Λονδίνο: Η «κοπέλα που έλαμπε», η «Playboy bunny» και τα στοιχεία για τον άγνωστο κατά συρροή δολοφόνο

Τη νύχτα της 3ης Σεπτεμβρίου του 1975, η 16χρονη Λιν Γουίντον (Leen Weedon) βρέθηκε στις εγκαταστάσεις ενός υποσταθμού ηλεκτρισμού στο Χαουνσλόου, στο Λονδίνο, αναίσθητη και τραυματισμένη. Μια εβδομάδα αργότερα, άφησε την τελευταία της πνοή στο νοσοκομείο. Ο δολοφόνος της δεν βρέθηκε ποτέ.

Εκείνο το βράδυ η Λιν επέστρεφε σπίτι της μετά από έξοδο με φίλους από το σχολείο σε μια παμπ. Η διαδρομή προς το σπίτι της περιελάμβανε ένα στενό δρομάκι που της έπαιρνε ένα λεπτό για να το διασχίσει. Αλλά εκείνο το βράδυ δεν βγήκε από αυτό το στενάκι.

Η υπόθεση της Λιν ξαναάνοιξε το 2004 και σημειώθηκε μια πρόοδος το 2006, όταν ίχνη DNA στα ρούχα της Λιν συνέδεσαν την υπόθεση της με τη δολοφονία της «Playboy bunny» Ιβ Στράτφορντ (Eve Stratford), τον Μάρτιο του 1975, έξι μήνες πριν δολοφονηθεί η Λιν.

Ο Ντέρεκ Καράδερς (Derek Carruthers) ήταν ο αστυνομικός που έφτασε πρώτος στη σκηνή της δολοφονίας της Στράτφορντ, περιγράφοντάς την ως «τον πιο βίαιο τραυματισμό που είχα δει ποτέ». Δύο χρόνια αργότερα αυτός αποχώρησε από την αστυνομία του Λονδίνου και επέστρεψε στην πατρίδα του, στην Ιρλανδία.

Στα 79 του χρόνια επέστρεψε στο Λονδίνο γιατί «είναι πολύ σημαντικό να εξιχνιαστούν αυτές οι δύο -συνδεδεμένες- υποθέσεις».

«Τη δεκαετία του ’80 έμαθα για τις προόδους στην ανάλυση DNA και έγραψα στη Μητροπολιτική Αστυνομία, επειδή ήξερα ότι υπήρχε σπέρμα ανάμεσα στα πειστήρια για την υπόθεση της Ίβ Στράτφορντ και τους πρότεινα να το εξετάσουν». Όταν επιβεβαιώθηκε η σύνδεση, είπε ότι «συνειδητοποίησα πως υπήρχε πιθανώς ένας κατά συρροή δολοφόνος» και «ως εκ τούτου, διατήρησα το ενδιαφέρον μου για την υπόθεση».

Ο Κάραδερς είπε ότι η υπόθεση, μισό αιώνα μετά, παραμένει στο μυαλό του: «Αναρωτιέσαι τι έχει συμβεί τα τελευταία 50 χρόνια. Έχει πεθάνει (ο δολοφόνος), έχει χαθεί από τα ραντάρ, έχει μετακομίσει; Ελπίζω ότι τελικά το DNA έδωσε απάντηση στην ερώτηση».

Η Μητροπολιτική Αστυνομία επιβεβαίωσε ότι και οι δύο υποθέσεις παραμένουν ενεργές, αλλά αρνήθηκε να πει αν υπάρχουν περισσότερες συνδέσεις DNA, ή αν μπορεί να σχετίζονται άλλες ανεξιχνίαστες υποθέσεις.

Η Επιθεωρήτρια Ερευνών Άλι Φόξγουελ (Ali Foxwell), από το Τμήμα Ειδικών Εγκλημάτων, δήλωσε ότι οι τεχνολογικές εξελίξεις τους επέτρεψαν να συνδέσουν τις δολοφονίες της κυρίας Στράτφορντ και της Λιν, αλλά «θα ήταν ακατάλληλο να σχολιάσουμε περαιτέρω για μια υπό εξέλιξη έρευνα».

Είπε ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις που να συνδέουν τις δολοφονίες με οποιαδήποτε άλλη ιστορική υπόθεση, «αλλά διατηρούμε ανοιχτό μυαλό».

Οι ιστορικές ανεξιχνίαστες υποθέσεις υπόκεινται σε τακτική επανεξέταση για να δουν αν μπορούν να προχωρήσουν με την πάροδο του χρόνου.

Η Λιν ήταν φιλόδοξη και ταλαντούχα. Σχεδίαζε να συνεχίσει τις σπουδές της και ονειρευόταν να δουλέψει ως μεταφράστρια στο Ευρωπαικό Κοινοβούλιο.

Τα λόγια του συμμαθητή της, Bερνόν Γκραντ

Η 16χρονη έκανε στενή παρέα με τον συμμαθητή της Βερνόν Γκραντ (Vernon Grant). Ο Γκραντ δεν είχε πάει στην παμπ εκείνο το βράδυ. Ανακάλυψε τι είχε συμβεί την επόμενη μέρα. «Έλαβα ένα τηλεφώνημα από έναν άλλο μαθητή του σχολείου, του οποίου το σπίτι και ο κήπος βρισκόταν παράλληλα με το σοκάκι. Ήταν απίστευτο. Ήταν αδύνατο να πιστέψω ότι κάποιος θα μπορούσε να είχε επιτεθεί εκεί, σε ένα σοκάκι που χρησιμοποιούσαμε όλοι για το σχολείο και βρισκόταν τόσο κοντά στην πόρτα του σπιτιού της Λιν. Έμενε ακριβώς δίπλα στο σχολείο μας, κάτι που ήταν βολικό για τα διαλείμματα και τις συγκεντρώσεις. Το 1975 στο Χάουνσλοου, δολοφονίες από αγνώστους απλώς δεν συνέβαιναν, ήταν κάτι άγνωστο», είπε ο Γκραντ.

Ο Γκραντ πρόσθεσε ότι η δολοφονία της φίλης του «άφησε ένα σημάδι σε όλους μας. Επηρέασε τον καθένα». Θυμήθηκε ένα πολύ αγαπητό κορίτσι, που ήταν πολύ καλή στα αθλήματα, συμπεριλαμβανομένου του στίβου και του τένις. «Ήταν η πιο έξυπνη στην τάξη μας, αλλά πολύ ταπεινή και μετρημένη με αυτό. Είχε ιδιαίτερο ταλέντο στις γλώσσες. Το χαρακτηριστικό της Λιν ήταν ότι ήταν δημοφιλής σχεδόν σε όλους. Ήταν καλή φίλη. Έλαμπε».

Πηγή: BBC | Μετάφραση – Επιμέλεια: Γιούλη Νικολοπούλου