Κ. Μητσοτάκης για bullying: Να σπάσουμε τη σιωπή – Δεν είναι μαγκιά το ξύλο

Σε εκδήλωση για την αντιμετώπιση της ενδοσχολικής βίας, στην Πολίχνη Θεσσαλονίκης, μίλησε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος συμμετείχεδ σε πάνελ σχετικά με τον σχολικό εκφοβισμό.

Ο πρωθυπουργός ζήτησε από τους νέους να σπάσουν τη σιωπή τους μπροστά στα φαινόμενα bullying και έστειλε το μήνυμα ότι δεν είναι μαγκιά να σπας τον άλλο στο ξύλο ή να τον λοιδωρείς για τις όποιες επιλογές μπορεί να κάνει.

Ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε σε παρόμοια περιστατικά που έζησε ο ίδιος ως έφηβος, ενώ αναγνώρισε ότι τα φαινόμενα αυτά είναι σε μία πολύ μεγαλύτερη έξαρση.

Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι πίσω από το bullying κρύβεται η μη ανοχή στην διαφορετικότητα και αναφερόμενος στο πρωτόκολλο για την αντιμετώπισή του παρατήρησε: “Η λέξη πρωτόκολλα είναι λίγο κακοποιημένη τελευταία. Όμως τα πρωτόκολλα δεν είναι τίποτα άλλο από συγκεκριμένες διαδικασίες με τις οποίες μας υποδεικνύουν οι ειδικοί τι πρέπει να κάνουμε εάν συμβεί αυτό το περιστατικό“.

Αναλυτικά η ομιλία του:

Χαίρομαι ιδιαίτερα που μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε την παρουσίαση αυτών των πρωτοβουλών εδώ πέρα σε ένα σχολείο παρουσία μαθητών, παρουσία καθηγητών και θέλω ξεκινώντας να ευχαριστήσω το ίδρυμα Ωνάση για την πολύ ευγενική χορηγία την υποστήριξη της επικοινωνιακής καμπάνιας αλλά και την χρηματοδότηση ειδικών επιστημόνων που μας έχουν βοηθήσει να διαμορφώσουμε μία συνολική προσέγγιση σε ένα ζήτημα το οποίο όλοι αναγνωρίζουμε ότι παρουσιάζεται σε πολύ μεγάλη έξαρση” τόνισε ο πρωθυπουργός και πρόσθεσε:

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ότι τα φαινόμενα τα οποία βλέπουμε, υπήρχαν και στη δικιά μας εποχή. Είχαμε κι εμείς φαινόμενα bulling όταν ήμασταν μαθητές στη δική σας ηλικία. Τότε ήτανε περίπου αποδεκτά μέρος της διαδικασίας της εφηβείας και της ενηλικίωσης και δεν μας προβλημάτιζε τότε το τραύμα το οποίο μπορεί ένα τέτοιο περιστατικό να αφήσει σε ένα παιδί και οι γενικότερες ψυχολογικές συνέπειες.

Ταυτόχρονα αναγνωρίζουμε ότι τα φαινόμενα αυτά είναι σε μία πολύ μεγαλύτερη έξαρση και αυτό που μας προβληματίζει δεν είναι μόνο ο αριθμός των περιστατικών είναι και η έντασή τους και κυρίως η βία, η πολύ μεγάλη ένταση με την οποία γίνονται προπυλακισμοί και βέβαια η βία δεν είναι μόνο σωματική, μπορεί να είναι ψυχολογική, μπορεί να είναι διαδικτυακή και βέβαια πίσω από το bullying κρύβεται τελικά η μη αποδοχή της διαφορετικότητας και αυτή είναι που πολύ συχνά βρίσκεται στο επίκεντο του προβλήματος του bullying.

Ερχόμαστε λοιπόν με ένα συνολικό σχέδιο το οποίο πρώτα από όλα δεν διστάζει να μιλήσει ανοιχτά για το πρόβλημα. Δεν μπορούμε να το κρύψουμε κάτω από το χαλί. Απασχολεί όλους μας όχι μόνο την πολιτεία, απασχολεί όλους τους θεσμούς, απασχολεί την εκκλησία, απασχολεί τους γονείς, τους συλλόγους των πολέων. Πρέπει λοιπόν πρώτα να το αναγνωρίσουμε και μετά να παρουσιάσουμε ένα συνολικό σχέδιο πίσω από το οποίο το πρώτο βήμα είναι να μπορεί κάποιος να μιλήσει και ποιος είναι αυτός ο οποίος μπορεί να μιλήσει; Μπορεί πρώτα από όλα να μιλήσει και πρέπει να μιλήσει ο ίδιος ο θήτης. Δεν είναι εύκολο το ξέρω πολύ καλά. Κι εμείς θυμάμαι όταν μεγαλώναμε, η ιδέα ότι θα πας να καρφώσεις, ας το πούμε κάποιον και θα πείσεις θα γίνεις εσύ κακός. Θα πας τον καθηγητή, στον διευθυντή είναι κάτι το οποίο δεν είναι εύκολα αποδεκτό μέσα στους κανόνες που διαμορφώνουν τις σχέσεις μας, ειδικά την εποχή της εφηβείας. Είναι όμως απαραίτητο να γίνει και γι αυτό αυτή η διαδικτυακή πλατφόρμα μας δίνει τη δυνατότητα πρώτα από όλα να γνωρίσουμε το περιστατικό με έναν τρόπο ο οποίος θα εξασφαλίζει σε πρώτη φάση και τη διαφύλαξη της ανωνυμίας, της καταγγελίας, αλλά κυρίως θα μας δώσει μια δυνατότητα να μπορούμε να παρέμβουμε χρησιμοποιώντας διάφορα εργαλεία τα οποία έχουμε στη διάθεσή μας.

Και βέβαια το γνωρίζουμε καλά. Το γνωρίζει και ο Υπουργός και το Υπουργείο ότι η επιτυχία όλης αυτής της προσπάθειας τελικά θα κριθεί από την αποτελεσματικότητά μας στη διαχείριση των περιστατικών, τα οποία θα καταγγελθούν όταν θα γίνει η καταγγελία. Μετά θα πρέπει να είμαστε αποτελεσματικοί και με το σωστό τρόπο να αντιμετωπίσουμε το περιστατικό. Τα πρωτόκολλα είναι μια λέξη λίγο κακοποιημένη. Τελευταία όμως τα πρωτόκολλα δεν είναι τίποτα άλλο από συγκεκριμένες διαδικασίες που μας υποδεικνύουν οι ειδικοί. Τι πρέπει να κάνουμε εάν συμβεί αυτό το περιστατικό. Δεν είμαστε εμείς οι ειδικοί. Συμβουλευόμαστε τους ειδικούς για να μπορούμε να διαχειριστούμε τα περιστατικά αυτά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Εγώ λοιπόν θέλω να ζητήσω από όλες και από όλους να σπάσουμε πραγματικά αυτή τη σιωπή. Και η σιωπή δεν αφορά μόνο το θύμα. Αφορά και τους παρατηρητές. Δεν είναι μαγκιά ούτε να σπας τον άλλον στο ξύλο, ούτε να τον λοιδορήσουν δημόσια ή κατιδίαν για τις όποιες επιλογές μπορεί να κάνει. Και αν καταφέρουμε αυτό να το περάσουμε στη σχολική κοινότητα και εκεί που γίνεται ένα περιστατικό να μπουν άλλα παιδιά στη μέση και να πουν “κάτσε τι κάνεις εδώ πέρα” ώστε ο θύτης ουσιαστικά να αισθάνεται ότι είναι απομονωμένος. Αυτό είναι το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Νομίζω ότι όλοι σας, όλοι όσοι μας ακούνε και αυτοί που δεν είναι θύματα του μπούλινγκ, αλλά λίγο πολύ όλοι ξέρουν μέσα στο σχολείο τι γίνεται. Αν καταφέρουμε να βρούμε έναν τρόπο να μπορούμε να απομονώσουμε αυτές τις συμπεριφορές και να πούμε πολύ απλά υπάρχουν κανόνες, υπάρχουν πλαίσια, μπορούμε να ζούμε όλοι μαζί και να έχουμε μια οργανωμένη κοινωνία, επειδή ακριβώς σεβόμαστε αυτούς τους κανόνες και υπάρχουν και όρια. Τα όποια όρια όταν ξεπερνιούνται πρέπει να υπάρχουν κάποιες συνέπειες. Αλλά αυτό πρέπει πρώτα απ όλα τα παιδιά, ειδικά η δικιά σας ηλικία, τα παιδιά του Γυμνασίου, εκεί που συνήθως ξεκινούν αυτές τις συμπεριφορές, να το καταλάβουμε, να το ενστερνιστούμε. Και αυτός τελικά είναι και ο σκοπός αυτής της πολύ μεγάλης προσπάθειας, η οποία γίνεται και βλέπουμε.

Μια τελευταία παρατήρηση: Βλέπουμε τα περιστατικά να αυξάνονται αλλά σε ένα βαθμό αυξάνονται κιόλας γιατί δηλώνονται περισσότερα περιστατικά. Είναι το ίδιο ζήτημα το οποίο έχουμε στα θέματα της βίας κατά των γυναικών. Όταν η άλλη έχει το θάρρος να μιλήσει προφανώς τα καταγεγραμμένα περιστατικά θα είναι περισσότερα και αυτή είναι η καλή όψη. Αυτό που έχει πολύ μεγάλη σημασία είναι πώς θα διαχειριστούμε τα περιστατικά στη συνέχεια.

Σε ερώτηση εάν ο ίδιος έχει δεχθεί βία απάντησε: “Όταν είδα το βίντεο ήρθαν και σε μένα πίσω κάποιες αναμνήσεις. Κι εμένα μου πετούσαν την τσάντα από το παράθυρο. Ήταν αστείο και λίγο πολύ κάτι το οποίο γινόταν για τους πολύ καλούς μαθητές. Άρα δεν μου είναι ασυνήθιστο ή ξένο. Ήταν χαβαλές τότε και λίγο πολύ όλοι τον αντιμετωπίζαμε, όπως κι εγώ, ως χαβαλέ. Πήγαινα, μάζευα την τσάντα και ξαναπήγαινα. Ήμουν πολύ αγαπητός μαθητής“.

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος