«Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν»-Συνέντευξη με τον ηθοποιό Γιάννη Καλατζόπουλο

Το αριστούργημα του Μπέρτολτ Μπρεχτ «Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν», σε μετάφραση-σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη και πρωτότυπη μουσική Βασίλη Παπακωνσταντίνου, παρουσιάζεται, για δεύτερη χρονιά, στο Θησείον, Ένα Θέατρο για τις Τέχνες από Τετάρτη έως Κυριακή στις 21:00.

Για το ιδιαίτερο αυτό έργο, τρυφερό, αστείο όσο και σκληρό, ρομαντικό όσο και ρεαλιστικό, όπου συμπρωταγωνιστεί, για «Το ζαφείρι του Κασμίρ», που έχει γράψει και σκηνοθετεί στο Olvio, καθώς και για τις παραστάσεις εφηβικού θεάτρου στις οποίες συμμετέχει, μιλάει, μεταξύ άλλων, στη «Ραδιοτηλεόραση» ο ηθοποιός Γιάννης Καλατζόπουλος.

«Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν»-Συνέντευξη με τον ηθοποιό Γιάννη ΚαλατζόπουλοΣυμπρωταγωνιστείτε στον «Καλό άνθρωπο του Σετσουάν», έχετε γράψει και σκηνοθετείτε «Το ζαφείρι του Κασμίρ» και παράλληλα συμμετέχετε σε παραστάσεις εφηβικού θεάτρου. Από πού αντλείτε τόση ενέργεια; 

Πράγματι, παίζω και φέτος, όπως και πέρυσι, σε τρεις παραστάσεις, σκηνοθετώ συγχρόνως ένα δικό μου έργο “Το ζαφείρι του Κασμίρ”, γράφω ένα καινούργιο έργο για παιδιά κι ετοιμάζομαι ν’ αρχίσω πρόβες και σε κάτι άλλο, για του χρόνου, που δεν μπορώ να το ανακοινώσω ακόμα. Την ενέργεια την αντλούσα πάντα από την ίδια ζωή, από τους ανθρώπους γύρω μου, από αυτά που βλέπω να συμβαίνουν δίπλα μας ή στην άλλη άκρη του κόσμου. Τώρα τελευταία, όμως, έχω κι έναν λόγο παραπάνω να θέλω να πω, να επικοινωνήσω αυτά που αισθάνομαι: τον εγγονό μου, τον Αλέξανδρο, που είναι 15 μηνών και απαιτεί έναν καλύτερο κόσμο.

Ποια ήταν η αφορμή για να γράψετε «Το ζαφείρι του Κασμίρ» και τι πραγματεύεται;

Είναι μια κωμω…βία, όπως μου αρέσει να τη λέω. Γιατί μέσα από πολύ αστείες καταστάσεις και ανατροπές, προσπαθεί να δείξει τη βίαιη ισοπέδωση των ανθρώπινων αξιών που χαρακτηρίζει τη μετα-μοντέρνα εποχή μας. Παρακολουθούμε δύο φιλικά ζευγάρια, ένα αντρόγυνο κι ένα ομόφυλο ζευγάρι, να περνάνε ευχάριστα και αμέριμνα, να γελάνε, να κουτσομπολεύουν, να διαφωνούν για ασήμαντα και ανούσια πράγματα, ενώ από κάτω βράζει ένα καζάνι σκοτεινών επιθυμιών και επιδιώξεων. Ένα δαχτυλίδι μ’ ένα πανάκριβο ζαφείρι του Κασμίρ βρίσκεται στο κέντρο αυτών των υπόγειων σχεδίων κι ένας υπέργηρος παππούς -πρώην αντάρτης και πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη- μιλάει για τη χαμένη συλλογική μνήμη, την ώρα που και ο ίδιος σιγά σιγά χάνει τη μνήμη του.

Είναι αλήθεια πως το ξεκίνημά σας έγινε όταν ήσασταν 5 χρόνων στο «Άλσος» του Γιώργου Οικονομίδη;

Αλήθεια είναι, αν και μου φαίνεται σαν παραμύθι τώρα που το σκέφτομαι. Είχαμε πάει οικογενειακώς στο «Αλσος» του Γιώργου Οικονομίδη, ως θεατές. Θυμάμαι ότι μαγεύτηκα με το θέαμα ποικιλιών που έβλεπα για πρώτη φορά. Ηθοποιούς σε νούμερα επιθεώρησης, μίμους, ζογκλέρ, τραγουδιστές, ακροβάτες, το χορευτικό ντουέτο Γιάννης Φλερύ-Λίντα Άλμα, τον ίδιο τον Οικονομίδη, που ήταν ένας πολύ λαμπερός και χαρισματικός κομφερασιέ… Αλλά το τελειωτικό χτύπημα μού το  έδωσε το δεύτερο μέρος του προγράμματος, που ήταν τα «ταλέντα», δηλαδή άνθρωποι που κατέφθαναν απ’ όλες τις άκρες της χώρας κυνηγώντας το όνειρο της δημοσιότητας και της επιτυχίας, αλλά και το βραβείο της βραδιάς που ήταν το μυθικό ποσό των 200 δραχμών! Ανάμεσα σε άλλους, ένα καλοντυμένο και κατάξανθο αγοράκι είπε ένα ποιηματάκι που έκανε τη ζήλια μου να εκτιναχθεί και να οδηγήσει τα βήματά μου μέχρι τη σκηνή, εν αγνοία των γονιών μου, που έπιναν αμέριμνοι την πορτοκαλάδα τους. Είπα ένα «κοινωνικού περιεχομένου» ποίημα, τον «Κουρελή» του Τίμου Μωραϊτίνη, το οποίο είχα μάθει ακούγοντας την αδελφή μου, τη Μίρκα, να το απαγγέλλει στη γιορτή λήξης του σχολικού έτους -στην πρώτη δημοτικού. Έγινε ένας απίστευτος χαμός, πήρα τις 200 δραχμές, ο Οικονομίδης έψαχνε να βρει τη μάνα μου για πάρει το τηλέφωνό μας (δηλαδή του μπακάλη της γειτονιάς), ο Γιάννης Φλερύ μού είπε μελαγχολικά “Αχ αγοράκι μου, να ’ξερες σε τι περιπέτεια μπαίνεις…” και ο σκηνοθέτης Αντρέας Λαμπρινός, που έτυχε να είναι στο κοινό, με ζήτησε για να παίξω στην πρώτη μου ταινία, «Το κορίτσι με τα παραμύθια» με τη Βουγιουκλάκη. Δηλαδή, όντως, έγινα ηθοποιός από τύχη και… από ζήλεια!

Υπήρξαν άνθρωποι του θεάτρου που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην επαγγελματική σας ζωή;

Ο Βασίλης Διαμαντόπουλος ήταν ο άνθρωπος που με βοήθησε να πάρω τη συνειδητή απόφαση να γίνω επαγγελματίας ηθοποιός. Ήμουνα 11-12 χρονών στις πρόβες του «Γαλιλαίου» του Μπρεχτ και μια μέρα με φώναξε στο καμαρίνι του και μου λέει: Τελικά, τι θες να γίνεις; Ηθοποιός ή σταρ; Δηλαδή; τον ρώτησα. Κοίτα, μου λέει, ο σταρ είναι κατοστάρης. Ο ηθοποιός είναι μαραθωνοδρόμος. Μετά την πρόβα πήγα σπίτι και δήλωσα στους γονείς μου πως δεν θα ξαναπαίξω στο σινεμά και πως, όταν τελειώσω το σχολείο, θα πάω σε δραματική σχολή. Βέβαια και πριν από τον Διαμαντόπουλο, ο Αλέξης Μινωτής και ο Κάρολος Κουν μού είχαν δείξει, με τον δικό του τρόπο ο καθένας, ότι το αληθινό Θέατρο είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και χρειάζεται ιεραποστολική αφοσίωση. Ο Μινωτής στον «Ριχάρδο Γ», όπου έπαιζα τον μικρό δούκα του Γιορκ, σταμάτησε την πρόβα και είπε στους ηθοποιούς: Να, έτσι πρέπει να παίζετε: με την αθωότητα ενός παιδιού. Μετά γύρισε σε μένα και με αυστηρό ύφος συμπλήρωσε: Αλλά εσύ μην το πάρεις επάνω σου, δεν το κάνεις εσύ, η Φύση το κάνει. Πρόσεξε να μην την χάσεις μεγαλώνοντας. Και ο Κουν, σε μια πρόβα είπε κάτι ανάλογο: Βλέπετε πόσο φυσικά μιλάει ο Γιαννάκης, που η λογική του δεν επεμβαίνει ακόμα στο συναίσθημα; Πέρασαν τόσα χρόνια από τότε κι ακόμα, όταν παίζω, προσπαθώ αυτό που τότε έκανα, ασυναίσθητα, να το κάνω συνειδητά.

«Ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν»-Συνέντευξη με τον ηθοποιό Γιάννη Καλατζόπουλο

Συντελεστές:

Μετάφραση-σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Πρωτότυπη μουσική: Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Δραματολογική συνεργασία-απόδοση στίχων: Μαριλένα Παναγιωτοπούλου

Σκηνικά-Κοστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη

Κινησιολογία: Ειρήνη-Ερωφίλη Κλέπκου

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Βοηθός σκηνοθέτη: Τόνια Καζάκου

Οργάνωση παραγωγής: Αναστασία Γεωργοπούλου

Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ

Παίζουν: Πέγκυ Τρικαλιώτη, Ηρώ Μουκίου, Γιάννης Καλατζόπουλος, Γεράσιμος Σκαφίδας, Νίκος Πουρσανίδης, Κώστας Κάππας, Μπέτυ Αποστόλου, Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, Ηλέκτρα Σαρρή

Θησείον, Ένα Θέατρο για τις Τέχνες

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Τέταρτη: 21:00
Πέμπτη: 21:10
Παρασκευή 21:10
Σάββατο 21:00
Κυριακή 21:00

ΔΙΑΡΚΕΙΑ

130′

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

ΤΕΤΑΡΤΗ & ΠΕΜΠΤΗ
Κανονικό: 16 €
Μειωμένο: 12 €
ΟΑΕΔ: 10 €

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-ΣΑΒΒΑΤΟ-ΚΥΡΙΑΚΗ
Κανονικό: 18 €
Μειωμένο: 14 €
ΟΑΕΔ: 10 €

Όλες οι Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο,  στο ertnews.gr
Διάβασε όλες τις ειδήσεις μας στο Google
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου (όχι αυτολεξεί) ή μέρους αυτών μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος