Ένα ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ3 που γυρίστηκε είκοσι χρόνια μετά την 21η Απριλίου του 1967, αναβιώνει τις μνήμες των ανθρώπων εκείνης της εποχής. Το 1987 τα γεγονότα ήταν ακόμη νωπά και η καταγραφή τους ήταν μια ανάγκη για να καταδειχτεί η συμμετοχή της Θεσσαλονίκης στον αντιδικτατορικό αγώνα.
«Πολλά ήταν ακόμη άγνωστα στον πολύ κόσμο το 1987, αναφέρει ο δημοσιογράφος Χρήστος Ζαφείρης, που συμμετείχε στην δημιουργία του ντοκιμαντέρ και είχε ζήσει τα γεγονότα εκ των έσω. «Στην Θεσσαλονίκη υπήρχαν 100 άτομα καταδικασμένα από την χούντα. Πολλοί υπέστησαν διώξεις, αλλά δεν έφτασαν όλοι στα δικαστήρια».
Τότε, ο δημοσιογράφος Δημήτρης Γουσίδης είχε την πρωτοβουλία για το ντοκιμαντέρ. Για να δείξει ότι και η Θεσσαλονίκη είχε συμμετοχή στον επταετή αγώνα.
«Ο χρόνος ήταν και είναι αμείλικτος. Πολλοί έφυγαν στο ενδιάμεσο. Τα γεγονότα ήταν λίγο – πολύ γνωστά, αλλά τα συναισθήματα των ανθρώπων για τον χρόνο εγκλεισμού τους και τα όσα υπέστησαν ήταν συγκλονιστικά», τονίζει ο Χρήστος Ζαφείρης. Εκείνοι οι άνθρωποι δεν προσπάθησαν να επιδειχθούν, αλλά να μιλήσουν για να μην επαναληφθεί μια ανάλογη κατάσταση στο μέλλον.
Ο ρόλος της Θεσσαλονίκης εκείνα τα χρόνια ήταν σημαντικός και η μνήμη του αγώνα έμειναν αποτυπωμένα σε φίλμ, εφημερίδες και σημεία της πόλεως. Ως χώρος μνήμης το πολεμικό μουσείο της Θεσσαλονίκης έχει ένα τμήμα αφιερωμένο στο απώτερο παρελθόν. Τα εκθέματα του θυμίζουν την σκληρότητα και την απανθρωπιά εκείνης της εποχής.