Στη μνήμη του Βαγγέλη Γκούφα – 1η Νοεμβρίου 2016

ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΚΟΥΦΑΣ -ΤΑ ΤΡΑΙΝΑ ΠΟΥ ΦΥΓΑΝ

(video)

Ενημερωτική εκπομπή του δημοσιογράφου ΑΡΗ ΣΚΙΑΔΟΠΟΥΛΟΥ με συνεντεύξεις προσωπικοτήτων της πνευματικής, καλλιτεχνικής και πολιτικής ζωής. Στο επεισόδιο αυτό του 1994 ο Άρης Σκιαδόπουλος συνομιλεί με τον θεατρικό συγγραφέα, σεναριογράφο και ποιητή ΒΑΓΓΕΛΗ ΓΚΟΥΦΑ, στο σπίτι του.

Ο Βαγγέλης Γκούφας (γεν. 1925) μιλάει για τη γειτονιά του Ψυρρή όπου μεγάλωσε και τη μετάλλαξη της σύγχρονης πόλης της Αθήνας την οποία χαρακτηρίζει “αβίωτο τόπο”. Θυμάται την ενασχόλησή του με το γράψιμο και τα ερεθίσματα που του μετέδωσαν οι δάσκαλοί του σε παιδική ακόμη ηλικία. Καθώς συμμετείχε στους κύκλους της “Διάπλασης των Παίδων” αφηγείται τη σχέση του με τον Γρηγόριο Ξενόπουλο. Κάνει, επίσης, αναφορά στον διαγωνισμό διηγήματος της εφημ. “Βραδυνή” στον οποίο βραβεύτηκε. Στη συνέχεια, μιλάει για τα χρόνια της εφηβείας του κατά την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά και τη σχέση του με την Αριστερά και την Κομμουνιστική νεολαία. Δηλώνει “χριστιανός από φόβο και κομμουνιστής από κοινωνική αγωνία”.

Η εκπομπή ξεδιπλώνει επίσης, τη θεατρική, κινηματογραφική και τηλεοπτική του διαδρομή. Ο Βαγγέλης Γκούφας αφηγείται πώς ξεκίνησε τη συνεργασία του με το Ραδιόφωνο κάνοντας θεατρικές διασκευές χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο, έπειτα μιλάει για τα σενάρια για τον κινηματογράφο με τον Νίκο Κούνδουρο την περίοδο της δικτατορίας κι ενώ βρίσκεται στο εξωτερικό: “Vortex ή Το πρόσωπο της Μέδουσας” (1967), κι αργότερα το “Μπορντέλο” (1985). Μεταξύ των διασκευών που έγραψε για την τηλεόραση μνημονεύει τη διασκευή του μυθιστορήματος του Γρ. Ξενόπουλου “Τερέζα Βάρμα Δακόστα” (1975), το “Γιούγκερμαν” (1976) του Μ.Καραγάτση, και τη συνεργασία του στο σενάριο με τον Μάριο Ποντίκα για την κοινωνική σειρά “Εν Αθήναις” (1976).

Κατά τη διάρκεια της κουβέντας, κάνει απολογισμό της πορείας της ζωής του με διάθεση αυτοκριτικής και για τις πολιτικές του επιλογές, ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στην αγάπη του για την ποίηση και στη σχέση του με αυτή. Ακούγονται τραγούδια σε στίχους του ίδιου, όπως, “Όνειρο δεμένο” (1964), “Τα τρένα που φύγαν” (1965), “Χάι, χάι” (1974).

Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr