Πολλοί το θεώρησαν θαύμα, όμως για τους ιθαγενείς που είναι εξοικειωμένοι με τις συνθήκες της ζούγκλας του Αμαζόνιου δεν ήταν κάτι εξωπραγματικό. Την 1η Μαΐου, ένα μικρό ιδιωτικό αεροπλάνο κατέπεσε σε μια απόμακρη και πολύ λίγο εξερευνημένη ζούγκλα της κολομβιανής Αμαζονίας. Τέσσερα παιδιά με ηλικίες από 1 έτους μέχρι 13 χρονών που επέβαιναν στο αεροσκάφος κατόρθωσαν να διασωθούν, ενώ η μητέρα τους και άλλοι δύο ενήλικες που βρίσκονταν μαζί απεβίωσαν. Μετά από 40 σχεδόν ημέρες περιπλάνησης στη ζούγκλα και μιας τεράστιας επιχείρησης διάσωσης που οργανώθηκε, τα παιδιά εντοπίστηκαν σώα και έχουν μεταφερθεί σε νοσοκομείο της πρωτεύουσας Μπογκοτά προς παρακολούθηση.
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο BBC ο ιθαγενής της φυλής Τικούνα, Άλεξ Ρουφίνο, αμφισβητεί τα επικά ρεπορτάζ του κολομβιανού και παγκόσμιου τύπου, που για τον ίδιο και τις φυλές που κατοικούν στην περιοχή απλά υποδηλώνουν την άγνοια της υπόλοιπης κοινωνίας για τον κόσμο των ιθαγενών. Περισσότερο από χαμένα, τα παιδιά αυτά βρίσκονταν στο φυσικό τους περιβάλλον, υπό την αιγίδα της σοφίας αμέτρητων χρόνων που οι πληθυσμοί των ιθαγενών έχουν κατακτήσει σε άμεση επαφή με τη φύση και το περιβάλλον, θεωρώντας ότι τα πνεύματα του δάσους τους προστατεύουν και τους καθοδηγούν.
«Είναι μια περιοχή της ζούγκλας πολύ σκοτεινή και πυκνή, με πολύ μεγάλα δέντρα, η οποία δεν έχει εξερευνηθεί. Υπάρχουν μικροί οικισμοί, όμως είναι δίπλα στον ποταμό, όχι μέσα στη ζούγκλα. Κάνει κρύο και έχει υγρασία, ενώ υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι, γιατί η περιοχή είναι πέρασμα για τζάγκουαρ, ζουν εκεί ανακόντα, καθώς και άλλα φίδια πολύ δηλητηριώδη» εξηγεί ο Άλεξ, που όμως σπεύδει να προσθέσει ότι τα παιδιά στη ζούγκλα από πολύ μικρή ηλικία μαθαίνουν πολλά πράγματα παρακολουθώντας απλά τους γονείς τους να κινούνται στη ζούγκλα, να κυνηγούν και να συλλέγουν καρπούς και φρούτα. “Κάθε δέντρο, κάθε φυτό, κάθε ζώο μας πληροφορεί που βρισκόμαστε, τι υπάρχει διαθέσιμο για τροφή, ποιοι είναι οι κίνδυνοι και τα παιδιά, ιδιαίτερα το μεγαλύτερο, ήταν σε θέση να τα γνωρίζουν όλα αυτά.”
Σίγουρα στο δρόμο τους τα παιδιά συναντούσαν μικρά ρυάκια και άλλες πηγές νερού, όμως το νερό αυτό πολλές φορές δεν πίνεται. Εντούτοις, υπάρχουν φύλλα που επιτρέπουν τον καθαρισμό του νερού και αυτό προφανώς τα παιδιά το γνώριζαν. Πολύ πιθανόν να έφαγαν και κάποια σκουλήκια ή ενδεχομένως και κάποια πτηνά, όμως κυρίως πρέπει να τρέφονταν με καρπούς και φρούτα που υπάρχουν σε αφθονία στη ζούγκλα. Πολλά από αυτά, είναι υψηλής θερμιδικής αξίας, ενώ άλλα βοηθούν να αποφεύγεται και η αφυδάτωση.
«Όλα αυτά που έμαθαν τα παιδιά τις τελευταίες 40 ημέρες δεν θα τα ξεχάσουν ποτέ. Και πλέον αποτελούν το ορατό πρόσωπο σε όλο τον κόσμο του τι σημαίνει να είσαι παιδί στη ζούγκλα. Χωρίς το ατύχημα αυτό, κανένας δεν θα ήξερε πώς ζουν τα παιδιά στη ζούγκλα, πώς συσχετίζονται μαζί της» κατέληξε ο Άλεξ Ρουφίνο.
Πηγή: BBC
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος