«Αυτή τη στιγμή στην ΑΝΙΜΑ γίνεται πανικός γιατί εκτός από τα πυρόπληκτα που δεν είναι τόσα πολλά όσο μπορεί κανείς να νομίζει, γιατί τα πιο πολλά καίγονται τα ζώα αλλά είναι αρκετά, κυρίως χελώνες και κάποια φίδια που έχουμε εδώ, αλλά έχουμε κάθε μέρα δυο τρεις γύπες από την Κρήτη που έρχονται με τρομερή αφυδάτωση λόγω του καύσωνα που προηγήθηκε του ξηρού καλοκαιριού, πελαργούς που έρχονται σωρηδόν. Έχουμε πάρει 30-40 πελαργούς που έρχονται με ηλεκτροπληξία από τα καλώδια. Εντωμεταξύ στις περιοχές κιόλας που έχει φωτιές, όπως πριν από κάποιες μέρες στην Κερατέα, επειδή εκεί μαζεύονται τα πελαργάκια, είχαμε εκατόμβη από τους πελαργούς που σκοτώθηκαν στα καλώδια, ζαλισμένοι από τους καπνούς και δεν μπορούσαν να σταθούν πουθενά».
Αυτή είναι η δυστοπική εικόνα που περιέγραψε η πρόεδρος του Συλλόγου Προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής «ΑΝΙΜΑ» Μαρία Γανωτή, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, για την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα άγρια ζώα εξαιτίας των εφιαλτικών συνθηκών που επικρατούν και αυτό το καλοκαίρι.
Είναι μια κατάσταση απολύτως επείγουσα, τόνισε η κ. Γανωτή και έκανε έκκληση για βοήθεια, σε είδος, οικονομική, τροφές αλλά και σε χέρια εθελοντών. «Εδώ χρειαζόμαστε βοήθεια. Είναι μια κατάσταση εξωφρενική» υπογράμμισε.
«Ένας τεράστιος αριθμός κτηνοτροφικών ζώων και ζώων συντροφιάς καίγεται και αυτό είναι πάρα πολύ τραγικό. Δεν είναι άγρια ζώα άλλα είναι ζώα συντροφιάς και ζώα παραγωγικά. Ακούμε ότι δεν υπήρξαν θύματα και μετά διαβάζουμε ότι κάηκε μια ολόκληρη στάνη με 300 πρόβατα μέσα, το οποίο είναι πραγματικά πάρα πολύ θλιβερό. Και δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι τα αφήνουν να καούν. Απλώς όταν η φωτιά φτάσει δεν μπορούν καν να πλησιάσουν, να τα βγάλουν από εκεί.
Εκεί θα πρέπει τέλος πάντων, έχω κάποιες ιδέες εγώ και οι συνάδελφοί μου, θα έπρεπε να υπάρχουν σχέδια εκκένωσης και υποχρεωτικά και τρόποι εκκένωσης αυτών των κτηνοτροφικών μονάδων. Είναι πάρα πολύ κρίμα να καίγονται τα ζώα εκεί.
Τώρα, για τα άγρια, δεν ξέρουμε πόσο άγρια καίγονται γιατί προφανώς δεν ξέρουμε και πόσα άγρια ζώα υπάρχουν σε ένα δάσος. Ξέρουμε βέβαια ότι οι φωτιές που είναι πιο καταστροφικές είναι αυτές που είναι νωρίς, Μάιο, Ιούνιο, που είναι τα μωρά στις φωλιές. Ξέρουμε ότι καίγεται ένα ένας ασύλληπτος αριθμός μικρο- πανίδας που δεν θα τη βρούμε ποτέ καμένη. Όλα τα μικροσκαθάρια, σκουληκάκια, έντομα, αραχνάκια, τα οποία αποτελούν έναν πάρα πολύ σημαντικό κρίκο της τροφικής αλυσίδας και της αλυσίδας της ζωής και επίσης καίγονται πολλές χελώνες και ερπετά που δεν μπορούν να φύγουν γρήγορα. Εμείς βρίσκουμε συχνά καμένες αλεπούδες, σκαντζόχοιρους και άλλα ζώα άγρια και βέβαια τα πιο πολλά ζώα, αυτά που μπορούν να φεύγουν, φεύγουν και για πολλά δεν βρίσκουμε ούτε καν υπόλειμμα γιατί εξαφανίζονται από τη φωτιά» περιέγραψε η κ. Γανωτή.
«Έχουμε οργανώσει δίκτυα διάσωσης εμείς μαζί με συναδέλφους μια ομάδα εκπαιδευμένων ανθρώπων που συντονίζει και άλλους. Και αυτό κάνουμε από το πρωί. Προσπαθούμε να βρούμε τις επαφές μας σε Ζάκυνθο, Πάτρα και σε άλλες πληγείσες περιοχές ώστε, μετά τη φωτιά, όταν σταματήσουν οι αναζωπυρώσεις σκανάρουν τις περιοχές, καταγράφουν νεκρά και μαζεύουν τραυματίες ή δίνουν νερό και πηγαίνουν σε λίγο καλύτερο παραδίπλα μέρος τους επιζήσαντες που δεν έχουν εγκαύματα και τραύματα.
Έχουν έρθει ήδη σε εμάς ζώα. Όλο αυτόν τον καιρό έρχονται καμένα, κυρίως χελώνες αλλά και φίδια και επίσης και ζώα συντροφιάς και παραγωγικά. Γιατί όταν η ομάδα πάει έξω δεν θα πει ότι αυτή η χήνα δεν είναι άγριο ζώο, θα την περισυλλέξει. Ή δεν θα πει ότι δεν θα μπούμε στην αυλή να βγάλουμε το σκύλο επειδή δεν είναι άγριο ζώο. Πραγματικά έχουμε πάρα πολύ μεγάλη και εμπλοκή καθημερινή και μεγάλη πίεση από τα καμένα ζώα και όλο αυτό το σκηνικό. Στατιστικά οι χελώνες που είναι σε πολύ κακή κατάσταση πρέπει να γίνει ευθανασία γιατί υποφέρουν τρομερά, είναι καμένες από μέσα, έχουν εισπνεύσει καυτό αέρα και επειδή οι χελώνες είναι ζώα πολύ ανθεκτικά και μπορούν να ζουν έτσι μέχρι και 15-20 μέρες, βασανίζονται.
Αλλά αν τα τραύματα είναι επιφανειακά και δεν έχουν περάσει βαθιά μέσα ή αν είναι ζώα θηλαστικά που έχουν καψαλιστεί, με αντιβίωση και με πολλή δουλειά φτιάχνει η κατάσταση» προσέθεσε η κ. Γανωτή.
«Αυτό δεν πρέπει να συμβαίνει» τόνισε αναφερόμενη στα σκυλιά που αφήνονται από τους ιδιοκτήτες τους δεμένα στα σπίτια και δεν έχουν τρόπο να ξεφύγουν από τη φωτιά.
«Το να έχει κανείς ένα εξοχικό και να φεύγει για τη δουλειά του και να έχει το σκύλο δεμένο με αλυσίδα, πλέον είναι κάτι που δεν πρέπει να γίνεται. (…)
Δεν γίνεται να αφήσεις ένα πλάσμα να πεθάνει έτσι βασανιστικά. Από την άλλη, ξέρω βέβαια ότι και η αστυνομία, ακριβώς για να μην υπάρχουν ανθρώπινα θύματα, δεν αφήνει τους ιδιοκτήτες να πλησιάσουν, να βγάλουν το ζώο από εκεί και αυτά θα πρέπει λίγο να λυθούν τα θέματα, δηλαδή δεν γίνεται να ξέρεις ότι είναι μέσα ο σκύλος σου και το σπίτι καίγεται και να μην σε αφήνουν να περάσεις, να το βγάλεις και να πηγαίνουν να το βγάλουν άλλοι. Δεν είναι όλα δεμένα. Μπορεί να είναι στην αυλή ή μέσα στο σπίτι.
Γενικώς νομίζω ότι χρειάζεται να ξαναδούμε όλη την ιστορία του τι κάνουμε με τη φωτιά, ποιοι φεύγουν με το 112, ποιοι μένουν, τι υποχρεούται ο κάθε ιδιοκτήτης που έχει ένα σπίτι στην εξοχή, να έχει ως εξοπλισμό. Βλέπω από το πρωί ότι δεν έχουν νερό να σβήσουν τη φωτιά, γιατί δεν υπάρχει ρεύμα. Όμως έπρεπε να υπάρχουν αντλίες πυρόσβεσης με βενζινοκίνητη μηχανή που να μπαίνουν μπρος και να έχει κάθε σπίτι μια δεξαμενή 3 τόνους νερό για να μπορεί να αντιμετωπίσει αυτό το πράγμα. Τώρα τα σπίτια καίγονται γιατί απλώς μαζεύει η αστυνομία τον κόσμο, τον διώχνει και τα σπίτια καίγονται. Οι άνθρωποι θέλουν να το υπερασπιστούν το σπίτι τους, αλλά πρέπει να έχουν τα εργαλεία και τα μέσα. Εγώ δεν συμφωνώ με εκκενώσεις. Οι εκκενώσεις πρέπει να γίνονται από τους ανθρώπους που είναι ανήμποροι, δηλαδή παιδιά, γέροντες, σκυλιά, γατιά και να μένουν οι άνθρωποι πίσω, αλλά να έχουν, να είναι υποχρεωμένοι να έχουν μία δεξαμενή και μία αντλία τέτοια, το σώζεις το σπίτι. Με το που φεύγεις, ένα κουκουνάρι να πέσει στις στέγες, το σπίτι λαμπάδιασε, την οποία θα μπορούσες να σβήσεις.
Δεν είναι ακριβό. Όλο αυτό το πράγμα που σας λέω, η εγκατάσταση κάνει ενάμιση χιλιάρικο. Θα μπορούσε το κράτος να την επιδοτεί και επίσης να σου, λέει πρόστιμο. Έχεις φτιάξει βίλα, έχεις ξοδέψει ένα κάρο λεφτά και είσαι εκεί πέρα και μετά θέλεις να έρθουν και δύο πυροσβεστικά να το φυλάνε; Δεν γίνεται. Θα ξοδέψεις λεφτά για να φυλάξεις το σπίτι σου» συμπλήρωσε η κ. Γανωτή.
«Είδα στην τηλεόραση ανθρώπους στην Κερατέα που σώσανε σπίτια ακριβώς γιατί είχαν μια αντλία πυρόσβεσης, είτε γιατί μείνανε εκεί νέοι άνθρωποι και χτυπούσαν τη φωτιά με κλαδιά με πανιά και έσωσαν σπίτια. Στην Εύβοια πριν από τρία χρόνια που έγινε η μεγάλη φωτιά, οι κάτοικοι αγνόησαν το φύγετε όλοι και έμειναν με μπουλντόζες, έκαναν αντιπυρικές ζώνες, έσωσαν τα χωριά. Λοιπόν, χρειάζεται ένας άλλος σχεδιασμός από την αρχή. Δηλαδή δεν μπορεί να είσαι δήμος μέσα σε ένα δάσος και να μην έχεις ένα σχέδιο και να μην κάνεις και κάθε χρόνο δύο ασκήσεις, αν η φωτιά έρθει από εδώ, αν έρθει από εκεί, πού θα βρει μάσκες, πού θα βρει αξίνες, ποιες μπουλντόζες επιτάσσονται.
Είναι σαν να είμαστε σε πόλεμο κάθε καλοκαίρι, πρέπει να γίνει στρατιωτικό σχέδιο με πολιτοφυλακή και με διάφορα μέσα που να ξοδευτούν χρήματα για αυτά. Δεν είναι τόσα πολλά όσο οι αποζημιώσεις και η ζημιά που γίνεται όταν καεί το σύμπαν» επισήμανε η κ. Γανωτή καταλήγοντας.
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος