Παγκόσμια ημέρα για την εξάλειψη φυλετικών διακρίσεων: Πώς ήταν για έναν Αλβανό και μια Νιγηριανή να μεγαλώνουν στην Ελλάδα των 90’s

Άνθρωποι που βίωσαν διακρίσεις μιλούν στην κάμερα του ΕΡΤNews για τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν λόγω της… διαφορετικότητάς τους.

Ο ηθοποιός Νίκος Γκέλια ξεκίνησε το ταξίδι του από την Αλβανία σε ηλικία 5,5 ετών μέσα σε ένα ταξί. Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα αφού ως ξένος βίωσε ρατσισμό ακόμα και μέσα στις σχολικές αίθουσες.

Όπως λέει ο Νίκος Γκέλια έχει ζήσει πολλά, «από το να μην σε παίζουν τα παιδάκια στο σχολείο γιατί είσαι Αλβανός ή γιατί του έχει πει ο γονέας του πρόσεχε εκεί. Να μην μου δίνει τον λόγο ο δάσκαλος στο σχολείο γιατί είμαι Αλβανός οπότε δεν μπορώ να μιλήσω για την ελληνική ιστορία. Είχε κάνει μια ερώτηση, εγώ την ήξερα, έλεγε δεν υπάρχει κάποιος άλλος, σηκώνω το χέρι μου και μου λέει “είσαι Αλβανός δεν έχεις δικαίωμα να μιλάς για την ελληνική ιστορία”».

Τα προβλήματα συνεχίστηκαν και στην ενήλικη ζωή του σπουδάζοντας στην Δραματική Σχολή. «Έχω φύγει να πάω σε παράσταση, έχω τα ρούχα του ρόλου στο πορτ μπαγκάζ, με σταματάνε για έλεγχο, μου ζητάνε τα χαρτιά, βλέπω ότι παίρνει λίγη ώρα παραπάνω αυτό, τους λέω μπορούμε να κάνουμε λίγο πιο γρήγορα γιατί πάω στη δουλειά μου; Με ρωτάνε τι δουλειά κάνω, λέω ηθοποιός. “Μπα” μου λέει… “και Αλβανός και ηθοποιός”; Λέω είδες πως τα φέρνει η ζωή;», εξηγεί.

Ρατσιστικό παραλήρημα ασθενή: «Α ρε Χίτλερ που χρειάζεσαι»

Η Σολές Γκόντγουιν κατάγεται από τη Νιγηρία. Σπούδασε Ιατρική στην Αλεξανδρούπολη και κάνοντας την ειδικότητά της ήρθε αντιμέτωπη με ένα πρωτοφανές ρατσιστικό παραλήρημα ασθενούς εντός του νοσοκομείου.

«Μπαίνοντας μέσα ο ασθενής δυσανασχέτησε μόλις με είδε. Λέγοντάς του ελάτε πιο γρήγορα να ξαπλώσετε, θύμωσε και μου είπε “Α ρε Χίτλερ που χρειάζεσαι” και ότι ο Χίτλερ είχε δίκιο να κάνει κάποιους ανθρώπους σαπούνι. Κινήθηκα νομικά, καλέσαμε την Αστυνομία, ουσιαστικά, έγινε αυτόφορω».

Η Σολές, ππου είναι καρδιολόγος δεν μεγάλωσε όπως τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας της καθώς το χρώμα του δέρματός της διέφερε. «Όταν φαίνεται η διαφορετικότητά σου είσαι εύκολος στόχος σαφέστατα δεν μπορεί κάποιος να σου πει ότι δεν έχω νιώσει ρατσισμό. Από το να σταματάς ένα ταξί και να μην σταματάει από το να μπαίνεις στα Μεσα μεταφοράς και να λένε ήρθαν οι μουσουλμάνοι να μας κλέψουν να μας βιάσουν», εξηγεί.

Μπορεί για την ισότητα των ανθρώπων να δόθηκαν αγώνες, τα φαινόμενα όμως αναβίωσης ρατσισμού στις μέρες μας δείχνουν πως το αίτημα για ισότιμες σχέσεις ανθρώπων και λαών παραμένει πάντα ανοιχτό και επίκαιρο.

Ρεπορτάζ: Κατερίνα Φάκα