Πότε εμφανίστηκαν για πρώτη φορά θηλαστικά – Νέα έρευνα

Νέα έρευνα χρησιμοποίησε οδοντιατρικά στοιχεία για να εντοπίσει πότε εμφανίστηκαν για πρώτη φορά θηλαστικά. Αυτή η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Journal of Anatomy.

Η μελέτη, μια διεθνής συνεργασία με επικεφαλής το Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ (UFRGS), στο Πόρτο Alegre της Βραζιλίας, η οποία περιελάμβανε επίσης ερευνητές από το King’s College του Λονδίνου και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Λονδίνο, UK, εξέτασε απολιθώματα κάτω γνάθων του Brasilodon quadrangularis, ένα ζώο σε μέγεθος ποντικού που έζησε περίπου 225 εκατομμύρια χρόνια πριν.

Η ανάλυση των διαφορετικών σταδίων ανάπτυξης που δείχνει την ανάπτυξη των δοντιών σε καθένα από τα απολιθώματα παρείχε στοιχεία ότι ήταν τα υπολείμματα ενός θηλαστικού.

Παλαιότερα ήταν γνωστό ότι η εποχή που εμφανίστηκαν τα θηλαστικά ήταν πριν από 205 εκατομμύρια χρόνια. Αυτή η νέα έρευνα προτείνει μια παλαιότερη εμφάνιση 20 εκατομμυρίων ετών.

«Τα στοιχεία από το πώς χτίστηκε η οδοντοφυΐα κατά την ανάπτυξη είναι καθοριστικά και οριστικά για να δείξουν ότι το Brasilodon ήταν θηλαστικό.

Οι μαστικοί αδένες, που παράγουν γάλα και τρέφουν νεαρά θηλαστικά σήμερα, δεν έχουν διατηρηθεί σε απολιθώματα που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα. Ως εκ τούτου, οι επιστήμονες έπρεπε να βασιστούν σε «σκληρούς ιστούς», μεταλλοποιημένα οστά και απολιθωμένα δόντια για εναλλακτικές ενδείξεις.

Εξετάζοντας την οδοντοφυΐα που βρέθηκε σε απολιθώματα Brasilodon quadrangularis από τη νότια Βραζιλία και χρονολογείται πριν από περίπου 225 εκατομμύρια χρόνια (Ύστερη Τριασική/Νοριανή), η ερευνητική ομάδα βρήκε στοιχεία για ένα μόνο σύνολο μόνιμων δοντιών.

Αυτό είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό των θηλαστικών, γνωστό ως διφυοδοντική. Τα βρεφικά δόντια αρχίζουν να αναπτύσσονται κατά το εμβρυϊκό στάδιο και ένα δεύτερο σετ (που είναι και το τελευταίο) αναπτύσσεται μόλις γεννηθεί το ζώο.

Αντίθετα, οι ερπετικές οδοντοστοιχίες είναι διαφορετικές, κάτι που ονομάζεται πολυφυοδοντική, όπου κάθε μεμονωμένο δόντι θα αναγεννηθεί πολλές φορές στη διάρκεια της ζωής ενός ερπετού για να αντικαταστήσει τα κατεστραμμένα.

Η διφυοδοντία είναι ένα περίπλοκο και μοναδικό φαινόμενο που, μαζί με την αντικατάσταση των δοντιών, περιλαμβάνει επίσης βαθιές, χρονικά ελεγχόμενες αλλαγές στην ανατομία του κρανίου, για παράδειγμα, το κλείσιμο της δευτερεύουσας υπερώας (ουρανίσκου), που επιτρέπει στο μικρό να ρουφήξει και να αναπνέει ταυτόχρονα.

«Αυτή η έρευνα είναι μια συνεργασία μεταξύ Βραζιλιάνων και Βρετανών επιστημόνων που έχουν συγκεντρώσει την τεχνογνωσία τους στην ανάπτυξη του κρανίου, την οδοντική ανατομία, τη φυσιολογία και την ιστολογία για να ερμηνεύσουν τα νεανικά και ενήλικα απολιθώματα του εξαφανισμένου είδους Brasilodon quadragularis», λέει η Dr Martha Richter, από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και κύριος συντάκτης της εργασίας.

Ο Brasilodon υπήρχε την ίδια εποχή με τους πρώτους γνωστούς δεινόσαυρους και πιθανότατα ζούσε σε λαγούμια, όπως τα ποντίκια του αγρού σήμερα.

Η νέα έρευνα παίρνει την προέλευση των διφύοδοντων στο Brasilodon, και επομένως των θηλαστικών, πριν από 20 εκατομμύρια χρόνια και φέρνει νέες πληροφορίες στη συζήτηση σχετικά με το πότε εμφανίστηκαν για πρώτη φορά τα θηλαστικά.

Επιμέλεια/μετάφραση: Μιχαέλα Λαμπρινίδου