Κώστας Κουτσομύτης – 10 Μαρτίου 2016

Το Αρχείο της ΕΡΤ με αφορμή τον έναν χρόνο από το θάνατο του σκηνοθέτη Κώστα Κουτσομύτη ψηφιοποίησε και παρουσιάζει την εκπομπή-αφιέρωμα:

ΔΡΟΜΟΙ

ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΤΣΟΜΥΤΗΣ 

(video)

Η εκπομπή «Δρόμοι» που παρουσιάζει ο Άρης Σκιαδόπουλος παρακολουθεί τη ζωή και την πορεία σημαντικών ανθρώπων της τέχνης.

Το επεισόδιο, παραγωγής 2009, είναι αφιερωμένο στον Κώστα Κουτσομύτη, σκηνοθέτη σημαντικών σειρών μυθοπλασίας βασισμένων στη λογοτεχνία, ο οποίος αυτοπαρουσιάζεται στο φακό της εκπομπής. Γεννημένος στα Γρεβενά, μιλάει για το οικογενειακό του περιβάλλον και τα ερεθίσματα της παιδικής του ηλικίας στην Κοζάνη τη δεκαετία ’50. Αναφέρεται στη σημασία που είχε για εκείνον ο κινηματογράφος όταν σε νεαρή ηλικία αναζητούσε διέξοδο από την κοινωνία της επαρχίας και αφηγείται την περίοδο των σπουδών του στη Βιέννη, στην Ανώτατη Σχολή Κινηματογράφου.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στην μετέπειτα καλλιτεχνική του πορεία και τις δουλειές του για την τηλεόραση, τα πετυχημένα τηλεοπτικά σήριαλ μεταφορές λογοτεχνικών έργων. Με αφετηρία, τον «Άγνωστο Πόλεμο» (1971), τον «Παράξενο Ταξιδιώτη» (1972) και το «Εκείνος κι Εκείνος» (1972) γύρισε πάνω από 15 σήριαλ, μεταφορές γνωστών λογοτεχνικών έργων. Ο ίδιος, από το λιμάνι της Ραφήνας, θυμάται τα γυρίσματα παλιότερων δουλειών του στον ίδιο τόπο που για εκείνον νοηματοδοτείται επιπλέον, καθώς συνδέεται με την γεγονός της άφιξης των πρώτων προσφύγων του 1922. Η εκ βαθέων αφήγησή του φωτίζει τη σχέση του δημιουργού με την Ιστορία του 20ου αι. αλλά και το όραμά του, αφού μέλημά του αποτελούσε μέσα από τη μεταφορά της λογοτεχνίας στη μικρή οθόνη τόσο η ποιότητα της τηλεόρασης όσο κ η επαφή της νέας γενιάς με το ιστορικό παρελθόν. Ανάμεσα στις τηλεοπτικές σειρές που είχε σκηνοθετήσει ήταν και οι εξής: «Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά»(1992), «Η εκτέλεση» (1993), «Πρόβα Νυφικού» (1995), «Η αγάπη άργησε μια μέρα» (1997), «Τα παιδιά της Νιόβης» (2004), «Οι μάγισσες της Σμύρνης» (2005), «Ματωμένα Χώματα» (2008), από τις οποίες παρακολουθούμε σκηνές καθ’ όλη τη διάρκεια της εκπομπής.

Όπως ο ίδιος εξηγεί, επίκεντρο των έργων του, παρά το ιστορικό υπόβαθρο, παρέμενε η ανθρώπινη ψυχή και τα πάθη της ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στην επιρροή που δέχθηκε από τον Μπέργκμαν.

Τέλος, μιλάει για τη σημασία των συνεργασιών και τη συμβολή των ηθοποιών στην επιτυχία μιας καλής σειράς. Αποτιμώντας τη μέχρι τότε πορεία του λέει χαρακτηριστικά: “Προσπάθησα να κάνω έργα τα οποία και να αρέσουν και να σέβομαι το κοινό μου”.

Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr