Συντετριμμένα και τα τρία παιδιά της Φώφης Γεννηματάς την αποχαιρέτησαν με λόγια ψυχής που λύγισαν όποιον τα άκουσε αλλά και όποιον τα ένιωσε. Με δάκρυα στα μάτια αναφέρθηκαν στην μητέρα τους που πάλεψε με ψηλά το κεφάλι. Παρακαταθήκη τα όσα τους έμαθε και όσα τους μεταλαμπάδεψε.
Η 24χρονη Αιμιλία, ο 17χρονος Γιώργος και η 15χρονη Κατερίνα γενναία παιδιά μίας άξιας μητέρας.
Όπως ανέφερε ο γιoς της Γιώργος «η αγαπημένη μας μητέρα βρισκόμαστε όλοι εδώ, οι άνθρωποι που σε αγαπάμε και λάτρευες με όλη σου την καρδιά. Η αγάπη και η στοργή σου δεν είχε όρια, κάτι που παρόλη την απαιτητική σου καριέρα, νοιώθουμε πάντα έντονα, όλες σου τις μάχες τις έδωσες παλικαρίσια.
Ήσουνα αγωνίστρια της ζωής για τη ζωή, αντίκριζες πάντα τον κίνδυνο με το φανταχτερό χαμόγελό σου, δείχνοντας τη δυναμικότητά σου και τη θέληση που είχες για η ζωή.
Έγινες έτσι υπόδειγμα για πάρα πολλούς ανθρώπους, κάτι που επιβεβαιώνει η πρόσφατη απόφαση της πολιτείας για δημιουργία προγράμματος δωρεάν προληπτικών εξετάσεων για τον καρκίνο του μαστού με την τιμητική ονομασία «Φώφη Γεννηματά».
Η μικρότερη κόρη της, η Κατερίνα είπε: «έφυγες νικήτρια πάλεψες την αρρώστια μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν το έβαλες ποτέ κάτω, παρά τον πόνο και την ταλαιπωρία ήσουν πάντα με ένα χαμόγελο στα χείλη, να μας καθησυχάζεις ότι όλα θα πάνε καλά.
Ήσουν και θα είσαι πάντα η ηρωίδα μας, η μαμά μας, μας χάρισες στιγμές με πολλή αγάπη και πολλή τρυφερότητα, που θα μείνουν για πάντα στις μνήμες μας.
Ήσουν δίπλα μας στις ευχάριστες στιγμές, στις επιτυχίες, αλλά και στις δυσκολίες. Πάντα όταν ήμουν στεναχωρημένη το καταλάβαινες και προσπαθούσες να μου φτιάξεις τη διάθεση».
Έφυγες όρθια και με το κεφάλι ψηλά όπως αρμόζει σε μία μαχήτρια, είπε η μεγάλη κόρη της Φώφης Γεννηματά, Αιμιλία Γεννηματά-Ντέκα.
«Στις τελευταίες μας κουβέντες μου είπες, ένα δύο τρία πάμε και μου έδωσες τα χέρια σου για να σηκωθείς. Έτσι έφυγες όρθια και με το κεφάλι ψηλά, όπως αρμόζει σε μία μαχήτρια. Γιατί έτσι ήσουνα δεν λύγισες, δεν ηττήθηκες, όταν δίνεις μία μάχη με καθαρή ψυχή, που δεν παραδίδεις τα όπλα, είναι πάντα μία μάχη κερδισμένη.
Το χέρι χτυπούσε στο τραπέζι και γινόταν αυτό που έπρεπε να γίνει. Αυτό το χέρι το χτύπησες πολλές φορές στη ζωή σου, σαν κορίτσι, σαν γυναίκα, σαν μητέρα, και κέρδισες.
Δεν ήταν όμως ποτέ σκληρό, ήταν απαλό και γεμάτο τρυφερότητα και ανιδιοτέλεια.
Ήξερες πάντα όσα ξέρει μόνο μία μάνα, η αγκαλιά σου ήτανε ζεστή, τρυφερή αλλά και ασπίδα δυνατή σαν εσένα.
Αυτό το οικείο άρωμα που δεν ξεκολλάει από πάνω μας, το χαμόγελό σου, το χάδι σου το family που έλεγες όταν έμπαινες στο σπίτι και κυρίως το ζεϊμπέκικο της ζωής που χόρεψες καλύτερα από όλους, είναι αυτά που θα μας λείψουν πιο πολύ, αλλά είναι και οδηγός για μία ζωή γεμάτη αγάπη, χαμόγελο, αλήθεια, αξιοπρέπεια και ελπίδα.
Αυτά μας έμαθες και να είσαι σίγουρη πως θα τα ακολουθήσουμε».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος