Άρχισε το πρωί αλλά διεκόπη για τις 6 Μαρτίου, η δίκη για το σκάνδαλο της Siemens, η οποία αφορά την σύμβαση του ΟΤΕ με τον γερμανικό κολοσσό, για την προμήθεια ψηφιακών κέντρων. Τα πρόσωπα κλειδιά και ο ρόλος τους στη μεγαλύτερη υπόθεση διαφθοράς.
Με διαδικαστικά θέματα ξεκίνησε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων η δίκη για την υπόθεση της Siemens, mέσα σε μία κατάμεστη, από κατηγορούμενους, μάρτυρες, δικηγόρους αλλά και δεκάδες πολίτες που βρέθηκαν στο Εφετείο, αίθουσα, ο πρόεδρος εκφώνησε την υπόθεση, η οποία αφορά τη σύμβαση που υπογράφηκε το 1997 μεταξύ ΟΤΕ και Siemens.
Παρόντες στο δικαστήριο ήταν αρκετοί από τους 64 κατηγορούμενους, όπως ο πρώην πολιτικός Θόδωρος Τσουκάτος, το πρώην στέλεχος της Siemens Ηλίας Γεωργίου, το πρώην στέλεχος του ΟΤΕ Νίκος Μανασής, οι επιχειρηματίες Ιωάννης Λέτσας και Βασίλης Τυρογαλάς και άλλοι.
Απόντες Χριστοφοράκος-Καράβελας.
Στη δίκη δήλωσαν παράσταση πολιτικής αγωγής ο ΟΤΕ, ως ανώνυμη εταιρεία, που διεκδικεί με επιφύλαξη αποζημίωση 10 ευρώ από κάθε κατηγορούμενο και το Δημόσιο, που διεκδικεί 5 εκατομμύριο ευρώ αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη. Επίσης, παράσταση πολιτικής αγωγής δηλώθηκε από το υπό σύσταση σωματείο «Ένωση Προσώπων Πολιτών Δικαιοσύνη για Όλους», που εκπροσωπείται από την επικεφαλής του κόμματος Πλεύση Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου και επιπλέον από έναν πολίτη-μέλος του ΔΣΑ.
Η δίκη διακόπηκε για τις 6 Μαρτίου, καθώς μέλος του δικαστηρίου έκανε δήλωση αποχής λόγω προσωπικού κωλύματος. Όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος, υπάρχει «αδυναμία του δικαστηρίου» να συγκροτηθεί εντός της ημέρας -μετά το κώλυμα του μέλους- και ως εκ τούτου θα επανέλθει στην επόμενη δικάσιμο.
Η είδηση ότι ο Μιχάλης Χριστοφοράκος δεν είχε πάει στο ραντεβού με τον ανακριτή, το Μάιο του 2009 δυναμιτίζουν το πολιτικό σκηνικό και προκαλούν σεισμό στην ελληνική Δικαιοσύνη. Είχε αποχαιρετήσει ανενόχλητος την Ελλάδας πετώντας από το Ελευθέριος Βενιζέλος για Γερμανία.
Το μεγάλο αφεντικό της εταιρείας και διακεκριμένος φυσικός γίνεται πλέον καταζητούμενος με ευρωπαϊκά εντάλματα. Τον Ιούνιο του 2009 εντοπίζεται στην πόλη Ροζενχάιμ της Βαυαρίας. Συλλαμβάνεται και ξεκινά ένα νομικό κρυφτό με κερδισμένο τον ίδιο καθώς καταφέρνει να μην εκδοθεί στην Ελλάδα για να λογοδοτήσει.
Προκειμένου να μείνει στην Γερμανία καταθέτει στην εισαγγελέα του Μονάχου ότι έδινε χρήματα από τα μαύρα ταμεία της εταιρείας στα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα για την «καλλιέργεια του πολιτικού τοπίου στην Ελλάδα».
Έτσι, τα αιτήματα των ελληνικών αρχών για την έκδοσή του πέφτουν στο κενό καθώς κρίνονται αντισυνταγματικά από το ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο και ο ίδιος καταδικάζεται μόνο για δωροδοκία σε βαθμό πλημμελήματος.
Ανοιχτή αποδείχθηκε ότι ήταν η πόρτα και για τον Χρήστο Καραβέλα εννέα μόλις ημέρες μετά την εξαφάνιση Χριστοφοράκου. Το παρασκήνιο οργιάζει με φήμες και σενάρια κατασκοπευτικά για το που εθεάθη, ενώ το πολιτικό προσκήνιο βράζει καθώς πληροφορίες φέρουν την ελληνική πρεσβεία στην Ουρουγουάη να έχει ενημερώσει μέρες πριν για ύποπτες κινήσεις της οικογένειας Καραβέλα και πιθανή φυγή.
Ο συναγερμός χτυπά όταν γίνεται γνωστό από την Εθνική Υπηρεσία Δίωξης Εγκλημάτων Ξεπλύματος Χρήματος της Ουρουγοάης ότι ο Καραβέλας έχει μεταβιβάσει τρία εκατομμύρια δολάρια σε τράπεζες της χώρας γνωστής και ως «πλυντήριο» της Λατινικής Αμερικής και είχε αγοράσει πολυτελή κατοικία στο Μοντεβιδέο.
Τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων κάνουν λόγο για εγκληματική ολιγωρία. Η δικαιοσύνη συλλαμβάνει τη σύζυγό του και τις τρεις κόρες του.
Η ουσία είναι ότι μέχρι και σήμερα ο καταζητούμενος από την Ιντερπόλ Χρήστος Καραβέλας κινείται σαν σκιά, ανάμεσα σε Λατινική Αμερική και Ευρώπη.
Μήνες μετά, τον Νοέμβριο 2010 τα νέα για την εξαφάνιση και τρίτου κατηγορουμένου για το σκάνδαλο, του Φόλκερ Γιουνγκ, πρώην προέδρου της ελληνικής Ζήμενς και μέλος του κεντρικού διοικητικού συμβουλίου του Ομίλου αφήνουν έκπληκτη την κοινή γνώμη και έκθετους δικαιοσύνη και πολιτικά κόμματα.
Ο Φόλκερ Γιουνγκ, ο οποίος σύμφωνα με παλαιότερα δημοσιεύματα του γερμανικού περιοδικού ήταν επί δεκαετίες το μάτι των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών στην μητρική Siemens, έφυγε όταν έχασε και τη δεύτερη δικαστική μάχη για άρση της απαγόρευσης από τη χώρα που του είχε επιβληθεί, για τις κατηγορίες της δωροδοκίας και ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Το Νο 1 σκάνδαλο διαφθοράς
Η υπόθεση Siemens είναι το μεγαλύτερο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο της μεταπολίτευσης για την Ελλάδα. Οι αμφιλεγόμενες ή αλλιώς ωφέλιμες πληρωμές – δωροδοκίες εκατομμυρίων μάρκων από τα ταμεία της γερμανικής εταιρείας προς Έλληνες κρατικούς αξιωματούχους και στελέχη δημοσίων οργανισμών στοιχειώνουν εδώ και 11 χρόνια το πολιτικό σύστημα και τη χώρα.
Οι… διευκολύνσεις, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, είχαν στόχο το προβάδισμα της εταιρείας στους κρατικούς διαγωνισμούς για να εξασφαλίζονται τα συμβόλαιά της σε προμήθειες υλικών, υπηρεσιών και συστημάτων στο ελληνικό δημόσιο. Και όσο η εκστρατεία διαφθοράς προχωρούσε το σύστημα γινόταν πολυπλόκαμο, με τα ίχνη μιζών και αποδεκτών να χάνονται ανάμεσα σε Αυστρία, Ελβετία, Ολλανδια, Ντουμπάι, σε offshore, παρένθετα πρόσωπα, εικονικά τιμολόγια και δεκάδες τραπεζικούς λογαριασμούς.
Πέρασαν 11 χρόνια μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου των μαύρων ταμείων για να φτάσει τελικώς η υπόθεση στο ακροατήριο, μετά από συνεχείς καθυστερήσεις που χαρακτηρίστηκαν… σκάνδαλο μεγαλύτερο και από την ίδια την υπόθεση.
Τα στόματα ανοίγουν
Το σκάνδαλο άρχισε να ερευνά η ελληνική δικαιοσύνη, το 2006. Είχαν προηγηθεί έφοδοι των γερμανικών αρχών στα γραφεία της εταιρείας στο Μόναχο όπου και εντόπισαν μαύρες πληρωμές και στην Ελλάδα. Τα στόματα άρχισαν να ανοίγουν. Στελέχη της εταιρείας καταθέτοντας στις γερμανικές αρχές υποστήριξαν ότι «ωφέλιμες» πληρωμές ύψους 130 εκατομμυρίων μάρκων είχαν ως αποδέκτες Έλληνες, εκ των οποίων πολλοί παραμένουν άγνωστοι. Σύμφωνα με το βούλευμα από τις μαύρες προμήθειες.
Ως βασικοί διαχειριστές των χρημάτων φέρονται ο κάποτε ισχυρός άνδρας της εταιρείας στην Ελλάδα, Μιχάλης Χριστοφοράκος και ο πρώην διευθυντής τηλεπικοινωνιών της Ζήμενς Ελλάδος Πρόδρομος Μαυρίδης.
Ήταν οι άνθρωποι που είπαν ότι δεν δωροδόκησαν κρατικούς υπαλλήλους αλλά τα εκατομμύρια πήγαν στα ταμεία της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ως… δωρεά για να κλείσουν μεγάλες δουλειές της εταιρείας στη χώρα μας.
Η σύμβαση Siemens-ΟΤΕ υπογράφηκε το 1997, επί υπουργίας Τάσου Μαντέλη, επίσης κατηγορούμενου.
Ο Θεόδωρος Τσουκάτος, στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη είναι το δεύτερο πρόσωπο που έχει παραδεχθεί χορηγία ενός εκατομμυρίου μάρκων, το 1999, τα οποία υποστήριξε ότι μπήκαν σταδιακά στα ταμεία του Πασοκ, κάτι που ωστόσο δεν έχει αποδειχθεί.
Ο φάκελος είχε αρχίσει να διογκώνεται.
Σε έφοδο στο σπίτι του Χριστοφοράκου το 2008, κατασχέθηκαν τα προσωπικά του ημερολόγια, τα οποία εντάχθηκαν στη δικογραφία. Σε αυτά έχουν καταγραφεί επαφές του με πολιτικούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι κατά καιρούς φέρεται να έγιναν αποδέκτες και ακριβών δώρων, κατασκευής Siemens. Ο ασκός του Αιόλου είχε ανοίξει. Στο πόρισμα της Εξεταστικής για το σκάνδαλο της Siemens, έχει περιγραφεί η ροή του «μαύρου χρήματος» και έχει προσδιοριστεί η ζημιά του ελληνικού δημοσίου στα 2 δισεκατομμύρια ευρώ.
Πηγή: Πρώτο Πρόγραμμα, ΕΡΤ1
Ρεπορτάζ: Ντίνα Τσουκάλα, Μαρία Σταυροπούλου
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος