Αμερικανικά έθιμα…αλά Ελληνικά

Μια πορτοκαλί λάμψη έχει αρχίσει να σκεπάζει την τελευταία νύχτα του Οκτωβρίου στην Ελλάδα, η μυρωδιά της γαλοπούλας βγαίνει από ελληνικά «παραδοσιακά» σπίτια την τελευταία Πέμπτη του Νοεμβρίου, ημέρα εορτασμού του Thanksgiving και το κόκκινο χρώμα, τα σοκολατάκια και οι καρδιές υπάρχουν παντού στις 14 Φεβρουαρίου, ημέρα εορτασμού του Αγίου Βαλεντίνου. Στον αντίποδα, αυτών των καταστάσεων υπάρχουν επέτειοι που αφορούν άμεσα την Ελλάδα, όπως η σημερινή, 17 Νοεμβρίου, που η πλειοψηφία των παιδιών και των ενηλίκων, αγνοούν ποιους τιμούμε τις συγκεκριμένες μέρες.

Ο ενστερνισμός των ξένων εθίμων από τους Έλληνες δεν οφείλεται μόνο στην παγκοσμιοποίηση αλλά είναι και μια ευκαιρία για να προσελκύσουν κόσμο τα μαγαζιά, για να κάνουν πάρτι οι νέοι και για κοινωνικοποίηση. Τα έθιμα που κάποτε υπήρχαν μόνο στην Αμερική ήρθαν και στη χώρα μας και παρουσιάζονται ως γιορτές. Τα παιδιά φτιάχνουν κολοκύθες, φορούν τα «Χαλογουινιάτικά» τους και σε ένα κλίμα που κυριαρχεί η μαγεία αναρωτιούνται «trick or treat». Μετά έρχεται το Thanksgiving εκεί που φτιάχνουν γαλοπούλες και γιορτάζουν -χωρίς να το ξέρουν- ότι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες σφάγιασαν τους Ινδιάνους της Αμερικής. Επειδή, όμως, στους Έλληνες έχει περάσει η εικόνα των οικογενειών που κάθονται γύρω από ένα τραπέζι και γευματίζουν, τη θεωρούν μια γιορτή που είναι αρκετά κοντά σε αυτούς. Οι Έλληνες φημιζόμαστε για τα οικογενειακά γεύματα και για τραπέζια γεμάτα φαγητό. Έπειτα, ακολουθεί η «μέρα της αγάπης». Αυτή η γιορτή έχει έρθει εδώ και χρόνια στην Ελλάδα όμως τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ιδιαίτερα δημοφιλής. Τα μαγαζιά γεμίζουν με καρδιές, τα εστιατόρια φτιάχνουν ειδικό «αγαπησιάρικο» μενού και το κόκκινο χρώμα υπάρχει σε κάθε γωνιά της χώρας.

Παγκοσμιοποίηση ονομάζεται το φαινόμενο κατάργησης των συνόρων και συχνά εμφανίζεται ως επιχείρημα υπέρ μιας νέας καθολικής ηγεμονίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Άνθρωποι, χρήματα, υλικά αγαθά, ιδέες αλλά και πολλά άλλα έχουν έρθει στη χώρα μας λόγω της «ανάγκης» ενοποίησης, που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια. Πολλοί Αμερικάνοι έχουν εγκατασταθεί στην Ελλάδα και στις αποσκεύες τους «κουβάλησαν» τα ήθη και έθιμα του τόπου τους. Σχολεία, ιδίως ιδιωτικά ή αγγλόφωνα, κάνουν θεματικές μέρες και γιορτάζουν την κουλτούρα των Αμερικανών και των Άγγλων. Οι έμποροι χρησιμοποιούν αυτή τη νέα μόδα προκειμένου να πουλήσουν περισσότερα προιόντα. Μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων αλλά και μικρομεσαίες επιχειρήσεις βάζουν τα «χαλογουινιάτικά» τους, φτιάχνουν γαλοπούλες και γεμίζουν κόκκινο χρώμα στις αντίστοιχες γιορτές. Τα παιδιά ξετρελαίνονται, οι τζίροι των καταστημάτων ανεβαίνουν και τα πορτοφόλια των γονιών αδειάζουν. Τα πάρτι είναι μια ευκαιρία διασκέδασης για τους νέους αλλά και ένας τρόπος για να γνωρίσουν ή να έρθουν πιο κοντά με άλλους ανθρώπους.

Αντιθέτως, οι επέτειοι της 28ης Οκτωβρίου, της 17ης Νοεμβρίου και της 25ης Μαρτίου δεν είναι ευκαιρία μόνο για διασκέδαση. Παρόλο που, είναι ημέρες μνήμης που αφορούν άμεσα την πατρίδα μας οι περισσότεροι νέοι δεν φαίνεται να συγκινούνται. Όμως και πολλοί μεγαλύτεροι άνθρωποι έχουν άρχισει να παρασύρονται. Συχνά τους βλέπουμε να διασκεδάζουν με τα ξένα έθιμα. Η πλειονότητα των ανθρώπων αγνοούν τη σημασία των συγκεκριμένων επετείων για τη χώρα μας. Ας θυμηθούμε όλα αυτά τα τηλεοπτικά και μη γκάλοπ που γίνονται με αφορμή αυτές τις επετείους αλλά και τις «επικές» απαντήσεις νέων και όχι μόνο. Οι άνθρωποι αγνοούν πως, την 28η Οκτωβρίου ο Μεταξάς είπε το «ΟΧΙ» και έτσι άρχισε ο Ελληνοιταλικός πόλεμος, αγνοούν πως σαν σήμερα πριν από 52 χρόνια τανκς μπήκαν στο Πολυτεχνείο και σκότωσαν εκατοντάδες φοιτητές και πως την 25η Μαρτίου γιορτάζουμε, εκτός από την ημέρα του Ευαγγελισμού, την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης.

Μήπως ήρθε η ώρα να βάλουμε όρια στο φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης και να αρχίσουμε να μαθαίνουμε την ιστορία της χώρας μας; Ας θυμόμαστε πως αν ξεχάσουμε την ιστορία μας τότε είμαστε καταδικασμένοι να τη ξαναζήσουμε.