Συνέντευξη εφ’ όλης ύλης παραχώρησε ο πρωταθλητής Ευρώπης Στέλιος Γιαννακόπουλος, στη «Marca».
Με αφορμή την αναμέτρηση της Εθνικής Ελλάδας εναντίον της Ισπανίας το βράδυ της Πέμπτης (11/11, 21.45) για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο 47χρονος πλέον Γιαννακόπουλος, είπε τα πάντα για την Εθνική του τότε, του σήμερα, αλλά και την σχέση του με τον Ότο Ρεχάγκελ.
Αναλυτικά:
Για τη νίκη της εθνικής κόντρα στην Ισπανία στις 7 Ιουνίου στη Σαραγόσα:
«Πετύχαμε μια σπουδαία νίκη απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες στον κόσμο. Ήταν μια μνημειώδης έκπληξη. Κανείς δεν περίμενε ότι θα μπορέσουμε να κερδίσουμε. Η ισοπαλία ήταν ήδη φανταστική για εμάς. Η Ισπανία, και περισσότερο εντός έδρας, είναι πάντα μια πολύ δυνατή ομάδα. Αυτή ήταν η πραγματικότητα πριν το παιχνίδι.
Ξέραμε ότι έπρεπε να εκμεταλλευτούμε τα λίγα που είχαμε στην επίθεση, ακόμα κι αν ήταν μόνο μία. Ήρθε με το σουτ μου έξω από την περιοχή. Στη συνέχεια δουλέψαμε σκληρά για να κρατήσουμε το στόχο στο μηδέν και πετύχαμε τρεις βαθμούς που ήταν βασικοί για να είμαστε στο Euro, στο οποίο η Ελλάδα ήταν μόλις το 1980. Τότε ήμουν πέντε χρονών».
Για το αν ήταν το πιο σημαντικό γκολ για την Εθνική;
«Φυσικά. Νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο σημαντικά στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Μας έδωσε μια πολύ σημαντική νίκη, αυτή που μας οδήγησε στο Euro. Προφανώς το πιο σημαντικό είναι αυτό του Χαριστέα στον τελικό με την Πορτογαλία. Είναι όμως από αυτά που σημαδεύουν πολλά πράγματα».
Για το αν θυμάται καλά το παιχνίδι του γκολ στη Σαραγόσα και αν ήταν σχεδιασμένο:
«Φυσικά, ήταν κάτι που είχαμε σχεδιάσει. Είμαι δεξιοπόδαρος και έπαιζα στα δεξιά. Αλλά στη Σαραγόσα, ο Ρεχάγκελ με έβαλε αριστερά για έναν λόγο. Ο Μισέλ Σαλγκάδο ήταν ένας εξτρέμ που είχε προβλήματα όταν του επιτέθηκαν εσωτερικά, στα αριστερά του. Το είχαμε μελετήσει πολύ. Το σχέδιο ήταν να δημιουργηθούν έξοδοι από την πλευρά μου για να προσπαθήσω να δημιουργήσω εκείνη τη στιγμή για την οποία μιλάμε. Και ήταν λίγο πριν το ημίχρονο.
Βγήκαμε με πολύ καλές πάσες, πήγα στο κέντρο για να ανέβει ο Βενετίδης. Όταν μου το έδωσε, πήγα στα δεξιά μου, για να ψάξω να βρω την πλευρά που ήταν πιο δύσκολο να υπερασπιστώ τον Σαλγκάδο, να καταλάβω αυτόν τον χώρο ανάμεσα σε αυτόν και τον κεντρικό αμυντικό. Και σούταρα δυνατά για να σκοράρω. Το έργο ήταν τέλειο».
Για τα συναισθήματα που ένιωσε όταν είδε την μπάλα μέσα;
«Τεράστια χαρά. Φαίνεται στις εικόνες. Μεγάλη ανάμνηση για εμάς, κακή για τους Ισπανούς. Το τι σήμαινε εξηγείται επίσης από το ότι η Ισπανία δεν είχε χάσει επίσημο αγώνα εντός έδρας και πόσο καιρό χρειάστηκε για να χάσει άλλον».
Για το αν ήταν αυτή η Ελλάδα κάτι ανάμεσα σε ομάδα ποδοσφαίρου και… στρατού:
«Σίγουρα. Ήμασταν πολύ δυνατοί. Σε κάθε σημείο του γηπέδου, από γκολ σε επιθετικό, ήμασταν πολύ συμπαγείς. Ήταν μια ομάδα που ήξερε ότι έπρεπε να δουλέψει σκληρά και πολύ ενωμένη. Όλοι, χωρίς εξαιρέσεις. Είχαμε αποδυτήρια γεμάτα από παίκτες με πολύ προσωπικότητα και χαρακτήρα. Πάνω από όλα μια ομάδα».
Ποιο στοιχείο θα ξεχώριζε και αν ήταν εύκολο ένα επιθετικός να προσαρμοστεί σε αυτόν τον τρόπο παιχνιδιού:
«Δεν τα παρατήσαμε ποτέ. Είχαμε όμως και σπουδαίους παίκτες σε όλους τους τομείς. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο βλέπουμε παίκτες με εξαιρετικά τεχνικά προσόντα. Αλλά στο ποδόσφαιρο είναι πολύ σημαντικό να έχεις ένα πλάνο, να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις μέσα σε αυτά που χρειάζεται η ομάδα σου ανά πάσα στιγμή».
Για τον Ότο Ρεχάγκελ:
«Ήταν ο στρατηγός της ομάδας, των στρατιωτών που ήταν ευτυχισμένοι με αυτό που έκαναν. Δημιούργησε έναν μεγάλο δεσμό μεταξύ του επιτελείου και όλων των παικτών. Ήμασταν πολύ ξεκάθαροι για τους στόχους μας, έχοντας πλήρη επίγνωση ότι η πειθαρχία ήταν σημαντική για να εκμεταλλευτούμε το ταλέντο στην ομάδα. Η ατμόσφαιρα που δημιούργησε ήταν εξαιρετική. Όλοι είχαμε το κεφάλι μας στο ποδόσφαιρο 100%. Νομίζω ότι είναι η καλύτερη ποδοσφαιρική ομάδα στην ιστορία της Ελλάδας».
Η καλύτερη του ανάμνηση με τον προπονητή εκείνης της Εθνική:
«Είναι πολλές και πολύ καλές. Είναι ένας άνθρωπος πολύ σημαντικός στη ζωή μου, οδηγός για μένα, που πλέον είμαι προπονητής. Όταν κερδίσαμε το Euro , φανταστείτε το πάρτι που κάναμε στο ξενοδοχείο. Λοιπόν, εκείνη την ώρα, ο Ότο πήγε για ύπνο, για να είναι ήρεμος. Έκανε μια πρόποση με ένα ποτήρι κρασί, πανηγύρισε, σηκώθηκε και έφυγε. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα οι πανηγυρισμοί ήταν μεγάλοι, αλλά δεν τον είδα ποτέ να χάνει τον έλεγχο και την ηρεμία».
Πότε κατάλαβε ότι μπορεί η Ελλάδα να κερδίσει το Euro;
«Νομίζω ότι οποιοσδήποτε παίκτης θα έδινε την ίδια απάντηση. Αφού νικήσαμε τη Γαλλία στους προημιτελικούς στο Alvalade, όλοι είδαμε ότι όλα ήταν δυνατά, ότι ήταν η στιγμή μας».
Πόσες φορές έχει δει το γκολ του Χαριστέα κόντρα στην Πορτογαλία και τι έχει κρατήσει από εκείνον τον τελικό:
«Δεν ξέρω αν υπάρχουν μηδενικά για να τα μετρήσω. Τόσες πολλές! Φυσικά τα παπούτσια. Βρίσκονται σε ένα πολύ ιδιαίτερο μέρος στο σπίτι μου. Έχω το χρυσό μετάλλιο, τη φανέλα του αγώνα… Αλλά το πιο σημαντικό πράγμα είναι οι αναμνήσεις στο κεφάλι και στην καρδιά μου».
Για την άποψη του για όσους επικρίνουν τον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα κέρδισε το Euro:
«Το έχω ακούσει πολύ. Αλλά καλώ τον κόσμο να αναλύσει τους αγώνες του Euro 2004. Αν παίζεις μόνο άμυνα, δεν κερδίζεις ευρώ. Πρέπει να κάνεις πολλά περισσότερα πράγματα. Αμυνθήκαμε σε πολλές φάσεις των αγώνων, και πολύ καλά, αλλά επιτιθήκαμε και ήμασταν πολύ αποτελεσματικοί στις περιπτώσεις που δημιουργήσαμε.
Αυτό έχει μεγάλη αξία. Δεν είναι κάθε ομάδα ικανή να εκμεταλλευτεί τις ευκαιρίες για γκολ. Όταν λέγεται αυτό, νομίζω ότι πρέπει να ακούσεις προπονητές όπως ο Φαν Χάαλ, ο Λίπι, ο Φέργκιουσον, ο Βενγκέρ ή ο Λουίς Αραγονές, που είπαν ότι το κερδίσαμε δίκαια. Σας εξηγούν πολύ καλά όλα τα πράγματα που κάναμε καλά και αρνούνται ότι το παιχνίδι μας δεν είχε ελκυστικά πράγματα. Αυτή είναι η καλύτερη απάντηση, αυτοί οι σπουδαίοι προπονητές και οι ποδοσφαιριστές. Νομίζω ότι ξέρουν περισσότερα από τους υπόλοιπους».
Για το αν η Ελλάδα μπορεί να στείλει ξανά την Ισπανία σε play-off:
«Είναι πολύ διαφορετικές καταστάσεις, παίκτες και διαφορετικές στιγμές. Η Ισπανία είναι πάλι φαβορί, σίγουρα. Μεγαλώνουμε σιγά σιγά, βήμα βήμα. Είναι ο τρόπος να επιστρέψεις για να ανταγωνιστείς τους καλύτερους».
Αυτή η Ελλάδα μπορεί να αντιγράψει πράγματα από το 2004;
«Η ομάδα προχωράει καλά, βήμα βήμα. Πρέπει να έχεις τη δική σου ταυτότητα ανάλογα με τους παίκτες που έχεις. Το ότι κάτι ήταν καλό στο ποδόσφαιρο και έχει δώσει καλά αποτελέσματα δεν εγγυάται ότι αν το αντιγράψεις θα πετύχεις. Δεν είναι εύκολο να φτιάξεις ένα πλάνο παιχνιδιού, αλλά μου φαίνεται ότι το πετυχαίνουμε».
Για τη σημασία που έχει το παιχνίδι της Αθήνας μπροστά στο κοινό:
«Το ποδόσφαιρο είναι για τους ανθρώπους. Είναι η ομορφιά. Και είναι και για τις δύο ομάδες, ακόμα κι αν παίζεις εκτός έδρας. Είναι ένα κίνητρο. Δεν ήταν κάτι καλό ή ευχάριστο να βλέπεις μεγάλες ομάδες να παίζουν σε άδεια γήπεδα».
Για την Ισπανία του Λουίς Ενρίκε:
«Τον λατρεύω. Ήταν σπουδαίος παίκτης και είναι μεγάλος προπονητής. Μου αρέσει πολύ το στυλ παιχνιδιού του. Του αρέσει το ποδόσφαιρο, του αρέσει και οι ομάδες του είναι γενναίες. Έχει κάτι από Γκουαρδιόλα. Μου αρέσει πάρα πολύ».
Για το αν μπορεί να φανταστεί ένα Παγκόσμιο Κύπελλο χωρίς την Ισπανία:
«Λοιπόν όχι. Είναι καλό που η Ισπανία είναι στις μεγάλες διοργανώσεις. Η παρουσία σας ενισχύει αυτές τις διοργανώσεις. Αυτό που ελπίζω είναι ότι και η Ελλάδα θα είναι σύντομα. Το όνειρό μου είναι να δω τη χώρα μου ξανά σε αυτές τις μεγάλες στιγμές».
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος