Aλεπούδες στον αστικό ιστό – Πολλαπλασιάζεται η εμφάνισή τους

Συχνές είναι πλέον οι οπτικές επαφές πολιτών στο λεκανοπέδιο της Αττικής και ειδικά μέσα στον αστικό ιστό της Αθήνας, με αλεπούδες που πλέον κυκλοφορούν σε διάφορα σημεία.

Τους τελευταίους μήνες (ο γράφων υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας σε τρεις περιπτώσεις) έχουν εμφανιστεί πέριξ του Αττικού Άλσους να διασχίζουν τον περιφερειακό δρόμο από το Πολύγωνο προς το Γαλάτσι, στην περιοχή του Άλσους Βεΐκου, κοντά στην ΕΥΔΑΠ στο Γαλάτσι, σε αλσύλλια και σε πλατείες της Νέας Ιωνίας, επίσης κοντά στο Αδριάνειο υδραγωγείο, σε περιοχές της Φιλοθέης, ενώ έχουν καταγραφεί εμφανίσεις τους στην Πεύκη, το Μαρούσι, το Χαλάνδρι, στην Κυψέλη στην περιοχή της Αλεπότρυπας, στην Καισαριανή, την Πολυτεχνειούπολη, αλλά και στα Νότια Προάστεια.

Ακόμα και στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ έχει γίνει επίσκεψη από την κυρά – Μάρω.

Λίγο παλαιότερα εμφανίστηκε μια μέσα στον αγωνιστικό χώρο του δημοτικού σταδίου της Νέας Ιωνίας, με τους πιτσιρίκους των τμημάτων υποδομής που έκαναν προπόνηση, να τρέχουν ενθουσιασμένοι πίσω από το ζώο, που μάλλον δεν χάρηκε πολύ από τους ευάριθμους και φωνασκούντες θαυμαστές του.

Επίσης εμφανίζονται και σε περιοχές κοντά στην Αττική οδό, που έχουν δασική κάλυψη, όπως στο τμήμα του Υμηττού. Για τα Μεσόγεια που δεν είναι τόσο μέσα στον αστικό ιστό, οι καταγραφές είναι πολλαπλάσιες και είναι φυσικό, καθώς υπάρχουν τμήματα πρασίνου και δασικές περιοχές που εξασφαλίζουν πιο εύκολα τους όρους επιβίωσής τους. Στις πόλεις της επαρχίας, είναι ακόμα πιο έντονο το φαινόμενο.

Οι εμφανίσεις τους μέσα στο αστικό περιβάλλον, ερμηνεύονται από τους φορείς που ασχολούνται με την περίθαλψη των άγριων ζώων, σαν φυσιολογικό πλέον φαινόμενο, αφού αναζητούν τροφή.

Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις προσεγγίζουν σημεία όπου φιλοζωικές οργανώσεις αφήνουν τροφή για αδέσποτα και τρέφονται από αυτές. Συχνά προσεγγίζουν και σπίτια, ενώ αρκετοί πολίτες τις ταΐζουν.

Δεν αντιμετωπίζονται πάντα με συμπάθεια, καθώς σε πολλές περιπτώσεις η παρουσία τους δημιουργεί από αμηχανία, έως «πανικό» και αίσθηση δυνητικής απειλής, είτε για την ασθένεια της λύσσας, είτε επειδή έχουν καταγραφεί επιθέσεις αλεπούδων σε μικρά γατάκια, όταν αυτές πεινάνε. Με τις μεγάλες γάτες η συμβίωση έχει καταγραφεί ως αρμονική.

Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ πολιτών, αλλά και πολιτών με φιλοζωικές οργανώσεις, είναι συνεχείς, καθώς τα δύο «στρατόπεδα» θα τα χαρακτηρίζαμε ως «ανεκτικό» που επιθυμεί τη στήριξη των αγρίων ζώων και την παροχή τροφής και νερού το ένα και «αρνητικό» το άλλο που επιθυμεί την άμεση απομάκρυνσή τους από τις κατοικημένες περιοχές.

Η μείωση των δασών από τις πυρκαγιές, η κλιματική αλλαγή και η επέκταση της δόμησης, έχει δημιουργήσει τις συνθήκες για να «κατεβαίνουν» τα άγρια ζώα μέσα στον αστικό ιστό. Δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο και δεν ισχύει μόνο για τις αλεπούδες.

Οι οργανώσεις προστασίας της άγριας ζωής στις οποίες κατά κανόνα απευθύνονται οι πολίτες όταν βλέπουν άγριο ζώο μέσα στον αστικό ιστό, παρεμβαίνουν κυρίως στη στήριξη άρρωστων ή χτυπημένων (κατά κανόνα από τροχαία μέσα στον αστικό ιστό) άγριων ζώων, που στη συνέχεια απελευθερώνουν στο φυσικό τους περιβάλλον, οπότε αυτό θα επανέλθει σύντομα αφού αναζητά τροφή.

Κατά κανόνα πρέπει η απεύθυνση των πολιτών να γίνεται στις δασικές υπηρεσίες, όταν το ζώο είναι εύρωστο και στις οργανώσεις περίθαλψης αγρίων ζώων όταν αυτό είναι τραυματισμένο.

H θέση της ΑΝΙΜΑ

Το www.ertnews.gr ζήτησε από την «ΑΝΙΜΑ – Σύλλογος Προστασίας Άγριας Ζωής», ένα σχόλιο για την ενημέρωση των πολιτών που έρχονται σε επαφή με αλεπούδες.

Όπως μας απάντησαν: «Τουλάχιστον ένα τηλέφωνο και ένα δυο μηνύματα την ημέρα για αλεπούδες μέσα σε αστικό ιστό δέχεται τα τελευταία δυο τρία χρόνια η ΑΝΙΜΑ. Οι αλεπούδες έχουν εγκατασταθεί πλέον στην καρδιά της Αθήνας και στα γύρω προάστια, αλλά οι συμπολίτες μας ακόμη ξαφνιάζονται όταν τις συναντούν.

Αλεπού εμφανίζεται στον Λυκαβηττό, στου Φιλοπάππου, στην Ακρόπολη. Αλεπούδες στη Δραπετσώνα, στη Νίκαια, στο Αιγάλεω, στον Άλιμο. Αλεπούδες στο Γαλάτσι, στον Περισσό, στη Νέα Ιωνία. Και, βεβαίως, αλεπούδες στην Πεύκη, στο Μαρούσι, στο Χαλάνδρι, στη Βούλα, στη Βάρη, στη Γλυφάδα.

Πριν λίγον καιρό περισυλλέξαμε μια αλεπού από τη Βαρβάκειο, και πριν λίγες μέρες μια αλεπού βολτάριζε το βράδυ στην Πανεπιστημίου.

Οι άνθρωποι που τηλεφωνούν στην ΑΝΙΜΑ σε γενικές γραμμές θέλουν να τις πιάσουμε και να τις μεταφέρουμε στο “φυσικό τους περιβάλλον”, δηλαδή στο βουνό, στο δάσος, κάπου μακριά.

Συνήθως ανησυχούν για την ασφάλεια των αλεπούδων και για την υγεία τους, μιας και πολλές φαίνεται να ταλαιπωρούνται από δερματοπάθειες. Υπάρχουν και πολλοί που ανησυχούν για τις γάτες που φροντίζουν. Είναι αλήθεια ότι οι αλεπούδες μπορούν να φάνε μικρά γατάκια.

Προσπαθούμε να εξηγήσουμε στους ανθρώπους που απευθύνονται στην ΑΝΙΜΑ για αυτό το θέμα ότι μια υγιής και εύρωστη αλεπού δεν πιάνεται εύκολα αλλά δεν έχει και νόημα να συλληφθεί, γιατί αν τη μεταφέρουμε στην Πάρνηθα, πχ, θα ξανακατέβει στην πόλη, αν προλάβει πριν τη φάνε οι λύκοι και οι αγέλες των σκύλων που κυκλοφορούν εκεί.

Ότι κατά πάσαν πιθανότητα η αλεπού που βλέπουν έχει γεννηθεί σε κάποιο άλσος ή παλιό σπίτι στην πόλη. Ότι εμείς μπορούμε, και το κάνουμε, να συλλάβουμε μια καταβεβλημένη αλεπού ή τραυματισμένη και να τη θεραπεύσουμε.

Ότι πρέπει να συνηθίσουμε πως πλέον οι αλεπούδες έχουν εξελιχθεί σε “αστικά” ζώα σε όλη την Ευρώπη, και ότι κάποιες φορές δυστυχώς ίσως να φάνε γατάκια, αν και συνήθως τρώνε μαζί με αυτά τις τροφές που αφήνουν οι φιλόζωοι. Αλλά και ότι τα γατάκια τρώνε πουλάκια μόνο που δεν τους βλέπουμε να ανησυχούν το ίδιο.

Σε κάθε περίπτωση, η παρουσία της αλεπούς στην πόλη είναι πλέον καθεστώς. Αν δείτε τραυματισμένη ή άρρωστη αλεπού, ενημερώστε την ΑΝΙΜΑ 2109510075, 6972664675».

Από την πλευρά της η ΜΚΟ «Δράση για την άγρια ζωή», επισημαίνει: «Η Αλεπού (Vulpes vulpes) είναι ένα από τα πιο γνωστά θηλαστικά της ελληνικής υπαίθρου και σημαντικό κομμάτι του οικοσυστήματος, καθώς ρυθμίζει τους πληθυσμούς των τρωκτικών.

Ωστόσο, κάθε χρόνο δεκάδες ζώα χάνουν τη ζωή τους σε τροχαία ατυχήματα, ιδιαίτερα σε δρόμους που διασχίζουν δασικές ή αγροτικές περιοχές. Αν συναντήσουμε τραυματισμένη Αλεπού, δεν την πλησιάζουμε ούτε προσπαθούμε να τη χειριστούμε μόνοι μας· ειδοποιούμε άμεσα το τοπικό Δασαρχείο ή τον Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α. ή ενημερώνουμε το πιο κοντινό Κέντρο Περίθαλψης άγριων ζώων, ώστε να δοθεί η κατάλληλη φροντίδα από ειδικούς. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να δώσουμε σε αυτά τα ζώα μια δεύτερη ευκαιρία στη φύση».

Έρευνα: Νάσος Μπράτσος

Σχετικά θέματα

Όταν η αλεπού πάει στην ταβέρνα (video)

Τι κάνει η αλεπού στην… ΕΡΤ – Ένας απρόσμενος επισκέπτης στον κήπο του Ραδιομεγάρου (video)