Ήταν το μακρινό 1931 και η γιορτή των Φώτων στις 6 Ιανουαρίου, φαίνεται ότι ενέπνευσε τον Απόλλωνα Σμύρνης, που σε φιλικό αγώνα την ίδια μέρα στην Αθήνα κέρδισε με 5-1 τη τουρκική ομάδα της Αλτάι Σμύρνης.
Ευνοϊκή η περίοδος για ελληνοτουρκικές συναντήσεις, αφού είχε προηγηθεί το σύμφωνο ελληνοτουρκικής φιλίας Βενιζέλου-Ινονού τον Οκτώβριο του 1930.
Η Αλτάι στην ιστορία της έχει καταγράψει τόσο στη Σμύρνη,όσο και στην Ελλάδα, πολλούς αγώνες με ελληνικές ομάδες, τόσο μικρασιατικής προέλευσης, όσο και άλλες.
Συνεπώς δίκαια μπορούμε να την αποκαλέσουμε άξιο πρεσβευτή της ιδέας για φιλία,ειρήνη και συνεργασία μεταξύ των δύο λαών, μέσω του αθλητισμού.
Αν και στη συγκεκριμένη περιοδεία στην Αθήνα όπου έδωσε τρεις αγώνες και τους έχασε όλους, δεν ήταν σε περίοδο αγωνιστικής ακμής, ο διεθνής χαρακτήρας του αγώνα βρήκε τη θέση του στις σελίδες του Τύπου της εποχής.
Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι.
Η Αλτάι έχει ήδη δώσει δύο αγώνες επί ελληνικού εδάφους και έχασε με 6-1 από τον Παναθηναϊκό και 3-0 από την ΑΕΚ, ενώ στην προαναγγελία του αγώνα με τον Απόλλωνα βλέπουμε ότι θα διεξαχθεί στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
Ήδη ο ελληνικός Τύπος την έχει χαρακτηρίσει μέτρια ομάδα με ανιαρό παιχνίδι και το τελικό 5-1 υπέρ του Απόλλωνα δεν δημιούργησε ενθουσιασμό καθώς θεωρήθηκε φυσιολογικό, αντίθετα υπήρξαν γκρίνιες γιατί το πρώτο ημίχρονο ήταν 1-1. Αλλά και ο τουρκικός Τύπος δεν έκανε μεγάλες αναφορές στον αγώνα, κάτι ότι η Αλτάι ήταν από τη Σμύρνη και οι πιο δημοφιλείς ομάδες ήταν στην Κωνσταντινούπολη, κάτι η τρίτη συνεχόμενη ήττα, η είδηση πέρασε στα «ψιλά».
Πριν τον αγώνα οι ομάδες αντάλλαξαν θερμές προσφωνήσεις τονίζοντας τη σημασία του αγώνα και αντάλλαξαν αναμνηστικά λάβαρα.
Να και οι «ομορφιές» όπως τις καταγράφει η εφημερίδα «Αθλητικός Τύπος» στις 7-1-1931: «Εις την εξέδραν και χθες παρετηρήθη επιδρομή νεαρών τζαμπατζήδων, οι οποίοι κατά την διάρκειαν του αγώνος προέβησαν εις τοιαύτας εκδηλώσεις ώστε να προκαλέσουν την αγανάκτησιν πάντων, διότι έθιξαν τους ξένους. Επειδή το ενδεχόμενον το άτοπον τoύτο να επαναληφθή, καλόν θα ήτο αι θέσεις των ποδοσφαιριστών δευτέρων και τρίτων ομάδων των συνεργαζόμενων σωματείων να ορίζοντο εις την μικράν εξέδραν, όπου η αστυνομική επίβλεψις είνε μεγαλυτέρα».
Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο τίτλος της εφημερίδας «ΠΑΤΡΙΣ» στις 7-1-1931 που γράφει «Οι Έλληνες της Σμύρνης ενίκησαν τους Τούρκους της Σμύρνης δια τερμάτων 5-1».
Και μεταξύ άλλων αναφέρει: «Μία συνάντησις ποδοσφαιρική με βαθείαν σημασίαν έγινε χθες εις το γήπεδον του Παναθηναϊκού. Ο ελληνικός “Απόλλων” της Σμύρνης και η τουρκική “Αλτάι” της Σμύρνης συνηντήθησαν εις ωραίον φιλικόν αγώνα, ύστερα από εννέα χρόνια, δηλαδή ένα έτος προ της μικρασιατικής καταστροφής. Την εποχήν εκείνην εις την Σμύρνην τα σκήπτρα του ποδοσφαίρου κατείχαν οι Τούρκοι. Αλλά ο “Απόλλων” ελθών εις την Ελλάδα, πρόσφυξ, περισυνέλεξε τα υπολείμματά του και όπως ο φοίνιξ από την τέφρα του αναγεννήθη και συνέβαλε και αυτός εις την γενικωτέραν πρόοδον του αθηναϊκού ποδοσφαίρου. Ο “Απόλλων” ο οποίος εργάζεται νοικοκυρίσια και υπομονετικά, έχει σημειώσει εφέτος μίαν εξέλιξιν και προχωρεί προς τα εμπρός, καθιστάμενος από ημέρας εις ημέραν περισσότερο επικίνδυνος αντίπαλος δια τας άλλας ομάδας της Εθνικής κατηγορίας».
Για την ιστορία οι συνθέσεις των ομάδων ήταν οι ακόλουθες.
Απόλλων: Ρουσσόπουλος, Ναυπλιώτης (β’ ημίχρονο Στάθης), Χατζηβασίλης, Μιχαηλίδης, Κυρίκος, Γκίκας, Μαυρομμάτης, Δημητρίου, Παπαδημητρίου, Δεληγιάννης, Κωνσταντάς.
Αλτάι: Ορχάν, Χιλμή, Ναζμή, Χακή, Ιχσάν, Λουτφή, Χασάν, Ριζά, Φεϊχή, Χακή, Χακή.
Τα γκολ πέτυχαν ο Μαυρομμάτης, ο Παπαδημητρίου (δύο), Δεληγιάννης και Κωνσταντάς.
Λίγες μέρες μετά στις 9-1-1931 διαβάζουμε ότι ο Απόλλωνας συμφώνησε με την Αλτάι να ανταποδώσει την επίσκεψη και το Μάρτιο του 1932 να επισκεφτεί τη Σμύρνη και να δώσει ποδοσφαιρικούς αγώνες και με την Αλτάι και με άλλες ομάδες, με την τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα να δεσμεύεται για την παροχή διευκολύνσεων. Η Αλτάι θα συνέχιζε τους αγώνες της επί ελληνικού εδάφους, επισκεπτόμενη Πάτρα και Πύργο για να αγωνιστεί με την Παναχαϊκή και τον Ηρακλή Πύργου, είχε γίνει ήδη προαναγγελία των αγώνων, αλλά τελικά άλλαξε γνώμη και αναχώρησε για την Τουρκία.
Πολλά χρόνια μετά το 1922 συγκεκριμένα 98, το 2020 και 89 από τον αγώνα με την Αλτάι, ο Απόλλωνας Σμύρνης βρέθηκε με την ομάδα πόλο στην εορτή των Φώτων στη Σμύρνη και οι αθλητές του βούτηξαν στο λιμάνι για να πιάσουν το σταυρό.
Έρευνα: Νάσος Μπράτσος
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος