Βρετανία: Ο «Λίθος του Σκόουν» μεταφέρθηκε στο Λονδίνο για τη στέψη του Καρόλου Γ’

Ο ιστορικός «Λίθος του Σκόουν», ο αρχαίος λίθος στέψης στον οποίο στέφθηκαν μονάρχες στη Βρετανία εδώ και αιώνες, έφυγε από τη Σκωτία για το Λονδίνο υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας ενόψει της στέψης του βασιλιά Καρόλου Γ‘ την επόμενη εβδομάδα, δήλωσαν αξιωματούχοι την Παρασκευή.

Γνωστός και ως «Λίθος του Πεπρωμένου», θεωρείται ιερό, ιστορικό σύμβολο της μοναρχίας και του έθνους της Σκωτίας, ένα κομμάτι κόκκινου ψαμμίτη βάρους 150 κιλών με μακρά ιστορία, μεταφέρεται από τη μόνιμη κατοικία του στο Κάστρο του Εδιμβούργου για πρώτη φορά μετά από περισσότερα από 25 χρόνια, όπως αναφέρθηκε από τον οργανισμό Historic Environment Scotland (HES), που διαχειρίζεται το Κάστρο του Εδιμβούργο.

Η προέλευση της πέτρας είναι άγνωστη, αλλά πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκε στην ορκωμοσία των βασιλιάδων της Σκωτίας ήδη από τις αρχές του 9ου αιώνα.

Ο βασιλιάς της Αγγλίας Εδουάρδος Α’ άρπαξε την πέτρα από τους Σκωτσέζους το 1296 και ενσωματώθηκε στην καρέκλα στέψης που παρήγγειλε το 1308 στο Αβαείο του Γουέστμινστερ του Λονδίνου. Αυτή η καρέκλα έχει χρησιμοποιηθεί από τότε στις τελετές στέψης Άγγλων και Βρετανών μοναρχών από τον Ερρίκο Δ’ το 1399.

Την ημέρα των Χριστουγέννων του 1950, η πέτρα ελήφθη από Σκωτσέζους εθνικιστές από το Γουέστμινστερ, αλλά ανακτήθηκε λίγους μήνες αργότερα, 500 μίλια (800 χιλιόμετρα) μακριά στον υψηλό βωμό του Αβαείου Arbroath στη Σκωτία.
Ωστόσο, μεταφέρθηκε επίσημα στη Σκωτία σε μόνιμη βάση το 1996 και θα επιστρέψει εκεί μετά τη στέψη του Καρόλου.

Ανταπόκριση – Λονδίνο: Αναστασία Καντζάβελου | ΕΡΤ

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος