εγγραφούν. Για να μετρηθεί λοιπόν, το 40% των εργαζομένων του κλάδου πρέπει να εγγραφούν στο μητρώο. Αν διαπιστωθεί το 40%, είναι η προϋπόθεση για να εισαχθεί στο Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας, το οποίο διαπιστώνει αν συντρέχει αυτή η προϋπόθεση, διαπιστώνει τι συμβαίνει με την ανταγωνιστικότητα του κλάδου και ούτω καθεξής και εισηγείται στον εκάστοτε υπουργό Εργασίας, σήμερα είναι η κυρία Κεραμέως, την επέκταση της συλλογικής σύμβασης».

Αυτό το οποίο έρχεται ως νέο στοιχείο, επισήμανε και κομίζει από τη χθεσινή συμφωνία, όπως ανακοινώθηκε, είναι το εξής, το 51% γίνεται 40, όταν τα διαπραγματευόμενοι μέλη είναι εθνικοί κοινωνικοί εταίροι, ένας από τους εργοδοτικούς φορείς και η ΓΣΕΕ, δεν χρειάζεται να συντρέχει το 40%.

Και τρίτον, προσέθεσε, «αν η διαπραγμάτευση είναι ανοιχτή από τη μία μεριά από έναν εργοδοτικό φορέα και από την άλλη μία συνδικαλιστική οργάνωση, μπορεί επικουρικά να φωνάξει στη διαπραγμάτευση τη ΓΣΕΕ με πρωτοβουλία της συνδικαλιστικής οργάνωσης που είναι μέλος στη ΓΣΕΕ και αν έχει μπει στη διαπραγμάτευση και πετύχει να διαπραγματευτεί ικανοποιητικά και κατάλληλα και με τη μεριά των επιχειρήσεων, τότε και πάλι δεν θα μετρήσουμε το 40%. Με άλλα λόγια, δίνουμε περισσότερες δυνατότητες για να φτάσουμε στο σημείο της επέκτασης. Όμως το προϊόν της συμφωνίας είναι στα χέρια των δύο μερών».

Ως προς το βασικό ερώτημα που τίθεται από όλες τις πλευρές, το τι θα γίνει με την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, ο κ. Μηλαπίδης σημειώνοντας ότι πράγματι αυτή είναι η πάγια θέση της ΓΣΕΕ όπως και της ΓΣΕΒΕΕ και του κυρίου Καββαθά, ανέλυσε το σκεπτικό της κυβέρνησης.

«Όλο αυτό το οποίο αποκαλύφθηκε χθες, όπως είπατε αιφνιδιαστικά, είναι προϊόν μιας πολύμηνης δουλειάς, η οποία προέρχεται από μια πρωτοβουλία της κυβέρνησης και ταυτόχρονα ευρωπαϊκή υποχρέωση.

Είχαμε ενσωματώσει πέρυσι την ευρωπαϊκή οδηγία για τους επαρκείς μισθούς. Το δεύτερο σκέλος της οδηγίας, λέει την προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Τι μπορεί να κάνει το κάθε κράτος μέλος, η κάθε χώρα, η Ελλάδα εν προκειμένω, για να προωθήσει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Έρχεται λοιπόν η χώρα και λέει, κλαδική προσέγγιση, τι συμβαίνει σε κάθε κλάδο, διευκόλυνση επέκτασης, ελάτε να καθίσετε στο τραπέζι και πάμε να συμφωνήσουμε καλύτερους όρους εργασίας. Δεν επέλεξε η πολιτεία να βάλει στο τραπέζι του διαλόγου την επιστροφή της Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης, δεν επέλεξε τα οριζόντια μέτρα γιατί κάθε κλάδος έχει διαφορετικούς όρους. Άλλη είναι η παραγωγικότητα στον τουρισμό, άλλη είναι η παραγωγικότητα στην ενέργεια, άλλη η παραγωγικότητα στο Μέταλλο, άλλη η παραγωγικότητα στους νοσηλευτές, άλλη στις ασφαλιστικές εταιρείες. Είναι λάθος η οριζόντια προσέγγιση σε μια πολυεπίπεδη οικονομία και η πρόταση της κυβέρνησης ήταν να πάμε σε κλαδικό διάλογο. (…)

Το μοντέλο το οποίο επικράτησε στη διαπραγμάτευση και στο διάλογο που αναπτύχθηκε το τελευταίο επτάμηνο είναι η κλαδική προσέγγιση, η αναζωογόνηση των κλαδικών συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Το τι θα γίνει στο μέλλον δεν μπορώ να το ξέρω. Ένα βήμα ουσιαστικό που είναι μια αλλαγή σελίδας για τις εργασιακές σχέσεις έγινε σε επίπεδο κλάδων. Εμείς θέλουμε να δώσουμε κίνητρα σε εργοδότες και εργαζόμενους να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων».

«Οπότε, διευκολύναμε τις προϋποθέσεις επέκτασης. Το δεύτερο σημαντικό είναι αυτό που αναφέρατε για τη μετενέργεια, δηλαδή η επιστροφή της καθολικής μετενέργειας των όρων που ισχύουν σε μία συλλογική σύμβαση μέχρι και μετά τη λήξη της και τη σύναψη της νέας συλλογικής σύμβασης. Να το πω πιο απλά. Μια συλλογική σύμβαση έχει μια χρονική διάρκεια, παίρνει και μια παράταση και μετά μπαίνει σε καθεστώς μετενέργειας μέχρι να υπάρξει η νέα συλλογική σύμβαση.

Αυτό το καθεστώς λοιπόν είχε περιοριστεί τα χρόνια της κρίσης, είχε αναταχθεί μερικώς και αφορούσε τον μισθό και μόνο τρία επιδόματα μετά την έξοδο από τα μνημόνια και τώρα έρχεται ολική αποκατάσταση, δηλαδή οι όροι εργασίας θα παραμένουν αναλλοίωτοι και μετά τη λήξη της συλλογικής σύμβασης για το σύνολο των εργαζομένων, και μέχρι την επόμενη υπογραφή συλλογικής συμφωνίας.

Αυτό είναι σημαντικό γιατί δεν δημιουργεί πολλές ταχύτητες εργαζομένων. Άλλος προσλαμβάνεται εντός συλλογικής σύμβασης. Άλλος στην παράταση, άλλος μετά τη λήξη μιας συλλογικής σύμβασης. Και φτάνουμε μέσα στην ίδια επιχείρηση και στον ίδιο κλάδο να υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί μισθοί» συμπλήρωσε ο κ. Μηλαπίδης.

Ως προς το πόσο διάρκεια έχει η μετενέργεια, εξήγησε ότι θα έχει ισχύ μέχρι τη σύναψη επόμενης συλλογικής σύμβασης.

«Ο στόχος όλης της άσκησης αυτής είναι να έχουμε ασφαλές εργασιακό περιβάλλον, οι επιχειρήσεις να ξέρουν την προοπτική τους, να ξέρουν το business plan τους, αλλά και οι εργαζόμενοι να μην είναι σε ψυχολογική πίεση ότι ο μισθός βάσει ενός διευθυντικού δικαιώματος μπορεί να ανεβοκατεβαίνει. Να ξέρουν ποιες θα είναι οι απολαβές τους, να κάνουν τα κουμάντα τους για το νοικοκυριό τους και την προσωπική τους ζωή και να υπάρχει συνολικά μία καλύτερη ρύθμιση. Πιστεύουμε ότι είναι πραγματικά ένα θετικό βήμα. Εναπόκειται στους κοινωνικούς εταίρους την ίδια ευθύνη που έδειξαν στη διαπραγμάτευση με το υπουργείο Εργασίας να επιδείξουν και μεταξύ τους. Γιατί, ξέρετε, δεν έχουμε κουλτούρα κοινωνικού διαλόγου στη χώρα και είναι μια θετική είδηση ότι καταφέραμε τον τριμερή διάλογο αυτόν να τον φέρουμε εις πέρας, προς όφελος του κόσμου της εργασίας» επεσήμανε.

Ερωτηθείς, πρακτικά τι σημαίνουν αυτά, πώς θα επηρεάσουν τις αποδοχές των εργαζομένων, ο κ. Μηλαπίδης δήλωσε «είναι δεδομένο ότι θα υπάρξουν αυξήσεις. Θέλω να διευκρινίσω ότι οι συλλογικές συμβάσεις δεν είναι μόνο μισθοί, είναι και λοιπές παροχές. Είναι και κατάρτιση, είναι και εκπαίδευση, είναι και επαγγελματική ασφάλιση, είναι συνολικά ένα πλέγμα παροχών προς τον εργαζόμενο, είναι η δυνατότητα επένδυσης της επιχείρησης στον εργαζόμενο για μεγαλύτερη ανάπτυξη και μεγαλύτερη παραγωγικότητα εντός της επιχείρησης.

Άρα, κρατάμε ότι η κυβέρνηση μετά από παρέμβαση για την αύξηση του κατώτατου μισθού που θα έρθει και μέσα στο 26 καινούργια, μετά τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών, μετά την επιβολή της ψηφιακής κάρτας, μετά τη μείωση της φορολογίας για να αυξηθούν τα εισοδήματα, έρχεται και παρεμβαίνει και στο συλλογικό εργατικό δίκαιο και διαμορφώνει ένα πλαίσιο προώθησης των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Εναπόκειται στις επιχειρήσεις που απολαμβάνουν ανάπτυξη αυτή τη στιγμή να δώσουν το μέρισμα ανάπτυξης στους εργαζόμενους πάντα με κοινό παρονομαστή την ανταγωνιστικότητα και την παραγωγικότητα. Δεν θέλουμε να επιστρέψουμε στο 2009, όπου υπήρχαν αλόγιστες αυξήσεις που οδήγησαν σε λουκέτα και απολύσεις αντί να οδηγήσουν σε περισσότερες επιχειρήσεις».