Το αιχμηρό, αστείο και βαθιά συγκινητικό βιβλίο της Κωνσταντίνας Δελημήτρου «Η ψιλικατζού» και το αριστούργημα του Λαρς φον Τρίερ, «Χορεύοντας στο σκοτάδι» μεταφέρονται στη σκηνή του Πολυχώρου Vault, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καρατζιά.
Συνέντευξη στην Ασπασία Κακολύρη
Για τα στοιχεία που τον ενέπνευσαν, ώστε να επιλέξει τα δύο αυτά ξεχωριστά έργα, που το καθένα, με τον δικό του τρόπο, αποτελεί ύμνο στη μητρική αγάπη, αλλά και για τον σεβασμό και την αγάπη με την οποία τα προσέγγισε, μιλάει στη «Ραδιοτηλεόραση» ο σκηνοθέτης Δημήτρης Καρατζιάς.
Φέτος, σκηνοθετείτε δύο παραστάσεις, δύο έργα -φαινομενικά τουλάχιστον- εκ διαμέτρου αντίθετα. Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε σε αυτά;
«Η ψιλικατζού» είναι ό,τι πιο σύγχρονο κι αληθινό διάβασα τα τελευταία χρόνια. Πραγματεύεται ένα θέμα που απασχολεί χιλιάδες γυναίκες σήμερα, τον γολγοθά μιας σύγχρονης γυναίκας που προσπαθεί να κάνει παιδί. Τις εξωσωματικές, τα κέντρα γονιμότητας, τις θεραπείες, τα προβλήματα, τα άγχη, το κοινωνικό στίγμα κ.λπ. Με μια γλώσσα άμεση, απλή καθημερινή, όπως όλων μας. Κι αυτό είναι που το κάνει τόσο μοναδικό. Ταυτόχρονα παρεμβάλλονται και οι απίθανες ιστορίες μέσα από το Ψιλικατζίδικο, με πολύ χιουμοριστικό τρόπο, πράγμα που ελαφρύνει πολύ την παράσταση.
Όταν πρωτοείδα την ταινία του Λαρς φον Τρίερ στον κινηματογράφο, συγκλονίστηκα. Η θυσία αυτής της γυναίκας για να σώσει το μοναχοπαίδι της, η ευαισθησία της, η αθωότητα, η παιδικότητα, η τιμιότητα, η αισιοδοξία, ο τρόπος που ονειρεύεται, με συγκίνησαν πολύ. Ένας θετικότατος άνθρωπος που καταστρέφεται επειδή μένει πιστός στα ιδανικά του, στα «πιστεύω» του, στις αξίες του, στα όνειρά του. Λάτρεψα την ταινία του Λαρς φον Τριερ, τον τρόπο που μας παρουσίασε την ιστορία του. Tους ήρωές του. Τη δομή της αφήγησης. Μια σύγχρονη τραγωδία, ένα αντισυμβατικό αντιμιούζικαλ. Και οι δύο παραστάσεις, πάντως, η καθεμιά με τον δικό της τρόπο, είναι ένας ύμνος στη μητρική αγάπη.
Πόσο εύκολο είναι να μεταφέρετε στη σκηνή, χωρίς να αλλοιωθεί το ύφος τους, ένα τόσο γνωστό κινηματογραφικό έργο όπως το «Χορεύοντας στο σκοτάδι», αλλά κι ένα λογοτεχνικό κείμενο όπως «Η ψιλικατζού»;
Με τεράστιο σεβασμό στο αρχικό υλικό, πολλή μελέτη πάνω στο τελικό κείμενο και στους ήρωές τους και πολλές πολλές πρόβες. Το ένα έργο ήταν βιβλίο και το άλλο ταινία. Το ένα λογοτεχνικό κείμενο και το άλλο μιούζικαλ. Και τα δύο έπρεπε να γίνουν “θέατρο”. Και τα δύο διασκευάστηκαν για να μπορέσουν να ανέβουν στο θέατρο. Και μάλιστα στη μικρή σκηνή του Πολυχώρου Vault. Δύο παραστάσεις πολύ απαιτητικές. Είχαν, όμως, τεράστιο ενδιαφέρον και αποτελούσαν τόσο μεγάλη πρόκληση που άξιζε τον κόπο να ανέβουν στη σκηνή. Απλά και μόνο για να ακουστούν αυτές οι δύο υπέροχες ιστορίες. Της Κωνσταντίνας και της Σέλμα!
Και οι δύο παραστάσεις, πΑντως, η καθεμιά με τον δικό της τρόπο, είναι ένας ύμνος στη μητρική αγάπη.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας; Τι να περιμένουν οι θεατές για την επόμενη χρονιά;
Αυτή την περίοδο βρίσκομαι σε εντατικές πρόβες, με την ιδιότητα του ηθοποιού αυτή τη φορά. Θα παίξω τον Τζον Μέρικ, γνωστό και ως Άνθρωπο Ελέφαντα, κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Κοραή Δαμάτη. Με αφορμή τα 40 χρόνια από το πρώτο του ιστορικό ανέβασμα στο Broadway (Απρίλιος του 1979), τo πολυβραβευμένο έργο του Bernard Pomerance «Ο άνθρωπος ελέφαντας», ανεβαίνει στον Πολυχώρο VAULT τον ερχόμενο Απρίλιο. Πρόκειται για την πραγματική ιστορία του Τζον Μέρικ (Joseph Carey Merrick), γνωστού και ως Ανθρώπου Ελέφαντα, ενός τραγικά παραμορφωμένου άντρα που έζησε στο Βικτοριανό Λονδίνο το 1880. Το έργο τιμήθηκε με τα Βραβεία Tony (3 βραβεία από 7 υποψηφιότητες το 1979, 2 υποψηφιότητες το 2002 και 4 υποψηφιότητες το 2015), Drama Desk (4 βραβεία από 7 υποψηφιότητες το 1979) και New York Drama Critics’ Circle (το 1979) ως Καλύτερο Έργο της χρονιάς. Μαζί μου επί σκηνής θα είναι και οι Περικλής Μοσχολιδάκης, Μαρία Καβουκίδη, Στέλιος Καλαϊτζής, Μιχάλης Καλιότσος, Αντώνης Καραθανασόπουλος και Σοφία Ρούβα.
INFO
“H ψιλικατζού”
Έως την Κυριακή 21 Απριλίου
Τετάρτη 19:00, Παρασκευή 21:15, Σάββατο 19:00, Κυριακή στις 21:15
Συντελεστές
Συγγραφέας: Κωνσταντίνα Δελημήτρου
Δραματουργική επεξεργασία-Διασκευή-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς
Πρωτότυπη μουσική-Τραγούδι παράστασης: Μάνος Αντωνιάδης
Σκηνικά: Δημήτρης Καρατζιάς-Μάνος Αντωνιάδης-Μάριος Βουτσινάς
Κοστούμια – Installation “Ψιλικά -Τσιγάρα”: Μάριος Βουτσινάς
Βοηθός: Αναστασία Δάλμα
Κατασκευή Κοστουμιών: Γεωργία Σάντυ
Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός φωτιστή: Θοδωρής Μαργαρίτης
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Παίζουν: Ελένη Ουζουνίδου, Άννα Ψαρρά
Διάρκεια: 70′ (χωρίς διάλειμμα)
Γενική είσοδος: 13 ευρώ
Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ): 10 ευρώ
“Χορεύοντας στο σκοτάδι”
Συντελεστές
Συγγραφέας: Λαρς φον Τριερ
Διασκευή: Πάτρικ Ελσουέρθ
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς
Πρωτότυπη μουσική-Τραγούδια παράστασης: Μάνος Αντωνιάδης
Στίχοι Τραγουδιών: Γεράσιμος Ευαγγελάτος
Κινησιολογία – Χορογραφίες: Έλιο Φοίβος Μπέικο
Σκηνικά: Δημήτρης Καρατζιάς, Μάνος Αντωνιάδης
Κατασκευαστής σκηνικών: Κώστας Μπακάλης
Κοστούμια γυναικών: Μάριος Βουτσινάς
Κοστούμια ανδρών: Γιώργος Λυντζέρης
Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας
Βοηθός φωτιστή: Θοδωρής Μαργαρίτης
Βοηθός σκηνοθέτη: Γιέλενα Γκάγκιτς
Φωτογραφίες: Χριστίνα Φυλακτοπούλου
Παίζουν:
Δήμητρα Κολλά, Αντώνης Σταμόπουλος, Βιργινία Ταμπαροπούλου, Στέλιος Καλαϊτζής, Θοδωρής Αντωνιάδης, Πωλ Ζαχαριάδης, Σωτήρης Μεντζέλος, Ράσμι Σούκουλη, Ορνέλα Λούτη
Έως την Τρίτη 28 Μαΐου 2019
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
- Δευτέρα στις 20:00
- Τρίτη στις 21:15
Διάρκεια: 120 λεπτά (με διάλειμμα)
Τιμές εισιτηρίων:
- Γενική είσοδος: 15 ευρώ
- Προπώληση: 13 ευρώ
- Φοιτητές / Σπουδαστές / Κάτοχοι Κάρτας Πολυτέκνων / ΑμΕΑ / Κάτοχοι Κάρτας Ανεργίας (ΟΑΕΔ): 12 ευρώ
Πολυχώρος VAULT THEATRE PLUS
Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός
Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8′ περίπου με τα πόδια)
Πληροφορίες-κρατήσεις: 213 0356472 / 6949534889
Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook
Ακολούθησε μας στο Twitter
Κάνε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube
Γίνε μέλος στο κανάλι μας στο Viber
– Αναφέρεται ως πηγή το ertnews.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος