Ακριβώς πριν από έναν αιώνα… Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 1922

Μια ματιά στα γεγονότα και στην κάλυψή τους από τον ημερήσιο Τύπο της εποχής.

Έρευνα : Μανιώ Μάνεση

Λίγες ημέρες πριν την αναμενόμενη για την 19^η Ιανουαρίου Διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών των Συμμάχων στο Παρίσι θεωρείται αμφίβολο αν θα επιτευχθεί συμφωνία. Η Γαλλία επιμένει να επιθυμεί ως αφετηρία της συζήτησης τη γαλλο-κεμαλική συνθήκη, ενώ η Αγγλία δεν την αναγνωρίζει…

ΑΘΗΝΑΙ

• Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ ΔΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑΝ

«Αλλ’ ο κ. Γούναρης εδείχθη ανένδοτος. Εκραύγασε δε προς στιγμήν. ‘’Τότε ας μη μεταβή κανείς μας εις την Διάσκεψιν…’’ Ο Δημήτριος Ράλλης κατάπληκτος πλέον και κατανοών, ότι άλλο τι βαθύτερον υπάρχει εις την όλην τροπήν της υποθέσεως, προσέλαβεν ύφος εύθυμον και είπεν. ‘’Έστω. Πιθανόν να πλανώμαι και να μη είνε ανάγκη να μεταβώμεν διά Παρισίων εις Λονδίνον. Θα θέσωμεν όμως την αντιγνωμίαν υπό διαιτησίαν. Και ορίζω προς τούτο δύο οίτινες είνε και προσωπικοί σας φίλοι. Τον κ. Γ. Μπαλτατζήν και τον κ. Ν. Θεοτόκην. […] Εν τη συνατήσει εκείνη επείσθη ο αείμνηστος πολιτικός ανήρ, ότι πάσαι αι αντιρρήσεις σκοπόν είχον ένα και μόνον, να μη αφεθή αυτός ως πρωθυπουργός να μεταβή αρχηγός της αποστολής, δι’ εφαρμογήν πολιτικής, της οποίας τας βάσεις εστήριζεν επί των πληροφοριών του κ. Ε. Βενιζέλου»

ΑΘΗΝΑΪΚΗ

• ΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟΝ ΤΩΝ ΜΗΧΑΝΟΡΡΑΦΙΩΝ

«Πρόκειται προφανώς περί μύθου φιλοτεχνηθέντος εις το γνωστόν εργαστήριον των συκοφαντιών και των ραδιουργιών και προωρισμένου να συγκρατήση την ενότητα των συγκεντρωμένων υπό την σημαίαν της αντιδράσεως, ήτις φαίνεται εθεωρήθη ως διερχομένη σοβαράν κρίσιν. Πρόκειται περί μύθου εμφανισθέντος εις την δημοσιότητα διά ξένης πηγής, διά να πιστευθή ως ανανεοούμενον και πάλιν ενώπιων του Ελληνικού λαού το δίλημμα το οποίον είχε τεθή κατά τον αποκλεισμόν του 1917, το δίλημμα το οποίον ετέθη διά του οικονομικού αποκλεισμού, του ασκηθέντος υπό των Συμμάχων Δυνάμεων μετά την εγκατάστασιν του νομίμου καθεστώτος. Ή θα παραιτηθή ο Βασιλεύς Κωνσταντίνος. Ή θα μας ακυρώσουν τας οικονομικάς συμφωνάις τας εσχάτως γενομένας»

ΕΘΝΟΣ

• ΑΛΗΘΕΙΑΙ

«Είναι πάντοτε καιρός να λέγωνται αι αλήθειαι. Και πάντοτε επείγει η εξέτασις της ουσίας των ζητημάτων. […] Το φιλελεύθερον κόμμα έχει προσφέρει τοιαύτας περιλάμπρους και απιστεύτους υπηρεσίας εις την πατρίδα, ώστε να μη φοβήται την ομολογίαν των όσων κακώς διεπράχθησαν. Έχει αφ’ ετέρου εις τους κόλπους του τοσούτους άνδρας είτε εν αφανεία είτε φανερώς δράσαντες θαυμαστώς, ώστε να μη διστάζη προ της καταδίκης των ολίγων αναξίων. […]Δεν θα λυγίση υπό τα αιώνια προσχήματα και τα ψεύδη. Θα βροντοφωνήση την κοινήν συνείδησιν των οπαδών του. Και θα προχωρήση εις τον δρόμον του –δρόμον αναγεννήσεως και αναδημιουργίας»

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ

• ΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ

ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΔΗΛΩΘΟΥΝ ΜΕΓΑΛΑΙ ΔΙΑΦΩΝΙΑΙ. Ο κ. ΠΟΥΑΝΚΑΡΕ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΕΣΟΛΑΒΗΣΕΩΣ

• ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ

«Αι εκλογαί υπήρξαν εν εξωτερικόν δημοψήφισμα και εν εσωτερικόν δημοψήφισμα. Εξωτερικόν, διά τον λαόν. Εσωτερικόν, διά τον βενιζελισμόν. Και το κόμμα τούτο εν τη μεγάλη πλειονοψηφία του εζήτησε την απομάκρυνσιν εκείνων, ους εθεώρει κυρίως υπευθύνους της ήττης, εκπληρούν τον αρχαίον πόθον του απόντος Αρχηγού. […] Εκινήθη εκ των αυτών λόγων εξ ων ωρμάτο το γαλλικόν ριζοσπαστικόν κόμμα, όταν απεμάκρυνε πρό τινος το προεδρείόν του ολόκληρον και τα σοσιαλιστικά κόμματα, όταν απεμάκρυναν πανταχού σχεδόν της Ευρώπης τους κυριωτέρους των παράγοντας»

ΕΜΠΡΟΣ

• Η ΑΓΓΛΙΑ ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑΝ
• ΤΟ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥ κ. ΓΟΥΝΑΡΗ

«Και εις ποίων Συμμάχων χείρας εναπέθεσε τας τύχας της Ελλάδος ο κ. Γούναρης, δεχθείς άνευ όρων την μεσολάβησιν; Αλλά ο κ. Πρωθυπουργός θα εκορύφωνε τα σφάλματα, τα οποία διέπραξε, και θα παρέλειπε μοναδικήν ευκαιρίαν διά να καταστήση ευχερεστέραν και ελευθερωτέραν την θέσιν της Ελλάδος, εάν δεν επωφελείτο της ευκαιρίας της παραδόσεως του Γαλλικού υλικού εις τον Κεμάλ –ήτοι της παραβιάσεως της ουδετερότητος υπό της Γαλλίας»

• ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΣ ΤΑΣ ΠΡΟΦΥΛΑΚΑΣ

ΠΩΣ ΕΩΡΤΑΣΑΝ ΟΙ ΑΝΔΡΕΙΟΙ. ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, ΓΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΙ

ΕΣΠΕΡΙΝΗ

• ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ κ. ΓΟΥΝΑΡΗΝ

«Εις το Συνέδριον της Γενούης, του οποίου η έναρξις, ως γνωστόν, ωρίσθη διά το δεύτερον δεκαήμερον του προσεχούς μηνός Φεβρουαρίου, θέλουσι συγκεντρωθή οι αντιπρόσωποι υπερτεσσαράκοντα Εθνών, του παλαιού και του νέου κόσμου. […] Αι ημέτεραι εφημερίδες απαυθύνονται προς Υμάς, κ. Πρόεδρε, με πλήρη την πεποίθησιν, ότι αι προς την Κυβέρνησίν Σας διαταγαί Σας θα είνε τοιαύται, ώστε η Ελλάς να παρουσιάση εις την Συνδιάσκεψιν της γενούης την αρτιωτέραν αντιπροσωπείαν»

• ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ

ΕΣΤΙΑ

• ΠΕΡΙ ΜΕΘΟΔΟΥ

«Εκείνο, που μας κάμνει βαθυτέραν εντύπωσιν εις όλην την πολυτάραχον και περιπετειώδη ιστορίαν της Κυβερνητικής ενεργείας εις το Πατριαρχικόν ζήτημα, είνε η μέθοδος. […] Μία μέθοδος, που ομοιάζει πολύ με τους ιδιορρύθμους χορούς, τους οποίους συνέθεσε κατά τα τελευταία έτη η χορευτική τέχνη. Ήμισυ βήμα προς τα εμπρός, δύο βήματα προς τα οπίσω, μία ταλάντευσις προς τα πλάγια, δύο υπόνοιαι κινήσεως δεξιά, τρεις αριστερά, μία προσποίησις πυγμής […] Δηλώσεις, αντιδηλώσεις, κεραυνοβολισμοί, ‘’ουχ ήττον όμως’’, διαψεύσεις επιβεβαιούσαι, κρυφτούλι όπισθεν των φράσεων»

ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

• ΟΙ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΔΙΑ ΤΟ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ

ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΟ ΘΡΑΚΙΚΟΝ ΖΗΤΗΜΑ ΥΦΙΣΤΑΤΑΙ ΑΓΓΛΟΓΑΛΛΙΚΗ ΔΙΑΦΩΝΙΑ. ΗΡΧΙΣΕΝ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ ΔΙΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ

• Η ΦΩΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΡΟΝΟΝ
• ΠΕΡΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΝ

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΑΛΥΤΡΩΤΩΝ ΕΙΣ ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟΝ. ΣΟΒΑΡΑΙ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

ΝΕΑ ΗΜΕΡΑ

• ΤΑ ΝΕΩΤΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ

«Επί του ζητήματος τούτου γνωρίζομεν καλώς ότι η κυβερνητική διάθεσις αποκρούει πάσαν μετά του Μεταξάκη διαπραγμάτευσιν. […] Λαμβανομένων υπ’ όψιν των επικρατουσών παρά τη κυβερνήσει διαθέσεων, δύναται να λεχθή μετά πλήρους πιθανότητος ότι δεν πρόκειται να αναγνωρισθή ο Μελέτιος Μεταξάκης ως Πατριάρχης. Δεν δυνάμεθα όμως να διαψεύσωμεν και το γεγονόςότι συνεζητήθη τοιούτόν τι ενδεχόμενον μεταξύ των μελών της Κυβερνήσεως»

ΝΕΟΛΟΓΟΣ ΠΑΤΡΩΝ

• ΑΝΑΓΚΗ ΤΑΧΕΙΑΣ ΛΥΣΕΩΣ

«Δεν είνε γνωστόν, τίνες θα κυριαρχήσουν οριστικαί αντιλήψεις, και ποίαι θα ληφθώσιν αποφάσεις. […] Αλλ’ εκείνο το οποίον θα ηδύνατο να ευχηθή τις, είνε όπως επισπευσθή η συζήτησις του Ανατολικού, και μη παραταθή η εκκρεμότης, δι’ αναβολών και παρατάσεων, διαιωνιζουσών μίαν κατάστασιν, ήτις δεν πιστεύομεν, ότι και εις τους Συμμάχους είνε ευάρεστος. […] Είνε καιρός πλέον, κατόπιν των νικηφόρων αποτελεσμάτων του Ελληνικού στρατού εν Μικρά Ασία, και των μεγάλων θυσιών, τας οποίας υπέστη η Ελλάς, το ζήτημά της να προκαλέση το ενδιαφέρον των Συμμάχων, και να τύχη της προσηκούσης λύσεως»

ΠΑΤΡΙΣ

• Η ΓΡΙΝΙΑ ΤΩΝ ΑΤΥΧΟΥΝΤΩΝ

«Σήμερον όλοι αποδίδουν την ήττάν μας εις τον Κούνδουρον και τον Γύπαρην. Και όμως οι ολιγώτερον συντελέσαντες εις ταύτην ήσαν αυτοί. Τουναντίον καθένας πολιτικός παράγων συνεισέφερε διά της αδρανείας του περισσότερον από κάθε όργανον του τέως καθεστώτος. […] Και μόνον κείνοι, οι οποίοι εξέφραζον την δυσφορίαν των εκεί που έπρεπε και όταν έπρεπε, θα είχον το δικαίωμα να καταφέρωνται κατ’ αυτών σήμερον»

ΠΟΛΙΤΕΙΑ

• Η ΑΡΜΟΣΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ

«Οιαδήποτε και αν πρόκηται να είναι η απόφασις της Διασκέψεως, ήτις πρόκειται να συζητήση το Ανατολικόν, εν είναι βέβαιον : ότι η Κωνσταντινούπολις εις την προσεχή εξέλιξιν των εν τη Ανατολή γεγονότων θ’ αποτελέση καίριον αυτής σημείον. […] Δεδομένης της λεπτής και διπλωματικώς δυσπροσδιορίστου φύσεως της Συμμαχικής εν Κωνσταντινουπόλει παρουσίας (…) καθίσταται εις τους πάντας αντιληπτόν πόσον είναι απολύτως επάναγκες να έχη παρά τον Βόσπορον η Ελλάς αντιπρόσωπον αντάξιον της σημασίας της επικαιροτάτης δι’ ημάς ιδιαιτέρως θέσεως»

ΠΡΩΙΝΗ

• ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΟΠΛΩΝ

«Αλλ’ η Γαλλία πλανάται πιστεύουσα και επιχειρούσα να επιλύση τα άλλα σπουδαιότατα δι’ αυτήν ζητήματα προ του Ανατολικού, διότι το Ανατολικόν αποτελεί την βάσιν της ειρηνεύσεως της Ευρώπης και άνευ της οριστικής διευθετήσεως αυτού, είνε αδύνατον να παγιωθή η τόσον ποθητή διά τους Λαούς της γης ειρήνη. Αλλά το Ανατολικόν ζήτημα θα λυθή διά της δυνάμεως και της επιβολής των Ελληνικών όπλων, εάν δε η αναγνώρισις του Βασιλέως Κωνσταντίνου δεν αποτελεί ήδη ή ΑΠΛΩΣ ΤΥΠΟΝ διά τας Δυνάμεις της Αντάντ η επίλυσις και διακανόνισις του Ανατολικού διά των Ελληνικών όπλων αποτελεί ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΑΚΛΟΝΗΤΟΝ»

• ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΩΝ ΒΕΝΙΖΕΛΙΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ
• Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΦΘΙΣΕΩΣ

ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ

• ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑΣ

«Τον κ. Στράτον δεν απέκλεισεν ο κ. Γούναρης εκ της πρώτης μετανοεμβριανής κυβερνήσεως. Τον απέκλεισεν ο αρχηγός της. Τον κ. Στράτον δεν απέκρουσεν ο κ. Γούναρης εκ της προεδρίας της Συνελεύσεως. Τον απέκρουσεν ο αποκρούσας την συμμετοχήν του εν τη πρώτει κυβερνήσει. […] Αλλά πώς λοιπόν εφθάρη το αναμφισβήτητον πολιτικόν κεφάλαιον του κ. Στράτου; Εκ της κακής διαχειρίσεως. Εκ της ακοιμήτου σπουδαρχίας του κ. πολιτευτού Αιτωλίας και Ακαρνανίας»

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

• ΤΟ ΑΓΡΟΤΙΚΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ

«Ας προσέξουν οι αγρότες. Η στιγμή είνε κρίσιμος. Η δικαία εξέγερσίς των και η αποδοκιμασία των προσωπικών κομμάτων ας μη καπηλευθή εν τη γενέσει της υπό των επιτηδείων»

• Ο ΜΟΙΡΑΙΟΣ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ

«Η Κυβέρνησις απεφάσισε, κατά διαταγή του κ. Γούναρη εκ Λονδίνου, να διορίση τον κ. Στεργιάδην Ύπατον Αρμοστήν εις την Κωνσταντινούπολιν. […] Η πρότασις προς τον κ. Στεργιάδην αυτήν την έννοιαν έχει. Να εξευμενίσουν αφ’ ενός τον βενιζελισμόν και να χρησιμοποιήσουν αφ’ ετέρου την επιρροήν του εις το εξωτερικόν και εις τας παροικίας του έξω Ελληνισμού. […] Ο βενιζελισμός και ο παλαιοκομματισμός είνε μοιραίον να δώσουν το χέρι εις κοινήν εναντίον του λαού δράσιν»

ΣΚΡΙΠ

• ΥΠΕΓΡΑΦΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΣΕΡΒΟΡΟΥΜΑΝΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ
• ΚΡΥΦΗ ΠΛΗΓΗ ΔΕΝ ΓΙΑΤΡΕΥΕΤΑΙ

«Η Κυβέρνησις οφείλει συγνώση το Οικουμενικόν μας Πατριαρχείον, ή άλλως να σώση την εκκλησίαν της ελευθέρας Ελλάδος από πάσης επαφής προς τους αμαρτωλούς επιβάτας αυτού. […] Η Κυβέρνησις όμως οφείλει πρωτίστως, ως απαιτεί η κοινή γνώμη, να ομιλήση μετά παρρησίας προς τον λαόν και ή να διεψεύση σταθερώς τας σπερμολογίας ή να εξηγήση ειλικρινώς την κατάστασιν. Με τα ψί-ψί-ψί δεν λύονται τοιαύτα ζητήματα. Κρυφή πληγή δεν γιατρεύεται…»

ΣΦΑΙΡΑ

• Η ΚΙΝΗΣΙΣ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΕΙΟΥ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΛΗΞΑΝ ΕΤΟΣ 1921

Συγκριτικοί πίνακες προς τας εισπράξεις του 1920

Πλεόνασμα δρ. 24.726.069

Αιτία του πλεονάσματος

• ΑΙ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙΣ ΔΙΑ ΤΑΣ ΝΑΥΠΗΓΗΣΕΙΣ ΤΟΥ 1922