“Generation Covid”: Το αβέβαιο μέλλον της γενιάς της πανδημίας

Όταν άρχισε να εξαπλώνεται ο κορονοϊός πολλοί έλπιζαν ότι τα περιοριστικά μέτρα δεν θα διαρκούσαν πολύ. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, η πανδημία έχει αφήσει πίσω της περισσότερους από 2,6 εκατομμύρια νεκρούς, τα περιοριστικά μέτρα συνεχίζουν να εφαρμόζονται καθώς πολλές χώρες αντιμετωπίζουν το δεύτερο και τρίτο κύμα της πανδημίας, και το ερώτημα δεν είναι πλέον αν αυτή η κατάσταση θα διαμορφώσει μια ολόκληρη γενιά, αλλά πώς.

Ορισμένοι ειδικοί έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν έναν νέο όρο, το «Generation Covid» ή «Gen C», (Γενιά Covid) αναφερόμενοι στις δραματικές αλλαγές οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν αμέτρητες επιπτώσεις στις ζωές των παιδιών στο μέλλον.

«Η πανδημία του κορονοϊού είναι ένα τόσο μεγάλο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία», λέει ο Χαϊμ Ισραέλ, Διευθύνων Σύμβουλος Έρευνας στην BofA Global Research, ο οποίος περιέγραψε τη νέα γενιά σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε πέρυσι. «Θα είναι η πιο καθοριστική στιγμή για αυτήν τη γενιά».

Ποια είναι η Γενιά Covid;

Ο όρος αυτός εμφανίστηκε στα αμερικανικά μαζικά μέσα ενημέρωσης στις αρχές της πανδημίας. Ωστόσο, ο ορισμός μιας γενιάς δεν είναι απλός και μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου όταν το γεγονός που την καθόρισε, αποδεικνύεται λιγότερο σημαντικό.

Ποιες είναι οι πρόσφατες γενιές

Σιωπηρή γενιά (The Silent Generation): Όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1925 και 1945

Baby Boomers: Όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1946 και 1964

Generation X: Όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1965 και 1980

Millennials: Όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1981 και 2000

Gen Z: Όσοι γεννήθηκαν από το 2000 και μετά

Gen C: Ενώ ορισμένοι εμπειρογνώμονες χρησιμοποιούν τον όρο “Gen C” για να αναφερθούν στον αντίκτυπο της πανδημίας του κορονοϊού στα παιδιά, οι μελετητές σε διαφορετικούς τομείς έχουν μέχρι στιγμής διαφορετικές απόψεις για το πότε ξεκινά αυτή η γενιά.

Ο ορισμός του Ισραέλ περιλαμβάνει τα παιδιά που γεννήθηκαν από το 2016 έως τα μέσα της δεκαετίας του 2030 γιατί η πανδημία θα συνεχίσει να διαμορφώνει ακόμη και τη ζωή των παιδιών που θα γεννηθούν χρόνια μετά τη λήξη της.

Σε συνεντεύξεις με εμπειρογνώμονες από διαφορετικούς τομείς που διεξήγε το CNN, ένας ανώτερος σύμβουλος στο Ταμείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά δήλωσε ότι στη γενιά αυτή, πρέπει να συμπεριληφθούν όλα τα παιδιά. Ένας καθηγητής κοινωνιολογίας συμπλήρωσε ότι και οι φοιτητές θα πρέπει να περιληφθούν. Ένας ειδικός ψυχικής υγείας τόνισε ότι τα παιδιά ηλικίας 7-9 ετών είναι ιδιαίτερα ευάλωτα.

Όλοι όμως συμφώνησαν ότι θα πρέπει να παρακολουθούμε προσεκτικά τι συμβαίνει με τα παιδιά και ειδικά αυτά που γεννήθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας και αποτελούν σημαντικό μέρος αυτής της γενιάς.

«Οι πρώτες 1.000 ημέρες είναι τόσο κρίσιμες στην ανάπτυξη», λέει η Τζένιφερ Ρεκέχο, ανώτερη σύμβουλος για την υγεία και τον ιό HIV στη UNICEF. «Καθώς οι χώρες επικεντρώνονται στην αντιμετώπιση της πανδημίας, είναι σημαντικό να μην παραβλέψουν αυτές τις ευάλωτες χρονικές περιόδους στη ζωή των παιδιών. Υπάρχουν κάποια πολύ σημαντικά ζητήματα που δεν μπορούν να παραμεριστούν».

https://www.tiktok.com/@straushouse/video/6913247921509027078?sender_device=pc&sender_web_id=6937944582659556869&is_from_webapp=v3&is_copy_url=0

Πώς βλέπουν τον κόσμο τα νεότερα μέλη αυτής της γενιάς

«Εάν είσαι μωρό της πανδημίας, είσαι σε καραντίνα όλη σου τη ζωή, είσαι συνέχεια σε υπερδιέγερση γιατί όλοι οι ξένοι που βλέπεις φορούν μάσκες και δεν μπορείς να παίξεις με άλλα μωρά, χτύπα παλαμάκια». Αυτοί είναι οι παραποιημένοι στίχοι που συνοδεύουν το κλασικό αγγλικό παιδικό τραγούδι «If you’re happy and you know it clap your hands» σε ένα βίντεο στο TikTok που έχει προβληθεί περισσότερες από 130.000 φορές.

Η εφαρμογή TikTok έχει γίνει ένας χώρος στον οποίον οι γονείς μοιράζονται τα προβλήματα, την αγωνία και τους φόβους του να μεγαλώνεις ένα νεογέννητο εν μέσω πανδημίας, με περιορισμούς και απομόνωση.

«Σοκαριστήκαμε με την επιτυχία του βίντεο», λέει η Μπέκα Στράους, η οποία μοιράστηκε το βίντεο του γιου της, Έμμετ. Ο γιός της γεννήθηκε τον Απρίλιο του 2020, λίγες μόλις εβδομάδες μετά το κλείσιμο των σχολείων, των επιχειρήσεων και των συνόρων σε όλο τον κόσμο. Η Στράους, που ζει στο Μπέλινγκχαμ της Ουάσινγκτον, λέει ότι προσπαθεί να του διδάξει κοινωνικές δεξιότητες στο σπίτι, αλλά αναρωτιέται τι θα συμβεί όταν παιδιά όπως ο γιός της που έχουν περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους σε απομόνωση, θα έρθουν ξανά σε επαφή με τον έξω κόσμο.

«Είμαστε περίεργοι πώς θα είναι τα παιδιά όταν τελικά θα μπορέσουν να βγουν και να παίξουν ελεύθερα», λέει. Πράγματι, σύμφωνα με το CNN, αυτή είναι μια συχνή ανησυχία πολλών γονιών μικρών παιδιών.

Μια άλλη μητέρα που μίλησε στο CNN, η Ναταλί Σάντσεζ είπε ότι ανησυχεί ότι οι δυο γιοι της, 3 και 6 ετών, θα σοκαριστούν όταν επιστρέψουν στο σχολείο. «Ο φόβος μου, γιατί το βλέπω και στον εαυτό μου, είναι ότι γίνονται πιο αντικοινωνικοί», λέει. Ωστόσο, βλέπει και κάτι θετικό σε όλο αυτό. «Ελπίζω ότι θα είναι μια ισχυρότερη γενιά επειδή έχουμε περάσει πολλά μέσα σε ένα χρόνο», λέει.

Το CNN μίλησε και με τον Φρανκ Ντάνκο, έναν 27χρονο διευθυντή σε σούπερ μάρκετ στη Νέα Υόρκη, ο οποίος πέρασε περισσότερο χρόνο από ό,τι συνήθως μαζί με την οικογένειά του εξαιτίας της πανδημίας. Αυτό του έδωσε την ευκαιρία να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην κόρη του Αντριάνα, η οποία είναι τώρα σχεδόν εννιά μηνών. «Το μωρό μου θα μεγαλώσει όπως κι αν είναι ο κόσμος. Αυτόν γνωρίζει», λέει.

Η πανδημία θα επηρεάσει τα παιδιά με διαφορετικούς τρόπους

Δεν ξέρουμε καν πώς θα είναι ο κόσμος μετά την πανδημία. Ο πρόεδρος της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής προειδοποιεί ότι αυτό που ξεκίνησε ως κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία έχει εξελιχθεί σε κρίση ψυχικής υγείας για παιδιά και εφήβους. Η UNICEF λέει ότι τα δεδομένα «αποκαλύπτουν μια καταστροφική και παραμορφωμένη κανονικότητα για τα παιδιά του κόσμου».

Around 214 million children globally missed more than three-quarters of their in-person learning last year due to COVID-19.

School closures can change the course of a child’s life. We urge governments to take all actions possible to get students back into the classroom. pic.twitter.com/dDpYUdAxHx

— UNICEF (@UNICEF) March 11, 2021

Ωστόσο, οι μελετητές εκτιμούν ότι ένας άλλος τρόπος να σκεφτούμε το μέλλον της Γενιάς C, είναι να κοιτάξουμε και στο παρελθόν.

«Υπάρχουν πολλές ομοιότητες και συγκεκριμένα στο θέμα των κοινωνικών ανισοτήτων που προϋπήρχαν εδώ, αλλά έγιναν εμφανείς κατά τη διάρκεια της κρίσης», λέει στο CNN η Λόρι Πικ, κοινωνιολόγος και διευθύντρια του Κέντρου Φυσικών Κινδύνων στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο. Η Πικ μαζί με την συνάδελφό της Άλις Φόδεργκιλ πέρασαν επτά χρόνια κάνοντας συνεντεύξεις με εκατοντάδες παιδιά και τις οικογένειές τους σχετικά με το πώς ο καταστροφικός τυφώνας Κατρίνα που έπληξε την Νέα Ορλεάνη το 2005, διαμόρφωσε τη ζωή τους. Η έρευνα αυτή δημοσιεύτηκε στο βιβλίο με τίτλο «Παιδιά του Κατρίνα» («Children of Katrina»).

«Τα μοτίβα είναι παρόμοια. Οι Αφροαμερικανοί με χαμηλό εισόδημα ήταν αυτοί που επλήγησαν περισσότερο από τον τυφώνα και που υπέστησαν την πιο παρατεταμένη ανάκαμψη και τις χειρότερες επιπτώσεις», λέει η επιστήμονας. «Το ίδιο συμβαίνει και στην πανδημία». Οι Αφροαμερικανοί αρρωσταίνουν και πεθαίνουν σε υψηλότερα ποσοστά, λέει η Πικ και ένας μεγάλος αριθμός παιδιών είναι πλέον εκτός σχολείου. Αυτές οι ανισότητες πρέπει και να αναγνωρίζονται και να συνυπολογίζονται στις προσπάθειες ανάκαμψης.

Ο Τζόναθαν Κόμερ είναι καθηγητής ψυχολογίας και ψυχιατρικής στο Διεθνές Πανεπιστήμιο της Φλόριντα ο οποίος έχει μελετήσει τις επιπτώσεις των τρομοκρατικών επιθέσεων όπως αυτή της 11^ης Σεπτεμβρίου και του Μαραθωνίου της Βοστώνης, στα παιδιά. Συχνά, λέει, η κατάσταση στην οποία βρισκόταν μια οικογένεια πριν από την καταστροφή και η υποστήριξη που έλαβαν μετά, έπαιξαν μεγαλύτερο ρόλο στη διαμόρφωση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων στην ψυχική υγεία των παιδιών.

«Είναι πολύ νωρίς για να πούμε πώς θα είναι ο συνολικός χαρακτήρας αυτής της γενιάς και πώς θα επηρεαστεί μακροπρόθεσμα η ψυχική υγεία της», λέει ο Comer. «Αλλά φαίνεται ότι δεν πρόκειται να υπάρξει καθολικός χαρακτήρας ή αντίκτυπο στην προσωπικότητα, επειδή τα βάρη αυτών των καιρών δεν μοιράζονται εξίσου».

Πώς συγκρίνεται αυτή η γενιά με τα παιδιά της Μεγάλης Ύφεσης

«Δεν υπάρχει καν μονοπάτι μέσα από αυτήν την εμπειρία. Και αυτό ίσχυε και στη Μεγάλη Ύφεση», λέει ο Γκλεν Έλντερ, διακεκριμένος ερευνητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας. Σύμφωνα με τον ερευνητή, ο οποίος έχει γράψει το βιβλίο «Παιδιά της Μεγάλης Ύφεσης», οι δυο γενιές μοιράζονται κάποια κοινά στοιχεία. Η ηλικία ενός παιδιού τότε έπαιξε ρόλο στο πώς η εμπειρία διαμόρφωσε το μέλλον τους, λέει.

Τα μεγαλύτερα αγόρια που έζησαν εν μέσω της «Μεγάλης Ύφεσης» κατάφεραν να βρουν δουλειές και ένιωσαν ότι είχαν τον έλεγχο της κατάστασης, ενώ τα πιο μικρά αγόρια έμειναν σπίτι και έτσι επηρεάστηκαν βαθιά από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζαν την οικονομική κρίση οι γονείς τους. Έγιναν οι «στόχοι της απογοήτευσης των πατέρων τους», λέει ο ερευνητής, και χρόνια αργότερα υπέφεραν από τις συνέπειες.

Σήμερα, εμπειρογνώμονες ψυχικής υγείας λένε ότι ο τρόπος με τον οποίον αντιμετωπίζουν οι γονείς την πανδημία, έχει μεγάλο αντίκτυπο στα παιδιά και ειδικά τα μικρότερα.

Η έκθεση σε μια σημαντική κοινωνική αλλαγή δεν επηρεάζει απαραίτητα ολόκληρη τη ζωή κάποιου επειδή αυτό που θα ακολουθήσει θα μπορούσε να διαδραματίσει ακόμη μεγαλύτερο ρόλο. Πολλά παιδιά της Μεγάλης Ύφεσης αρχικά αντιστάθηκαν αλλά αργότερα έκαναν καριέρα στον στρατό και πολέμησαν στην Κορέα, εξηγεί ο Έλντερ.

«Η στρατιωτική τους θητεία ήταν αρκετά αξιοσημείωτη», λέει. «Είχε πολλά να κάνει με το γεγονός ότι αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες και ήξεραν πώς να διαχειριστούν μια δύσκολη κατάσταση».

Η τεχνολογία θα είναι ένα μεγάλο μέρος της ζωής της Γενιάς C

Οι αλλαγές που έχουμε ήδη δει με την προηγούμενη γενιά (Z), θα επιταχυνθούν. Για παράδειγμα, ο Ισραήλ προβλέπει ότι η γενιά αυτή θα μπορεί να εργάζεται όπου θέλει χωρίς να χρειάζεται να αφήσει τις ανέσεις του σπιτιού.

«Ο ρόλος της τεχνολογίας και της δημιουργίας δεδομένων, θα επιταχυνθεί δραματικά. Θα ζουν τη ζωή τους στο διαδίκτυο».

Οι ειδικοί που μελετούν την ανάπτυξη των παιδιών σε σχέση με καταστροφές, λένε ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι να ανησυχούν για το μέλλον της γενιάς αυτής.

Τα μεγαλύτερα παιδιά κατανοούν καλύτερα την κατάσταση και μπορούν να εκφράσουν τους φόβους τους, ενώ τα μικρότερα γνωρίζουν μόνο αυτή την πραγματικότητα. Ωστόσο, ο Κόμερ λέει ότι πολλά παιδιά που βρίσκονται στη μέση ηλικιακά και ακόμη δεν μπορούν να εκφράσουν περίπλοκα συναισθήματα, αντιμετωπίζουν περισσότερα προβλήματα. «Βλέπουμε παιδιά 7, 8 και 9 χρονών που βιώνουν αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική τους υγεία εξαιτίας της απομόνωσης, των κλείσιμο των σχολείων, την έλλειψη της ρουτίνας και των δραστηριοτήτων.

Είναι πολύ νωρίς για να ξέρουμε τι σημαίνει αυτό, λέει ο Κόμερ, αλλά θα δούμε τις επιπτώσεις τα επόμενα χρόνια. Υπάρχει όμως και ένας άλλος παράγοντας ο οποίος, σύμφωνα με τον ερευνητή, δεν θα πρέπει να αγνοηθεί. Αυτή η καταστροφή, σε αντίθεση με πολλές άλλες στο παρελθόν, δεν έχει γεννήσει το ίδιο είδος αλληλεγγύης που θα μπορούσε να βοηθήσει στην ανάκαμψη, λέει.

«Δεν βλέπουμε τη μεγάλη κοινωνική συνοχή που μερικές φορές βοηθά τις γενιές να ξεπεράσουν τις πιο δύσκολες στιγμές», λέει.

Με τόση αβεβαιότητα, ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορούμε να κάνουμε για να βεβαιωθούμε ότι είμαστε στο σωστό δρόμο, λέει η Πικ, είναι να μιλάμε στα παιδιά για το τι βιώνουν, να ακούμε τι μας λένε και να τους δίνουμε την ευκαιρία να συνεισφέρουν όσο μπορούν. Αυτό που κάνουμε όλοι μας τώρα, θα διαδραματίσει μεγάλο ρόλο στη διαμόρφωση του μέλλοντος της Γενιάς C.

ΠΗΓΗ: CNN