Πέντε χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τον θάνατο του Βαγγέλη Γκούφα. Θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, στιχουργός, ποιητής και σκηνοθέτης, ο Βαγγέλης Γκούφας ξεκίνησε την καριέρα του ως δημοσιογράφος, για να συνεχίσει αργότερα με τη συγγραφή κειμένων, σεναρίων για το θέατρο, τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο, αλλά και τη στιχουργική.
Στα πιο γνωστά του τραγούδια συγκαταλέγονται τα «’Ονειρο δεμένο», «Το σύννεφο έφερε βροχή», «Τα δάκρυά μου είναι καυτά». Τη δεκαετία του ’60 το μακρόχρονο, καθημερινό ραδιοφωνικό σίριαλ του ΕΙΡ «Πικρή, μικρή μου αγάπη» σε κείμενα δικά του γνώρισε μεγάλη επιτυχία.
Ξεχωρίζουν ακόμη τα θεατρικά του έργα «Το κρατητήριο», «Η επιστροφή του ευεργέτη», «Η οργή», «Μικρή παρένθεση», καθώς και τα «Μια πόρτα δραχμές 500», «Το έμπα και έβγα του κόσμου», «Μη πατάτε τη χλόη», τα σενάριά του για τις ταινίες «Η Λίζα και η Άλλη» (1961) και το «Ταξίδι» (1962) σε σκηνοθεσία Ντίνου Δημόπουλου, «Το Πρόσωπο της Μέδουσας» (1971) και «Μπορντέλλο» (1985) σε σκηνοθεσία Νίκου Κούνδουρου καθώς και τα σενάριά του για την τηλεόραση, όπως τα «Τερέζα Βάρμα Δακόστα» (1975), «Γιούγκερμαν» (1976), «Βαμμένα Κόκκινα μαλλιά» κ.α.
Με αφορμή τα πέντε χρόνια από τον θάνατο του Βαγγέλη Γκούφα, το Αρχείο της ΕΡΤ προτείνει ένα επεισόδιο της σειράς εκπομπών του Άρη Σκιαδόπουλου «Νυχτερινός Επισκέπτης».
ΝΥΧΤΕΡΙΝΟΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΗΣ
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΓΚΟΥΦΑΣ -ΤΑ ΤΡΑΙΝΑ ΠΟΥ ΦΥΓΑΝ
Ενημερωτική εκπομπή του δημοσιογράφου Άρη Σκιαδόπουλου με συνεντεύξεις προσωπικοτήτων της πνευματικής, καλλιτεχνικής και πολιτικής ζωής. Στο επεισόδιο αυτό του 1994 ο Άρης Σκιαδόπουλος συνομιλεί με τον θεατρικό συγγραφέα, σεναριογράφο και ποιητή Βαγγέλη Γκούφα, στο σπίτι του.
Ο Βαγγέλης Γκούφας (γεν. 1925) μιλάει για τη γειτονιά του Ψυρρή όπου μεγάλωσε και τη μετάλλαξη της σύγχρονης πόλης της Αθήνας την οποία χαρακτηρίζει “αβίωτο τόπο”. Θυμάται την ενασχόλησή του με το γράψιμο και τα ερεθίσματα που του μετέδωσαν οι δάσκαλοί του σε παιδική ακόμη ηλικία. Καθώς συμμετείχε στους κύκλους της “Διάπλασης των Παίδων” αφηγείται τη σχέση του με τον Γρηγόριο Ξενόπουλο. Κάνει, επίσης, αναφορά στον διαγωνισμό διηγήματος της εφημ. “Βραδυνή” στον οποίο βραβεύτηκε. Στη συνέχεια, μιλάει για τα χρόνια της εφηβείας του κατά την περίοδο της δικτατορίας του Μεταξά και τη σχέση του με την Αριστερά και την Κομμουνιστική νεολαία. Δηλώνει “χριστιανός από φόβο και κομμουνιστής από κοινωνική αγωνία”.
Κατά τη διάρκεια της κουβέντας, κάνει απολογισμό της πορείας της ζωής του με διάθεση αυτοκριτικής και για τις πολιτικές του επιλογές, ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στην αγάπη του για την ποίηση και στη σχέση του με αυτή. Ακούγονται τραγούδια σε στίχους του ίδιου, όπως, “Όνειρο δεμένο” (1964), “Τα τρένα που φύγαν” (1965), “Χάι, χάι” (1974).
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος