Στο καθηλωτικό υπαρξιακό δράμα «Ο Κυνηγός» του Ντάνιελ Νετχάιμ, μέσα σε εικόνες του τασμανικού τοπίου που κόβουν την ανάσα, καταγράφεται, μεταξύ άλλων, και η μακρόχρονη διαμάχη ανάμεσα σε υλοτόμους και ακτιβιστές για το περιβάλλον. Η πραγματικότητα δεν απέχει πολύ. Επί 30 χρόνια οι δύο πλευρές «ήταν σε πόλεμο» για την τύχη των αρχέγονων δασών της Τασμανίας. Τελικά, το 2012, έφτασαν σε μια «ειρηνευτική συμφωνία». Στις 2 Σεπτεμβρίου του 2014, η νεοεκλεγμένη κυβέρνηση επιχείρησε να την αχρηστεύσει. Και θέλησε να ανοίξει τεράστιες εκτάσεις στην υλοτομία και τον τουρισμό. Αλλά μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, ανατρέπει τα σχέδιά της.
Η Tasmania Wilderness, η «Άγρια Φύση της Τασμανίας» καλύπτει σχεδόν το ένα πέμπτο του νησιού, και είναι ένα από τα τελευταία μεγάλα εύκρατα δάση βροχής του κόσμου.
«Η απόφαση των Ηνωμένων Εθνών είναι πολύ απογοητευτική», ήταν το σχόλιο του Πίτερ Γκούτγουιν, του υπουργού για τα δάση της Τασμανίας, γράφει η βρετανική εφημερίδα Guardian, «αλλά θα συμμορφωθούμε. Η αλήθεια είναι ότι, από τη στιγμή που η περιοχή χαρακτηρίστηκε Μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς από τους Εργατικούς και τους Πράσινους, θα ήταν στο εξής εξαιρετικά δύσκολο να εξασφαλίσουμε ξυλεία από αυτή».
Αέρας, από τους καθαρότερους στον κόσμο
Η περιοχή είναι γεμάτη αρχέγονα δάση, και κάποια από τα ψηλότερα φυτά του κόσμου. Σπίτι για ζώα που είτε χαρακτηρίζονται πια «υπό εξαφάνιση», είτε «υπό απειλή». Ο «διάβολος της Τασμανίας» είναι ένα από αυτά.
[accordion][acc title=”Το είδος”]Τον ονόμασαν “διάβολο της Τασμανίας” ευρωπαίοι άποικοι, όταν είδαν τη θορυβώδη συμπεριφορά του κάθε φορά που απειλείται, ανταγωνίζεται για σύντροφο και υπερασπίζεται την τροφή του. Η εμφάνισή του θυμίζει μωρό αρκούδας. Το σαρκοφάγο μαρσιποφόρο έχει γίνει και καρτούν, γνωστό ως Taz. Η ασθένεια των «όγκων προσώπου των διαβόλων» έχει εξοντώσει δεκάδες χιλιάδες ζώα. Ειδικοί προσπαθούν να διασώσουν το είδος από την εξαφάνιση μέσω προγραμμάτων τεχνητής σίτισης. Για την έκδοση 2.6.29 του πυρήνα Linux, ο Λίνους Τόρβαλντς αντικατέστησε προσωρινά την μασκότ Tux με ένα διάβολο Τασμανίας ονόματι «Tuz», με στόχο να υποστηριχθεί η εκστρατεία Save the Tasmanian Devil-Σώστε τον διάβολο της Τασμανίας [/acc][/accordion]Στο νησί υπάρχουν πολυάριθμες περιοχές καλυμμένες με δάση που χαρακτηρίζονται παγκόσμια κληρονομιά. Υπάρχουν εθνικά πάρκα, αλλά και ένας αέρας που θεωρείται από «τους πιο καθαρούς του κόσμου», παρόμοιος με αυτόν της Ανταρκτικής. Η στόχευση του φυσικού του πλούτου από τη βιομηχανία υλοτομίας και εξορύξεων έχει «γεννήσει» ένα πολύ ισχυρό περιβαλλοντικό κίνημα, και κινήσεις πολιτών. «Μαμάδες και μπαμπάδες» ονομάστηκε ένα κομμάτι του, από τα άτομα που είναι μεταξύ όσων σταθερά κινητοποιούνται.
Ο νόμος με τις «ανατριχιαστικές συνέπειες»
Το 2014, η τότε νεοεκλεγμένη κυβέρνηση έκρινε ότι η «ειρηνευτική συμφωνία» για τα δάση ήταν «επιζήμια για τις θέσεις εργασίας». Και έκανε δύο πράγματα. Θέλησε να αποχαρακτηρίσει δασικές εκτάσεις, και ενέκρινε έναν νόμο για να διώκονται όσοι διαδήλωναν εναντίον της υλοτομίας.
Η συμφωνία που προσπάθησε να ανατρέψει, απαγόρευε την υλοτομία σε έκταση 4.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Την ίδια χρονιά επιχείρησε να αποχαρακτηρίσει 740 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικής έκτασης. Τότε, επιτροπή της Unesco χρειάστηκε μόλις 8 λεπτά για να απορρίψει το αίτημα της κυβέρνησης για αποχαρακτηρισμό. «Θα ήταν ένα απαράδεκτο προηγούμενο», είπε η επιτροπή.
Αλλά τα σχέδια για τον νόμο κατά των διαδηλωτών δε σταμάτησαν. Ο νόμος ονομάστηκε «Πράξη Χώρων Εργασίας (για την προστασία από διαδηλωτές)». 13 οργανώσεις αυτόχθονων και περιβαλλοντικές κινήσεις έστειλαν επιστολή στον ΟΗΕ για να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους προς τη νέα νομοθεσία. Και ο ΟΗΕ έκανε λόγο για «ανατριχιαστικές συνέπειες» στην ελευθερία της έκφρασης.
Το 2014, η εφημερίδα Guardian έγραφε πως σύμφωνα με ειδικούς, οι προτεινόμενοι νόμοι που θα οδηγούσαν στη φυλακή διαδηλωτές για παρενόχληση επιχειρήσεων, πιθανότατα παραβίαζαν τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Μετά τη θύελλα αντιδράσεων από συνδικάτα, οργανώσεις για τις πολιτικές ελευθερίες και αγροτικές ενώσεις, ο νόμος τροποποιήθηκε, και τελικά δεν συμπεριέλαβε όλους τους χώρους εργασίας. Στόχευσε, όμως, στους ακτιβιστές κατά των εξορύξεων και της υλοτομίας. Εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στο τέλος Ιανουαρίου, με τρεις συλλήψεις, η μία «ηχηρή»: ο πρώην επικεφαλής των Πράσινων Μπομπ Μπράουν, γινόταν το τρίτο άτομο που διωκόταν με βάση τους νέους νόμους κατά των διαδηλώσεων.
Αμφιβολίες και για την «τουριστική ανάπτυξη»
Η αποτρεπτική αναφορά της Unesco δεν αφορά μόνο την υλοτομία. Εκφράζει την ανησυχία της και για τα σχέδια εκτεταμένου τουρισμού στην περιοχή. Η κυβέρνηση, σύμφωνα με τον Guardian, είχε, επίσης, σκοπό να επιτρέψει σε κρουαζιερόπλοια να φτάνουν σε κοντινές περιοχές, αλλά και να εγκρίνει χώρους προσγείωσης για αεροσκάφη και ελικόπτερα. Γεννιούνται «υποψίες» για το τι σημαίνει αυτό, έλεγε ο ΟΗΕ.
Μια ιδέα για το τι σημαίνει «έκρηξη τουρισμού», δίνει η περίπτωση του νησιού Μπρούνι της Τασμανίας. Οι επισκέψεις τουριστών αυξήθηκαν κατά 24% το 2015. Αλλά οι υποδομές παρέμειναν ουσιαστικά οι ίδιες, με αποτέλεσμα το νησί να γεμίσει απορρίμματα κάθε είδους. «Αγαπήθηκε μέχρι θανάτου», λένε βουλευτές των Πράσινων.
Προς το παρόν, τα σχέδια της κυβέρνησης για αποχαρακτηρισμό δασών, «παγώνουν». Κάποιοι από αυτούς που βγήκαν στους δρόμους όλα τα προηγούμενα χρόνια για να υπερασπιστούν τα τασμανικά δάση, δεν πιστεύουν στις «κινήσεις συμβιβασμού». Όπως η ακτιβίστρια Τζένι Βέμπερ. Που έδινε, δύο χρόνια πριν, στον Guardian, τον δικό της ορισμό για το τι είναι ειρήνη. «Ειρήνη είναι το να έχεις ένα προστατευμένο δάσος, και όχι αυτό το αίσθημα φόβου, ότι κάποιος μπορεί να έρθει με μπουλντόζες και να το καταστρέψει. Αυτό είναι για μένα ειρήνη».
πηγές: Guardian, BBC, The Australian, UNESCO, National Geographic, wikipedia
φωτογραφίες: ΑΠΕ/ΜΠΕ
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος