8ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 κουπέ» στην Αμαξοστοιχία – Θέατρο το Τρένο στο Ρουφ

Για 8η χρονιά, η Αμαξοστοιχία – Θέατρο Το τρένο στο Ρουφ πραγματοποιεί το 8ο Φεστιβάλ Νέων Καλλιτεχνών «Τα 12 κουπέ», έως και την Κυριακή 3 Ιουνίου, με ελεύθερη είσοδο.

Ο θεσμός, που εμπνεύστηκε και οργάνωσε η Τατιάνα Λύγαρη, έχει σκοπό την ανάδειξη, ενθάρρυνση και προώθηση των νέων καλλιτεχνών της χώρας από όλες τις μορφές της Τέχνης. Πηγή έμπνευσης γι’ αυτό το μοναδικό παγκοσμίως πολιτιστικό σιδηροδρομικό Φεστιβάλ αποτελούν τα 12 κουπέ του New Wagon της Αμαξοστοιχίας, όπου νεανικές ομάδες και μεμονωμένοι καλλιτέχνες καλούνται να δημιουργήσουν καινοτομικά projects σύντομης διάρκειας για μικρές ομάδες θεατών.

Στη φετινή διοργάνωση το θέατρο, ο κινηματογράφος, τα εικαστικά και ο χορός έχουν την τιμητική τους μαζί με ποιητικές αλλά και αφηγηματικές performances. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι αναζητήσεις των νέων καλλιτεχνών αλλά και η θεματολογία των projects μετατοπίζονται σε πιο ανθρωποκεντρικά πεδία.

Εκτός από τον χώρο του New Wagon, το Φεστιβάλ επεκτείνεται και στα υπόλοιπα βαγόνια και στην Αποβάθρα της Αμαξοστοιχίας, προσφέροντας σε καλλιτέχνες και επισκέπτες ένα πρωτοποριακό καλλιτεχνικό θέαμα και μία πρωτόγνωρη εμπειρία, όπου όλες οι Τέχνες συνυπάρχουν σε έναν απρόσμενο χώρο.

Το φεστιβάλ ανοίγει τις πόρτες του στις 20 Μαΐου με μία ανοιχτή για τους θεατές γενική δοκιμή.

Είσοδος ελεύθερη
Απαραίτητη προϋπόθεση η προμήθεια δελτίων εισόδου. Έναρξη διανομής δελτίων εισόδου για τις performances τής κάθε ημέρας, από τις 7 το απόγευμα, στο ταμείο της Αμαξοστοιχίας. Μέγιστος αριθμός δελτίων εισόδου 3 ανά άτομο/ανά ημέρα βάσει διαθεσιμότητας θέσεων.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες:

Embody Installation
Χορευτική performance

Ξένια Κοντομανώλη

Σύλληψη, χορογραφία: Ξένια Κοντομανώλη
Πρωτότυπη μουσική, σύνθεση: Λήδα Δουμουλιάκα
Ερμηνεία: Λήδα Δουμουλιάκα

Bodies never lie. Σε συνθήκες απομόνωσης το σώμα είναι το μέσο που ελευθερώνει από τη μοναξιά. Ένας εσωτερικός μονόλογος αποκαλύπτει το «είναι» μέσα από το κέλυφος του «φαίνεσθαι».

Go ask Alice…
Εικαστική και χορευτική performance

Ομάδα Momentum

Σύλληψη, αρχική ιδέα, χορογραφική σύνθεση: Μαρίνα Μαριόλα, Μαρία Μουστάκα

Σκηνοθετική επιμέλεια: Κλέλια Παπαγιαννοπούλου
Εικαστική επιμέλεια: Φωτεινή Κωστάκου
Ερμηνεία: Μαρίνα Μαριόλα, Μαρία Μουστάκα

Με αφορμή το γνωστό παραμύθι «H Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων», θίγεται το θέμα του χρόνου με ευφάνταστο και κωμικό ενίοτε τρόπο. «Ζούμε εντός του χρόνου -αυτός μας κρατάει και μας πλάθει– εγώ όμως δεν ένιωσα ποτέ να τον κατανοώ πλήρως. Υπάρχει άραγε τίποτα πιο αξιόπιστο απ’ τον λεπτοδείκτη; Κι όμως αρκεί η παραμικρή χαρά ή πόνος για να μας διδάξουν πόσο εύπλαστος είναι ο χρόνος.» Julian Barns
H Αλίκη ταξιδεύει με συνοδοιπόρο τον λαγό-χρόνο. Αυτός την προκαλεί και εκείνη τον κυνηγάει ή το αντίθετο; Και ποιες στιγμές γίνονται ένα; Πόσο τα μηνύματα που φέρνει ο χρόνος μας καθορίζουν; Go Ask Alice Project…

Land escape
Εικαστική εγκατάσταση

Νταίζη Περράκη

Εγκλεισμός, φυλάκιση φυσική ή ψυχική και μεταφορική. Τοπία αστικά ή φυσικά, πάντα τοποθετημένα πίσω από τα κάγκελα της φυλακής. Τα ψυχικά τοπία ως μέρη που επιθυμούμε, αγαπάμε, ονειρευόμαστε, φυλακισμένα πάντα πίσω από την κανονικότητα της αστικής ζωής που επιβάλλεται. Το σπίτι είναι ο τόπος όπου κάποιος αισθάνεται ασφαλής και αποδεκτός, είναι η μήτρα κι η κιβωτός σωτηρίας που όλοι επιθυμούμε και αναζητούμε ή οι σύγχρονες φυλακές των ονείρων στις δυτικές κοινωνίες, εκεί που οι οικογενειακοί δεσμοί πνίγουν κάθε τι διαφορετικό; «Land escape»: η ρυθμική επανάληψη των κάγκελων των φυλακών που εγκλωβίζουν τη φυγή μας.

Odette&Vlasia, The Magic Edition/ Το χαμένο φτερό
Μουσικοχορευτική performance

Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Κλαίρη Σαρρηκυριάκου

Δημιουργία: Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Κλαίρη Σαρρηκυριάκου
Σκηνοθεσία: Χρήστος Καούκης
Μουσική επιμέλεια: Παναγιώτης Βάρος
Κοστούμια: Εύα Πατραμάνη
Επιμέλεια κοστουμιών: Κυριακή Γάσπαρη
Ερμηνεία: Χριστίνα Κωνσταντινίδου, Κλαίρη Σαρρηκυριάκου

Οδέττη. Βλασία. Αδελφές. Μάγισσες. Άλλης εποχής. Αλλόκοτες. Ξεμυαλισμένες. Σκονισμένες. Παντός καιρού. Περιμένουν τρένα, ξεχνούν βαλίτσες, μπερδεύουν συνταγές, διαφωνούν χορεύοντας, ξορκίζουν τραγουδώντας, ξεσηκώνουν και ξεσηκώνονται. Ένα συνονθύλευμα χορού, μιμικής, στοιχείων θεατρικού clown, ταχυδακτυλουργικών και musical για μικρούς και μεγάλους.

Opposites
Xορευτική performance

Μαριάννα Καραβίδα, Μαρία Παπακωνσταντίνου

Δημιουργία, ερμηνεία: Μαριάννα Καραβίδα, Μαρία Παπακωνσταντίνου, Δανάη Δημητριάδη

Ένα ταξίδι. Δύο άνθρωποι τελείως άγνωστοι μεταξύ τους ταξιδεύουν στο ίδιο βαγόνι απομονωμένοι και σιωπηλοί. Η ρουτίνα της καθημερινότητας της ενήλικης ζωής τούς οδηγεί στην έλλειψη επικοινωνίας. Ένα ταξίδι που ξεκινάει από το παρόν στο παρελθόν είναι ικανό να αναγεννήσει συναισθήματα, εικόνες και ερεθίσματα που έχουν ξεχαστεί με το πέρασμα του χρόνου; (παιδικότητα, ανεμελιά, ελευθερία) Πώς αυτές οι αναμνήσεις είναι ικανές να επηρεάσουν τις ζωές των δύο ανθρώπων;

Passage
Χορευτική performance

Καρολίνα Θελερίτη, Νικολέτα Κουτίτσα

Σύλληψη, χορογραφία: Καρολίνα Θελερίτη, Νικολέτα Κουτίτσα
Eρμηνεία: Καρολίνα Θελερίτη, Νικολέτα Κουτίτσα, Αναστασία Μπάκα

Το τρένο, ένας χώρος συγκέντρωσης ανθρώπων με σκοπό ένα ταξίδι. Ο καθένας βιώνει το δικό του μονοπάτι/passage μέσα από μία εσωτερική, διαδραστική, καθοδηγούμενη διαδρομή. Μια προσωρινή διαμονή σε έναν «μη τόπο», με τέσσερις στάσεις από κουπέ σε κουπέ με διαφορετικά ερεθίσματα να προκαλούν διαφορετικές εμπειρίες, κάτω από κοινές συνθήκες.

«Titan Arum», Το λουλούδι πτώμα
Θεατρική Performance

Δάφνη Καφετζή, Βίκυ Καλπάκα

Το «Titan Arum» είναι ένα σπάνιο λουλούδι που ενδημεί στην περιοχή της δυτικής Σουμάτρα. Φύεται σε ξέφωτα τροπικών δασών και πολλοί το χαρακτηρίζουν ως λουλούδι-πτώμα λόγω της άσχημης μυρωδιάς του που θυμίζει νεκρό σώμα και αναδύεται τις πρώτες οκτώ ώρες της ανθοφορίας του. Κι όμως, η μυρωδιά αυτή προσελκύει πολλά έντομα για γονιμοποίηση. Βασισμένο στη “Μεταμόρφωση” του Φρανς Κάφκα.

Ιδέα: Δάφνη Καφετζή, Βίκυ Καλπάκα
Mουσική: Μάκης Παπαγαβριήλ
Εικαστική επιμέλεια, κατασκευή κούκλας: Σμαράγδα Καφετζή

Αποχαιρετισμός
Χορευτική performance

Ζαφειρία Τσιρακάκη

Ιδέα: Ζαφειρία Τσιρακάκη
Xορογραφία: Χρήστος Σάντα Μαρία, Ζαφειρία Τσιρακάκη
Ερμηνεία: Χρήστος Σάντα Μαρία, Ζαφειρία Τσιρακάκη

Κάθε ταξίδι προσφέρει μία νέα αρχή αλλά κι ένα τέλος από κάτι γνώριμο. Κάποιες φορές, μας δίνεται η ευκαιρία για το αντίο, ενώ κάποιες άλλες επιλέγουμε να το αποφύγουμε σαν σημάδι του οριστικού τέλους που φοβόμαστε να αποδεχθούμε. Τι γίνεται όμως κατά τη διάρκεια ενός αποχαιρετισμού; Δύο άνθρωποι μοιράστηκαν στιγμές και τώρα ήρθε η ώρα να τις κλείσουν μέσα στις αποσκευές τους και να πορευτούν μακριά ο ένας από τον άλλο. Για λίγο; Για πάντα; Είναι «αντίο»; Είναι «θα σε περιμένω»;

Η σονάτα του Κρόυτσερ
Θεατρική performance

Σκηνοθεσία: Σαριγιάν Αλεξάν
Ερμηνεία: Λένα Μποζάκη

Μέσα σε ένα βαγόνι που έχει ήδη ξεκινήσει για τον προορισμό του, ένας άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να εξομολογηθεί ένα μυστικό στους συνεπιβάτες του, ελπίζοντας έτσι να δώσει απάντηση στα πιο μεγάλα ερωτήματα…
Θεατρική διασκευή από το ομότιτλο έργο του Τολστόι.

Ο μωβ άνθρωπος
Ποιητική, μουσική performance, video art

Νίκη Ανδρικοπούλου

Ποίηση, ερμηνεία: Νίκη Ανδρικοπούλου
Synths electronics: Στέλιος Γρίβας
Video art, projections: Ελένη Πολιτοπούλου, Ομάδα Glitch_A
Αrt direction: Πέτρος Δελλατόλας

Μια σύζευξη ποίησης, μουσικής και βίντεο-εικόνας βασισμένη στην ποιητική συλλογή «Ο μωβ άνθρωπος», σε μια ιδιαιτέρως φορτισμένη και ονειρική ατμόσφαιρα. Ένα ταξίδι στην πηγή, στον συλλογικό χώρο πριν τη γέννηση και μετά τον θάνατο.

Ουλές/Scars
Εικαστική εγκατάσταση

Δημήτρης Τρίμμης

Δημιουργία, εγκατάσταση: Δημήτρης «Γραφικός» Τρίμμης

Το «Ουλές/Scars» είναι η οπτικοποίηση λέξεων, φράσεων και σκέψεων που ταξιδεύουν παρέα με τους επιβάτες του τρένου. Ο κάθε επιβάτης κρύβει πάθη, θυμό, έρωτα και σκοτούρες που μονάχα η ψυχή του μπορεί να ξέρει και να νιώθει, πληγές που δεν επουλώνονται ποτέ και πονούν για πάντα. Το βαγόνι γεμίζει με ερωτήματα και αμφιβολία, γιατί στο τέλος της μέρας, όλοι κρύβουμε μια αόρατη ουλή…

Πύργος ελέγχου
Χορευτική performance

Ομάδα Startup

Χορογραφία: Startup
Επιμέλεια: Πέπη Ζαχαροπούλου
Μουσική σύνθεση: Ηρακλής Γιαλαντσίδης
Ερμηνεία: Αγγελική Γιάννου, Αγγελική Δούσμανη, Ασπασία Κανέλλου, Χρυσάνθη Κόλλια, Γαρυφαλιά Κοντραφούρη, Άντζυ Μπισταράκη, Αλεξάνδρα Παπαθεοδώρου

Πύργος ελέγχου: μια απόπειρα διείσδυσης στα άδυτα του εγκέφαλου. Ένα κάλεσμα-ξενάγηση στις βασικές λειτουργίες των νευρώνων. Πρόθεση η εικονοποίηση και σωματοποίηση καταστάσεων που ο άνθρωπος αδυνατεί να παρακολουθήσει στην πραγματικότητα. Οι θεατές καλούνται να εισέλθουν στον «πύργο ελέγχου» και να γίνουν παρατηρητές καθημερινών εγκεφαλικών διεργασιών ανακαλύπτοντας πως η ζωή ίσως τελικά και να είναι μια «διαρκής χορογραφία».

Τι έκρυβε το όνειρο θερινής νυκτός
Ταινία μικρού μήκους

Κατερίνα Παπαδάκη

Κείμενο, βίντεο, μουσική μίξη: Κατερίνα Παπαδάκη
Αφήγηση: Φώτης Σπύρος
Σκίτσα: Ελπίδα Καλατζή
Σκηνογραφία: Κλοντιάνα Τάλο
Σχεδιασμός αφίσας, trailer: Κατερίνα Παπαδάκη

Η ταινία μικρού μήκους βασίζεται στο διήγημα «Τι έκρυβε το όνειρο θερινής νυκτός». Τη δεκαετία του ’30, ένας επιθεωρητής έχοντας εξιχνιάσει έναν μυστηριώδη φόνο ενός παραγωγού κινηματογραφικών ταινιών στην πανσιόν «Ορίζοντας» επιστρέφει με το τρένο στην υπηρεσία του. Κάθεται δίπλα στη θέση του μηχανοδηγού και αφηγείται την ιστορία της έρευνας, δημιουργώντας αγωνία μέχρι να ολοκληρώσει την επίλυση της υπόθεσης του μυστήριου θανάτου. Το βίντεο περιέχει συνδυασμό αφήγησης, μίξη ήχων, σκίτσων και μοντάζ από βίντεο και ντοκιμαντέρ εποχής.

Το κόκκινο καπέλο
Θεατρική performance

Ομάδα Γλυκές Ρέγγες

Δημιουργία, εκτέλεση: Ομάδα Γλυκές Ρέγγες, Γιούλη Βομπίρη, Ιπποκράτης Τροβάς, Κλαίρη Χατζηγιάννη

Θεατρικός αυτοσχεδιασμός. Ένα κόκκινο καπέλο, μαζί με τις Γλυκές Ρέγγες, ταξιδεύει παντού ως και το άγνωστο και φτιάχνει ιστορίες. Το κόκκινο καπέλο αλλάζει συνεχώς τα δεδομένα κι αντιμετωπίζει καταστάσεις που δεν φαντάζεται κανείς άλλος εκτός από τους θεατές που παρακολουθούν αλλά και «κατευθύνουν» την παράσταση. Ταξίδι, διαδρομή, προορισμός: όλα γίνονται θεατρικές σκηνές με χιούμορ και ενέργεια, που μοιράζονται από κοινού ηθοποιοί και θεατές.

Το παραμύθι της γυναίκας με τα κομμένα χέρια
Αφηγηματική performance

Μαρία Κωνσταντή

Αφήγηση, ούτι: Μαρία Κωνσταντή
Πρωτότυπες συνθέσεις, ηλεκτρική κιθάρα, loops: Δημήτρης Σανδαλής

Ζωγραφιές, βιντεοπροβολής: Αριστείδης Λημναίος
Σκηνική δράση: Μαρία Κωνσταντή, Δημήτρης Σανδαλής

Η παράσταση αφήγησης είναι βασισμένη σ’ ένα παραμύθι της προφορικής παράδοσης, έτσι όπως έχει καταγραφεί και διασκευαστεί από τους αδελφούς Γκριμ. Το παραμύθι υφαίνεται γύρω από την ιστορία ενός ακρωτηριασμού και μιας απώλειας, που φωτίζει ταυτόχρονα την πορεία προς τον εναγκαλισμό της ζωής. Πρόσωπα και τοπία ζωντανεύουν μέσα από τον διάλογο αφήγησης, μουσικής και εικόνας, μέσα από πρωτότυπες συνθέσεις και ηχητικά εφέ με διάδραση ηλεκτρονικού και φυσικού ήχου.

Το τελευταίο βήμα
Χορευτική performance

Δήμητρα Παγκάλου

Σύλληψη ιδέας, κείμενο: Δήμητρα Παγκάλου
Xορογραφία, ερμηνεία: Έμιλυ Νικόλα, Δήμητρα Παγκάλου, Αγγελική Παντερμαλή, Ελένη Πέτσα

Όχθες του Δούναβη. Πόλεμος, 1944-45. Το μνημείο με τα άδεια, μπρούτζινα ζεύγη παπουτσιών. «Πόσες μορφές ξεπροβάλλουν μέσα από εκείνα τα σκονισμένα παπούτσια; Πόσες διαφορετικές μορφές γεννιούνται για να πεθάνουν; Και αν βαδίσεις βιαστικά, εκεί στη μακρινή την όχθη, θα τους δεις ίδιους με εσένα να σου κρατούν το χέρι σφιχτά, με μια σπίθα ελπίδας στα σκοτεινά τους μάτια να κοιτούν μακριά. Θα τους δεις, θα μας δεις σαν χρόνια πολλά να ήμασταν εκεί. Με μόνη αποσκευή τα πιο βαριά, μα πιο όμορφα παπούτσια, χορεύοντας παρέα με εκείνο το βιαστικό και τόσο καταπονημένο παλμό της αναμονής…»

40 Μέρες
Αφηγηματική performance

Ελένη Δημητροπούλου

Αφήγηση: Ελένη Δημητροπούλου
Μουσική: Κωνσταντίνος Σαλλής

«Μια φορά και έναν καιρό… να έτσι τον θέλω θειά, ζαχαρένιο… Και ο βασιλιάς του είπε αν θέλει να παντρευτεί την κόρη, να τρυπήσει το βουνό». Μια αφηγήτρια, ένας μουσικός, ένα looper, μυρωδιά από χώμα, φως των κεριών και… ξεκινάει ένα ηπειρώτικο παραμύθι.

Performances
Καθημερινά έως και τις 3 Ιουνίου από τις 7.30 μ.μ.

Αμαξοστοιχία – Θέατρο «Το τρένο στο Ρουφ»
Τηλ. 210 9237076