Η “Ρένα” στο Θέατρο Ακροπόλ – Συνέντευξη με την ηθοποιό Yρώ Μανέ

Η «Ρένα» του Αύγουστου Κορτώ, ένας ύμνος στην αγάπη, στη ζωή και στον έρωτα, χωρίς φραγμούς, συνεχίζει το ταξίδι της στο Θέατρο Ακροπόλ από την Τρίτη 5 Νοεμβρίου και κάθε Δευτέρα και Τρίτη, στις 21:00.

Για τον συναρπαστικό, γοητευτικό και απίστευτα δυνατό χαρακτήρα της Ρένας, για την υποκριτική προσέγγιση αυτού του ρόλου αλλά και για τα συναισθήματα που εισέπραξε από τον κόσμο, μέσα από αυτή την παράσταση, μιλάει στη “Ραδιοτηλεόραση“ η ηθοποιός Yρώ Μανέ. 

Είστε ο άνθρωπος που συνέλαβε την ιδέα της θεατρικής μεταφοράς του έργου «Ρένα». Τι είναι αυτό που σας δημιούργησε την ανάγκη να μεταφέρετε τη «Ρένα» στη σκηνή;

Διαβάζοντας τη “Ρένα”, ταξίδεψα σε μια άλλη εποχή, καθώς εξιστορεί τη ζωή της με φόντο όλα τα μεγάλα γεγονότα της πατρίδας μας, του 20ού αιώνα. Αυτό ήταν τόσο ισχυρό, που θεώρησα πως, όπως εμένα με γοήτευσε, θα συνέβαινε το ίδιο και με τους θεατές. Κυρίως, βέβαια, το γεγονός ότι ο χαρακτήρας της Ρένας ήταν συναρπαστικός, γοητευτικός και απίστευτα δυνατός. Αυτά τα στοιχεία μου δημιούργησαν την αίσθηση ότι έχω κάτι πολύ καλό στα χέρια μου και πρέπει να περάσει στον κόσμο μέσα από μια θεατρική παράσταση.

Πρόκειται για έναν ρόλο-πρόκληση. Αντιμετωπίσατε δυσκολίες στην προσέγγισή του;

Το βασικό χαρακτηριστικό της Ρένας, σε πρώτη ανάγνωση, είναι το επάγγελμά της, ότι είναι μια γυναίκα ελευθέρων ηθών, που προσφέρει ερωτικές υπηρεσίες από πολύ μικρή ηλικία. Αυτό, όμως, που είναι, για μένα, άκρως ενδιαφέρον και προκλητικό, είναι ότι δεν θα προσέγγιζα, όπως και δεν την προσέγγισα, τη Ρένα μέσα από αυτή τη διαδρομή του επαγγέλματος, γιατί θα ήταν κάτι τελείως ξένο και δύσκολο προς εμένα, αλλά μέσα από την εσωτερική της διαδρομή, γιατί η Ρένα είναι μια γυναίκα ευαίσθητη, δυνατή, η χαρά της ζωής, δεν έχει δειλιάσει σε τίποτα και πουθενά. Έχει καταφέρει, περνώντας διά πυρός και σιδήρου, από πόλεμο του 40’, από αντίσταση, από εξορίες, να κρατήσει την αισιοδοξία της, την αθωότητά της και την ευαισθησία της μέχρι το βαθύ της γήρας. Οπότε, η διαδρομή μου ήταν καθαρά μέσα από αυτό τον τρόπο, να προσεγγίσω τον ψυχισμό της Ρένας και αυτό, δεν σας κρύβω- δεν ήταν ανέφικτο, γιατί πάντα παίρνουμε αφορμή από δικά μας στοιχεία, όταν θέλουμε να σκιαγραφήσουμε ή να ενσαρκώσουμε καλύτερα έναν τέτοιο χαρακτήρα. Κάποια από τα στοιχεία της Ρένας δεν ήταν ανοίκεια και πάτησα πάνω σε αυτά, για να τη ζωντανέψω.

Υπάρχει ένας αναπόφευκτος παραλληλισμός ανάμεσα στην προσωπικότητα της Ρένας και της Ελλάδας. 

Εάν θα μου ζήταγαν να δώσω ένα όνομα στην Ελλάδα, θα την έλεγα «Ρένα», γιατί νομίζω ότι, όπως και η Ρένα ταλαιπωρείται, ματώνει, υποφέρει, χτυπιέται αλύπητα, από τις δυσκολίες, μετά, όμως, με μια τρομερή αισιοδοξία και δύναμη ξανά ανασταίνεται, σηκώνεται, παλεύει, προσπαθεί, αγωνίζεται και τα καταφέρνει, έτσι ακριβώς, σε αντιστοιχία, θα μπορούσα να πω ότι είναι και η πατρίδα μας. Είναι και αυτός ένας λόγος που ο κόσμος την παρακολουθεί με αγάπη και ενδιαφέρον.

Είναι η δεύτερη χρονιά που παρουσιάζεται. Τι έχει αγαπήσει ο κόσμος στη «Ρένα»;

Τα μηνύματα  που παίρνουμε είναι υπέροχα, νομίζω ότι, τουλάχιστον για εμένα, είναι μια μαγική στιγμή στην πορεία μου, γιατί βλέπω τον κόσμο να αγκαλιάζει αυτή την παράσταση μ’ έναν τρόπο μοναδικό και πολύ τρυφερό. Δεν περιγράφεται το συναίσθημα που έχω εισπράξει από τον κόσμο σε αυτή την πορεία, γιατί και από το Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά που ξεκινήσαμε, με πολύ μεγάλη επιτυχία, αλλά και στις πόλεις εκτός Αθήνας όπου παίξαμε και στα θέατρα εδώ της Αθήνας, τα καλοκαιρινά, μας αγκάλιασαν τόσο πολύ που σκεφτήκαμε ότι, αν δεν παρουσιάζαμε την παράσταση σε χειμερινό θέατρο, θα αδικούσαμε το κοινό που δεν το έχει δει.

Ο κόσμος, λοιπόν, έχει «απενοχοποιήσει» τη “Ρένα” και την αγκαλιάζει;

Η Ρένα έχει μια αθωωτική ματιά για τη ζωή αλλά έχει και μια θέση, καθώς ερωτεύτηκε τον Μάρκο, ο οποίος ήταν επαναστάτης, αριστερός, που βγήκε στα βουνά. Η θεωρία της για τη ζωή αποκτάει αυτή την απόχρωση, αλλά με έναν τρόπο που δεν έχει καμιά σχέση με το τώρα, έχει έναν ρομαντισμό, μια καθαρότητα, έχει μια γενναιότητα ο τρόπος που βλέπει η Ρένα τη ζωή, έχει μια δοτικότητα. Οι μεγάλες ιδέες γι’ αυτήν, όπως της αδελφοσύνης, της ισότητας, της ισονομίας, όλα αυτά είναι περασμένα στο πετσί της μ’ έναν τρόπο πολύ μοναδικό, τα έχει κάνει τρόπο ζωής στην καθημερινότητά της.

Το δικό σας μήνυμα μέσα από τον ρόλο της «Ρένας»;

Θέλω να μιλήσω μόνο με τα λόγια της Ρένας, γιατί είναι αυτό που με γοήτευσε και εξακολουθεί να με γοητεύει, «Να αγαπήσετε και να αγαπηθείτε».

Συμπρωταγωνιστούν:
Άγης Εμμανουήλ
Κωνσταντίνος Φάμης
Μιχάλης Αβρατόγλου
Μαζί τους στη σκηνή οι μουσικοί:
Παναγιώτης Τσεβάς
Κώστας Νικολόπουλος

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Συγγραφέας: Αύγουστος Κορτώ
Θεατρική διασκευή: Στέλιος Χατζηαδαμίδης
Σκηνοθεσία: Νικαίτη Κοντούρη
Σκηνικά-κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Παναγιώτης Τσεβάς
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Επιμέλεια κίνησης: Φρόσω Κορρού
Video: Στέφανος Παπαδόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτης: Θάλεια Γρίβα
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Μαρία Παπαδοπούλου
Βοηθός φωτιστή: Στέβη Κουτσοθανάση
Φωτογραφίες: Μαντώ Βασίλη
Σχεδιασμός αφίσας: Θωμάς Παλυβός

Παραστάσεις:
Από Τρίτη 5 Νοεμβρίου (εκτός της Δευτέρας 11 Νοεμβρίου)
Κάθε Δευτέρα & Τρίτη, στις 21:00

Διάρκεια παράστασης: 100΄ (χωρίς διάλειμμα)

Τιμές εισιτηρίων:
Α ΖΩΝΗ: 25 ευρώ
Β ΖΩΝΗ: 20 ευρώ
Γ ΖΩΝΗ: 15 ευρώ
Φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ έκπτωση 5 ευρώ. Ισχύει για όλες τις ζώνες.

Θέατρο Ακροπόλ

Ιπποκράτους 9-11, Αθήνα