Αίμα αντί φυλάκισης με εντολή δικαστηρίου στις ΗΠΑ – H γιγάντωση μιας «βιομηχανίας»

Το πρωί της 17ης Σεπτεμβρίου, το δικαστήριο Perry County της Αλαμπάμα ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Η λίστα των κατηγορούμενων περιλάμβανε 500 ονόματα ανθρώπων που χρωστούσαν στο δικαστήριο πρόστιμα ή χρεώσεις για μια σειρά αδικημάτων. “Καλημέρα σας, κυρίες και κύριοι”, είπε ο δικαστής Γουίγκινς. “Λάβετε υπόψη, υπάρχει μονάδα αιμοδοσίας έξω… Αν δεν έχετε χρήματα, πηγαίνετε έξω και δώστε αίμα, και φέρτε μια απόδειξη που θα δείχνει ότι δώσατε αίμα. Θεωρήστε το έκπτωση, αντί του να σας βάλουμε στη φυλακή αν δεν έχετε χρήματα.” Διαφορετικά, “ο σερίφης έχει αρκετές χειροπέδες για όσους δεν έχουν χρήματα”.

[blocktext align=”right”]Ένας ηλικιωμένος άντρας λιποθύμησε μόλις του πήραν αίμα. Ένας άντρας νεαρής ηλικίας απομακρύνθηκε από το δικαστήριο επειδή εξοργίστηκε με την “επιλογή” που του δινόταν. (από μαρτυρίες)[/blocktext]Δεκάδες άνθρωποι κάθε ηλικίας, βγήκαν από την αίθουσα του δικαστηρίου για να εκτελέσουν την εντολή του δικαστή. Πήγαν μέχρι τον δρόμο όπου βρισκόταν η κινητή τράπεζα αίματος. Μπήκαν στην ουρά και περίμεναν τη σειρά τους για να δώσουν αίμα. Τους είχαν πει να φέρουν πίσω στο δικαστήριο μια απόδειξη, και ως αντάλλαγμα να πάρουν 100 δολάρια για τα χρέη τους προς αυτό, και στη συνέχεια να αφεθούν ελεύθεροι.

Αυτό που συνέβη είναι λάθος με περίπου 3.000 τρόπους.
Άρθουρ Κάπλαν, καθηγητής ιατρικής ηθικής, πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης

Δεν ξέρω αν (η δικαστική εντολή) παραβιάζει το μισό Σύνταγμα.
Δικηγόρος που βρισκόταν στην αίθουσα.

[blocktext align=”left”]”Δε μπορώ να σας μιλήσω”. Η απάντηση του δικαστή στην εφημερίδα New York Times.[/blocktext]Ο Καρλ Κρόκερ, ένας από τους κατηγορούμενους, ηχογράφησε τους υπαλλήλους της κινητής τράπεζας αίματος, που φαίνεται ότι ήταν πλήρως ενήμεροι για τον διακανονισμό.

Το ηχητικό υλικό από το δικαστήριο έδωσε στη δημοσιότητα το Νομικό Κέντρο για τη Φτώχια στον Νότο (SPLC). Εκπρόσωποί του έκαναν καταγγελία σε τμήμα της δικαστικής επιτροπής της Αλαμπάμα κατά του δικαστή.

Τα αρχεία δείχνουν ότι κανένας κατηγορούμενος δεν οδηγήθηκε στη φυλακή στις 17 Σεπτεμβρίου στο δικαστήριο Perry County. Σε μια σύντομη συνέντευξη, ο δικαστικός υπάλληλος είπε ότι δεν υπήρχε πρόθεση να φυλακιστεί κανείς. Ο κατηγορούμενος Καρλ Κρόκερ απαντά ότι αυτό συνέβη επειδή όλοι έκριναν ότι το να δώσουν το αίμα τους ήταν καλύτερο από το να οδηγηθούν στη φυλακή. Η δικηγόρος Σάρα Ζαμπιερίν από το SLC λέει ότι κανένας από όσους κατηγορούμενους -κατ’ εντολή δότες- μίλησαν μαζί της δεν έλαβε την έκπτωση των 100 δολαρίων που τους είχαν υποσχεθεί.

Η ακροαματική διαδικασία ήταν μέρος μιας επιθετικής προσπάθειας της Αλαμπάμα να εισπράξει πρόστιμα, αποζημιώσεις, δικαστικά έξοδα και χρεώσεις δικηγόρων, σχολιάζει το βρετανικό δίκτυο BBC.

Υπερβολικά συχνά στην Αλαμπάμα, βλέπουμε ότι τα νομικά δικαιώματα των ανθρώπων, συνδέονται με τον τραπεζικό τους λογαριασμό. Σάρα Ζαμπιερίν, δικηγόρος SPLC, Αλαμπάμα

Δεν πρόκειται, όμως, μόνο για την Αλαμπάμα.

Τους τελευταίους μήνες, κλιμακώνονται στις Ηνωμένες Πολιτείες οι αντιδράσεις στην πολιτική δικαστηρίων και τοπικών κυβερνήσεων να αποκτούν έσοδα επιβάλλοντας πρόστιμα για μικροαδικήματα, κυρίως σε φτωχούς και ανθρώπους της εργατικής τάξης, γράφει η αμερικανική εφημερίδα New York Times.

Αυτή τη χρονιά, το υπουργείο Δικαιοσύνης με αναφορά του για το νομικό σύστημα στο Φέργκιουσον του Μιζούρι, καταγράφει εκτεταμένη καταχρηστική πολιτική. Η έρευνα αποκάλυψε ότι αξιωματούχοι στοχοποίησαν άδικα φτωχούς ανθρώπους επιβάλλοντάς τους πρόστιμα, σε μια προσπάθεια να αυξήσουν τα δημοτικά έσοδα.

Και το ζήτημα παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις. Και κάπως έτσι φτάνουμε σε αυτό που το Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αποκαλεί “Βιομηχανία Ιδιωτικής Επιτήρησης”, σε πολυσέλιδη έκθεσή του το 2014.

“Η Σύγχρονη Εκδοχή της Φυλακής του Οφειλέτη”

Κάθε χρόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες, εκατοντάδες χιλιάδες αμερικανοί καταδικάζονται από δικαστήρια σε καθεστώς επιτήρησης, το οποίο αναλαμβάνουν ιδιωτικές εταιρίες.

Πώς λειτουργεί το σύστημα; Παραδοσιακά, στις Ηνωμένες Πολιτείες τα δικαστήρια  χρησιμοποιούν το καθεστώς της επιτήρησης για να μην καταλήγουν κατηγορούμενοι στη φυλακή. Σε κάποιες πολιτείες, όμως, δικαστήρια επιβάλλουν στους κατηγορούμενους χρεώσεις για να χρηματοδοτείται η υπηρεσία επιτήρησης. Περιφέρειες και δήμοι που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα χρησιμοποιούν τα δικαστήρια ως πηγές εσόδων, και μέσω των προστίμων που επιβάλλονται, επιχειρούν να χρηματοδοτήσουν όσα δε μπορούν -ή δε θέλουν- να χρηματοδοτήσουν μέσω της φορολογίας. Και εδώ εμφανίζονται οι ιδιωτικές εταιρίες επιτήρησης. Παρουσιάζονται σε δικαστήρια, δήμους, περιφέρειες, και κάνουν μια προσφορά: αναλαμβάνουν την επιτήρηση των κατηγορούμενων, χωρίς να ζητούν ούτε ένα σεντ. Αυτό που ζητούν ως αντάλλαγμα, είναι να συγκεντρώνουν οι ίδιες τις χρεώσεις από τους κατηγορούμενους. Δηλαδή, οι επιτηρούμενοι να χρηματοδοτούν οι ίδιοι την επιτήρησή τους από ιδιωτικές εταιρίες.

[blocktext align=”left”]Στη Τζόρτζια το 2012, 648 δικαστήρια ανέθεσαν πάνω από 250.000 υποθέσεις σε ιδιωτικές εταιρίες επιτήρησης. Με τους υπολογισμούς του Παρατηρητήριου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, οι εταιρίες αυτές εισπράττουν τουλάχιστον 40 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο από τους ανθρώπους που επιτηρούν.[/blocktext]Στις σύγχρονες φυλακές για οφειλέτες, τα δικαστήρια κάνουν μέτωπο με τον ιδιωτικό τομέα, έγραφε το περασμένο Μάρτιο το αμερικανικό δίκτυο CBS. Και έκανε λόγο για τιμωρία που καταργήθηκε στην Αμερική από το 1830.

Το κεντρικό πρόβλημα είναι ότι με αυτό τον τρόπο, άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι: όσο πιο πολύ κάνουν να αποπληρώσουν το χρέος που σχηματίζεται από τα πρόστιμα, τόσο περισσότερο μένουν σε καθεστώς επιτήρησης, και τόσο παραπάνω πληρώνουν σε χρεώσεις επιτήρησης. Με άλλα λόγια, όσο πιο φτωχός είναι κάποιος, τόσο περισσότερα καλείται τελικά να πληρώσει, και για τόσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απειλείται με πιθανή φυλάκιση. Κάποιοι κατηγορούμενοι με χαμηλό εισόδημα, καταλήγουν να πληρώσουν περισσότερα σε χρεώσεις στην εταιρία που τους επιτηρεί, από όσα τους είχε καταδικάσει αρχικά να πληρώσουν σε πρόστιμα το δικαστήριο.

Και επιπλέον, έρχονται συχνά αντιμέτωποι, όπως καταγγέλλουν, με βάναυσες και προσβλητικές συμπεριφορές από τους υπαλλήλους των εταιριών.

Ο δικαστής Τζέιμς Στρέιτ από το Μισισίπι, μιλάει για μια γυναίκα σε επιτήρηση. “Της έλεγαν, “αν δε μας φέρεις 545 δολάρια, θα κάνουμε τον δικαστή να σε βάλει στη φυλακή”. Τηλεφώνησε (η γυναίκα στον υπάλληλο επιτήρησής της) και του είπε ότι μπορούσε να βρει 200. Εκείνος απάντησε, “Όχι, πρέπει να τα πληρώσεις όλα, αλλιώς θα βάλω τον δικαστή να σε φυλακίσει”. Αυτή η γυναίκα έκλαιγε στο τηλέφωνο όσο μου μιλούσε.”

Για την έρευνά του, το Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα μίλησε με 75 ανθρώπους σε τρεις αμερικανικές πολιτείες. Ένας από αυτούς, ήταν ο Τομ Μπάρετ. Άπορος. Τον συνέλαβαν το 2012 για κλοπή ενός κουτιού μπύρας, αξίας 2 δολαρίων. Το δικαστήριο τον καταδίκασε σε επιτήρηση, την οποία ανέλαβε ιδιωτική εταιρία. Παρότι πουλούσε πλάσμα του αίματός του δύο φορές την εβδομάδα για να συγκεντρώνει χρήματα, έμεινε 1.000 δολάρια πίσω στις πληρωμές του, και φυλακίστηκε για την αδυναμία του να πληρώσει.

πηγές: Southern Poverty Law Center, Human Rights Watch, New York Times, BBC, CBS
φωτό: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος