Α. Τσίπρας στη Βουλή: Ο δρόμος της συγκάλυψης τελείωσε στα Τέμπη – Έντονη αντίδραση Γεωργιάδη

Προσπαθήσαμε να βάλουμε από την αρχή στον δημόσιο διάλογο τις πραγματικές αιτίες και τα στρατηγικά λάθη για το δυστύχημα στα Τέμπη, «δεν το κάναμε αρένα αντιπαράθεσης, αλλά αναλάβαμε το χρέος που μας αναλογεί στο να κάνουμε ό, τι χρειαστεί ως πολιτεία για να μην ξαναζήσουμε τέτοια φρίκη» τόνισε από το βήμα της Βουλής ο Αλέξης Τσίπρας. Στη συνέχεια ο προεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη ότι σε όλα τα κρίσιμα ζητήματα των τελευταίων τεσσάρων ετών λέει ότι δεν γνωρίζει και ότι δεν έχει ευθύνη. «Όλοι καταλαβαίνουν ότι πίσω από τα “δεν ήξερα” κρύβεται ο φόβος απέναντι στη ευθύνη» όμως «ο δρόμος της συγκάλυψης τελείωσε στα Τέμπη» ανέφερε ακόμα, μεταξύ άλλων, ο κ. Τσίπρας. Υποστήριξε ότι μια κυβέρνηση που επιτρέπει τη συγκάλυψη και ένας πρωθυπουργός που φοβάται την ευθύνη γεμίζει την ελληνική κοινωνία με φόβο για τη ζωή και πρόσθεσε ότι η απόπειρα συγκάλυψης της αλήθειας προετοιμάζει νέες τραγωδίες.

«Δεν φταίνε όλοι γενικά και αόριστα και κανείς συγκεκριμένα. Υπάρχουν συγκεκριμένες στρατηγικές επιλογές που άφησαν σε πλήρη απαξίωση το σιδηροδρομικό δίκτυο για να φτάσουμε τελικά στο αδιανόητο δυο τρένα επί 12 περίπου λεπτά να κατευθυνονται στην ίδια γραμμή, το ένα απέναντι στο άλλο» είπε και πρόσθεσε «Σεβασμός στα θύματα δεν σημαίνει υποκριτικές συγγνώμες. Σεβασμός στα θύματα σημαίνει σεβασμός στην αλήθεια» ανέφερε.

Δυστυχώς όμως η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να πορευτεί και σε αυτό το τραγικό συμβάν στον ίδιο δρόμο που πορεύτηκε μια τετραετία: απέναντι στην αλήθεια, απέναντι στην ευθύνη, απέναντι στη δικαιοσύνη είπε σε άλλο σημείο.

«Τα μέτρα στήριξης στις οικογένειες των θυμάτων που θα ψηφίσουμε σήμερα θα περίμενενε κανείς -ως μια ελάχιστη πράξη σεβασμού και ενσυναίσθησης- να είναι αποκλειστικό θέμα της σημερινής διαδικασίας, ενός σχεδίου νόμου αποκλειστικά για αυτό. Αλλά τι επέλεξε η κυβέρνηση; Να φέρει ένα νομοσχέδιο ππου υποτίθεται ότι αφορά τα μέτρα στήριξης των συγγενών των θυμάτων και των πληγέντων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών και τις ρυθμίσεις ενίσχυσης της ασφάλειας των συγκοινωνιών με μόλις τα 21 από τα 132 άρθρα του να αφορούν αυτό το θέμα» σημείωσε ο κ. Τσίπρας ο οποίος έκανε λόγο για ασέβεια στους ανθρώπους που χάθηκαν και τους συγγενείς τους.

«Θα έλεγα ότι καθρεφτίζει ακόμα και σε επίπεδο συμβολισμού τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης σε μία στιγμή ή ακόμα χειρότερα θα έλεγα ότι αυτά τα τέσσερα χρόνια που η μία κρίση έρχεται μετά την άλλη έχουμε μια κυβέρνηση που βαφτίζει τις μεγάλες πληγές στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας ως αναπότρεπτες, ως εισαγόμενες. Ακόμα χειρότερα τον άδικο χαμό 57 συνανθρώπων μας – μεταξύ των οποίων και πολλών νέων παιδιών- ως θυσία και τις κρίσεις που ήρθανε ως ευκαιρία» συνέχισε.

«Και το ερώτημα είναι θυσία για ποιον; Ευκαιρία για ποιόν.; Για ποιόν θυσιάστηκαν τόσοι άνθρωποι -μεταξύ των οποίων και νέα παιδιά- και για ποιον τελικά ήταν ευκαιρία όλες αυτές οι κρίσεις που περάσαμε τα τελευταία χρόνια; Της πανδημίας, της ενέργειας, της ακρίβειας. Ευκαιρία για να αυγατίσουν τον πλούτο τους λίγοι. Και ευκαιρία για περισσότερα ρουσφέτια, εξυπηρετήσεις και ενίσχυση του κομματικού κράτους.

Κυρίες και κύριοι βουλευτές, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η αλήθεια έχει να κάνει πρωτίστως με τον σεβασμό στα θύματα και τις οικογένειές τους. Είναι όμως και απαραίτητος όρος για να νιώσει ξανά ασφάλεια ο πολίτης. Η ελληνική κοινωνία που σήμερα αισθάνεται ότι έχει απέναντί της ένα κράτος εχθρικό που δεν παρέχει καμία ασφάλεια. Ο μέσος πολίτης σήμερα να νιώσει ασφάλεια. Ο πολίτης που ζει, εργάζεται και κυκλοφορεί σε αυτή τη χώρα. Το κάθε παιδί, ο κάθε νέος που κάθεται στα θρανία, ο κάθε εργαζόμενος που παίρνει το πρωί τον προαστιακό σιδηρόδρομο για να πάει στη δουλειά του.

Η αλήθεια είναι λοιπόν υποχρέωση όλων μας. Γι’ αυτό σε ό,τι μας αφορά και προσπαθήσαμε -και το είδατε όλοι φαντάζομαι από την αρχή – όχι να σηκώσουμε το δάχτυλο τις κρίσιμες ώρες του πένθους, ιδίως, όχι να σηκώσουμε τους τόνους, αλλά προσπαθήσαμε από την αρχή να βάλουμε στον δημόσιο διάλογο τις πραγματικές αιτίες, τα στρατηγικά λάθη και τις παραλείψεις. Δεν κάναμε το δυστύχημα αρένα αντιπαράθεσης, αλλά αναλάβαμε το χρέος που μας αναλογεί στο να κάνουμε ό, τι χρειαστεί ως πολιτεία για να μην ξαναζήσουμε τέτοια φρίκη. Και τώρα παρεμβαίνουμε για να μη γίνει η οργή δύναμη ισοπέδωσης, αλλά να γίνει δύναμη αλήθειας και δικαιοσύνης.

Η εύκολη δικαιολογία για τον κύριο Μητσοτάκη -που θα έπρεπε να είναι σήμερα εδώ, θα έπρεπε να είναι στη Βουλή, δεν ξέρω αν το γεγονός ότι έχει προαναγγείλει την ημερομηνία των εκλογών σημαίνει ότι δεν θα ξαναπατήσει στο κοινοβούλιο – όχι μόνο στο δυστύχημα, τέσσερα χρόνια τώρα σε όλα τα δύσκολα, είναι ότι δεν έχει ευθύνη, είναι ότι δεν ξέρει τα κρίσιμα γεγονότα, δεν ήξερε. Δεν ήξερε ότι εκτός των Μονάδων Εντατικής θεραπείας οι διασωληνωμένοι ασθενείς πεθαίνουν. Δεν ήξερε ότι ο ανιψιός του έστησε μέσα στο Μέγαρο Μαξίμου παρακράτος παρακολούθησης του μισού πολιτικού συστήματος. Δεν ήξερε ότι η υπουργός του είχε διορίσει τον κύριο Λιγνάδη. Δεν ήξερε και τώρα ότι ο υπουργός του είχε αφήσει το σιδηροδρομικό δίκτυο ερείπιο. Ωραίο επιτελικό κράτος.

Ο αρχι – επιτελάρχης δεν γνωρίζει τίποτα. Ποιος όμως μπορεί να τον πιστέψει πια; Η υποκρισία υπάρχουν στιγμές που δεν μπορεί να πείσει κανέναν. Δεν μπορεί να κρυφτεί. Όλοι καταλαβαίνουν πλέον ότι πίσω από τα διαρκή “δεν ήξερα” κρύβεται ο φόβος απέναντι στην ευθύνη. Γι αυτό και η ευθύνη του δυστυχήματος με τόσο εξοργιστικό τρόπο την πρώτη μέρα πήγε στο σταθμάρχη, τη δεύτερη πήγε στην Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων, την τρίτη στην προηγούμενη κυβέρνηση, το εύκολο, την τέτσρτη σε όλους μαζί αλλά σε κανέναν συγκεκριμένα.

Μια κυβέρνηση όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι που επιλέγει παντού σε όλα τα κρίσιμα τη συγκάλυψη και ένας πρωθυπουργός που φοβάται την ευθύνη είναι μια κυβέρνηση και ένας πρωθυπουργός που γεμίζει με φόβο όλη την ελληνική κοινωνία φόβο για την ασφάλεια, φόβο για τη ζωή. Και βλέποντας κανείς τη στάση της κυβέρνησης, ιδιαίτερα μετά την τραγωδία, αισθάνεται να πολλαπλασιάζεται αυτός ο φόβος, αυτή η ανασφάλεια. Η αίσθηση ότι οι υπεύθυνοι για τις ζωές των ανθρώπων δεν νοιάζονται, αυτή είναι η αίσθηση όταν με τόση ευκολία σπεύδουν να κάνουν μπαλάκι την ευθύνη. Και αυτό ξέρετε το χειρότερο είναι ότι προετοιμάζει νέες τραγωδίες. Και η απόπειρα συγκάλυψης της αλήθειας προετοιμάζει νέες τραγωδίες. Δεν είναι θέμα εκδίκησης να μάθουμε την αλήθεια και να αποδοθούν ευθύνες είναι προϋπόθεση για να μην ξαναζήσουμε παρόμοια τραγωδία. Σε τι λοιπόν αποσκοπεί η σπουδή του ίδιου του πρωθυπουργού την επόμενη κιόλας κιόλας μέρα του δυστυχήματος και ενώ είχε ήδη από την πρώτη στιγμή επιληφθεί η δικαιοσύνη, να ορίσει ο ίδιος, η κυβέρνησή του, τριμελή επιτροπή πραγματογνωμόνων για το δυστύχημα; Πού ακούστηκε αυτό; Οι ελεγχόμενοι -μετά από ένα μεγάλο δυστύχημα που έχει επιληφθεί η Δικαιοσύνη- να ορίζουν την επιτροπή που θα τους ελέγξει. Και βεβαίως δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα. Ορίσατε τον πρόεδρο του ΟΣΕ την περίοδο της συντριπτικής απαξίωσης του ΟΣΕ ’10 – ’15 να βγάλει πόρισμα για τις διαχρονικές ευθύνες, δηλαδή ο ίδιος για τον εαυτό του που ήταν τότε επικεφαλής και μετά την κατακραυγή τον αλλάξατε με έναν άλλο που επίσης όμως στο παρελθόν είχε συμβάσεις παροχής υπηρεσιών στον ΟΣΕ».

«Σήμερα έρχεστε να κάνετε κάτι πιο προκλητικό, κάτι ακόμα πιο προσβλητικό για τις 57 οικογένειες και για την ελληνική κοινωνία που αναζητά την αλήθεια» είπε ο Αλέξης Τσίπρας καθώς όπως ανέφερε «έρχεστε να ψηφίσετε σε αυτό το νομοσχέδιο το ακαταδίωκτο αυτών των τριών ανθρώπων, της επιτροπής που εσείς ορίσατε για να σας ελέγξει και διερωτώμαι τι φοβάστε και θέλετε; να μη διωκόνται οι πραγματογνωμονες που ορίσατε; Την αλήθεια δεν υποτίθεται ότι θα κληθούν αυτοί να διερευνήσουν;» τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ/

Ο δρόμος της συγκάλυψης τελείωσε στα Τέμπη, η ελληνική κοινωνία δεν ανέχεται άλλο πια αυτή την τακτική της συγκάλυψης, υπογράμμισε.

Ά. Γεωργιάδης: «Λίγη ντροπή, λίγη τσίπα»

Οξύτατη ήταν η αντίδραση του Άδωνι Γεωργιάδη ο οποίος κατηγόρησε τον κ. Τσίπρα λέγοντας ότι είναι εξωφρενικό να κατηγορεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη για έλλειψη ενσυναίσθησης αυτός ο οποίος μαζί με υπουργούς του έδιναν σόου μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Ο υπουργός Ανάπτυξης μίλησε για υποκρισία του Αλέξη Τσίπρα ενώ τόνισε ότι με όσα λέει υποτιμά τη νοημοσύνη και τη μνήμη του ελληνικού λαού.

«Κύριε Πρόεδρε δεν πάσχει ο ελληνικός λαός από αμνησία. Δεν έχουν περάσει και τόσα πολλά χρόνια από τη φοβερή τραγωδία στο Μάτι και το σόου το ίδιο βράδυ που έκανε ο κ. Τσίπρας και το σόου που έκαναν οι υπουργοί του λίγες μέρες μετά. Το να έρχεται ο κ. Τσίπρας και να λέει αυτό στη Βουλή ενώ έχουμε νεκρούς στα Τέμπη δείχνει όχ μόνο την υποκρισία του, αλλά δείχνει το μέγεθος της υποτίμησης της νοημοσύνης του ελληνικού λαού και της μνήμης του. Το να κατηγορεί ο κ. Τσίπρας τον Κυριάκο Μητσοτάκη για έλλειψη ενσυναίσθησης δε, με συγχωρείτε, είναι εξωφρενικό» είπε ο κ. Γεωργιάδης μεταξύ άλλων.

Πρόσθεσε ότι «κανένας άνθρωπος με αληθινή ευαισθησία κι ενσυναίσθηση δεν τολμά να χρησιμοποίησει αυτή την τραγωδία για να κερδίσει ψήφους, μόνο ο κ. Τσίπρας όπως το έκανε στο Μάτι εκείνο το βράδυ χωρίς να έχει την παραμικρή ευαισθησία όπου ήξερε ότι υπήρχαν οι νεκροί και το έκρυβε από όλο τον ελληνικό λαό[…] λίγη ντροπή λοιπόν, λίγη τσίπα».

Ακόμα ο κ. Γεωργιάδης είπε ότι «Καταθέτω στα πρακτικά τουίτ του κ. Τσίπρα για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τα στελέχη της Χρυσής Αυγής. “Με θυσία της ζωής του ο Παύλος Φύσσας ξεσκέπασε το δολοφονικό πρόσωπο της Χρυσής Αυγής. Αλέξης Τσίπρας”. Εκεί ο θάνατος του μοιάζει για θυσία, λες και ο Παύλος Φύσσας ήθελε να πεθάνει εκείνο το βράδυ. Αλλά χρησιμοποίησε και τη λέξη ευκαιρία και είπε με στόμφο “Είναι δυνατόν μία τραγωδία να είναι μία ευκαιρία;”. Καταθέτω για τα πρακτικά (σ.σ. δείχνοντας ένα δημοσίευμα) αναφορά του κ. Ξανθού για την τραγωδία στο Μάτι: “ευκαιρία αναστοχασμού”. Πάρτε και τη θυσία, πάρτε και την ευκαιρία, πάρτε και την υποκρισία διότι τελικά αυτό είναι όλο. Εγώ ισχυρίζομαι κύριοι συνάδελφοι ότι καθόλου δεν έχουν πονέσει τελικά για τα Τέμπη, γιατί αν είχαν πονέσει όπως όλοι εμείς οι υπόλοιποι θα ντρέπονταν να ψάχνουν την παραμικρή φράση για να κάνουν προπαγάνδα για να κερδίσουν ψήφους. Κανένας άνθρωπος με αληθινή ευαισθησία και ενσυναίσθηση δεν τολμάει να χρησιμοποιήσει αυτή την τραγωδία για να κερδίσει ψήφους».