Το «Γαμήλιο εμβατήριο» στο Σύγχρονο Θέατρο – Συνέντευξη με τη σκηνοθέτιδα Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη

Ένα από τα πιο σημαντικά νεοελληνικά θεατρικά έργα του 20ού αιώνα, το «Γαμήλιο εμβατήριο» του Άγγελου Τερζάκη, ανεβαίνει στο Σύγχρονο Θέατρο, μόνο για 18 παραστάσεις, από την ομάδα ΑΝΙΜΑ, σε συμπαραγωγή με το ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη.

Συνέντευξη στην Ασπασία Κακολύρη

Για το πρωτοποριακό όσον αφορά την εποχή του κείμενο, καθώς και για την ιδιαίτερη σκηνική προσέγγιση, που  επικεντρώνεται στο γεγονός ότι η θέση της γυναίκας στην ελληνική κοινωνία δεν έχει αλλάξει, μιλάει, μεταξύ άλλων, στη «Ραδιοτηλεόραση» η σκηνοθέτις Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη.

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να  επιλέξετε το συγκεκριμένο έργο του Άγγελου Τερζάκη;

Ο Αγγελος Τερζάκης είναι ένας σπουδαίος κλασικός συγγραφέας και το συγκεκριμένο έργο, το «Γαμήλιο εμβατήριο», θεωρείται κλασικό κείμενο. Οτιδήποτε κλασικό είναι και μοντέρνο, γιατί είναι διαχρονικό. Πόσο περισσότερο όταν έχει να κάνει και με την ιστορία της χώρας στην οποία αναφέρεται, δηλαδή, στην προκειμένη περίπτωση, την Ελλάδα. Το έργο είναι γραμμένο μια εποχή πολύ κομβική, στο μεσοπόλεμο, το 1938, και φωτίζει τη δύσκολη κατάσταση που επικρατούσε στην επαρχία. Οι πατριαρχικές αντιλήψεις, η έντονη θρησκοληψία, η έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των μελών μιας οικογένειας, η οικονομική ανέχεια, αλλά και η γενικότερη καταπίεση που επικρατούσε συνθλίβουν το άτομο και περιορίζουν τις ανάσες ελευθερίας του.

Ποιες αντιστοιχίες της εποχής του με τη σημερινή σας κινητοποίησαν δημιουργικά;

Δύο κυρίως στοιχεία είναι έντονα και βασικά, και σήμερα: η θέση της γυναίκας και ο συντηρητισμός της ελληνικής κοινωνίας. Η αλήθεια είναι πως η γυναίκα δεν αντιμετωπίζεται όπως παλιά, είναι περισσότερο ισότιμη με τον άντρα αλλά ακόμη όχι εντελώς. Σε θέσεις-κλειδιά οι γυναίκες είναι πολύ λιγότερες και ακόμα δεν αμείβονται το ίδιο. Επίσης, με την κρίση έχει αυξηθεί η ενδοοικογενειακή βία σε βάρος φυσικά των γυναικών. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι από άποψη συμπεριφοράς υπάρχει βαθιά ακόμη ριζωμένο στην ελληνική κοινωνία ένα είδος αντρικής «μαγκιάς-αντρίλας», που διεκδικεί εκτόνωση πάνω στο «ασθενές» φύλο. Πρόκειται για μια μεγάλη ανασφάλεια και του ίδιου του άντρα, ο οποίος ακολουθώντας παλιές συμπεριφορές και διδαχές, νιώθει ότι πρέπει να τις συνεχίσει. Και εδώ ερχόμαστε στο δεύτερο στοιχείο, που έχει να κάνει με τον συντηρητισμό της ελληνικής κοινωνίας, που δεν αλλάζει εύκολα τις ιδέες, τα μοτίβα και τα ήθη της, ακόμα και αν παρεμποδίζουν την εξέλιξή της.

Η ομάδα Άνιμα έχει επιδείξει ιδιαίτερη ευαισθησία στα γυναικεία ζητήματα. Το κοινό είναι δεκτικό;

Αν κοιτάξουμε το γεγονός ότι η «Έξοδος» πήγε τρία χρόνια και περιοδεία, ο «Ζητιάνος» δύο χρόνια και περιοδεία, τότε καταλαβαίνουμε πως και το κοινό είναι ευαισθητοποιημένο σε τέτοια θέματα και θεάματα.

Στη σημερινή εποχή, θεωρείτε πως εξαλείφθηκαν οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών;

Οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών έχουν εξαλειφθεί σε μεγάλο βαθμό στη Δύση και σε ελάχιστο στην Ανατολή. Εμείς, ως χώρα που βρισκόμαστε στη μέση, ακόμα μπερδευόμαστε, όπως βέβαια και σε πολλά άλλα θέματα. Ακόμα αναρωτιόμαστε αν μια γυναίκα, ντυμένη προκλητικά, πρέπει να τιμωρηθεί, γιατί τολμάει να ορίζει τον εαυτό της όπως θέλει. Με έχει συγκλονίσει το περιστατικό με την κοπέλα στη Ρόδο.

Μιλήστε μας για τη συνεργασία σας με τους ηθοποιούς της παράστασης.

Η συνεργασία με όλους τους ηθοποιούς της παράστασης είναι εξαιρετική. Εκτός από τους ηθοποιούς της ομάδας (Κ. Μπιλάλη, Γ. Τσιότσκα, Π. Μαυρίδη), που αποτελούν τον πυρήνα και την εύφλεκτη ύλη κάθε παράστασης, η συνεργασία με την πολύ καλή ηθοποιό και έμπειρη Μαίρη Χήναρη, ήταν πολύ δημιουργική όπως φυσικά και με την Κωνσταντίνα Μιχαήλ και Κωνσταντίνο Κάππα. Η ιδέα της ύπαρξης ενός μόνο άντρα στην παράσταση είναι μια σκηνοθετική επιλογή, που φωτίζει την ιδέα του συμβόλου του άντρα και είναι εξαιρετικά εκτελεσμένη από τον Κωνσταντίνο Κάππα. Η συνεργασία με την Κωνσταντίνα Μιχαήλ, εκτός από άψογη, ήταν και πολύ δημιουργική, γιατί σκέφτεται και έξω από τον ρόλο και αυτό ήταν πολύ βοηθητικό στο χτίσιμο του συγκεκριμένου χαρακτήρα, που είναι δύσκολος και μπορεί να γίνει κλισέ. Η Μιχαήλ σε αυτή την παράσταση εντυπωσιάζει σ’ έναν ρόλο-έκπληξη.

Η παράσταση επιχορηγείται από το υπουργείο Πολιτισμού

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη

Δραματουργική επεξεργασία: Κωνσταντίνος Κυριακού

Σκηνικά: Δήμητρα Λιάκουρα

Κοστούμια: Μαρία Παπαδοπούλου

Πρωτότυπη Μουσική: Στάθης Δρογώσης

Επιμέλεια Κίνησης: Ειρήνη Ερωφίλη Κλέπκου

Σχεδιασμός Φωτισμού: Αντώνης Παναγιωτόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Ελένη Δενδρινού

Β’ Βοηθός σκηνοθέτη: Καλλιόπη Καραμάνη

Βοηθός σκηνογράφου: Αθανασία Δεκούλη

Φωτογραφίες: Δομινίκη Μητροπούλου

Τρέιλερ: Ειρήνη Στείρου

Μακιγιάζ: Γιάννα Νοικοκύρη

Παραγωγή: Ομάδα ANIMA – ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης

Ηθοποιοί: Κωνσταντίνος Κάππας, Πέτρα Μαυρίδη, Κωνσταντίνα Μιχαήλ, Κατερίνα Μπιλάλη, Γιώτα Τσιότσκα, Μαίρη Χήναρη

Διάρκεια παράστασης: 1 ώρα και 20 λεπτά

Τιμές εισιτηρίων: 15€, 12€ μειωμένο, 9€ γκρουπ & ανέργων

Γαμήλιο Εμβατήριο

Σύγχρονο Θέατρο

Ευμολπιδών 45, Αθήνα

Τηλ.: 210 3464380

Εορταστικό πρόγραμμα παραστάσεων

Τετάρτη 02/01/2019, στις 15:30

Από τη Δευτέρα 07/01/2019 οι παραστάσεις συνεχίζονται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00.