Ν. Ανδρουλάκης: Χρειαζόμαστε ένα νέο Ελσίνκι στα ελληνοτουρκικά

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, καταλόγισε, μεταξύ άλλων, στην κυβέρνηση «μονομερή ταύτιση με τον σφαγέα Νετανιάχου» από το βήμα της Βουλής κατά τη διάρκεια της συζήτησης σε επίπεδο αρχηγών και ενημέρωση του σώματος για ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.

«Άλλο η στρατηγική σχέση και άλλο η ανοχή σε μια γενοκτονία. Εμείς θέλουμε άριστους δεσμούς με τον λαό του Ισραήλ. Αλλά δεν ξεχνάμε ότι εκατομμύρια πολίτες του είναι ενάντια στις επιλογές του Νετανιάχου. Μην εμπλέκετε τη χώρα μας σε επικίνδυνα παιχνίδια», ανέφερε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

Χαρακτήρισε δε, τη Σύνοδο για την Ειρήνη στο Σαρμ ελ-Σέιχ, στην οποία συμμετείχε ο Έλληνας Πρωθυπουργός έργο «νεκρά φύση», που οι Ευρωπαίοι ηγέτες σε ένα σκοτεινό φόντο στέκονταν δίπλα στο Τραμπ. Αυτή η εικόνα δεν είναι ένα μεμονωμένο στιγμιότυπο, τόνισε.

Επιπλέον, χαρακτήρισε, σημαντικό το βήμα προς την ειρήνευση στη Γάζα, την επιστροφή των Ομήρων και των αιχμαλώτων, καθώς και ότι υπάρχει ροή ανθρωπιστικής βοήθεια, ωστόσο σημείωσε ότι η κατάσταση είναι εύθραυστη.

Ο στόχος πρέπει να είναι μια συμφωνία που θα ανοίγει τον δρόμο για τη λύση των δύο κρατών, ανέφερε ο κ. Ανδρουλάκης αναφορικά με τη Γάζα. «Πρέπει να εργαστούμε προς την κατεύθυνση της ειρηνικής συνύπαρξης των δύο λαών» τόνισε και πρόσθεσε: «Αυτό περνά από την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης».

Χαρακτήρισε τον ρόλο της Ελλάδας ντεκόρ, τονίζοντας «Ποιος είναι ο ρόλος της Ελλάδας εκτός από το ντεκόρ; Το μόνο που καταφέραμε τόσους μήνες ήταν μία φωτογραφία του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Τραμπ, την ίδια ώρα που ο Αμερικανός πρόεδρος επαινούσε τον Ερντογάν», ενώ διερωτήθηκε «Πού ήταν η κυβέρνηση το προηγούμενο διάστημα που οι υπόλοιποι έπαιρναν πρωτοβουλίες αναγνώρισης; Έκαναν επικοινωνιακά παιχνίδια οι εταίροι μας, όπως η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο; Ποια ήταν η στάση μας; Δυστυχώς η μονομερής ταύτιση με τον σφαγέα Νετανιάχου».

Για τη Μονή Σινά, ο Νίκος Ανδρουλάκης σχολίασε: «Κινδύνευσε ποτέ η Αγία Αικατερίνη να γίνει τζαμί; Μήπως μπερδεύεστε με την Αγία Σοφία; Ηταν άλλο το πρόβλημα εδώ. Εχετε να ενημερώσετε τι βήματα του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Μονής»;

Δεν λειτουργεί το υπουργείο Εξωτερικών

Ο κ. Ανδρουλάκης επεσήμανε ότι «δεν λειτουργεί το υπουργείο Εξωτερικών. Είναι στη χειρότερη κατάσταση έπειτα από πολλά χρόνια», προσθέτοντας πως αυτό αποδεικνύεται από μία σειρά γεγονότων. «Είναι δυνατόν επί ένα μήνα να υπάρχει από τον ευρωπαϊκό οργανισμό άμυνας αναρτημένη μελέτη που μιλάει για τουρκολιβυκό μνημόνιο και να μην το έχει πάρει χαμπάρι κανείς από εσάς, μέχρι να αναδείξει το θέμα ο ευρωβουλευτής μας Γιάννης Μανιάτης; Λειτουργεί αυτή η κυβέρνηση;» διερωτήθηκε.

«Είναι δυνατόν επί ένα μήνα να υπάρχει από τον ευρωπαϊκό οργανισμό άμυνας αναρτημένη μελέτη που μιλάει για τουρκολιβυκό μνημόνιο και να μην το έχει πάρει χαμπάρι κανείς από εσάς, μέχρι να αναδείξει το θέμα ο ευρωβουλευτής μας Γιάννης Μανιάτης; Λειτουργεί αυτή η κυβέρνηση;» διερωτήθηκε.

«Όταν δεν είσαι στο τραπέζι, συνήθως είσαι στο μενού» επεσήμανε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Χαρακτήρισε, δε, απογοητευτική την παρουσία του πρωθυπουργού στη Νέα Υόρκη, κάνοντας λόγο για αποτυχία και επικίνδυνο ερασιτεχνισμό, αναφερόμενος στη ματαίωση της συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν.

Επεσήμανε ότι επιθυμούμε διάλογο με αποτελέσματα με την Τουρκία, αλλά δεν γίνεται να απαντάμε στις αναφορές της Άγκυρα για «γαλάζια πατρίδα» μιλώντας για «ήρεμα νερά».

Δεν πρέπει η Τουρκία να έχει καμιά συμμετοχή στο SAFE

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξέφρασε τη διαφωνία του με την απαίτηση της Ελλάδας να αρθεί το casus belli και το καθεστώς των γκρίζων ζωνών προκειμένου η Τουρκία να συμμετάσχει στην αμυντική αρχιτεκτονική της Ευρώπης.

«Η Τουρκία δε μπορεί και δεν πρέπει να έχει καμία συμμετοχή στον σχεδιασμό της αμυντικής αρχιτεκτονικής της Ευρώπης υπό καμία προϋπόθεση. Ακόμα και αν άρει το casus belli. Η τουρκική εθνοσυνέλευση μπορεί να συνεδριάσει για να το άρει και να συνεδριάσει για να το επαναφέρει» είπε ο κ. Ανδρουλάκης.

Καταλόγισε, δε, στην κυβέρνηση ότι «βύθισε» τη συμφωνία του Ελσίνκι. Κατέθεσε μάλιστα την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης υπέρ ενός «Νέου Ελσίνκι» για τη διαχείριση της τουρκικής επιθετικότητας και του αναθεωρητισμού.

O Νίκος Ανδρουλάκης είπε αναφερόμενος στο τουρκολιβυκό μνημόνιο, πως πρέπει να συνεχίσουμε να το καταγγέλλουμε σε κάθε forum, «όταν δεν είσαι στο τραπέζι, είσαι συνήθως στο μενού».

Καταλόγισε επίσης ερασιτεχνισμούς και λάθος χειρισμούς στην κυβέρνηση στο θέμα της Λιβύης. «Φτάσαμε στο σημείο και ο Χαφτάρ και η δυτική Λιβύη να παίζουν παιχνίδι με την Τουρκία και εμείς να είμαστε οφσάιντ» τόνισε. «Και με την Αίγυπτο, καθησυχάζατε για τη Μονή Σινά. Προσπαθείτε με τεχνάσματα να αποφύγετε την ουσία της υπόθεσης» σημείωσε.

«Η Ρωσία πλήρως ταυτισμένη με την Τουρκία, δικαίωσε την Τουρκία για τον Αττίλα», είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας του. «Οταν η Ευρώπη καταδικάζει αυτόν τον αναθεωρητισμό, είναι επικίνδυνο να μην καταδικάζει και τον τουρκικό αναθεωρητισμό», συμπλήρωσε στο ίδιο πλαίσιο.

«Οραματιζόμαστε μια Ελλάδα ισχυρή που προασπίζεται το διεθνές δίκαιο παντού και πάντα», κατέληξε ο Νίκος Ανδρουλάκης στην ομιλία του.

Ολόκληρη η πρωτολογία του Νίκου Ανδρουλάκη

Κύριε Πρόεδρε,

κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Ζούμε σε μια πολύ δύσκολη εποχή, μια εποχή που αμφισβητούνται πολλές από τις βεβαιότητες, που οικοδομήθηκαν στον δυτικό κόσμο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο αυταρχισμός ηγεμονεύει, ο αναθεωρητισμός επιβραβεύεται, η συναλλαγή επικρατεί έναντι των κανόνων.

Τι υποχωρεί; Το  διεθνές δίκαιο και οι αξίες . Η πίστη στον άνθρωπο, η πίστη στη διεθνή συνεννόηση.

Επίπτωση αυτών των νέων δεδομένων, αυτής της νέας κατάστασης

ήταν το έργο «Νεκρά Φύση», όπως παρουσιάστηκε στην Αίγυπτο πριν μερικές μέρες. Αυτή είναι η φράση που μπορεί να περιγράψει όσα έγιναν κατά τη διάρκεια της υπογραφής της συμφωνίας για τη Γάζα. Ευρωπαίοι ηγέτες σε ένα σιωπηλό φόντο. Ευρωπαίοι ηγέτες ντεκόρ στον κ. Τραμπ που σχολίαζε κατά το δοκούν ποιον θέλει και ποιον δεν θέλει, επιλέγοντας ποιους θα υμνήσει και ποιους θα αγνοήσει.

Αυτή η εικόνα, όμως, δεν είναι ένα μεμονωμένο στιγμιότυπο. Είναι το σύμπτωμα ενός κόσμου που αλλάζει ραγδαία, ενός κόσμου όπου τα μεγάλα ευρωπαϊκά κεκτημένα – η ειρήνη, η φιλελεύθερη δημοκρατία, το κοινωνικό κράτος, η προστασία του περιβάλλοντος – παύουν να είναι δεδομένα. Απειλούνται.

Κινδυνεύουν από έναν νέο κύμα αυταρχισμού και αναθεωρητισμού.

Ένα κύμα που δήθεν επικαλείται την πατρίδα, αλλά στην ουσία την αποδυναμώνει την πατρίδα, διαλύοντας τις συμμαχίες που της δίνουν υπόσταση και επιρροή.

Επικαλούνται την πατρίδα ηγέτες, που υπηρετούν τα προνόμια των ολιγαρχών, των λίγων εις βάρος των λαών τους. Άραγε πόσο πατριωτικό είναι αυτό;

Παλαιστίνη | Γενική αποτίμηση

Σε αυτό, λοιπόν, το φόντο ζήσαμε την τραγωδία στην Παλαιστίνη.

Δύο χρόνια μετά μια αποτρόπαιη αποκρουστική τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, που καταδικάσαμε εξ’ αρχής με απόλυτο και καθαρό τρόπο.
Αλλά ήδη, όμως, μετράμε πολλά χρόνια, πολλές δεκαετίες από την έναρξη της διαμάχης, όσο κι αν θέλουμε να το ξεχάσουμε. Άλλωστε, δεν είναι μόνο η Λωρίδα της Γάζας. Είναι οι παράνομοι εποικισμοί στη Δυτική Όχθη, η απόπειρα διχοτόμησης της περιοχής, οι αποκλεισμοί και η αποδυνάμωση της Παλαιστινιακής Αρχής.

Και ερχόμαστε σήμερα, να γίνει ένα σημαντικό αλλά μετέωρο βήμα προς την ειρήνευση.

Ασφαλώς είναι μεγάλης σημασίας να επιστρέφουν οι Ισραηλινοί όμηροι της Χαμάς και συγχρόνως απελευθερώνονται οι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι. Είναι λυτρωτικό να απαιτείται το τέλος της αιματοχυσίας, το τέλος της εθνοκάθαρσης, που στοίχισε τη ζωή σε 68.000 άμαχους Παλαιστινίους, σε 18.500 παιδιά. Είναι σημαντικό και καθοριστικό ότι υπάρχει ξανά ροή ανθρωπιστικής βοήθειας. Όμως, ας είμαστε ειλικρινείς.

Η κατάσταση είναι εύθραυστη και είναι αποτέλεσμα της  πολύ μεγάλης διεθνούς πίεσης. Της κατακραυγής για έναν πόλεμο παράλογο, καταστροφικό, για μια σφαγή, μια εθνοκάθαρση σε απευθείας μετάδοση.

Λύση των Δύο Κρατών

Ποια όμως είναι η λύση για εμάς που πιστεύουμε ότι ο στόχος είναι η διαρκής ειρήνη;

Στόχος είναι μια συμφωνία που θα ανοίγει τον δρόμο για τη λύση των δύο κρατών σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Υπάρχει το πλαίσιο στον ΟΗΕ, δεν θα το εφεύρουμε εμείς σήμερα.

Αν θέλουμε να σπάσουμε τον φαύλο κύκλο της βίας, του μίσους, της τρομοκρατίας, του εθνικισμού, θα πρέπει να εργαστούμε προς αυτή την κατεύθυνση για την ειρηνική συνύπαρξη των δύο λαών στην ίδια περιοχή.

Κι αυτό περνά από την αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης.

Γι’ αυτό προτείναμε και πρότεινα να επικαιροποιήσουμε και να επιβεβαιώσουμε το ομόφωνο ψήφισμα της Βουλής του 2015 για την προώθηση της αναγνώρισης και την ενεργό διαμεσολάβηση στις σχετικές διαπραγματεύσεις, όταν προκύψουν.

Γιατί όχι; Και εν τέλει ποιος είναι ο ρόλος της Ελλάδας εκτός από το ντεκόρ;

Ο ρόλος της Ελλάδας

Η αλήθεια είναι ότι είμαστε Μη Μόνιμο Μέλος Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και το μόνο που καταφέραμε, αυτούς τους δύσκολους μήνες, ήταν μια φωτογραφία του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Τραμπ.

-Αν δεν σας αρέσουν αυτά που ακούτε, μπορείτε να περάσετε και έξω από την αίθουσα. Είναι σημαντική η σημερινή συζήτηση-.

Την  ώρα μάλιστα που ο κ. Τραμπ επαινούσε τον κ. Ερντογάν και τον καθιστούσε εγγυητή της ασφάλειας. Αυτών, των οπαδών της Χαμάς, εγγυητή της ασφάλειας. Κι εμείς ντεκόρ μαζί με άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Πού ήταν η Κυβέρνηση όλο το προηγούμενο διάστημα; Οι υπόλοιποι πήραν πρωτοβουλίες και γενναίες πρωτοβουλίες αναγνώρισης. Δε νομίζω, κύριε Μητσοτάκη, όταν λέγατε πως «κάποιοι κάνουν επικοινωνιακά παιχνίδια θέλοντας την αναγνώριση», να εννοείτε τη Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Πορτογαλία και δεκάδες άλλες χώρες που πήραν ανάλογες αποφάσεις. Έκαναν οι εταίροι μας «επικοινωνιακά παιχνίδια», όπως κατηγορείτε σήμερα την αντιπολίτευση;   

Ποια λοιπόν ήταν η στάση της χώρας σε αυτό το διάστημα;

Δυστυχώς, η μονομερής ταύτιση με τον σφαγέα Νετανιάχου. Αυτή είναι η πραγματικότητα για την οποία πρέπει να απολογηθείτε. Φτάσατε στο σημείο να μας κάνουν μαθήματα ανθρωπισμού και σεβασμού του διεθνούς δικαίου, ποιοι; Η ακροδεξιά πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας, που στα γεγονότα της εθνοκάθαρσης στη Γάζα δεν έβλεπαν τις σφαγές χιλιάδων ανθρώπων.

Ποιοι είναι αυτοί; Είναι οι αρνητές του Ολοκαυτώματος. Αυτοί που δεν έβλεπαν σήμερα τα νεκρά παιδιά των Παλαιστινίων, είναι οι ίδιοι που δεν έβλεπαν τα εκατομμύρια εκτοπισμένων Εβραίων θυμάτων του Ολοκαυτώματος στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Είναι ακριβώς οι ίδιοι γιατί πάντα είναι με το δίκαιο του ισχυρού, πάντα με τον θύτη εις βάρος του θύματος.   

Και κάτι ακόμα: Είναι δυνατόν τα ίδια πρόσωπα, τα οποία είναι στενοί σας συνεργάτες, να υποστηρίζουν ότι κακώς αναγνωρίζουμε το Διεθνές Δικαστήριο; Είναι αυτή η επίσημη θέση της κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας; Ότι, δηλαδή, κακώς  αναγνωρίζουμε το Διεθνές Δικαστήριο επειδή κατηγορεί τον πρωθυπουργό του Ισραήλ και υπουργούς του για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας; Αντιλαμβάνεστε πόσο επικίνδυνοι είναι αυτή η προσέγγιση, κύριε Μητσοτάκη; Πραγματικά, αξίζει να μας πείτε αν συμφωνείτε με αυτές τις επικίνδυνες ανοησίες των στενών σας συνεργατών, που δεν έχουν καμία σχέση με την παράδοση και την ιστορία της χώρας.

Τι άλλο μας είπατε; Ότι υπονομεύουμε τη στρατηγική συμμαχία με το Ισραήλ. Ποιοι; Η παράταξη που οικοδόμησε τους δεσμούς με τον αραβικό κόσμο τη δεκαετία του ’80. Στενούς και ισχυρούς δεσμούς.

Την παράταξη που οικοδόμησε ξανά μετά από αρκετές δεκαετίες τη στρατηγική σχέση με το Ισραήλ. Τι δεν μπορείτε όμως να διαχωρίσετε; Άλλο είναι η στρατηγική σχέση και άλλο είναι η ανοχή σε μια εθνοκάθαρση, σε μια γενοκτονία. Εμείς θέλουμε άριστους δεσμούς με τον λαό του Ισραήλ. Αλλά δεν ξεχνάμε ότι εκατομμύρια πολίτες του είναι ενάντια στις επιλογές του κ. Νετανιάχου. Μην προσπαθείτε λοιπόν σε καμία περίπτωση να εμπλέξετε τη χώρα μας σε τόσο επικίνδυνα παιχνίδια.

Και μας λέτε ότι κάνατε κινήσεις για να σταματήσει η εθνοκάθαρση.

Ποια ήταν η στήριξή σας; Τη μια απείχατε από τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Την άλλη, τα ψηφίζατε με το ζόρι με την αντίδραση της αντιπολίτευσης. Ποια ήταν η δική μας ενεργητική πρωτοβουλία; Όταν όλος ο πολιτισμένος πλανήτης μιλούσε για την καταστροφή και τον θάνατο στη Γάζα, η Κυβέρνησή σας οργάνωνε εκδήλωση στον ΟΗΕ για τις… θάλασσες! Αλήθεια, τι καταφέραμε με αυτή τη στάση; Πιο δεξιά κι από τον κύριο Τραμπ σταθήκατε, κύριε Μητσοτάκη, προσβάλλοντας την ιστορία και τις αξίες του ελληνικού λαού.

Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική

Για εμάς είναι άμεσο συμφέρον της χώρας μας η σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή, η κανονικοποίηση των σχέσεων Ισραήλ-αραβικών κρατών, για να προχωρήσουν διεθνείς συνεργασίες, δίκτυα κρίσιμα, όπως ο διάδρομος από την Ινδία. Δεν είναι, λοιπόν, σημαία ευκαιρίας το διεθνές δίκαιο.  Όπως στην Κύπρο, όπως στο Αιγαίο, όπως στην Ουκρανία, έτσι και στην Παλαιστίνη και αλλού, το διεθνές δίκαιο και η διεθνής δικαιοσύνη πρέπει να είναι απολύτως σεβαστά από τη χώρα μας.

Γιατί αυτό επιβάλλει το συμφέρον μας: Σε έναν κόσμο που μετατρέπεται σε άναρχη ζούγκλα, δεν γίνεσαι θηρίο. Αλλά προσπαθείς αυτήν τη ζούγκλα να την ανατρέψεις και να βάλεις κανόνες σεβασμού και συνεννόησης.

Πού, λοιπόν, υπήρξε διορατικότητα για όλα αυτά; Πού υπήρξε επίγνωση; Πουθενά. Και αυτό αποδεικνύεται στον ερασιτεχνισμό με τον οποίο αντιμετωπίσατε το θέμα της Βορείου Αφρικής.

Πρώτα και κύρια στη Λιβύη: Το 2019 πιαστήκατε στον ύπνο με το τουρκολιβυκό σύμφωνο και αυτή ήταν η αρχή για μια σειρά λανθασμένων χειρισμών.

Πήγαμε με μία πολιτική όπου στο τέλος ήρθε εδώ ο κύριος Χαφτάρ, τον περιφέρατε και φτάσαμε στο σημείο και ο Χαφτάρ και η Δυτική Λιβύη να παίζουν με την Τουρκία ένα παιχνίδι και εμείς να είμαστε οφσάιντ. Πώς ξαφνικά βρεθήκαμε σε αυτό το σημείο; Πρέπει να το εξηγήσετε στον ελληνικό λαό.  

Αλλά και  με την Αίγυπτο, τη φίλη και σύμμαχο χώρα, με την οποία έχουμε στενούς δεσμούς. Εσείς δίπλα στον κύριο Σίσι, τον Πρόεδρο της Αιγύπτου, καθησυχάζατε για τα ζητήματα που αφορούσαν στη Μονή Σινά. Περιμέναμε όλοι να υπάρξει ένας εξωδικαστικός συμβιβασμός, πριν τις αποφάσεις του δικαστηρίου. Δεν έγινε, όμως. Και τώρα, -όπως και τότε-, μας χλευάζατε ότι είμαστε «προπονητές της εξέδρας» γιατί αναδείξαμε το θέμα, που βέβαια πριν από εμάς είχε αναδείξει ο Αρχιεπίσκοπος και ο Πατριάρχης. Έρχεστε να μας πείτε σήμερα για τη «μεγάλη επιτυχία» της Νέας Δημοκρατίας. Ποια είναι η… επιτυχία της Νέας Δημοκρατίας; Η θρησκευτική προστασία της Αγίας Αικατερίνης. Ούτε κουβέντα για τις ιδιοκτησίες. Κινδύνευσε η Αγία Αικατερίνη να γίνει τζαμί και δεν το ξέρουμε; Μήπως μπερδεύετε την Αγία Αικατερίνη με την Αγία Σοφία που έγινε τζαμί στην Κωνσταντινούπολη; Εδώ ήταν άλλο το πρόβλημα. Ήταν άλλο το πρόβλημα. Εσείς, όμως, προσπαθείτε με τεχνάσματα να φύγετε από την ουσία της υπόθεσης. Έχετε να μας ενημερώσετε ποια βήματα έχουν γίνει για να υπάρξει περιφρούρηση των ιδιοκτησιακών καθεστώτων που είχε η Αγία Αικατερίνη;

Δεν υπήρχε καμία απόφαση, που να υπονόμευε τις ιδιοκτησίες της Μονής. Τώρα όμως υπάρχει απόφαση. Έχετε να μας πείτε κάτι συγκεκριμένο για αυτήν την απόφαση;

Και, βέβαια, τι κάνατε μέχρι να γίνουν οι ρηματικές διακοινώσεις της Λιβύης; Έπρεπε να απειλήσει η Βεγγάζη με κύρωση του μνημονίου, έπρεπε να υπάρξει εργαλειοποίηση των μεταναστευτικών ροών, για να υπάρξει αντίδραση από την Ελλάδα;

Και το φόντο διαρκώς το ίδιο: Η Τουρκία παρούσα να προωθεί τα συμφέροντά της και εμείς να παρακολουθούμε τις εξελίξεις.

Δεν λειτουργεί το Υπουργείο Εξωτερικών. Είναι στη χειρότερη κατάσταση μετά από αρκετά χρόνια. Και αποδεικνύεται από πολλά γεγονότα.

Όπως είναι το πρόσφατο: Είναι δυνατόν ένα μήνα να υπάρχει από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας αναρτημένη μελέτη, η οποία μιλάει για το τουρκολιβυκό, για «Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου» και να μην το έχει πάρει χαμπάρι ούτε ένας από όλους εσάς του Υπουργείου Άμυνας ή του Υπουργείου Εξωτερικών  για να κάνει μία παρέμβαση, μέχρι να κάνει την επίκαιρη ερώτηση ο Ευρωβουλευτής μας, ο κύριος Μανιάτης, και να αποσυρθεί η μελέτη; Λειτουργεί αυτή η κυβέρνηση; Το φέρνω ως παράδειγμα.

Προφανέστατα, για εμάς, το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι παράνομο και ανυπόστατο, δεν παράγει έννομες συνέπειες. Αλλά τα μέρη που το υπέγραψαν το επικαλούνται. Και θα συνεχίσουν να το κάνουν και το ξέρετε καλά. Η χώρα πρέπει να συνεχίσει να το καταγγέλλει σε κάθε ευκαιρία και σε κάθε φόρουμ. Με αυστηρότητα. Όχι με μισόλογα. Και με παρουσία σε όλα τα επίπεδα.

Διότι, όταν δεν είσαι στο τραπέζι, κύριε Μητσοτάκη, συνήθως είσαι στο μενού.  Κι αυτό το είδαμε το καλοκαίρι, με την κυρία Μελόνι, -με την οποία όπως λέτε έχετε κοινές αντιλήψεις- αλλά την είδαμε στη συνάντηση που έκανε με τις αρχές της Λιβύης.

Τουρκία

Πάμε τώρα, στα θέματα που αφορούν στην Τουρκία. Ήρθατε σήμερα εδώ για να πάρετε μερικά χειροκροτήματα από τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, για να καλύψετε την απογοητευτική παρουσία στη Νέα Υόρκη.

Ό,τι κι αν έγινε, όπως και να προετοιμάστηκε η «μη συνάντηση» με τον κ. Ερντογάν, είναι προσβολή για την Ελλάδα. Ιδίως μετά τις ακραίες τοποθετήσεις του εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου από το βήμα του ΟΗΕ. Και εκεί, στην αποτυχία της συνάντησης, το Υπουργείο Εξωτερικών χρεώνεται με επικίνδυνο ερασιτεχνισμό, που έπληξε τη διεθνή εικόνα της χώρας.

Εμείς, απέναντι στην προπαγάνδα της Νέας Δημοκρατίας που λέει συνεχώς: «Τι εννοείτε; Δεν θέλετε διάλογο;», λέμε «ναι, θέλουμε διάλογο». Πάντα η παράταξή μας ήταν υπέρ του διαλόγου. Αλλά διάλογο χωρίς αυταπάτες, διάλογο με αποτελέσματα.

Διότι δεν μπορεί η Τουρκία να λέει «Γαλάζια Πατρίδα» να απαντάει η ελληνική κυβέρνηση «ήρεμα νερά». Και, όταν περιγράφουμε ποια είναι τα «ήρεμα νερά», να μας λέτε «τι θέλετε, λοιπόν; Τρικυμία;». Αυτή είναι η απάντησή σας;

Ποια είναι, λοιπόν, τα «ήρεμα νερά»;

Οι αντιδράσεις της Τουρκίας στον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό που η Κυβέρνηση καταθέτει με καθυστέρηση ετών και μετά από καταδίκη του δικαστηρίου της ΕΕ; Συγχαρητήρια!

Στα θαλάσσια πάρκα που ανακοινώνονται, αλλά υλοποιούνται μακριά από περιοχές εθνικής κυριαρχίας για να μην ενοχληθεί η Άγκυρα, όπως στη Νίσυρο; Συγχαρητήρια!

Στο υποθαλάσσιο καλώδιο με την Κύπρο που δεν υλοποιείται επειδή αντιδρά η Τουρκία; Συγχαρητήρια!

Στην αμφισβήτηση του έργου των εξορύξεων νοτίως της Κρήτης; Συγχαρητήρια! «Ήρεμα νερά»!

Ή στις αναθεωρητικές προσεγγίσεις της «Γαλάζιας Πατρίδας» που έχουν εγγράψει και στα σχολικά τους βιβλία;

Αυτά είναι τα «ήρεμα νερά» που εσείς έχετε καταφέρει, αλλά εμείς, όταν λέμε ότι δεν είναι, μας καταγγέλλετε ότι θέλουμε τρικυμία.

Εμείς θέλουμε στρατηγική και σχέδιο απέναντι σε μία χώρα που υπονομεύει τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας.

Πότε μιλήσατε καθαρά για όλα αυτά τα θέματα στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, κύριε Μητσοτάκη; Στα Συμπεράσματα έχει καταγραφεί μόνο η καταδίκη της Ένωσης για το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Τίποτα από τα υπόλοιπα δεν έχει καταγραφεί στα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Γιατί, λοιπόν, τα λέω όλα αυτά;

Για να συνειδητοποιήσουμε τι ήταν η Διακήρυξη των Αθηνών. Για εμάς τους Έλληνες, έναν λαό που θέλει την ειρήνη και τις σχέσεις καλής γειτονίας, ήταν ένα κείμενο καλών προθέσεων. Ήταν ένα χαλί κάτω από το οποίο εσείς στριμώξατε τις προκλήσεις της «Γαλάζιας Πατρίδα» και τον αναθεωρητισμό.

Αλλά, για την Τουρκία ήταν το χαλί πάνω στο οποίο περπάτησε ο κ. Ερντογάν για να φτάσει έως τις Βρυξέλλες για να υποδύεται τον αξιόπιστο εταίρο στην αμυντική αρχιτεκτονική της Ένωσης. Συγχαρητήρια και για αυτό!

Ο Τούρκος Πρόεδρος, ελεύθερα από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ αμφισβήτησε τα κυριαρχικά δικαιώματα Ελλάδας και Κύπρου. Εξαρτά το έργο της πόντισης του καλωδίου από την άδεια της Τουρκίας. Ευθαρσώς το είπε. Και, βέβαια, επιμένει σταθερά στη διχοτόμηση της Κύπρου.

Την ίδια ώρα, εσείς, αντί να αποδεχθείτε την πραγματικότητα, κάνατε κάτι πρωτοφανές στα 51 χρόνια Μεταπολίτευσης. Είδατε ποτέ ξανά δημόσιες διενέξεις μεταξύ ελληνικής και κυπριακής κυβέρνησης; Για ένα τόσο σοβαρό έργο που δεν έχει μόνο οικονομικό χαρακτήρα, αλλά βαθιά εθνικό και γεωπολιτικό. Αλλά, σήμερα, μας είπατε ότι φταίνε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Τα Μέσα έχουν εφεύρει αυτές τις διενέξεις; Μην υποτιμάτε, κύριε Μητσοτάκη, τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού.Ήταν γνωστά εξαρχής όλα τα προβλήματα, όλες οι λεπτομέρειες, τεχνικές, οικονομικές και γεωπολιτικές. Δεν τις γνωρίζατε;

Όταν τον Μάρτιο σας ρωτούσα εγώ, εδώ από αυτό το βήμα, για το χρονοδιάγραμμα της πόντισης του καλωδίου, είχατε απαντήσει ότι «όλα πάνε καλά» και κραδαίνατε ένα δελτίο Τύπου της κατασκευάστριας εταιρείας που… επιβεβαίωνε ότι «όλα πάνε καλά». Από τότε λοιπόν μέχρι σήμερα, τι έχει αλλάξει; Αφού «όλα πάνε καλά»!  

Δεν υπάρχει κανένα σαφές χρονοδιάγραμμα παράδοσης του έργου, ενώ φαίνεται πως έχει βραχυκυκλώσει πλήρως η υλοποίησή του, μετά τις παράνομες αντιδράσεις της Τουρκίας.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει. Και πρέπει να τον ενημερώσετε σήμερα ποιο είναι εν τέλει το χρονοδιάγραμμα. Αφήστε, λοιπόν, τις θεωρίες και δώστε σήμερα εδώ, από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων, σαφές χρονοδιάγραμμα για ένα έργο ύψιστης εθνικής σημασίας για τον ελληνικό λαό. Όποτε, λοιπόν, ζητάμε απαντήσεις ακούμε διαβεβαιώσεις για όλα τα θέματα χωρίς κανένα απολύτως αντίκρισμα.

Και δεν είναι μόνο μεταξύ της Κύπρου και της Ελλάδας. Είναι και μεταξύ σας! Γιατί, πριν από λίγο, κατηγορήσατε εμένα για το βέτο. Ότι δεν γνωρίζουμε ότι μπορεί να ασκηθεί βέτο για το SAFE. Δεν το είπα εγώ. Μας μπερδέψατε, κύριε Μητσοτάκη! Έχετε μπερδέψει εμένα με τον κ. Δένδια! Ο κ. Δένδιας έλεγε στις 29 Μαΐου ότι δεν μπορεί. Όταν προηγουμένως ο κ. Γεραπετρίτης έλεγε ότι μπορεί. Σε εμάς, λοιπόν, είναι το πρόβλημα;

Είχα πει, λοιπόν, από αυτό εδώ το βήμα, ότι στο SAFE μπορεί. Στο ReArm δεν μπορεί, διότι συμμετέχουν απευθείας οι εταιρείες της Τουρκίας στο ποσοστό του 33% του εξοπλιστικού προγράμματος.

Μάλλον, έχετε μπερδέψει τα εσωκομματικά σας με την αξιωματική αντιπολίτευση. Εδώ είναι η αντιπολίτευση! Η πραγματική, η αξιωματική και όχι η εσωκομματική, κύριε Μητσοτάκη!

Διότι, ακόμη και αυτές οι εσωκομματικές διενέξεις σας, είναι επικίνδυνες για αυτά τα τόσο σοβαρά θέματα.

Όταν, λοιπόν, κάτι δεν το πιστεύεις, δεν μπορείς να υπερασπίσεις. Ακούω, λοιπόν, και σήμερα να βάζετε προϋπόθεση  για τη συμμετοχή της Τουρκίας στο πρόγραμμα SAFE την άρση του casus belli.

Όσο εύκολα μπορεί να συνεδριάσει η τουρκική εθνοσυνέλευση για να άρει το casus belli, τόσο εύκολα μπορεί να συνεδριάσει για να το επαναφέρει. Αλλά, ως αντάλλαγμα, μας λέτε να δεχθούμε να μπει η Τουρκία στη μόνιμη Αρχιτεκτονική Άμυνας της Ευρώπης.

Όχι! Εμείς λέμε «όχι». Καμία συμμετοχή της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική Άμυνας. Μία χώρα που απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα και κατέχει παράνομα τη μισή Κύπρο. Δεν έχει καμία θέση αυτή η χώρα! Καμία θέση αυτή η χώρα στην Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική Άμυνας. Αφήστε, λοιπόν, τις φθηνές και επικίνδυνες προϋποθέσεις.

Εμείς, λοιπόν, βάζουμε ένα ευρύτερο πλαίσιο και λέμε: Καταρχάς, η Τουρκία δεν πρέπει να συμμετάσχει με κανέναν τρόπο στην Ευρωπαϊκή Αρχιτεκτονική Άμυνας. Είναι ένα κράτος-μέλος με «παγωμένη» την ενταξιακή διαδικασία. Τι θα κάνουμε; Εμείς έχουμε πρόταση, καθαρή πρόταση.  Ένα νέο Ελσίνκι, που πρέπει να εργαστούμε όλοι μαζί για να το πετύχουμε. Τι έγινε με το προηγούμενο Ελσίνκι; Αυτή η παράταξη, με σχέδιο, με συναίνεση, με διπλωματία, κατάφερε το ακατόρθωτο για εκείνη την εποχή. Τη πολιτική του Ελσίνκι, που έβαλε την Κύπρο στην ΕΕ με άλυτο το Κυπριακό. Η δική σας παράταξη τι έκανε; «Βύθισε» το Ελσίνκι. Εσείς «βυθίσατε» το Ελσίνκι. Και, μάλιστα, κύριε Μητσοτάκη, όχι μόνο «βυθίσατε» το Ελσίνκι, αλλά και εσείς ο ίδιος προσωπικά είπατε ότι το 2004 έως το 2009 υπήρξε αδράνεια και ακινησία! Το ξεχάσατε; Εσείς το είπατε αυτό, επιβεβαιώνοντας όσα λέμε εδώ και χρόνια για τη λανθασμένη στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας απέναντι σε μια τεράστια εθνική επιτυχία.

Νέο Ελσίνκι

Ποιο, λοιπόν, είναι το σύγχρονο όραμα;

Το σύγχρονο όραμα είναι ένα νέο Ελσίνκι που δεν θα δίνει στην Τουρκία την ένταξη, που γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν θα γίνει ποτέ. Αλλά μια αναβαθμισμένη τελωνειακή σύνδεση, με αυτοματοποιημένες κυρώσεις.

Η Τουρκία είναι μία χώρα που η οικονομία της έχει πλήρως προσαρμοστεί στις οικονομίες των ευρωπαϊκών κρατών.

Αυτός πρέπει να είναι ο δρόμος. Και ο δρόμος της επίτευξης να έχει στόχους, όπως είναι η λύση του Κυπριακού, η πραγματική διαπραγμάτευση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό πρέπει να είναι το στρατηγικό σχέδιο της χώρας. Και όχι να κάνουμε ότι δεν βλέπουμε. Όχι να κάνουμε ότι δεν ακούμε πίσω από το αφήγημα των «ήρεμων νερών», που εν τέλει ωφέλησαν μόνο τον Ερντογάν και τη στρατηγική του.

Αναθεωρητισμός = απειλή στην Ευρώπη

Ποια όμως είναι η αλήθεια; Εγώ είμαι δίκαιος. Δεν έχετε μόνο εσείς ευθύνες. Μεγάλες ευθύνες έχουν και οι εταίροι μας, οι οποίοι πρέπει να κατανοήσουν ποιος είναι ο πραγματικός χαρακτήρας του αναθεωρητισμού;

Πριν από μερικές ημέρες, η Ρωσία, -πλήρως ταυτισμένη με τις τουρκικές θέσεις για την Κύπρο και τα Βαλκάνια-, δικαίωσε την Τουρκία για τον Αττίλα.  Μία χώρα που προσπαθεί να κάνει ό,τι έκανε και η Τουρκία: να αποσπάσει, με βίαιο τρόπο, εδάφη μίας άλλης χώρας, της Ουκρανίας, προκαλώντας τον θάνατο αμάχων, τον εκτοπισμό εκατομμυρίων ανθρώπων. Αυτή -με τις ίδιες πρακτικές- δικαιώνει τον Αττίλα, 51 χρόνια μετά.

Είναι πρώτη φορά που βλέπουμε τα ψήγματα του ρωσικού αναθεωρητισμού και εμείς στο πετσί μας; Ο κύριος Πεσκόφ είχε πει ότι «καλώς έγινε» τζαμί η Αγία Σοφία, για να μπαίνουν δωρεάν οι Ρώσοι τουρίστες. Όμως, όταν μετά από δύο χρόνια μπήκε εισιτήριο, τσιμουδιά η Ρωσία για την μετατροπή αυτής της εκκλησίας-σύμβολο, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Όταν, λοιπόν, η Ευρώπη καταδικάζει αυτόν τον ρωσικό αναθεωρητισμό, είναι επικίνδυνο να μην καταδικάζει και τον τουρκικό αναθεωρητισμό. Γιατί όχι, κυρία φον ντερ Λάιεν, τα σύνορα της Ευρώπης δεν φτάνουν ως τη Μαύρη Θάλασσα, -όπως άστοχα είπε πριν από μερικές εβδομάδες και μετά αναθεώρησε-.

Για εμάς, η ασφάλεια είναι από την Εσθονία έως την Κύπρο.

Η Ευρώπη πρέπει να χαράξει Κοινή Εξωτερική Πολιτική, Κοινή Άμυνα, κοινούς αποτρεπτικούς μηχανισμούς για όλα της τα σύνορα και όχι μόνο για το κομμάτι που αφορά την ανατολική Ευρώπη.

Σ’ αυτό, λοιπόν, το πλαίσιο, ποιος είναι ο ρόλος μας; Τι πρέπει να κάνουμε; Κάποιοι μπορεί να πείτε ότι είμαι αιθεροβάμων, ότι αυτά που λέω δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε, ότι είμαστε αδύναμοι, ότι δεν μπορούμε να επηρεάσουμε τις ευρωπαϊκές εξελίξεις. Δεν έχουμε άλλο δρόμο, σ’ αυτή την εποχή του τραμπισμού.

Αυτά που λέω είναι μονόδρομος. Μπορούμε όμως να τα πετύχουμε; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα. Υπάρχει όραμα για τα εθνικά μας θέματα, για να ενταχθούν ως πυρήνας πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση;

Πώς τα κατάφεραν οι Βαλτικές χώρες, κύριε Μητσοτάκη, κυρίες και κύριοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που σας βλέπω να μειδιάτε όταν περιγράφω αυτό το ζήτημα που θα πλήξει τα εθνικά μας συμφέροντα; Πώς οι Βαλτικές χώρες κατάφεραν να σχεδιαστεί μία πολιτική της Ευρώπης έναντι της Ρωσίας με αυτούς στο τιμόνι του οδηγού; Με ελάχιστες παραβιάσεις, ξεκίνησε η συζήτηση για τον θόλο. Και εδώ, έχουμε εκατοντάδες παραβιάσεις, χιλιάδες παραβιάσεις για χρόνια και δεν άνοιξε ποτέ αυτή η συζήτηση;

Όπως, λοιπόν, αυτές οι μικρές χώρες κατάφεραν, μετά την επώδυνη εμπειρία της Ουκρανίας, να πάρουν τη θέση του οδηγού σε συγκεκριμένες εξελίξεις, έχουμε χρέος να τα καταφέρουμε και εμείς. Για εμάς και τα παιδιά μας, για την πατρίδα μας.

Έχουμε χρέος να σχεδιάσουμε αυτήν την πολιτική για να προστατεύσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα και όχι μόνο να μπαίνουμε σε ένα ράλι εξοπλισμών που μπορεί να είναι ατελέσφορο στο τέλος της μέρας. Και το λέμε εμείς που έχουμε στηρίξει με σθένος όλα αυτά τα προγράμματα, για να ενισχύσουμε την αποτρεπτική δύναμη της πατρίδας μας.

Είναι, λοιπόν, όνειρα θερινής νυκτός; Γιατί δεν ήταν όνειρα θερινής νυκτός το 1999; Το 1999, ελάχιστοι πίστευαν ότι το 2004 η Κύπρος θα ήταν μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ποιοι το πίστευαν; Διαφωνείτε, κυρίες και κύριοι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ότι είναι η μεγαλύτερη εθνική επιτυχία της μεταπολίτευσης;

[απευθυνόμενος προς βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας που φώναζαν «Που μπήκαμε εμείς δεν είναι;»]  Είχαμε κατοχή στην Ελλάδα; Τι συγκρίνετε; Την ένταξη της Κύπρου, με τα στρατεύματα της Τουρκίας παρόντα; Τι ανιστόρητες συγκρίσεις είναι αυτές; Όλες οι χώρες του Νότου μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Εσείς «βυθίσατε» το Ελσίνκι και το κάνατε συνειδητά. Εμείς αξιοποιήσαμε την ένταξη της χώρας στην Ευρώπη, για να πετύχουμε τα ΜΟΠ και τεράστιες εθνικές επιτυχίες και όχι για να υπονομεύσουμε εθνικές πολιτικές και ιστορικές εθνικές επιλογές.  Όπως, λοιπόν, πέτυχαν οι Βαλτικές χώρες τώρα, όπως πέτυχε η Ελλάδα το 1999, μπορούμε να σχεδιάσουμε ξανά μαζί μια πολιτική σταθερότητας και ευημερίας στην ευρύτερη περιοχή.

Γιατί οραματιζόμαστε μία Ελλάδα ισχυρή, εξωστρεφή, με νέα στρατηγική στις νέες συνθήκες. Φάρο ειρήνης και σταθερότητας. Μια χώρα που προασπίζει το διεθνές δίκαιο παντού και πάντα. Χωρίς να κάνει δημόσιες σχέσεις, κύριε Μητσοτάκη. Μία χώρα που υπερασπίζεται την κοινή λογική απέναντι στους ισχυρούς που θέλουν παζάρια συναλλαγής. Μια χώρα στο επίκεντρο των ευρωπαϊκών εξελίξεων.

Μία χώρα οδηγό στα Βαλκάνια, με σεβασμό στο ευρωπαϊκό κεκτημένο και στα δικαιώματα των μειονοτήτων και στις διεθνείς συνθήκες.

Μία Ελλάδα με αυτοπεποίθηση και εθνική υπερηφάνεια.

Το κάναμε στο παρελθόν. Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να το ξανακάνει στο μέλλον. Με πίστη στις δυνατότητες του τόπου μας, στις δυνατότητες του ελληνικού λαού. Με εφόδιο τις αρχές και την ταυτότητά μας: τον σύγχρονο ρεαλιστικό πατριωτισμό. Για το πραγματικό εθνικό συμφέρον. Για την αξιοπιστία της χώρας. Και πάνω απ’ όλα, για τη συλλογική ευημερία όλων των Ελλήνων.