Ο κ. Ζάεφ εκδηλώνει ένα αδικαιολόγητο άγχος χωρίς να υπάρχει λόγος ειδικά σε αυτή τη φάση, δεν το έκανε ούτε την εποχή του δημοψηφίσματος. Αυτό δήλωσε ο κ. Πέτρος Λιάκουρας, καθηγητής Διεθνούς Δικαίου στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, σχετικά με τις τελευταίες δηλώσεις του πρωθυπουργού Ζάεφ.
«Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά γιατί έχει απέναντι του μια πλειοψηφία και ως εκ τούτου δεν μπορώ να κατανοήσω αυτή τη στάση του» συμπλήρωσε και πρόσθεσε ότι « δεν είναι ότι αναφέρθηκε σε κάτι που ήδη έχει αναφερθεί, αλλά έκανε μία ακρότητα, εκτροχιάστηκε τελείως, γιατί ξέρει ο ίδιος παρά πολύ καλά, ότι η ίδια η συμφωνία έχει ειδικό άρθρο, όταν τεθεί σε ισχύ, με το οποίο η χώρα του θα πρέπει να αποφεύγει και να απαγορεύει τον αλυτρωτισμό, όχι μόνον από τα κρατικά όργανα, (αυτός είναι κατ’ εξοχήν κρατικό όργανο), αλλά να προσπαθεί να περιστέλλει και προληπτικά να απαγορεύει τον αλυτρωτισμό ακόμη και όταν αυτός προάγεται από μη κρατικούς φορείς». Ο κ. Λιάκουρας επεσήμανε ότι «κατά συνέπεια προκαλεί εντύπωση η αναφορά Ζάεφ στους Αιγαιάτες, προκαλώντας νέα πληγή», τόνισε μάλιστα ότι ο κ.Ζάεφ δεν δικαιολογείται πλέον να επανέρχεται σε κάτι, που όχι μόνον έχει υπογράψει, αλλά έδωσε και τη μάχη του να περάσει στο δημοψήφισμα και να επικυρωθεί στη Βουλή.
Ο κ. Πέτρος Λιάκουρας δήλωσε ότι ο Σκοπιανός πρωθυπουργός αντιφάσκει και πρέπει να κατανοήσει ότι η δική του αντίφαση έχει παράπλευρες συνέπειες στην Ελλάδα. “Με την αναστάτωση που προκαλεί πρέπει να σκέφτεται ότι αυτό που σήμερα είναι το δύσκολο κομμάτι για την Ελλάδα, είναι η επικύρωση και από την Ελλάδα. Πρέπει λοιπόν να σκεφθεί, εάν ο ίδιος τότε με τις πράξεις του πυροδοτεί να μην συντελεστεί αυτή η συμφωνία, κατά το κοινώς λεγόμενο, βάζει τα χέρια του και βγάζει τα μάτια του».
Ο κ. Λιάκουρας διευκρίνισε ότι η δήλωση Ζάεφ πως θα αναγκάσει το ελληνικό κράτος να μεριμνήσει για την διδασκαλία της «μακεδονικής γλώσσας» έρχεται σε ευθεία αντίθεση και παραβίαση, εάν τεθεί σε ισχύ, του άρθρου 4 παράγραφος 3, στο οποίο πολύ χαρακτηριστικά αναφέρει ότι δεν πρόκειται καθ’ οιονδήποτε τρόπο από το Σύνταγμα να δίνεται η δυνατότητα στη γείτονα χώρα να μπορεί να ερμηνεύει το Σύνταγμα ως να συνιστά μία βάση για να κάνει παρέμβαση, επέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις του άλλου κράτους.
Ο κ. Λιάκουρας τόνισε ότι « κάθε συμφωνία πρέπει να ερμηνεύεται με καλή πίστη και σύμφωνα με το αντικείμενο και τον σκοπό της συνθήκης. Σε περίπτωση που υπάρχει κάποια ασάφεια σε μία διάταξη, δεν θα πρέπει να ερμηνεύεται με τρόπο που αντιστρατεύεται το αντικείμενο και τον σκοπό αλλά να επιλέγεται η θεωρία του χρήσιμου αποτελέσματος δηλαδή πάντοτε θα επιλέγεται εκείνη η ερμηνεία που δίνει αποτελεσματικότητα στην εφαρμογή της συμφωνίας σύμφωνα με το αντικείμενο και τον σκοπό της».
Πηγή: Πρώτο Πρόγραμμα
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος